|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Rainbow Song--จดหมายรักจากชุนจิ อิวาอิ
จดหมายรักฉบับ Rainbow Song
ผมชอบหนังทุกเรื่องของชุนจิ อิวาอิ
ไม่รู้ว่าทำไม ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ดูเรื่อง All About Lily Chou Chou ความเปราะบางของอารมณ์ก็ขาดสะบั้น บางทีผมก็รู้สึกว่าตัวเองเป็น แอบเปิ้ลเขียว อ่อนโยนและเปราะบางในโลกโลกหนึ่ง ที่มีอีเธอร์คอยปกป้อง แต่บางทีตัวเองก็ช่างโหดหฤหรรษ์ เย็นชา และไร้หัวใจ
ในโลกโลกหนึ่งเราเลือกที่จะอยู่รอดด้วยการเป็นอีกคนหนึ่ง เลือกที่จะให้คนอื่นเจ็บปวด ดีกว่าตัวเองจะต้องเจ็บปวดเพราะคนอื่น
ใน All About Lily Chou Chou อิวาอิเล่าเรื่องความเจ็บปวดที่ผันผ่านแห่งช่วงวัยได้อย่างลึกซึ้ง แต่เขาก็นำความสดใสมาให้กับเรื่อง Hana And Alice หรือแม้กระทั่งความอบอุ่นเรียบง่าย แต่ยังคงซึ้งมิรู้วายใน Aprils Snow
และแน่นอนกับรอยน้ำตากับ Love Letter
ถึงแม้อารมณ์ในแต่ละเรื่องจะแตกต่างกันอย่างชัดเจน แต่อิวาอิก็ทิ้งรอยจางๆ ให้ทุกคนได้จดจำว่านี่คือสไตล์ของเขา ไม่ว่าเป็นภาพหรืออารมณ์ รวมถึงการพูดถึงความสวยงามและความเจ็บปวดที่หลบซ่อนอยู่ในรอยเวลาแห่งช่วงวัยที่ผ่านพ้นมา
เรนโบว์ ซอง ก็เช่นเดียวกัน ถึงแม้ว่าหนังเรื่องนี้ เขาจะไม่ได้กำกับฯ เอง แต่ภายใต้การกุมบังเหียนในฐานะผู้อำนวยการสร้าง ภายใต้บริษัทหนังที่ตัวเองเพิ่งก่อตั้งขึ้น แต่เรื่องราวในเรนโบว์ ซองก็ทำให้เราหวนนึกถึงคืนวันของ Love Letter หรือแม้กระทั่งเด็กสาวคนนั้นใน Aprils Snow
บางทีนี่อาจเป็นจดหมายรักอีกฉบับของเขา
อาจเป็นเพราะเรื่องราวของของโทโมยะและและอาโออิ ที่พาเราย้อนกลับไปสู่จุดเริ่มต้นของจดหมายรักในเรื่องนี้ เหมือนกับใน Love Letter วัยที่เด็กผู้ชายคนหนึ่งตามหาความรัก คนรัก และอยากจะสัมผัสถึงความรู้สึกที่เรียกว่า รัก อย่างจริงๆ การเฝ้ามองหา ตามหา หรือพยายามที่จะมีความรักเพราะเห็นว่าเธอสวย เธอคนนั้นน่ารัก อาจทำให้เรามืดบอดไปกับความรู้สึกที่พัฒนาขึ้นอย่างช้าๆ จากคนข้างตัว
เหมือนกับโทโมยะ
ในวันที่รุ้งเดินทางเป็นเส้นตรง โทโมยะโทร. หาอาโออิที่อยู่ไกลถึงสหรัฐอเมริกา แต่เธอไม่รับสาย เขาได้แต่ผากข้อความไว้ในโทรศัพท์ว่าคิดถึงเธอ คิดถึงเสียงของเธอ พร้อมภาพรุ้งที่ปรากฏเป็นเส้นตรงที่เส้นของฟ้า รุ้งเส้นตรงที่ขอบฟ้านั่นทำให้โทโมยะคิดถึงอาโออิ รุ้งประหลาดที่ครั้งหนึ่งทั้งสองคนได้ยืนมองร่วมกัน พร้อมมือสองข้างที่เกาะเกี่ยวกันไว้ด้วยความบังเอิญ
บนนิ้วของอาโออิคือแหวนจากแบงค์หมื่นเยนที่โทโมยะสวมให้แทนคำขอโทษ
ในวันที่ในตกและแสนวุ่นวาย ภาพข่าวปรากฏบนหน้าจอโทรทัศน์ว่าเกิดเหตุการณ์เครื่องบินตกที่สหรัฐอเมริกา 1 ในจำนวนผู้เสียชีวิตมีสาวชาวญี่ปุ่น 1 คน เธอชื่ออาโออิ ซาโต้
เรื่องราวจากวันนั้นย้อนกลับไปวันแรกที่โทโมยะเจออาโออิในร้านขายซีดีที่เธอทำงานอยู่ โทโมยะทำตัวเป็นสตอกเกอร์ตามอาโออิ เปล่าหรอก เขาไม่ได้ชอบเธอ แต่เป็นเพื่อนของเธอที่ทำงานอยู่ด้วยกันต่างหาก โทโมยะเล่าว่าเพื่อนสาวของอาโออิเคยทำตัวเป็นสตอกเกอร์ตามเขาอยู่สักพัก จนขวบปีผ่านไปเขาก็เปลี่ยนความรู้สึกแปลกประหลาดนั้นกลายเป็นความรัก แต่สุดท้ายเธอก็ทิ้งเขาไป ทุกครั้งที่เขาอกหักเขาจะทำตัวเป็นสตอกเกอร์
