แหม! ช่วงนี้ขยันอัพเดตนะคะ เนื้อเรื่องย่อน่าสนุกดีค่ะ กลอนก็เพราะจังเลย สงสัยคุณเนียรจะชอบแต่งกลอน ก็ตั้งแต่เรื่องกาสะลองก็มีกลอนเพราะๆ จำได้เลย แล้วตกลงเล่มนี้ออกทันงานหนังสือมั๊ยคะ

ออกทันงานสัปดาห์หนังสือครับ แต่ไม่นอนเรื่องวันนะครับ น่าจะราวๆ กลางงานสัปดาห์ฯ ครับ พี่พิงค์กี้มีกำหนดไปงานวันไหนบ้างครับ เผื่อได้ทักทายกัน

สำหรับตัวเองแล้วน่าจะอยู่ที่บูธวัน เสาร์-อาทิตย์ ทั้งสองครั้งครับ วันศุกร์อาจจะมีบ้าง แต่ไม่คอนเฟิร์ม ส่วนช่วงเวลานั้น ประมาณ 11 โมงเช้า - 5 โมงเย็นครับ

หมายความว่าคุณเนียรมาเสาร์อาทิตย์แรกแล้วกลับเชียงใหม่ก่อนแล้วค่อยมาอีกเสาร์หรือคะ พี่เองยังไม่แน่ใจว่าจะไปวันไหน แต่จริงๆ ชอบไปวันธรรมดา จะไปเบียดคนน้อยหน่อย แต่งานนี้ถ้าจะไปเจอตัวเป็นๆ คุณเนียรก็คงไปเสาร์อาทิตย์ล่ะค่ะ อาจเป็นเสาร์ที่ 2 มากกว่าค่ะ

ผมเองก็ชอบเดินวันธรรมดาครับ เพราะคนไม่เยอะ ส่วนเสาร์-อาทิตย์ ก็อยู่ประจำที่บูธเสียมากกว่า ตอนนี้อาจมีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยครับ เพราะว่าเสาร-อาทิตย์แรกไม่มั่นใจเสียแล้วล่ะครับ แต่ถึงแม้จะอยู่ตลอดก็ไม่ได้กลับเชียงใหม่ครับ วันที่ไม่ได้ไปที่บูธก็คงนั่งทำงานอยู่ที่ห้องน่ะครับ
แต่ถ้าพี่พิงค์กี้ไม่ชอบเบียดคนเยอะ วันศุกร์ที่ 3 เมษาจะสะดวกไหมล่ะครับ เพราะวันนั้นคิดว่าจะอยู่ที่งานหนังสือครับ

วันศุกร์ที่ 3 เมษาสงสัยจะไม่ได้ค่ะเพราะว่าเป็นวันเกิดอาม่าพี่น่ะ (ยายจ้ะ) แล้ววันธรรมดาวันอื่นคุณเนียรไม่เข้ามาที่บูธแน่นอนแล้วใช่มั๊ยคะ ถ้าใช่คุณเนียรสะดวกมาวัน + เวลาไหนแน่นอนแล้วช่วยบอกกันอีกทีนะคะ จะได้ไปให้ตรงวันกันไงคะ (ไม่ต้องรีบตอบก็ได้ รู้วันแล้วค่อยบอกกันค่ะ)

วันธรรมดา ถ้าสรุปวันไหนแล้วจะแจ้งให้ทราบอีกทีนะครับ

คุณเนียรไม่ต้องเกรงใจกันนะคะ ถ้าคุณเนียรมีจะไปวันธรรมดาอยู่แล้ว พี่ก็อาจไปบ้าง แต่ถ้าจริงๆ คุณตั้งใจมาเฉพาะศุกร์ที่ 3 กับเสาร์อาทิตย์ พี่ก็เปลี่ยนวันได้ตามคุณสะดวกค่ะ

แล้วตอนนี้ได้เห็นหน้าปกเวิ้งราตรีรึยังคะ ? หรือว่าจะได้เห็นพร้อมกันตอนวันงานหนังสือคะ

น่าจะได้เห็นพร้อมกันที่งานหนังสือเลยนะครับ ตอนนี้ที่ยังไม่สรุปวัน (ธรรมดา) ที่แน่นอนเพราะว่า อยากให้เวิ้งราตรีออกก่อน พี่พิงค์กี้จะได้ไม่ไปเสียเที่ยวไงครับ เพราะเล่มที่เหลือมีหมดแล้ว เลยอยากให้ได้เล่มใหม่ติดไม้ติดมือกลับไปครับ

จริงด้วยค่ะ เพราะถ้าซื้อนอกงานก็คงไม่ได้ให้คุณเซ็นให้ แล้วนักเขียนของสนพ. ณ บ้านวรรณกรรม จะมีใครมาวันไหนบ้างจะทราบได้จากไหนคะ รู้สึกว่าในเวปของ สนพ.จะไม่ได้บอกไว้นะคะ

ตอนนี้เริ่มอ่านหมอกพรางดาวแล้วนะคะ

นักเขียนของ ณ บ้านฯ ส่วนใหญ่จะไปเจอกันที่บูธโดยมิได้นัดหมายครับ แต่ส่วนใหญ่จะอยู่วันเสาร์-อาทิตย์ ซึ่งนักเขียนที่จะไปประจำคือ เนียรปาตี ฬีฬา วรรณวรรธน์ ปุณรสา หมอกมุงเมือง เจ้าสำราญ ซึ่งนักเขียนแต่ละท่านจะแจ้งแฟนๆ ในเวบส่วนตัวครับ
สำหรับป้าอี๊ด ทมยันตี โดยมากจะไปทุกวันครับ ช่วงบ่ายๆ แต่ก็ไม่แน่นอนครับ

