Rose Publishing , พิมพ์ครั้งแรก มกราคม ๒๕๕๘
โบราณว่าไว้ ถ้าอยากได้ลูกเสือ ก็ต้องเข้าถ้ำเสือ
แต่แม่เสือที่ จอห์น โควอลสกี้ ต้องเข้าปะทะ
เขาไม่อาจใช้ทักษะในกีฬาฮอกกี้มาช่วยต่อสู้ได้
และอีกอย่างคือ เขารู้สึกผิดต่อแม่เสือคนนี้อยู่ไม่น้อย
เมื่อหลายปีก่อน จอห์นพบกับ จอร์แจน ฮาวเวิร์ด
ในพิธีแต่งงานระหว่างเธอกับเจ้านายของเขา
การพบกันของทั้งคู่ไม่ได้จบลงแบบสวยงามนัก
ในเมื่อเขาช่วยพาเธอหนีงานแต่ง แล้วก็ทิ้งเธออย่างไม่ไยดีที่สนามบิน
ทั้งที่เพิ่งผ่านคืนอันร้อนเร่ามาด้วยกันหมาดๆ มาวันนี้
ลเขาอยากอุทิศตนเป็นพ่อให้ลูกสาวตัวน้อยๆ ของเธอใจจะขาด
แต่เขาอาจต้องการมากกว่าความโชคดี
เพื่อโน้มน้าวใจให้คุณแม่ยังสาวคนดีหันมารักเขา
ทิ้งแล้วท้อง
........... ... 
..นิยายฝรั่งก็มีน้ำเน่าเหมือนนิยายไทยเราเหมือนกันนั่นแหละ
..นิยายฝรั่งก็มีน้ำเน่าเหมือนนิยายไทยเราเหมือนกันนั่นแหละ คำนิยม
อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก - A Girl, Books and Other Things
การผสมผสานระหว่างความรัก ความขบขัน และการกีฬา - All About Romance
ขำ ประทับใจ สมบูรณ์แบบ - Elizabeth Lowell
อ่านแล้วไม่เห็นจะมีความขบขัน ที่ชวนให้ขำสักกิ๊กเดียว นอกจากจะไม่ขำแล้ว
คำว่า อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก ประทับใจ สมบูรณ์แบบ ก็ยังห่างไกลจากความรู้สึก
ไม่ใช่ไม่ชอบค่ะ เรื่องนี้ชอบนะคะ แค่เพียงความชอบนี้ไม่ได้มากขนาดนั้น 
จอร์แจน ฮาวเวิร์ด 
ไม่มีทางเลือกในชีวิตมากนัก การเลือกที่จะแต่งงานกับชายสูงวัยฐานะร่ำรวยอาจเป็นทางเลือกที่ดีสักครั้งในชีวิต แต่สุดท้ายเธอก็ทำไม่ได้อย่างที่คิด ต้องขอเปลี่ยนใจยกเลิกงานแต่งงาน แต่ในเมื่อเจ้าบ่าวไม่ยินยอมพร้อมใจจะเลิกด้วยกัน เธอจึงตัดสินใจที่จะหลบหนีการแต่งงาน
ไม่มีทางเลือกในชีวิตมากนัก การเลือกที่จะแต่งงานกับชายสูงวัยฐานะร่ำรวยอาจเป็นทางเลือกที่ดีสักครั้งในชีวิต แต่สุดท้ายเธอก็ทำไม่ได้อย่างที่คิด ต้องขอเปลี่ยนใจยกเลิกงานแต่งงาน แต่ในเมื่อเจ้าบ่าวไม่ยินยอมพร้อมใจจะเลิกด้วยกัน เธอจึงตัดสินใจที่จะหลบหนีการแต่งงานเวอร์จิล ดัฟฟี คือเจ้าบ่าวผู้โชคดีเหลือแสน อายุก็โคแก่ปานนั้นยังอุตส่าห์จะได้ภรรยาเป็นหญ้าอ่อน ที่ทั้งสวยทั้งอวบอัด ชวนขบเคี้ยว และที่สุดแสนจะเด่นชัดต้องตาที่สุด คือหน้าอกสะบึมที่ชวนให้ชายใดได้เฝ้ามองแล้วจะรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง แต่ใครจะคาดคิดว่าเวอร์จิล ดัฟฟี จะตกม้าตายกลายเป็นเจ้าบ่าวผู้โชคร้ายบนแท่นพิธีวิวาห์
จอห์น โควอลสกี้ นักกีฬาฮอกกี้หนุ่มคนดัง ของทีม "ชินุกส์" ผู้มีฉายาความแข็งแกร่งว่า "เดอะวอลล์" ก็รับเชิญมาร่วมงานแต่งงานนี้ เพราะเวอร์จิล เป็นเจ้าของทีมชินุกส์ เป็นเจ้านายของเขาในอาชีพนักกีฬาฮอกกี้
