|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
SKY OF LOVE--เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม
Sky Of Love : เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม
ในโทรศัพท์มือถือคุณมีเบอร์โทรศัพท์กี่เบอร์
ในจำนวนหลักสิบหลักร้อยนั้น มีกี่เบอร์ที่คุณโทร. ทุกวัน โทร. ทุกครั้งมีเรื่องเรื่องราวทั้งทุกข์และสุข และเขาหรือเธอคนนั้นก็พร้อมที่จะรับสายของคุณไม่ว่าจะดึกดื่น หรือวุ่นวายขนาดไหน
และเป็นคนคุณยอมลบข้อมูลทั้งหมดในเครื่อง เหลือไว้เพียงเบอร์โทร. ของเขาก็เพียงพอ เหมือนกับที่ฮิโระบอกมิกะว่า คุณจะต้องการเบอร์โทร. คนอื่นๆ ไปทำไม ถ้าเขาคิดถึงคุณเขาก็จะโทร. มาเอง
แล้วโทรศัพท์เครื่องนั้นของมิกะก็มีเพียงเบอร์โทร. ของฮิโระ และทุกการสั่นและเสียงก็เป็นสายโทร.เข้า หรือข้อความจากฮิโระเพียงคนเดียว
ฮิโระและมิกะ เป็นเพียงตัวละครในภาพยนตร์เรื่อง Sky Of Love ก่อนหน้านี้เขาเป็นตัวละครในหนังสือชื่อเดียวกัน--Koizora นิยายขายดีกว่าล้านเล่มในญี่ปุ่น ก่อนหน้านั้นเขาเป็นตัวละครในนิยายรักออนไลน์ทางเว็บไซต์ในโทรศัพท์มือถือที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก
และก่อนหน้านั้นเขาเป็นชีวิตจริงของผู้เขียน ซึ่งได้แรงบันดาลใจมาจากชีวิตจริงของเธอ เธอชื่อมิกะ
มิกะเด็กสาววัยมัธยมปลาย เธอไม่เคยมีความรัก ไม่รู้ว่าหน้าตามันเป็นอย่างไร จนเมื่อโทรศัพท์มือถือที่เธอทำหายดังขึ้น ปลายสายเป็นเสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ที่ไม่ยอมบอกชื่อ บอกว่าเขาเป็นใคร เขาบอกแต่เพียงว่า ท้องฟ้าเช้าวันนี้สวยนะ เธอเห็นรอยสีขาวขีดผ่านท้องผ้าที่เกิดจากเครื่องบินนั้นไหม ถ่ายรูปมันไว้สิ จะได้ตำได้ว่าวันนี้เป็นวันแรกที่เราโทร. คุยกันถึงเช้า
มิกะมีความรักแล้ว
เราตกหลุมรักได้อย่างไรนะ ทั้งๆ ที่ไม่เคยเห็นหน้า เราเพียงได้ยินเสียงของเขา ได้ยินว่าเขาชอบอะไร ไม่ชอบอะไร คิดอะไร และรู้สึกอะไร แต่ทุกครั้งที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เราก็หวังแต่ว่าจะเป็นเขา ทุกครั้งก่อนนอนเราก็หวังว่าเขาจะโทร.มา และทุกครั้งที่ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เราก็หวังว่ามันจะดังขึ้นในไม่ช้า นี่กระมังความรู้สึกที่เรียกว่า รัก ต่อใครสักคน
เปิดเทอม มิกะนักเจอกับหนุ่มนิรนามคนนั้น เขาคือเด็กหนุ่มห้องข้างๆ ท่าทางเกเร ผมสีทองแปลกตาและโดดเด่น เขาชื่อ ฮิโระ ฮิโระถือดอกยิปโซ่ ช่อเล็กๆ เพื่อเป็นของขวัญวันเกิดแก่มิกะ แต่เธอกลับรู้สึกผิดหวัง เด็กหนุ่มน้ำเสียงร่าเริงและสดใส ผู้ที่ทำให้เฮยิ้มได้และหลงรักท้องฟ้า กลายเป็นเด็กหนุ่มท่าทางเกเร ผมสีทอง แลดูแปลกแยกจากสังคม
แต่เขาก็ชนะใจเธอ ด้วยแปลงดอกไม้หลังโรงเรียนที่เด็กหนุ่มท่าทางเกเรคนนี้เพียงรดน้ำใส่ปุ๋ย และของขวัญวันเกิดเป็นรุ้งสีสวยที่เกิดจากสายฉีดน้ำรดแปลงดอกไม้ ของขวัญง่ายๆ ที่เธอไม่สามารถนำกลับบ้านได้ แต่มันจะอยู่ในใจ ไม่มีวันลืม
ทำไมมิกะถึงรักฮิโระ
นอกจากช่อดอกยิปโซ่ในวันนั้น นอกจากสายรุ้งที่เขาเนรมิตเป็นของขวัญวันเกิดให้แก่เธอ นอกจากรูปถ่ายหน้าจอมือถือที่เห็นเพียงครึ่งหัวของคนทั้งสองและผืนฟ้าสีสดใส
เพราะอะไร