ขอบคุณค่ะ

ตัวผมเองน่าจะไปอยู่ที่บูธวันที่ 2-5 เมษายนครับพี่พิงค์กี้ เสาร-อาทิตย์แรกนี้คงไม่ได้ไป ถ้าพี่พิงค์กี้อยากเดินวันธรรมดา สามารถมาเจอกันได้วันที่ 2 เมษาครับ

โอเคค่ะ ตอนนี้พี่ก็มีลิสต์รายชื่อเล่มที่กะว่าจะซื้ออยู่บ้างแล้วนะจ๊ะ นี่ก็กะว่าจะชวนน้องไปด้วยนะเนี่ยจะได้ช่วยกันถือ (แต่จริงๆ ก็ไม่ได้เยอะแยะเท่าไหร่หรอกค่ะ เดินเล่นซะมากกว่า) แล้วงานนี้คุณเนียรเล็งไว้หลายเล่มมั๊ยคะ

เล็งไว้หลายเล่มเหมือนกันครับ ส่วนหนึ่งก็เป็นนิยายของใหม่ของนักเขียนหลายๆ ท่านครับ (เพราะไม่ติดตามอ่านในนิตยสารเลย) และอีกส่วนหนึ่งก็ทยอยซื้อเก็บนิยายเก่าๆ ที่เอากลับมาพิมพ์ใหม่อย่าง เชลยศักดิ์ น่ะครับ
เคยคิดจะซื้อฉบับเก่าๆ เหมือนกัน แต่แพ้ฝุ่นมาก ทั้งจาม ทั้งแสบนิ้ว ผื่นขึ้น...นิยายเก่าๆ เลยต้องรอที่เขาพิมพ์ใหม่ด้วยประการฉะนี้แล
ส่วนวันเวลาที่แจ้งไปตามนั้น เพราะคิดว่าหนังสือ "เวิ้งราตรี" จะออกเรียบร้อยแล้วครับ

เล่มที่พี่คิดว่าจะซื้อส่วนใหญ่จะเป็นของนักเขียนที่ชอบ หมายถึงชอบสำนวนการเขียนของเค้าน่ะค่ะ บางครั้งแทบไม่ได้สนใจพล็อตเรื่องเลยด้วยว่าเกี่ยวกับอะไร แต่รู้ว่าถ้างานของคนนี้อ่านแล้วจะเพลิน ไม่มีสะดุด พี่ก็จะตามตลอด

ส่วนงานคนที่ยังไม่เคยอ่าน ก็คงซื้อไว้บ้าง ไม่งั้นเดี๋ยวเสียโอกาสเจอผลงานดีๆ ของคนใหม่ๆ

ส่วนเรื่องเชลยศักดิ์ก็เป็นผลงานที่น่าซื้อเก็บไว้ค่ะ ในเรื่องจะมีตัวละครตัวนึงน่ารักสุดๆ ชื่ออานนท์เป็นน้องชายนางเอก ส่วนจะน่ารักยังไงต้องติดตามเอาเองค่ะ รู้สึกว่าผลงานพิมพ์ใหม่ของดวงดาวตอนนี้จะมีเรื่องเคหาสน์สีแดงด้วยนะคะ

อ้อ! ซื้อที่พิมพ์ใหม่ดีแล้วค่ะ สะอาดกว่า แล้วปกสวยด้วยค่ะ

ดีใจแทนนักเขียนใหม่ๆ ที่มีคนอ่านอย่างพี่พิงค์กี้ครับ เพราะต้องยอมรับเลยว่าเดี๋ยวนี้นักเขียนใหม่ๆ เกิดขึ้นเยอะมาก (น่าจะพอๆ กับดาราเนอะ) ส่วนหนึ่งที่ประสบพบเจอก็คือ คนอ่านไม่ค่อยกล้าจะอ่านงานของนักเขียนใหม่ๆ สักเท่าไหร่ ทำให้นักเขียนใหม่ขาดโอกาสครับ

สำหรับตตัวเองแล้ว ส่วนหนึ่งที่เหมือนพี่พิงค์กี้ก็คือ ถ้าเป็นนักเขียนที่เราชอบ อ่านประจำ ก็จะติดตามตลอดทุกเล่มโดยไม่ค่อยสนใจพล็อตเท่าไหร่ เพราะเชื่อถือเสียแล้วว่ายังไงก็สนุก เพียง...สนุกมากหรือสนุกน้อยเท่านั้นเอง

พี่เองก็ยินดีจะอ่านงานของนักเขียนเจ้าประจำและไม่ประจำเสมอ แต่ถ้าเป็นงานของคนที่ยังไม่เคยอ่าน พี่ก็จะดูว่าเป็นแนวที่เราสนใจมั๊ย และส่วนใหญ่จะเลือกที่จบภายในเล่มเดียว เพราะเรายังไม่รู้ว่าเราจะชอบมั๊ย + ราคาจะไม่สูงมาก เผื่อไม่สนุกจะได้ไม่เสียดายตังค์ไงคะ (แต่ที่แหกกฎก็มีอยู่บ้าง) และจะว่าไปแล้วมันก็เหมาะกับกำลังซื้อของผู้บริโภคส่วนใหญ่ในสภาพเศรษฐกิจอย่างนี้ด้วยจ้ะ

แล้วคุณเนียรตอนนี้มากรุงเทพฯ รึยังคะ? ขอบอกว่าร้อนสุดๆ แบบตัวละลายเลย ปกติคุณมาเฉพาะตอนงานสัปดาห์หนังสือรึเปล่าคะ

โดยปกติแล้วจะไป กทม. 2 ครั้งหลักๆ ก็คืองานสัปดาห์หนังสือนี่แหละครับ ส่วนครั้งอื่นๆ ก็เป็นการเฉพาะกิจไปครับ

