|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
No Regret--หากจะรักต้องลืมคำว่าเสียใจ
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตั้งชื่อภาษาไทยให้หนังเรื่องนี้ ที่หยิบเอาวลีที่คุ้นหูอย่าง 'หากจะรักต้องลืมคำว่าเสียใจ' มาใช้
ที่สำคัญผมว่ามันค่อนข้างจะตรงเสียด้วยสิ
มีคนให้นิยามความรักไว้อย่างหลากหลาย ซึ่งแต่ละความหมายนั้นขึ้นอยู่กับประสบการณ์และทัศนคติของคนๆ นั้นที่ได้พานพบและทำความรู้จักกับความรัก และเมื่อพิจารณาดูชื่อเรื่องภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และความหมายในเนื้อเรื่องแล้ว หนังเรื่องนี้คงอยากกระซิบอกเราว่า ความรักคงเหมือนกับเกมส์ เมื่อใดที่คุณตัดสินใจกระโจนสู่เกมส์นั้น คุณมีสิ่งที่ต้องวางเป็นเดิมพัน นั่นคือคำว่าเสียใจ
หากชนะคุณอาจะไม่ต้องสูญเสีย แต่ถ้าหากแพ้ ก็ควรทำใจไว้ตั้งแต่แรก ก่อนที่จะตีดสินใจกระโดดเข้าเล่นไว้ว่า คุณอาจต้องเสียใจ
ผมได้หนังเรืองนี้มาพร้อมๆ กับ หนังญี่ปุ่นอีกเรื่อง 'Big Bang Love Juvenile' แต่ให้ตายเหอะ ผมดูเรื่อง Big Bang Love ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไร อาจจะเป็นคนที่ไม่มีเซนส์เรื่องจิตวิทยาเลยก็เป็นได้
ในขณะที่ No Regret เล่าเรื่องเมโลดราม่าง่ายๆ น้ำเน่า แต่ดึงเอาความรู้สึกโหยหา และตื้นตันมาเป็นตัวชูโรง ซึ่งคล้ายกับหนังเกย์คลาสสิกอีกเรื่องคือ Bishonen
หนังเล่าเรื่องผู้ชายคนหนึ่งชื่อ ซูมิน เขาเป็นเด็กำพร้าเติบโตในสถานเลี้ยงเด็ก เมื่อายุ 18 ก็ต้องออกมาเพื่อหาเลี้ยงตัวเอง ซูมินทำงานอย่างหนักในโรงงาน และเรียนภาคค่ำเพื่ออนาคตที่ดีในวันข้างหน้า พร้อมๆ กับการทำอาชีพเสริมเป็นคนขับรถ
วันหนึ่งมีผู้ชายหน้าตาดี แต่งตังดีเรียกใช้บริการ เพียงแค่สบตา เหมือนกับว่า ต่างคนต่างรู้ความในใจ ผู้ชายคนนี้ชื่อแจมิน เขาเป็นลูกชายเจ้าของโรงงานที่ซูมินทำงานอยู่ ซึ่งต่อมาซูมืนก็ถูกไล่ออก
ยิ่งเมื่อได้รู้ว่าแจมินเป็นลูกชายเจ้าของโรงงาน ซูมินโกรธมาก แต่ในขณะเดียวกัน แจมินกลับตกหลุมรักซูมินตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น
ซูมินตัดสินใจเข้าทำงานที่บาร์คาราโอเกะแห่งหนึ่ง ซึ่งงานจริงๆ คือ ขายตัว เขาเพียงหวังเพื่อเก็บเงินให้ได้สักก้อน เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่
แจมินออกตามหาซูมินเพื่อขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาเข้ามาใช้บริการซูมิน แต่ก็ถูกตะเพิดออกไปอย่างไม่ใยดี เมื่อเขาสารภาพว่าตกหลุมรักซูมินตั้งแต่แรกเจอ
ความดื้อดึงและตามตื้อของแจมินทำให้สุดท้าย หัวใจที่แข็งดังหินแต่ลึกๆ กลับโหยหาความรักของซูมินนั้นอ่อนลง และเปิดใจยอมรับความรู้สึกครั้งนี้
ทั้งสองรักกัน
แต่แจมินต้องแต่งงาน
หากดูเพียงแค่พล็อตเรื่องแล้ว คงต้องตีตราว่าหนังเรื่องนี้คือหนังน้ำเน่าดีๆ นี่เอง แถมเมื่อดูเนื้อเรื่องไปจนจบก็จะพบว่า ไม่มีอะไรที่ผิดคาด หรือพิเศษจนต้องชื่นชม ตื่นตะลึง เพราะหนังเรื่องนี้เล่าเริ่องแบบง่ายๆ ไม่หวือหวา ไม่ได้ใส่ประเด็นอะไรที่แปลกใหม่เป็นพิเศษ เป็นเพียงหนักรักธรรมดาๆ ที่เรียกน้ำตาได้พอสมควร
แต่ถ้าหากใครชอบเรื่อง Bishonen ก็คงต้องชอบหนังเรื่องนี้เหมือนกัน