เขาอาจเป็นเด็กหนุ่มท่าทางเกเร และแปลกแยก แต่เขาร้องไห้ เมื่อไม่สามารถปกป้องเธอได้ เขาอ่อนโยนกับรักแรกที่เขามอบให้กับเธอ เขาวิ่งหนี เมื่อเธอบอกกับเขาว่าเธอท้อง แต่เขาก็กลับมาพร้อมกับของขวัญให้กับลูก ของเรา เขาย้อมผมเป็นสีดำเพื่อเตรียมตัวเป็นพ่อ เขายอมออกจากโรงเรียนเพื่อจะเป็นหัวหน้าครอบครัว เขาวิ่งไปวัดเพื่อสวดมนต์ และขอเครื่องรางเพื่อให้เธอคลอดโดยปลอดภัย และเขาไม่เคยหนีไปไหน ไม่ว่าจะอย่างไร เขาอยู่เคียงข้างเธอ
ผมอยากเป็นท้องฟ้า เพราะจะได้เห็นว่ามิกะอยู่ที่ไหนตลอดเวลา
หลังจากเรื่องราวเลวร้ายผ่านไป...ฮิโระขอเลิกกับมิกะ ไร้วี่แวว ไร้เหตุผล เธอตื๊อหาสาเหตุ แต่เขาไม่ปริปาก เขาโยนแหวนคืนให้เธอ แล้วหนีไป...ไม่กลับมาอีกเลย
เวลาผ่านไป...มิกะได้รู้จักกับ ยู ชายหนุ่มนักศึกษามหาวิทยาลับปี 2 ยูถามมิกะว่าผู้ชายที่จีบเธอเขาทำอย่างไร มิกะตอบว่า เขามีเพียงดอกยิปโซสีขาวช่อเล็กๆ ช่อหนึ่ง แต่เป็นการจีบที่โง่มาก อย่าทำตามเชียว
เธอยังไม่ลืมฮิโระใช่ไหม ช่อดอกยิบโซในมือผู้ชายผมสีทองดูไม่โง่หรอก มันจับใจ และเธออยากจะจำภาพนั้นไว้ อยากให้มีเพียงเขาคนเดียวที่ให้ดอกยิปโซ่สีขาวกับเธอ
ยูเพียรพยายามจีบมิกะ จนในที่สุดเขาก็ชนะใจเธอ ด้วยความดี อบอุ่น และเป็นผู้ใหญ่ มิกะกับยูตกลงเป็นแฟนกันในที่สุด เขาคือรักครั้งที่สองของเธอ แต่มีใครบ้างที่จะลืมรักครั้งแรก--จริงไหม
ทุกค่ำคืนวันที่ 24 ธ.ค. มิกะกับฮิโระเคยสัญญากันว่าจะกลับมาที่แปลงดอกไม้ที่เธอและเขารักกัน เพื่อระลึกถึงสิ่งที่ทั้งคู่สูญเสียไป และทุกครั้งยูจะมาเป็นเพื่อนเธอ จอดรถรอท่ามกลางหิมะที่โปรยปราย ไม่ปริปากถามหรือเรียกร้องให้เธอลืมอดีต
มิกะเจอฮิโระ เธอถามว่าอะไรที่ทำให้เราเป็นแบบนี้
นั่นสินะ เคยถามตัวเองบ้างไหม กับอดีตที่ผ่านมา กับทุกๆ รักที่ผ่านพ้น อะไรที่ทำให้มันต้องจบลง อะไรที่ทำให้ให้เราทั้งคู่เป็นคนแปลกหน้า อะไรที่ทำให้เรายังเจ็บปวดไม่รู้ลืม ไม่ว่าจะเป็นเขาหรือเรา ยังเป็นเรื่องเดิมๆ อยู่หรือเปล่า เรื่องเดิมๆ ที่มักทำให้ความรักต้องตบลง ไม่ว่าจะเริ่มต้นครั้งใหม่กี่ครั้ง ก็ตามที
คริสมาสต์อีฟปีต่อมา มิกะกลับมาที่เดิมเช่นทุกปี เธอเจอใครบางคนนั่งอยู่ที่แปลงดอกไม้ที่ขาวโพลนไปด้วยหิมะ เขายืนขึ้น หันมามาทางเธอ แต่เขาไม่ใช่ฮิโระ ผู้ชายคนนั้นคือเพื่อนของฮิโระ เพื่อนที่ได้รับการไว้วานให้นำบางสิ่งมาวางที่นี่ เพื่อเป็นการไว้อาลัยแด่สิ่งที่สูญเสีย เริ่มตั้งแต่ปีนี้ และปีต่อๆ ไป เพราะฮิโระคงมาไม่ได้แล้ว และมิกะก็ได้รู้ความจริงว่าทำไมฮิโระถึงทิ้งเธอไป
ปีก่อน เมื่อเธอเจอฮิโระ ณ ที่นี้ เธอเฝ้าถามตัวเองว่าหากเธอวิ่งตามเขาไป เรื่องราวทุกอย่างจะเปลี่ยนไปไหม แต่ภาพของ ยู ผู้ชายแสนดีก็หยุดฝีเท้าของเธอให้ก้าวช้าลง และเลือกที่จะเดินกลับไปหาเขา แทนที่จะเลี้ยวซ้ายวิ่งตามฮิโระไป
แต่ครั้งนี้...เธอตัดสินใจใหม่
ฮิโระ เปรียบเสมือนสายน้ำ นิ่ง ลึก และมีแต่จะไหลไปข้างหน้าไม่มีวันหวนกลับ ทิ้งเธอไว้ข้างหลัง
ยู เปรียบเสมือนทะเล ที่คอยโอบกอดเธอไว้ อบอุ่น มั่นคง และเงียบสงบ คลื่นทะเลไม่เคยหยุดที่จะซัดสาด เธอมั่นใจได้ ว่าเขาจะไม่ทิ้งเธอ
แต่เธอก็เลือกสายน้ำถึงแม้สุดท้าย สายน้ำอย่างฮิโระ จะไหลไปข้างหน้าไม่วันหวนกลับ และทิ้งเธอไว้เพียงลำพัง กับความเจ็บปวดก็ตามที