เชียงใหม่ตอนนี้ก็ร้อนเหมือนกัน

ตกลงคุณเนียรจะมาบูธวันพฤหัสที่ 2 เม.ย นี้แน่นอนแล้วใช่มั๊ยคะ แล้วพี่จะแวะไปทักทายนะคะ

วันพฤหัสที่สองอยู่บูธแน่นอน คอนเฟิร์มครับ!
คิดว่าวันที่ 2 เวิ้งราตรีน่าจะออกแล้ว เพราะตอนนี้ทยอยกันออกมาแล้วครับ
อ้อ...ลืมบอกไป ผมอยู่ถึงสี่โมงเย็นนะครับพี่พิงค์กี้ เพราะเดี๋ยวไม่มีรถกลับที่พักง่ะ

แสดงว่าพี่คงได้ซื้อตั้งแต่หนังสือวางแผงวันแรกแน่ๆ เลย แล้วเจอกันวันพรุ่งนี้นะคะ

วันนี้ออกจากบูธตอนห้าโมงเย็น...เวิ้งราตรี...ยังไม่มาเลย ฮือ ฮือ...ภาวนาให้ตอนพี่พิงค์กี้ไปเจอกันได้เล่มใหม่ติดมือไปด้วยน๊า...ส๊าธุ!

คุณเนียรเป็นไงบ้างคะ หนังสือขายดีมั๊ย เมื่อวานไปเห็นกำลังเซ็นหนังสือให้แฟนๆ เลยรู้ว่าอ๋อคนนี้นี่เอง (ตอนหลังคนขายอีกคนก็บอกว่าคนเนี๊ยะคือคุณน่ะเอง) ยังไงก็ขอให้ขายดิบขายดีจนเซ็นไม่ทันนะคะ

ยินดีที่ได้เจอตัวจริงครับพี่พิงค์กี้...สวยมากเลย เสียดายได้คุยกันไปแป๊บเดียว แล้วหนังสือใหม่ก็ยังไม่ออก

ต้องขอโทษพี่พิงค์กี้ด้วยนะครับว่า ตอนนี้หนังสือยังไม่ออกเลย เมื่อวานนี้ผมรออยู่จนถึงเกือบหนุ่งทุ่มแน่ะ เลยคิดว่าไม่ทันงานนี้...ที่พี่พิงค์กี้ฝากไว้ จะทำยังไงดีครับ ระหว่างให้ผมโอนคืนกลับไป หรือว่ารอให้หนังสืออกแล้วผมส่งไปให้ สะดวกทั้งสองทางครับ...ขออภัยในความผิดพลาดครั้งนี้ด้วยครับ

ยินดีที่ได้พบกันเหมือนกันค่ะ พี่ก็คงเป็นแฟนหนังสือที่อาวุโสที่สุดของคุณนั่นแหละ 555 แต่ที่ไม่ค่อยได้คุยเพราะเพิ่งเจอกัน พี่ก็คิดไม่ออกว่าจะชวนคุยอะไรดี แต่ได้เจอกันก็ดีใจแล้วค่ะ

สำหรับเรื่องเวิ้งราตรีไม่เป็นไรเลยค่ะ รอออกเมื่อไหร่คุณเนียรค่อยส่งมาให้แล้วกันนะคะ แต่พี่เห็นหน้าปกแล้วออกโทนสีดำสมกับชื่อเรื่องเลย ตอนนี้พี่ก็ได้หนังสือจากในงานมาหลายเล่มเหมือนกัน ก็คงอ่านเรื่องอื่นไปก่อนน่ะค่ะ

ขอบคุณพี่พิงค์กี้มากครับ ถ้าหนังสือออกเมื่อไหร่จะรีบส่งไปให้อย่างด่วนจี๋เลยครับ

เรื่องแฟนคลับอายุมาก ขอบอกว่าพี่พิงต์กี้มิใช่คนที่อาวุโสที่สุดหรอกครับ เพราะผู้อ่านที่อาวุโสหลายๆ ท่านที่มาทักทายที่บูธและอ่านทุกเล่มของเนียรปาตี ก็มีอายุอานามมากัน พอๆ กับอีกลุ่มหนึ่งที่เป็นน้องๆ หน้าใส

ดีใจจริงๆ ที่หนังสือของตัวเองมีคนอ่านหลายวัย จากงานครั้งนี้ผมก็ได้นิยายมาหลายเล่มเหมือนกัน และหนังสือที่ซื้อมาเพื่อใช้เป็นข้อมูลงานเขียนอีกเพียบ...เฮ้อ ตอนเห็นอยากซื้อ แต่ซื้อมาแล้วเจอสกัดดาวรุ่ง เพราะวิทยานพนธ์จ่อคิวอยู่จ้า

แต่สัปดาห์หน้าที่เป็นช่วงสงกรานต์อย่าเพิ่งส่งหนังสือมานะคะเพราะว่าพี่อาจไปอยู่ที่อีกบ้านนึง กลัวเดี๋ยวไม่มีคนรับน่ะค่ะ

สงกรานต์นี้คุณเนียรไปเที่ยวไหนคะ จะเบื่อเชียงใหม่ที่มีแต่คนแห่ไปเที่ยวกันตรึมจนต้องหนีไปเที่ยวจังหวัดอื่นรึเปล่าเนี่ย แต่ไม่รู้ว่าสถานการณ์การเมืองตอนนี้จะมีผลกระทบกับจำนวนคนที่จะไปเที่ยวรึเปล่านะคะ

แล้ววิทยานิพนธ์ทำไปถึงไหนแล้วคะ งานนี้ต้องอดทนนิดหน่อยแล้ว จะได้จบทันปีนี้ไงคะ

ตอนนี้ยังไม่ได้เช็คไปที่สำนักพิมพ์เลย ว่าหนังสือเสร็จหรือยัง คาดว่าจะเป็นหลังสงกรานต์ครับ