ใครจะไปคาดคิดว่าผู้หญิงหุ่นสะบึมในชุดสีชมพูผูกโบว์รัดติ้วที่เขายอมให้ติดรถมาด้วย จะประกาศตนว่าเป็นเจ้าสาวผู้หนีงานแต่งงานที่เขาเพิ่งจากมา
"มุกนี้ไม่ฮาสักนิด จอร์แจน" 
แม่นแล้ว มันไม่ฮา นี่มันซวยสุดๆ นี่มันคือการตัดช่องทางทำมาหากินของตัวเอง ชีวิตที่ก็เละเทะอยู่แล้วส่อแววจะบัดซบยิ่งกว่าเดิม ถ้าเวอร์จิลรู้ว่าเขาเป็นคนพาเจ้าสาวหนีงานแต่งงาน อนาคตของจอห์น โควอลสกี้ ต้องจบเห่เอวังอย่างแน่นอน
ผู้หญิงที่ยอมตกลงแต่งงานกับผู้ชายแก่คราวพ่อ จะมีเหตุผลอะไร ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่เงิน ที่ร้ายกว่านั้นคือเธอเปลี่ยนใจไม่อยากได้ผู้ชายแก่ๆ มาเป็นสามี จึงทิ้งงานแต่งเสียดื้อๆ ซะอย่างนั้น เวอร์จิล เจ้านายเป็นมีชื่อเสียง เขาถูกทิ้งกลางพิธีแต่งงาน นั่นมันเรื่องน่าอับอายขายหน้าระดับหายนะเลยทีเดียว
จอห์นรู้จักคนอย่างเวอร์จิลดี และเขาจะไม่ฆ่าตัวตายด้วยการแตะต้อง จอร์แจน ฮาวเวิร์ด
แต่ก็นะ .. เมินก็แล้ว หงุดหงิดรำคาญก็แล้ว พยายามอย่างไร สุดท้าย ช่างแม่งเวอร์จิลเถิด
หลังจากความสัมพันธ์ชั่วคราว และชั่วคืนเดียว .. ผิดหรือ ที่เขาหันหลังให้เธอในวันนั้น จอห์นไม่แน่ใจนักว่าเขาทำผิด เพราะเขาคิดว่าเขาทำดีที่สุดแล้วในสถานการณ์ที่เป็นอยู่ แต่สำหรับจอห์น จอร์แจน หรือที่เขาเรียกเธอว่า "จอร์จี้" นั้นทำผิดต่อเขาแน่นอน เมื่ออีก ๖ ปี ต่อมา เขาได้พบและรู้ว่าความจริงว่า เธอท้อง ท้องกับเขาโดยไม่ยอมบอกให้เขารู้ เธอเลี้ยงดูลูกเพียงลำพัง ปล่อยให้ลูกไม่มีพ่อ ปล่อยให้เขาไม่เคยได้มีโอกาสเป็นพ่อให้กับลูกของตัวเอง
เธอทำได้อย่างไร ถ้าเธอจะโกรธเขาแต่ก็ไม่ควรทำเรื่องแบบนี้
เล็กซี่ 
เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาด้วยเหมือนกัน เป็นลูกสาวของเขาทั้งคนเลยเชียวนะ!
เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาด้วยเหมือนกัน เป็นลูกสาวของเขาทั้งคนเลยเชียวนะ! จอร์แจนโกรธเก็บและเจ็บช้ำ ที่เขาทิ้งเธอไว้ที่สนามบินอย่างไม่เหลียวหลังวันนั้น
จอห์นโกรธเคืองเธอ และเสียใจที่เขาไม่เคยได้มีโอกาสเป็นพ่อให้ให้ลูกของตัวเอง
จอร์แจนจะต้องชดใช้เรื่องนี้ เขาต้องการสิทธิของความเป็นพ่อ และสิทธิของการเลี้ยงดู
เขาต้องการทนาย จอร์แจนรู้ดีว่าในศาลเธอจะพ่ายแพ้อย่างง่ายดาย เธอจึงต้องการจะทำข้อตกลง
เพื่อ เล็กซี่ ที่รับรู้มาตลอดว่าพ่อของเธอตายไปแล้ว การจะเปลี่ยนแปลงเรื่องนั้น จอร์แจนอ้างว่าอยากจะขอเวลาเพื่อให้เล็กซี่ปรับตัว แต่ลึกๆ แล้ว เธอหวังอย่างยิ่งว่าจอห์นจะเบื่อ และคงจะเปลี่ยนใจไม่อยากจะเป็นพ่อคนขึ้นมาจริงๆ แล้วถึงเวลานั้น เขาจะจากไป โดยที่เล็กซี่ไม่ต้องรับการเปลี่ยนแปลงใดๆ และไม่มีใครต้องเจ็บปวด โดยเฉพาะหัวใจของเธอเอง