แต่ถ้าเป็นความเจ็บปวดที่เต็มไปด้วยภาพความทรงจำอันสวยงาม และครั้งหนึ่งที่ทำให้เรารู้จัก ความรัก ความเจ็บปวดนั้นก็แสนหวานเกินกว่าจะห้ามใจมิใช่หรือ
มิกะเลือกที่กลับไปหาฮิโระ ถึงแม้จะรู้ว่าสุดท้ายเธอและเขาก็ต้องจากกันในที่สุด ไม่ยากที่จะตัดสินใจ ในเมื่อฝ่ามือของยูที่เสยผมให้เธอ ยังคงทำให้เธอนึกถึงเมื่อครั้งหนึ่งที่ฮิโระขยี้หัวเธอ แหวนที่ยูมอบให้เธอ ก็ทำให้เธอนึกถึงแหวนของฮิโระ ทุกครั้งที่เธอมองท้องฟ้า และแม่น้ำ เธอก็คิดถึงแต่เขา
เราจะลืมความรักได้อย่างไร ไม่ว่าจะเป็นครั้งแรกหรือครั้งไหน เมื่อเราเอาตัวเองเข้าไปผูกพันกับเขา ความคิดของเขา สิ่งของของเขา ผูกพันกับท้องฟ้าที่เคยมองด้วยกัน ต้นไม้ต้นนั้น ห้องสมุด ริมแม่น้ำ ฯลฯ
เราจะลืมได้อย่างไรในเมื่อเราใช้จ่ายคืนวันทั้งหมดในชีวิตไปกับเขา ผ่านคืนวันทั้งสุขและทุกข์ ร้ายและดี หัวเราะและร้องไห้ ทุกหน่วยแห่งความทรงจำ ไม่ว่าจะเป็นที่สมอง หัวใจ หรือทุกหน่วยพื้นที่ไหนๆ ล้วนแต่บรรจุไปด้วยเรื่องราวระหว่างเราสองคน
เหมือนกับฮิโระและมิกะ
และสำหรับมิกะ หรือใครๆ มันง่ายที่จะเลือกว่ารักใคร แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะลืมว่าเคยรักใคร
Create Date : 06 มีนาคม 2551 |
Last Update : 6 มีนาคม 2551 15:39:54 น. |
|
19 comments
|
Counter : 2728 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Jevanni วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:16:57:14 น. |
|
|
|
โดย: แม่ยกไทนี่ วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:17:56:03 น. |
|
|
|
โดย: joblovenuk วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:18:38:24 น. |
|
|
|
โดย: ซซ วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:19:22:23 น. |
|
|
|
โดย: Almondblist วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:21:22:48 น. |
|
|
|
โดย: MaRiMeKKo วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:3:48:42 น. |
|
|
|
โดย: Unravel วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:12:41:59 น. |
|
|
|
โดย: BoOKend วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:11:53:59 น. |
|
|
|
โดย: CheRRy (no matter ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:19:20 น. |
|
|
|
โดย: ปังคุง IP: 118.173.244.101 วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:12:32:48 น. |
|
|
|
โดย: ดรีม IP: 118.174.156.214 วันที่: 24 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:04:47 น. |
|
|
|
โดย: Cassi~~ IP: 222.123.12.10 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:19:38 น. |
|
|
|
โดย: ning IP: 125.26.209.50 วันที่: 10 มกราคม 2553 เวลา:22:39:00 น. |
|
|
|
โดย: PP IP: 125.27.138.88 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:21:10:02 น. |
|
|
|
โดย: รักรัก IP: 110.168.98.225 วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:21:40:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
รอเก็บ DVD อยู่...