สงกรานต์ปีใหม่ เชียงใหม่ ไม่เบื่อหรอกครับถ้านักท่องเที่ยวจากหลายที่จะมา เพราะผมเองก็ไม่ค่อยได้ออกไปเที่ยวอยู่แล้วครับ อยู่กับบ้านสบายกว่า หรือถ้าวันไหนเบื่อจัด ก็อาจจะแค่ขี่มอเตอร์ไซค์วนๆ สักรอบก็พอแล้วครับ

วิทยานิพนธ์กำลังเริ่มเขียนครับ ปีนี้ปีสุดท้ายแล้ว ยังไงก็ต้องจบ...แต่นิยายที่ซื้อมาน่าอ่านมากมาย อดใจไม่ค่อยได้เลยอ่ะ

เข้าใจเลยค่ะ พอนิยายเล่มไหนน่าสนุกมันก็มักอดใจไม่ค่อยได้ แต่ยังไงก็หวังว่าคุณเนียรจะสนุกสนานกับการเขียนวิทยานิพนธ์เหมือนกับการเขียนนิยายนะคะ

อ้อ+++ดีใจแทนคุณเนียรด้วยที่มีคนเข้ามาเยี่ยมเยียมโรงเตี๊ยมแห่งนี้ โพสต์มาได้น่ารักด้วยค่ะ มีคนชื่นชอบผลงานก็ปลื้มแทนด้วยนะจ๊ะ

คิดว่าจะสนุกครับ เพราะตอนนี้ข้อมูลำหรับการเขียนวิทยานิพนธ์ก็มีพอสมควร คาดว่าซัมเมอร์นี้คงเรียบร้อยไปประมาณ 50% ครับ

ยินดีต้อนรับทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมโรงเตี๊ยม เราจะได้มีเพื่อนๆ มาคุยกันเยอะๆ ครับ

เมื่อวานได้ดูละครเรื่องดงผู้ดีที่เพิ่งฉายวันแรก สนุกดีค่ะ ปกติเป็นคนที่ดูละครแล้วไม่ค่อยซึ้งอะไรง่ายๆ ยังรู้สึกว่าน้องคนที่แสดงเป็นนางเอกตอนเด็กแสดงได้ดีมาก พอละครสนุกก็ทำให้สนใจอยากหานิยายของคุณบุษยมาสมาอ่านดูบ้าง จำได้ว่าเรื่องหนึ่งในทรวงที่เป็นละครก็สนุกเหมือนกัน ไม่ทราบว่าคุณเนียรเคยอ่านงานคุณบุษยมาสมาบ้างมั๊ยคะ เผื่อจะแนะนำได้ว่าเรื่องไหนน่าสนใจ

นี่พี่ก็ซื้อเรื่องบางกอกนฤมิตของคุณพงศกรมาด้วยค่ะ (ผลจากการดูละครสาปภูษา) ยังไม่เคยอ่านผลงานเค้าเหมือนกัน แต่หวังว่าคงสนุกน่ะค่ะ

เนี่ยมัวแต่ชวนคุยถึงนิยายคนอื่น ลืมขออนุญาตเจ้าของโรงเตี๊ยมก่อน ว่าแต่อนุญาตมั๊ยจ๊ะ?

ที่นี่คุยได้ทุกเรื่องครับ

นิยายของ บุษยมาศ ผมไม่เคยอ่านเลยครับ แต่เห็นนามปากกานี้มานานแล้ว เรื่องดงผู้ดีสนุกจริงๆ ครับ ดูเมื่อวานนี้แต่ไม่จบ เพราะช่องสามที่บ้านสัญญาณไม่ค่อยชัดครับ เลยไม่ได้ติดตาม

บางกอกนฤมิต ผมอ่านแล้ว สนุกดีครับ งานเขียนของพงศกรส่วนใหญ่จะเป็นแนวนี้เสียมากครับ มีเรื่องเหนือธรรมชาติประกอบกับงานข้อมูลที่คนเขียนค้นคว้ามาได้อย่างดี พี่พิงค์กี้สนใจงานเขียนของพี่หมอโอ๊ต (พงศกร) สามารถเข้าไปพูดคุยันได้ครับ ที่ //www.oatbooksclub.com

ที่นี่คุยได้ทุกเรื่อง ... ยกเว้นเรื่องยืมตังค์ใช่มั๊ยจ๊ะ ล้อเล่นๆ น๊า

งานเขียนคุณพงศกรยังไม่ได้เริ่มอ่านเลยค่ะ แต่ชอบแนวๆ นี้เหมือนกัน ซื้อมาเล่มเดียวก่อนเพื่อลองดูว่าชอบรึเปล่าค่ะ ขอบคุณนะคะที่แนะนำเวปไซค์ให้ เดี๋ยวจะเข้าไปดูค่ะ

ตอนนี้ที่อ่านอยู่ก็เรื่องเซลล์เกิร์ลรักนี้ไม่ได้มีไว้ขายน่ะค่ะ ซื้อในงานสัปดาห์หนังสือเหมือนกัน เห็นเป็นเรื่องที่ได้รางวัลทมยันตีฯ เหมือนของคุณเนียร เลยเชื่อมั่นว่าต้องโอเคน่ะค่ะ

ถ้าชอบผลงานของกีณริน นอกจากเซลส์เกิร์ลฯ แล้ว ก็มีอีกเรื่องหนึ่งคือ สู้สุดฝัน..วันเกียรติยศ ครับ คุณกีณรินตอนนี้มีงานเพียงสองเรื่อง เพราะต้องไปเป็นคุณแม่ลูกอ่อนครับ