โทโมยะอาจลืมไปว่าอาโออิก็อาจเปลี่ยนความรู้สึกจากการถูกติดตามเป็นความรักได้เหมือนกัน
จากสตอกเกอร์ทั้งสองกลายเป็นเพื่อนหลังจากวันที่เกิดรุ้งประหลาดบนท้องฟ้าในครั้งนั้น โทโมยะกลายมาเป็นเงาตามตัวอาโออิ ในขณะที่เธอกำลังจะทำหนังสั้น อาโออิยื่นบทพระเอกในหนังของเธอให้โทโมยะเล่นกับเพื่อนสาวอีกคน
ด้วยความน่ารักของนางเอก โทโมยะชอบเธอ พร้อมขอร้องให้อาโออิเขียนจดหมายรักให้
ในวันเดียวกันโทโมยะถามอาโออิว่า อะไรที่ทำให้ผู้หญิงรักผู้ชาย ผู้หญิงบางคนมีแฟนเตี้ย หัวล้าน เดินไปด้วยกันดูแล้วช่างไม่เหมาะสม อะไรเหรอคือสิ่งที่ผู้หญิงตัดสินใจที่จะ รัก ผู้ชายคนนั้น โทโมยะยังเซ้าซี้ต่อไปว่า ถ้าเขาพูดอะไรที่เข้าหูอาโออิ คำพูดที่อาโออิอยากฟัง คำพูดในแบบผู้ชายที่อาโออิชอบ แล้วอาโออิจะรักเขาได้ไหม
เด็กหนุ่มเจอสาวสวย เขาก็พร้อมที่จะตกหลุมรัก เราไม่ปฏิเสธหรอกว่านี่ก็คือวิธีการหาความรักอีกแบบหนึ่ง ถึงแม้จะฉาบฉวย แต่มันเป็นอีกหนึ่งวิธีแห่งการเริ่มต้นที่เนียนรู้ว่า รัก เป็นอย่างไร จริงไม่จริง ใช่ไม่ใช่นั้นอีกเรื่องที่จะต้องเกิดและพัฒนาต่อไป
ในขณะที่เด็กสาวเรียนรู้ที่จะรักก็ต่อเมื่อ หัวใจและความรู้สึกของเธอบอกแล้ว เชื่อแน่แล้วว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่ใช่ ถึงวันนั้นเธอก็พร้อมที่จะ รัก และเริ่มต้น รักของเด็กสาวคือความแน่ใจแล้วจึงรัก ส่วนรักของเด็กหนุ่มคือการตกหลุมรักแล้วจึงรัก
บางทีความรักก็มาในเวลาที่คลาดเคลื่อนกัน ระหว่างคนสองคน
และบางทีผู้ชายที่ยังไม่เคยมีรักอย่างโทโมยะอาจต้องเติบโตก่อนที่จะเข้าใจได้ว่าความรู้สึกที่เรียกว่า รัก นั้น เป็นอย่างไร ประกอบไปด้วยอะไร เขาถึงจะสัมผัสได้ว่าทุกอย่างที่อาโออิทำ อาโออิพูด คือการกระทำที่บ่งบอกว่าเธอรักเขา และ เขา ที่ทำให้เธออกหัก เขา คนที่เธอบอกว่าพร้อมจะทิ้งความฝันในการออกท่องโลกไปยังอเมริกาเพื่ออยู่ญี่ปุ่นต่อเพียงแค่ เขา คนนั้นเอ่ยปากว่าพร้อมจะเคียงข้างเธอ
แม้เธอจะคอยผลัก เขา ให้เข้าหาผู้หญิงคนอื่นๆ ก็ตามแต่นั่นน่ะ เธอผลักอย่างเจ็บปวด
เขา คนนั้นคือโทโมยะเสียดายที่ เขา ไม่เคยเฉลียวใจมาก่อน
ในงานศพที่บ้านอาโออิ โทโมยะและเพื่อนๆ เจอหนังสั้นเรื่อง วันสิ้นโลก ที่อาโออิกำกับฯ และกลายมาเป็นนางเอกของเรื่องเสียเองด้วยอุบัติเหตุในฉากจบของเรื่องที่นางเอกคนเดิมไม่สามารถเล่นได้
เจ้านายเก่าของอาโออิ พบกล้องวิดีโอที่เธอใช้ถ่ายทำหนังเรื่องนี้ มันคือกล้องรุ่นเก่าและเจ๋งที่สุด กล้องตัวนี้ที่โทโมยะเคยบอกว่าทำไมไม่ถ่ายด้วยกล้องดิจิตอลดีๆ ละ กล้องที่ไม่สามารถถ่ายด้วยฟิล์มโกดักได้ แต่เธอก็เลือกที่จะเปลี่ยนตลับฟิล์มในกล้องใหม่ให้ใช้ฟิล์มโกดักได้ เพื่อแสงที่เธอต้องการ
ฟิล์มโกดักที่โทโมยะเคยเอ่ยปากถาม และรับรู้ แต่ไม่เคยเฉลียวใจว่าทุกอย่างล้วนมีเหตุผลอันลึกซึ้งทางอารมณ์ เหมือนกับที่เขาไม่เคยเฉลียวใจเลยว่า หนังสั้นเรื่อง วันสิ้นโลก ที่เขามีโอกาสได้อ่านบทเป็นคนแรก และเล่นเป็นพระเอกถึงแม้จะท่องบทไม่เก่งก็ตาม หนังที่มาจากแรงบันดาลใจจากแหวนเงินหมื่นเยนที่เขาให้เธอ หนังที่เธอสูญเสียจูบแรกให้กับเขา
