เปลี่ยนจุดมอง วันนี้ตอนที่หวานจ๋อยกำลังยืนให้พัดลมเป่าผมให้แห้ง จู่ๆ ก็มีความคิดวูบขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุว่า ทำยังไงถึงจะไม่รู้สึกโกรธพ่อนะ คิดแล้วก็สะท้อนใจ หวานจ๋อยคิดว่าจะต้องจัดการกับเรื่องนี้อย่างจริงจังเสียที จึงไปคุยกับเพลงหริ่ง เพลงหริ่งบอกหวานจ๋อยว่า บางทีคนเป็นพ่อลูกเคยเป็นคู่แค้นกันมา ตามกันมาเพื่อทวงหนี้ ทำให้โกรธเคืองกันอย่างนี้แหละ ถ้าจะให้ดี หวานจ๋อยควรเป็นฝ่ายเลิกรา ยอมอ่อนข้อให้พ่อ ยอมรับชดใช้เสียเอง เพราะถ้าไปบอกให้พ่อทำคงยาก เดี๋ยวหวานจ๋อยได้ไปเกิดใหม่เร็วไป "การยอมรับก็ไม่ใช่เรื่องยากหรอก มีวิธี" เพลงหริ่งวางมาดสุขุม " เราเลียนแบบธรรมชาติ ตบมือข้างเดียวไม่ดัง โอ๊ย!" เพลงหริ่งร้อง เพราะหวานจ๋อยเอามือข้างเดียวตีขาเพลงหริ่ง "ดัง " หวานจ๋อยว่า เพลงหริ่งค้อน วางมาดต่อ " เมื่อก่อนพ่อว่ามา หวานจ๋อยเอาใจไปรับเลยเจ็บ คราวนี้ลองใหม่ เปลี่ยนจุดยืน อย่าไปยืนตรงข้ามกับพ่อ ทำให้ต้องรับปะทะเหมือนเดิม ไม่เอา เราสมมุติให้พ่อยืนอยู่บนเวที ตะลาแล๊ม แสดงลีลาชีวิตของพ่อไป พ่อด่าใครเราไม่รู้ เราลงไปนั่งที่เก้าอี้คนดูข้างล่าง แล้วมองขึ้นมาดูพ่อแสดง หวานจ๋อยจะเห็นพ่อในมุมมองใหม่" "ใช่ เห็นแล้ว โอ พุทธิปัญญาเกิด" หวานจ๋อยว่า " เฮ้ย เร็วไปมั้ง ฉันยังว่าไม่จบ" เพลงหริ่งไม่ยอมโดนเบรก " เธอจะเห็นว่า โอ พ่อนะ พ่อต้องทนทุกข์ มีอารมณ์โกรธแบบสามัญชนที่ต้องทุกข์กับความเร่าร้อนในใจของตนเอง โดยที่พ่อไม่รู้ไม่เข้าใจ ได้แต่เร่าร้อนไปตามกิเลศมันสั่ง มีทั้งความโกรธ ความมานะ ทิฐิ ความอยากเอาชนะ ความถือตัว ความอะไรเยอะแยะเลย กิเลศปกติคนเรามีเยอะอยู่แล้ว ถ้าไม่รู้จักมัน ก็อยู่ในวงล้อมของมันนั่นแหละ แล้วก็ไม่รู้ตัวด้วย คอยมีอารมณ์ตามมันไป เดี๋ยวพอใจ เดี๋ยวไม่พอใจ เดี๋ยวโกรธ เดี๋ยวเศร้า เดี๋ยวเหงา เดี๋ยวหดหู่ เดี๋ยวน้อยใจ เธอจะเห็นได้ว่าพ่อไม่มีความสุขเหมือนกันนะ เริ่มสงสารพ่อหรือยัง สงสารเป็นมั้ยยะหล่อน" หวานจ๋อยพยักหน้า ดวงตาเริ่มมีแววศรัทธาฉายส่อง " สังสารวัฏนี้ยาวนานไปจนไกลโพ้นเลยสุดขอบจักรวาล สัตว์โลกต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกนับแสนอสงไขย เห็นพ่อปลิวไปในสังสารวัฏไหม " " วันหนึ่งฉันก็ปลิวตามไปเหมือนกัน เธอด้วย " เพลงหริ่งยิ้ม พยักหน้า ทำท่าเหมือนหมอดูยิปซี " ให้อภัยพ่อแล้วจะสบายใจ เพียงแต่คิดว่า เราต่างเป็นเพื่อนร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น จะยึดอะไรเอาไว้โกรธ เวลาของชีวิตเราเป็นแค่ฝุ่นละอองของจักรวาล สั้นมากกกกก ตราบใดที่เธอนั่งอยู่ที่เก้าอี้คนดูมองขึ้นไป เธอจะเห็นภาพชีวิตของพ่อ แล้วเธอจะให้อภัยพ่อได้ คิดถึงสังสารวัฏเข้าไว้ หวานจ๋อย" " ฉันต้องมองเธออย่างนั้นด้วยไหม " หวานจ๋อยถามพลางหัวเราะ แต่เธอก็รู้สึกว่าคำแนะนำของเพลงหริ่ง ทำให้เธอสบายใจขึ้นเยอะเลย "ช้อปปิ้งบุญ" ขวัญ เพียงหทัย   Create Date : 19 พฤษภาคม 2548 7 comments Last Update : 19 พฤษภาคม 2548 7:02:27 น. Counter : 510 Pageviews. Share Tweet