ส่วนเวบไซต์ของพี่หมอโอ๊ต ผมก็เป็นสมาชิกอยู่ แต่ไม่ค่อยได้ตอบกระทู้สักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ไปดูๆ เขาคุยกันมากกว่า

ตอนนี้อากาศร้อน เย็นๆ ฝนตกหนัก อากาศแปรปรวน รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

อากาศตอนนี้แปรปรวนจริงๆ ค่ะ แต่หนักไปทางร้อนมากกว่า สงกรานต์คราวนี้แถวบ้านไม่ค่อยมีคนเล่น เพราะสถานการณ์การเมืองร้อนยิ่งกว่าอากาศอีกค่ะ อยู่บ้านยังได้ยินเสียงปืนเลย ห้างสรรพสินค้าก็ปิด แต่ตอนนี้โอเคแล้วค่ะ

เรื่องเซลล์เกิร์ลฯ อ่านไปได้ครึ่งเล่มแล้ว ก็สนุกดีสไตล์สาวออฟฟิตน่ะค่ะ ส่วนเวปไซค์คุณหมอโอ๊ต พี่ได้เข้าไปดูมาแล้วค่ะ ท่าทางคุณเนียรคงจะชอบผลงานคุณหมอโอ๊ตนะคะถึงได้เป็นสมาชิกด้วย แล้วเรื่องเรือนไม้หอมตอนนี้เขียนถึงไหนแล้วคะ

สงกรานต์เชียงใหม่คนก็ค่อนข้างเบาบางครับ ถ้าเทียบกับทุกปีที่ผ่านมา

เรื่องเรือนไม้หอมตอนนี้ จะว่าไปก็ครึ่งเรื่องแล้วล่ะครับ แต่ตอนนี้อยากเห็นเวิ้งราตรีออกมาเป็นเล่มเสียก่อน ยังไม่รู้เลยครับว่าเมื่อไหร่

พี่พิงค์กี้ครับ วันนี้ผมส่งหนังสือไปให้แล้วนะครับ พร้อมที่คั่นหนังสือที่ทำแจกผู้อ่านตอนงานสัปดาห์หนังสือ ผมเองต้องขออัยมาตรงนี้ด้วยนะครับ เพราะหนังสือออกล่าช้ากว่ากำหนดมาก เมื่อเสร็จเรียบร้อยก็รีบส่งให้ทันทีครับ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เศรษฐกิจไม่ค่อยดี ดูแลสุขภาพกายและใจด้วยนะครับ

หวัดดีค่ะคุณเนียร เช้านี้พี่ได้รับหนังสือที่ส่งมาแล้วค่ะ ดีใจจังเลยมีลายเซ็นเจ้าของผลงานให้ด้วย ช่วงนี้ยุ่งๆ ค่ะเลยไม่ได้แวะมาทักทายคุณเนียรเลย แต่ยังไงก็ยังเป็นแฟนคลับหนังสือคุณเหมือนเดิมนะคะ ได้เล่มใหม่มาปุ๊บก็ใส่ปกพลาสติกไว้เลยนะ แหม ! ก็กลัวมันยับน่ะ เดี๋ยวอ่านแล้วจะมาคุยด้วยนะคะ ส่วนวิทยานิพนธ์ก็สู้ๆ ค่ะ

วิทยานิพนธ์กำลังสู้ตายอยู่ครับ
พี่พิงค์กี้งานเยอะยังไง ก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
หวังว่าเรื่องนี้จะเป็นอีกเรื่องที่สร้างความประทับใจให้ผู้อ่านครับ

ลืมบอกคุณเนียรไปว่าชอบที่คั่นหนังสือที่ส่งมาให้จังเลย เป็นลายดอกไม้สวยๆ ทั้งนั้น เห็นแล้วสดชื่นดีจังเลย เชื่อแล้วจริงๆ ว่าคุณเนียรเป็นคนที่ชอบต้นไม้ดอกไม้มาก ว่าแต่ถ่ายเองรึเปล่าคะ

ดีใจที่ชอบครับ ภาพดอกไม้ทั้งหมดที่ทำที่คั่นหนังสือผมถ่ายเองครับ เป็นคนชอบถ่ายรูป และชอบต้นไม้ครับ

แวะเข้ามาทักทายครับ
วันนี้พี่ได้รับหนังสือเวิ้งราตรีแล้วนะครับ
ต้องขอขอบคุณมาก
แค่เห็นคำโปรยหน้าปกก็น่าสนใจแล้วครับ

แล้วแวะมาอีกนะครับ ขอให้อ่านเพลินๆ ติชมได้ครับ

ดีใจมากที่ได้อ่าน รอมานานแล้วที่จะได้อ่านนิยายแบบนี้ คิดมาตั้งนานนะว่า ทำไมพระเอกและนางเอกถึงมีแต่คนปกติ คนผิดปกติเป็นไม่ได้หรือ แต่ก็ผิดหวังนิดหน่อยที่ศิขรินไม่ได้เป็นจริง

ดีใจที่เป็นอีกเรื่องที่ชอบครับ ต้องสารภาพเลยว่าตัวละครที่เป็นแบบนั้นยังกล้าๆ กลัวๆ เพราะกลัวคนอ่าน (โดยมาก) จะรับไม่ได้ที่พระเอก-นางเอกเป็นอย่างนั้น ฉะนั้นผมจึงเลือกให้บกพร่องเพียงคนเดียว และจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง ถ้าพี่เพ็ญพิศลองสังเกตดู จะเห็นว่าแต่ละเรื่องของผมมีตัวละครที่บกพร่อง เช่น ไข่มด จากหมอกพรางดาว ปาณัสม์-ปาริฉัตร และบรรพต จากฝากรักไว้ที่ปรายฝน ส่วนหนึ่งก็คือ ผมเห็นว่าผู้ที่บกพร่องทางร่างกายสามารถใช้ชีวิตปกติ และหรือบางทีก็ดีกว่าคนปกติด้วยซ้ำไป ในขณะที่ส่วนใหญ่มักนำเสนอภาพบุคคลเหล่านี้ในลักษณะที่น่าสงสารแต่เพียงอย่างเดียว