ทุกอย่างมันคือจดหมายรักที่อาโออิเขียนให้เขา
เหมือนกับจดหมายที่อาโออิเคยช่วยเขาเขียนในครั้งนั้น
จดหมายที่น้องสาวที่มองไม่เห็นของอาโออิส่งให้โทโมยะอ่านให้ฟังหลังจากงานศพเสร็จสิ้น เนื้อความในจดหมายเป็นเพียงแค่ร่องรอยของกาลเวลาที่ลบเลือนไปแล้ว แต่ยังมีอีกเนื้อความหนึ่ง ไม่กี่บรรทัดที่เขียนไว้อีกหน้า
เนื้อความที่บอกว่าโทโมยะเป็นผู้ชายที่ทึ่ม ไม่ได้เรื่อง แต่นั่นแหละ เธอรักเขา
น้องสาวของอาโออิตาบอด แต่สามารถตักปลาทองด้วนช้อนกระดาษได้อย่างเชี่ยวชาญ เธอเก่งและคิดได้ในทุกๆ เรื่องที่คนตาดีหลายคนคิดไม่ถึง รวมถึงความรักของอาโออิที่มีให้กับโทโมยะ
พี่อาโออิรักพี่มากนะคะ เธอบอกโทโมยะ
ความรักของอาโออิคือสิ่งที่แม้แต่คนตาบอดก็สัมผัสได้ บางทีความรักอาจมองเห็นไม่ได้ด้วยตา เหมือนกับที่อาโออิตอบคำถามโทโมยะในครั้งนั้นว่าคนที่มองกันแต่รูปกายภายนอกเป็นคนที่ใช้ไม่ได้
เพราะนั่นจะทำให้เรามองไม่เห็นความรักของใครๆ ที่ซ่อนอยู่ หากเราใช้เพียงแค่ตามอง
| Create Date : 16 มกราคม 2551 |
| Last Update : 16 มกราคม 2551 6:31:33 น. |
|
19 comments
|
| Counter : 2961 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: bigwores  วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:8:03:28 น. |
|
|
|
| โดย: hunjang วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:8:44:46 น. |
|
|
|
| โดย: ซซ วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:12:52:49 น. |
|
|
|
| โดย: pecochan วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:11:52:23 น. |
|
|
|
| โดย: Unravel วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:13:37:17 น. |
|
|
|
| โดย: บุษ-สะ-บ้า (butbbj ) วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:7:52:29 น. |
|
|
|
| โดย: lamerdejoy IP: 58.10.231.152 วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:21:40:47 น. |
|
|
|
| โดย: ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน (butbbj ) วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:12:31:39 น. |
|
|
|
| โดย: ม่วนน้อย วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:22:06:22 น. |
|
|
|
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง  ) วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:0:45:26 น. |
|
|
|
| โดย: Almondblist วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:57:59 น. |
|
|
|
| โดย: 1 IP: 125.26.11.222 วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:10:04:06 น. |
|
|
|
| โดย: 555+ IP: 125.26.11.222 วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:10:06:22 น. |
|
|
|
โดย: minporee  วันที่: 30 มิถุนายน 2552 เวลา:21:22:59 น. |
|
|
|
| โดย: ปพน IP: 171.96.1.185 วันที่: 29 มิถุนายน 2556 เวลา:13:07:36 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ความรักของคู่นี้คงเข้ากับประโยคที่ว่า
สิ่งที่มีค่าที่สุดไม่อาจเห็นด้วยตา เเต่ใช้่ใจสัมผัส