คุณ an ค่ะแวะมา say goodnight ค่ะ   โดย: ladyjazz (ladyjazz50 ) 19 พฤษภาคม 2548 10:45:56 น.

แวะมาเยี่ยมและอ่านเรื่องดีๆ ค่ะ   โดย: journey (thai_friends ) 19 พฤษภาคม 2548 11:01:28 น.

พี่โดมชอบเรื่องสั้นเรื่องนี้จังเลยนะ คงจะจริงนะ ที่พ่อกับลูก บางคนอาจเป็นคู่แค้นกันมาก่อนในชาติที่แล้ว ในชาติปัจจุบันถึงได้ทะเลาะกันบ่อยๆ แต่ก่อนตอนพี่โดมยังเด็กๆ ไม่เคยเข้าใจว่าทำไมพ่อ ไม่เคยดีกับแม่เลย ไม่เคยดีกับลูกๆ พ่อชอบกินเหล้าเมาทุกวัน ไม่เคยให้เงินลูกไปโรงเรียนเลยสักครั้งเดียว ไม่เคยสอนการบ้านลูกเลย ไม่เคยพาลูกไปเที่ยวไหนเหมือนพ่อคนอื่น ทุกอย่างมีแต่แม่คนเดียวที่ทำให้ พ่อไม่เคยห่วงใยใครนอกจากตัวเอง ลูกๆ ทุกคนเกลี่ยดพ่อ มีครั้งหนึ่ง พ่อเมามาทะเลาะกับแม่ พี่ชายเข้าไปช่วย ถูกพ่อใช้ปืนพกตบหน้า พี่โดมเห็นกับตา เพราะอยู่ด้วยกันแต่พี่ชายยืนขวางแม่กับพี่โดมไว้ ไม่ให้พ่อทำร้าย แต่พอโตขึ้นก็คิดเสียว่า เราเคยทำกรรมกับพ่อมาในชาติที่แล้ว ชาตินี้จึงต้องมาชดใช้หนี้กรรม ก็หวังว่าจะใช้หนี้กรรมให้หมด เพื่อชาติหน้าจะได้ไม่ต้องเกิดมาเจอกันอีก   โดย: รักเดียวของพี่โดมคือน้องเกดคนเดียวตลอดไป IP: 203.209.107.218 19 พฤษภาคม 2548 11:26:44 น.

^______^   โดย: KoPoK 19 พฤษภาคม 2548 14:06:40 น.

กบก็ไม่ได้อยู่กะพ่อตั้งแต่เด็กๆ เหมือนกัน แบบว่าพ่อเจ้าชู้อ่ะ ไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียดเค้านะ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่ารักเค้าเลย ก็คิดว่าเค้าเป็นแค่ผู้ให้กำเนิดเราแหล่ะ ขอบใจสำหรับเรื่องวันนี้นะจ๊ะ ^^'v   โดย: ((♣:♣ G๏ß • กบจัง ♣:♣)) IP: 210.1.77.51 19 พฤษภาคม 2548 16:42:08 น.

ตามมาบอกคุณเกดว่า สคริป แบมอยู่ที่บล๊อกค่ะ หัวข้อมุมซ้ายมือนะคะ สคริปสำหรับมือใหม่ค่ะ คุณเกดลองกดไปดูนะคะ สคริปเพียบค่ะ ฝันดีนะคะ   โดย: yadegari 20 พฤษภาคม 2548 4:27:19 น.

เป็นเรื่องทีดีนะ คือการโกรธกันในครอบครัวมันก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่คนเป็นลูกก็ควรต้องยอมพ่อแม่แหละนะ   โดย: Bluejade 20 พฤษภาคม 2548 5:33:53 น.