ขอบคุณพี่เพ็ญพิศสำหรับการติดตามอย่างต่อเนื่อง และให้คำแนะนำดีๆ แก่ผู้เขียนครับ

ดูโฆษณา AIS แล้วนึกถึงศิขรินเลยหละคุณเนียรปาตีดูหรือยัง คนแต่ละคนมีคุณค่าไม่เหมือนกันแม้แต่ผู้ใช้แรงงานก็มีคุณค่าเพราะถ้าไม่มีเค้าเราก็จะไม่มีที่อยู่จริงมั้ย

ใครคือแพนโดราคะไม่เคยได้ยิน ลองเล่าให้ฟังหน่อยคะ

ยังไม่ได้ดูโฆษณาชิ้นที่ว่าครับ แต่ก็จริงที่ว่าทุกคนมีคุณค่าในตัวเองในสถานที่และสถานะที่เป็นอยู่ และทุกคนล้วนต่างเกื้อกูลกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

เรื่องแพนโดรา เป็นเทพปกรณณัมของกรีกครับ เรื่องมีอยู่ว่า ในยุคนั้น มนุษย์ยังไม่รู้จักความชั่วร้ายใดๆ มหาเทพได้มอบกล่องหนึ่งใบให้นางแพนโดราดูแลรักษา และกำชับมิให้เปิดเด็ดขาด แต่นางแพนโดราอดใจไม่ไหว จึงแอบเปิดดูในที่สุด และเมื่อนั้นเอง ความชั่วร้ายต่างๆ ก็พรูออกมาจากกล่อง เช่นว่า นินทา ประณาม โกหก หลอกลวง อิจฉา ฯลฯ และสิ่งเหล่านี้ก็เขข้าครอบคลุมจิตใจของมนุษย์ นางแพนโดราไม่สามารถเก็บความชั่วร้ายเหล่านี้คืนกลับลงกล่องได้ มหาเทพจึงบันดาลให้น้ำท่วมโลก แต่สิ่งชั่วร้ายเหล่านี้ก็ยังลอยอยู่ในอากาศและอยู่คู่มนุษย์มาจนทุกวันนี้

กล่องใบนั้นจึงเรียกว่ากล่องแพนโดรา ส่วนนางแพนโดราเองก็เปรียบเสมือนผู้อยากรู้อยากเห็นในสิ่งต้องห้าม สิ่งไม่ควร ดื้อรั้นครับ

บอกตรงๆว่าไม่เคยได้ยินเรื่องแพนโดราเลย จะหาอ่านได้จากหนังสือประเภทไหน เพราะชอบดูหนังเกี่ยวกับ กรีก โรมัน เทพเจ้า เช่นหนังเรื่อง เฮอคิวลิส นาเดีย

หน้าปกเวิ้งราตรีอยากให้เป็นรูปที่ศิขรินวาดให้เจ้าหญิงอาทิตยา จังเลยแต่เป็นในรูปขาวดำนะ

คิดตรงกันเลยครับพี่เพ็ญพิศ เพราะผมก็อยากให้ปกหนังสือเป็นรูปที่ศิขรินวาดเหมือนกัน ส่วนเรื่องนางแพนโดรา สามารถหาอ่านได้ในหนังสือประเภทเทพปกรณัมกรีกครับ แต่คงเป็นเกร็ดเล็กๆ น้อยๆ น่ะครับ เพราะนางเองก็มิได้เป็นเทพเจ้าองค์สำคัญๆ ตามที่หนังสือโดยมากมักเล่าถึงเช่น อะพอลโล อาธีนา ซุส เป็นต้น

ที่เจ้าหญิงอาทิตยามีความผิดปกติ มองเห็นแต่สีขาวดำ เคยได้ยินมาว่าคนตาบอดสีจะมองเห็นสีผิดปกติ เช่น เห็นสีเขียวเป็นสีแดงเป็นต้น ใช่หรือเปล่าคะ
อ่านจบแล้วชอบคำพูดของศิขรินที่พูดกับเจ้าหญิงอาทิตยาในคุกหลวงที่ว่า "หม่อมฉันขอเก็บหยาดอัสุชลนี้ไว้ในดวงใจของหม่อมฉันฯ" ส่วนที่ชอบมากคือคำพูดของอาทิตยาว่า "แม้เรามิอาจเลือกในความสมบูรณ์แห่งร่างกาย แต่เราทุกคนเลือกได้ที่จะไม่เป็น...ผู้พิการทางหัวใจ"

อ้อลืมถามอีกอย่าง คือใช้เวลาเขียนเวิ้งราตรี นานเท่าไร

เรื่องตาบอดสี...คร่าวๆ ก็คือ ในตาเราจะมีหลอดรับสีอยู่ 3 สีก็คือ แดง น้ำเงิน เหลือง รที่เรามองเห็นสีสันต่างๆ จึงเกิดจากสีทั้งสามผสมกัน เมื่อสีใดสีหนึ่งบกพร่อง สีที่เหลือ็จะทำหน้าที่ผสมกันเองเท่าที่มี ทำให้มองเห็นสีเพี้ยนไปจากวัตถุจริง แต่ในกรณีของเจ้าหญิงอาทิตยา ผู้เขียนตัดสินใจให้เสียหลอดสี 2 สี ทำให้การมองเห็นเป็นสีขาว-ดำครับ (ซึ่งพบได้น้อยมาก เพราะปกติแล้วจะบกพร่องแค่สีเดียวครับ)