สำหรับผมผมกลับชอบเรื่อง Lan Yu มากกว่า ถึงแม้ในทางโปรดักชั่น Lan Yu อาจเทียบไม่ได้กับหนังเรื่องนี้ หรือ Bishonen แต่มนเรื่องประเด็นของเรื่อง พล็อตเรื่อง และเมสเสจที่ต้องการจะสื่อสารนั้น Lan Yu ทำได้ดีกว่า และลึกซึ่งกว่าในขณะเดียวกัน ก็ยังรักษาอารมณ์ความรู้สึกในการดู การเข้าถึงได้ดีอีกด้วย
ในขณะที่ No Regret จับประเด็นเดิมๆ และบางครั้งก็ดูพาฝันไปนิด แต่ที่ No Regret ทำได้อยู่หมัดคือ อารมณ์ของเรื่อง ซึ่งสื่อถึงคนดูได้เป็นอย่างดี
ซึ่งแปลกใจมากหากพิจารณาว่านักแสดงทั้งสองคนเป็นนักแสดงหน้าใหม่ โดยเฉพาะคนที่เล่นเป็นซูมิน เขาเป็นผู้ชายนัยตาเศร้า เหมือนคนมีความทุกข์และอดีตที่เจ็บปวดตลอดเวลา เช่นเดียวกันกับแจมิน แต่เมื่อทั้งสองรักกัน รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และใบหน้ากลับเปลี่ยนไป เหมือนโลกทั้งโลกสวยงามขึ้นด้วยความรัก
ซึ่งฉากที่เป็นโปสเตอร์ของหนังเรื่องนี้ ที่ทั้งคู่กกำลังกระซิบกระซาบกันคงเป็นคำตอบได้อย่างดี
No Regret นำพล็อตเรื่องและการแสดงอันดี (แต่ไม่ถึงกับเยี่ยม) ของนักแสดงท้งสองดึงอารมณ์ที่เรียกว่า 'โหยหา' ในความรักของผู้ชายคนหนึ่งที่ปิดกั้นตัวเองด้วยกำแพงที่แน่นหนา และอีกคนหนึ่งที่ชีวิตเต็มไปด้วยข้อผูกมัดทาง
สังคมและครอบครัว ไม่สามรถมีอิสระในความรักได้
และอารมณ์ 'ตื้นตัน' เมื่อทั้งสองได้รักกัน
ไม่เพียงแค่คนที่ไม่มีความรัก และเฝ้ารอว่าเมื่อไร่จะมา (ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นเกย์) หรือคนที่มีใครอยู่ข้างๆ กายแล้ว ก็สามารถสัมผัสได้ถึงอารมณือันรุนแรงที่สื่อสารผ่านสายตาและรอยยิ้มของคนทั้งคู่
อีกสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจของหนังเรื่องนี้คือ การเปิดเปลือยพื้นที่ 'ต้องห้าม' ของวัฒนธรรมเกาหลี ใณที่ญี่ปุ่นเรื่อเกย์ หรือชายรักชาย เป็นสิ่งต้องห้ามเช่นเดียวกัน แต่พวกเขาก็มีพื้นที่ๆ ได้แสดงออก ได้จบเจอ พบปะพูดคุย หากจะพูดไปแล้ว ถึงแม้จะกดดัน ไม่ได้รับการยอมรับ และก็ยังมีพท้นที่ที่เปิดเผยได้ กลับกันกับเกาหลีที่เรื่องนี้ยังคงดำมืด ไร้พื้นที่ ที่ทางและทิศทางในการดำรงอยู่
และถึงแม้หนังเรื่องนี้จะน้ำเน่า เป็นกับดักชั้นดีสำหรับใครบางคนที่หัวใจยังโหยหาความรักอยู่ หรือใครบางคนที่หวังจะมี Fairy Tale หวังจะเจอใครอีกคนที่เข้ามาทำให้หัวใจอันเย็นชานี้ได้ชุ่มชื้นและชุ่มฉ่ำไปด้วยความรักเสียที
ไม่ผิดนี่--ใช่ไหม
ผมชอบฉากที่เป็นโปสเตอร์ของหนัง ที่ซูมินกำลังกระซิบอะไรบางอย่างกับแจมิน ผมไม่รู้ว่าเขากระซิบอะไรกัน รู้แต่ว่า รอยยิ้มนั้น สายตานั้น และความรู้สึกนั้น คือคนที่กำลังมีความรัก
ซึ่งน่าอิจฉาเป็นบ้าเลย
| Create Date : 17 พฤษภาคม 2550 |
| Last Update : 17 พฤษภาคม 2550 3:19:02 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1139 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: goodpeople  วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:12:35 น. |
|
|
|
| โดย: หลิน (linlin47 ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:46:24 น. |
|
|
|
| โดย: มะแต้มมะตูม วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:57:44 น. |
|
|
|
| โดย: UnEdiTED วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:46:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เช้าวันนี้ถนนเปียก ฝนโปรยลงมา
ที่ปัดน้ำฝนทำงานเหนื่อยมาก
มาทักทายคะ ว่าง ๆ เชิญที่ blog goodpeople นะคะ