ส่วนระยะเวลาที่ใช้ในการเขียนก็ราวๆ 10 เดือนครับ

เข้ามาทักทาย ท่านจอมยุทรเนียรแห่งบรรณพิภพครับ

จะเป็นการรบกวนไหมครับหากผมขอความกรุณาคุณเนียรช่วยเล่า วิธีการเขียน การบรรยายในเรื่อง หรือวิธีการคิดก่อนจะเขียนลงไป

พอดีตอนนี้ผมกำลังว่ายวนอยู่ในวังอักษรแล้วครับ

และถือเป็นภาระไหมหากผมอยากฝากนิยาิยเรื่องแรกในชีวิตให้คุณเนียรปาตีช่วยวิจารณ์หาข้อผิดพลาดให้หน่อย
(ถ้าคุณนียรปาตีกรุณาผมจะลงในห้องถนนนักเขียน ของเว็บพันทิป //www.pantip.com/cafe/writer)

ขอบคุณครับ

สวัสดีคุณดาราสมุทรครับ

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณและถือเป็นเกียรติอย่างสูงครับในเรื่องที่คุณดาราสมุทรอยากให้ผมช่วยวิจารณ์งานเขียนนิยายของคุณดาราสมุทรเอง

แต่อย่าว่าถึงขั้นวิจารณ์เลยนะครับ เพราะ
- ผมเองก็ยังถือว่าเป็นมือใหม่หัดเขียนนิยาย ยังลองผิดลองถูกอยู่ทุกเรื่อง และยังเป็นผู้ถูกวิจารณ์ในทุกๆ เรื่องที่เขียนออกมา ฉะนั้น ขอให้ถือว่าเป็นการแนะนำในข้อที่ผมทราบและพอมีประสบการณ์อยู่บ้างก็แล้วกันนะครับ แต่อย่าถือว่าเป็นคำตัดสินที่เด็ดขาดเสียทีเดียว

- ไม่ทราบว่าเรื่องของคุณดาราสมุทรเป็นนิยายแนวไหน เพราะตัวผมเองก็มีแนวที่ถนัดและไม่ถนัด แต่หากเป็นเรื่องทั่วๆ ไป เช่น การบรรยาย วิธีการ วิธีการเล่าเรื่อง ก็น่าจะพอแนะนำได้บ้างครับ

- การลงนิยายในอินเตอร์เนต จะมีกลุ่มผู้อ่านจำนวนหนึ่งอยู่แล้วครับ ซึ่งตรงนั้นสามารถทำให้ทราบฟีดแบคได้ทันที ว่าผู้อ่านรู้สึกอย่างไรกับเรื่องที่เราโพสไว้ ส่วนตัวผมเองนั้นไม่เคยโพสนิยายในอินเตอร์เนต และเดาว่าคุณดาราสมุทรน่าจะกำลังไม่ค่อยมั่นใจ ที่จะโพสลงในเนต ลองชิมลางสักสองสามตอนก็ดีนะครับ

-ประการสุดท้าย ขออนุญาตถามตรงว่าคุณดาราสมุทรเคยอ่านงานเขียนของผมหรือเปล่าครับ เพราะถ้าหากว่าได้อ่านแล้วก็คงจะเห็นว่าผมเองก็ยังมีข้อบกพร่องอีกมากและยังไม่เป็นบุคคลที่จะไปวิพากษ์วิจารณ์งานของใครอย่างเอาเป็นตาย

สุดท้ายจริงๆ ผมยังยินดีอ่านนิยายของคุณดาราสมุทรและให้คำแนะนำได้ครับ แต่เหนือสิ่งอื่นใดของให้คุณดาราสมุทรมั่นใจในตัวเองนะครับ เมื่อก้าวแล้วต้องเดิน เมื่อเดินแล้วย่อมถึงจุดหมายแน่นอน เพียงแต่เวลาและโอกาสของแต่ละคนอาจจะมีไม่เท่ากัน แต่วันหนึ่งมันก็ต้องเป็นวันของเรา

เดินไปด้วยกันนะครับ

ผมขอตอบด้วยความสัตย์จริงครับว่าไม่เคยอ่านนิยายของคุณ ว่าจะหยิบจากชั้นหนังสือหลายรอบแล้ว แต่ด้วยเหตุหลายประการทำให้เลือกหยิบหนังสือเล่มอื่นแทน (อย่าโกรธกันนะ พรุ่งนี้ผมกะว่าจะไปเดินหากลิ่นกาสะลองเสียหน่อยหวังว่าคงเหลือ เพราะผมไม่ค่อยชอบแนวไพรัชนิยาย แบบเวิ้งราตรีเท่าไหร่ ทางเหนือน่าจะสนุกเพราะผมเป็นคนใต้)

แต่ที่ทำให้ผมขอให้คุณเนียรช่วยวิจารณ์งานเขียนของผมคือ นักเขียนย่อมรู้จิดผิด จุดเด่น จุดด้อยขงสิ่งที่ตนเองคลุกคลี

สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมชื่นชอบในตัวคุณตั้งแต่ยังไม่ได้อ่านหนังสือจากปลายปากกาของคุณ คือ ความมุ่งมั่น นักหัดเขียน เริ่มเขียนหลายคน (คุณเนียรคงไม่ใหม่เท่าไหร่) ยังขาดอยู่มากคือในเรื่องความมุ่งมั่นที่มีพลังน้อยกว่าความท้อถอย

ผมได้อ่านจากที่คุณเนียรเล่ามาว่าแป้งร่ำสารภีคือเรื่องแรกของคุณ (กลิ่นกาสะลองน่าจะเรื่องแรกจริงๆ) และยังมีเรื่องที่สอง ที่สาม ที่สี่ตามมา...โดยไม่ได้หายไปจากแผงหนังสือเลย สิ่งนี้แหละที่ทำให้ผมชื่นชอบในตัวคุณ...เพราะสิ่งเดียวที่ผมขาดอยู่คือ ความมั่นใจในตัวเอง

แอบอิจฉาคุณเนียรที่ได้รับโอกาสดีอย่างทมยันตีอะวอร์ทเป็นเส้นทางสู่ดวงดาวจริง

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะครับ ขอให้ผลิตงานเขียนที่ดีขึ้นเรื่อยๆ

อีกไ ม่นานคุณเนียรคงได้อ่านเรื่องของผม

ปล. นางเอกน่าปกเรื่องกลิ่นกาสะลองสวยมาก

ในพันทิปล๊อคอินผมว่าเจ้าสมุทร แต่ที่ผมใช้ชื่อดาราสมุทรเพราะหากได้เขียนหนังสือเป็นอาชีพจริงๆ นี่แหละคือนามปากกาของผม

คำถามสุดท้าย เมื่อไหร่จะประกาศผลงานที่ชนะของทมยันตีอะวอร์ทครั้งที่ 2 ละครับ เห็นในเว็บไซต์ ณ บ้านวรรณกรรม ประกาศผลงาน 7 เล่มสุดท้าย แต่ยังไม่มีความคืบหน้าัสักที

ถ้าผมตกข่าวช่วยกรุณาแจ้งด้วยนะครับ

ดีใจจังเลย ได้สนธนากับนักเขียนตัวจริงเสียงจริง

ความฝันชั้นแรกที่อยากทำในชีวิต

สวัสดีคุณดาราสมุทรครับ

ทุกวันนี้ผมมีงานเขียนอยู่ทั้งหมด 5 เรื่อง แต่ยังไม่สามารถเรียกตัวเองว่าเป็นนักเขียนหรอกครับ เพราะถือว่ายังอยู่ในช่วงของการฝึกฝน ลองผิดลองถูกในอีกหลายๆ เรื่อง และยังต้องอาศัยการตอบรับจากผู้อ่านอีก ทุกวันนี้เลยยังเป็นมือสมัครเล่นในวงารน้ำหมึกครับ

ที่ถามคุณดาราสมุทรไปว่าเคยอ่านหนังสือของผมไหม ก็เพราะว่า หากได้อ่านก็จะได้เห็นแนวทาง ลักษณะเฉพาะตัว (ที่ยังไม่โดดเด่นนัก) ว่าค่อนข้างเป็นไปในแนวทางเดียวกันกับคุณดาราสมุทรหรือเปล่า เพราะงานเขียนของผมทั้ง 5 เรื่อง ก็ยังอยู่ในช่วงการทดลอง ทำสิ่งใหม่บ้าง เก่าบ้าง ไม่เหมือนกับนักเขียนที่มีชื่อเสียง ซึ่งเมื่อเอ่ยชื่อ เราก็จะรู้ได้ทันทีว่านามปากนี้ เรื่องราวจะเป็นประมาณไหน

โดยส่วนตัวแล้วผมชอบงานเขียนประเภทจินตนิยาย ที่มีความมหัศจรรย์เล็กๆ น้อยๆ ช่วยในการดำเนินเรื่อง อย่างเช่น ทวิภพ แต่ปางก่อน เป็นต้น และงานย้อนยุค อย่างเช่น สี่แผ่นดิน รัตนโกสินทร์ ฯลฯ หากเป็นเรื่องรักกุ๊กิ๊ก ก็ยังพอแนะนำได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องสืบสวนสอบสวนแล้วล่ะก็ ไม่ถนัดอย่างยิ่งครับ

สำหรับคำแนะนำอื่นๆ ผมจะชวนคุณดาราสมุทรไปพูดคุยกันที่หน้าโรงเตี๊ยม หัวข้อลานฝึกวิทยายุทธนะครับ จะได้แลกเปลี่ยนันเต็มที่

การประกาศผมรางวัลทมยันตีอะวอร์ดครั้งที่ 2 ยังอยู่ในระหว่างดำเนินการครับ คาดว่าอีกไม่นานเราจะได้ทราบพร้อมกันว่าใครคือผู้ที่ได้รับรางวัลนี้

สุดท้ายนี้ผมหวังว่าการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นของเราจะทำให้คุณดาราสมุทรมีความมั่นใจขึ้นนะครับ...เดินต่อไป

ขอบคุณมากครับสำหรับคำปรึกษาที่ดี

ช่วงนี้ไข้หวัดกำลังระบาด รักษาสุขภาพนะครับ

วันนี้ไปเดินจนทั่วร้านหนังสือแล้ว ไม่เจอกลิ่นกาสะลองเลยสงสัยคงขายดี เจอแต่เวิ้งราตรีซึ่งหน้าปกเจ้าหญิงงามสง่ามาก แต่ตินิดหน่อยคือ ผิวซีดไปหน่อย แหะ แหะ

ไม่ทราบว่าคุณดาราสมุทณอยู่แถวไหน แต่แนะนำให้ไปหาที่ B2S ส่วนใหญ่จะมีครับ เวิ้งราตรีน่าจะมีทุกสาขาเพราะเป็นเล่มล่าสุด ส่วนกาสะลองวางแผงคั้งแต่ปีที่แล้ว น่าจะหายากสักหน่อยครับ

ผมอยู่ภูเก็ตครับ ที่B2Sอยู่ในเซนทรัลภูเก็ต แต่ผมไม่ค่อยได้เข้าเท่าไรเพราะอยู่ไกลบ้าน แต่ว่างๆ จะลองไปหาดูครับ