พลอตค่อนข้างน้ำเน่านะคะ แต่โดยรวมแล้วถือว่าเข้าทีดีทีเดียว คนสับสนในชีวิตสองคน ต่างคนต่างก็มีปัญหาของตัวเอง ได้มาพบกันในวันว้าวุ่น จุดอารมณ์..รัก ใคร่ ปรารถนา..เร่าร้อน แต่มันกลับมอดลงรวดเร็วในเช้าวันถัดมา ที่เห็นได้ชัดว่ามีเธอคนเดียวเท่านั้นที่เป็นฝ่ายรัก แต่สำหรับเขา นอกจากความใคร่แล้วไม่มีเยื่อใยอาลัยอาวรณ์ ก็แค่ง่ายๆ ทางใครทางมัน
แต่ถึงอย่างนั้น เล็กซี่ ก็ไม่ใช่ความผิดพลาดที่ต้องกล้ำกลืนของจอร์แจน เธอมีความสุขเมื่อรู้ว่าตัวเองตั้งท้อง เหมือนได้รับพร ได้รับของขวัญสุดพิเศษในชีวิตโดดเดี่ยวไม่มีใครของเธอที่จะมีใครสักคนให้เธอรักและเป็นคนของเธออย่างแท้จริง จอร์แจนจึงไม่ต้องการจะแบ่งปันของขวัญนี้ให้กับใครแม้แต่กับจอห์น โควอลสกี้
เมื่อพบกันอีกครั้งก็ผ่านวันเวลามานานหลายปี เธอ..สามารถพึ่งพาตัวเองได้ มีชีวิตดีๆ ที่มั่นคง กลายเป็นผู้หญิงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจและภาคภูมิใจในตัวเอง ส่วนเขา..ก็หยุดทำร้ายชีวิตตัวเอง เติบโตขึ้น และอยากจะมีครอบครัวลงหลักปักฐานแต่งงาน มีลูก กับใครสักคน
และแล้วก็พบว่า เขามีลูกแล้วกับจอร์แจน ผู้หญิงที่เขายังเฝ้าฝันถึงคะนึงหาในช่วงเวลาค่ำคืนนั้น ผู้หญิงที่เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวและยังไม่มีใคร มันช่างเหมาะเจาะจะลงตัว
แต่ ปมความรู้สึกในหัวใจของเธอฝังลึก เขาเป็นชายชั่วที่ทิ้งเธอไป
ส่วนเขา เธอเป็นผู้หญิงที่..บทจะร้ายก็ร้ายสุดขั้ว ใจดำอำมหิตอย่างไม่ต้องสงสัย
ความโกรธแค้นในอดีต และความโกรธเคืองในปัจจุบันของทั้งคู่ ก่อเกิดเป็นกำแพงทิฐิ แม้จะรุ่มร้อนลุกเป็นไฟในทุกครั้งที่อยู่ใกล้กัน แต่ไม่มีใครยอมรับว่า ในความรักมีความใคร่ ในความใคร่มีความรัก
จอห์นรักเล็กซี่ ลูกสาวของเขาอย่างสุดหัวใจ แถมยังอยากได้แม่ของแกด้วยแทบจะขาดใจ
จอห์นกับจอร์แจน ต่างโหยหากันในความสัมพันธ์ทางกาย แต่ในทางจิตใจต่างฝ่ายต่างตั้งกำแพงว่าไม่ใช่ 'ความรัก' เซ็กส์กับความรัก เป็นคนละเรื่องกัน เขาต้องการเธอ แต่เขาไม่ได้รักเธอ
อยากจะมีกันแต่ไม่ได้รักกัน .. มันออกจะเป็นความซับซ้อนต้องใช้เวลา ที่คนใจแข็ง กับคนปากแข็ง กว่าจะเข้าใจและยอมรับว่าเรารักกัน
ความจริงแล้ว เรื่องราวก็ค่อนข้างจะธรรมดานะคะ ไม่มีอะไรให้ประทับใจเป็นพิเศษ และเป็นเรื่องที่เดาได้ เมื่อเวอร์จิลรู้เรื่องเข้า ปัญหาในอาชีพของจอห์น สิ่งที่เขาเลือกและสิ่งที่ต้องแก้เกม แต่นิยายเรื่องนี้ได้ความรู้สึกชอบอยู่มาก เพราะมี "เล็กซี่" หนูน้อยวัยหกขวบ ที่จอห์นตกหลุมรักเธอเข้าอย่างจัง แล้วก็ถอนตัวไม่ขึ้นอีกเลยนับจากนั้น
คุณพ่อเป็นนักกีฬาฮอกกี้ ตัวสูงใหญ่ กับลูกสาวตัวเล็กๆ จินตนาการแล้วจะเห็นภาพที่น่ารักมาก
แต่ละฉากและแต่ละตอน ที่จอห์นเริ่มเข้าหาเล็กซี่ ในฐานะ "เพื่อนของแม่"
ความรู้สึกของจอห์น การจับมือลูก การที่ลูกเอนแผ่นหลังเล็กๆ มาแนบอก ..สัมผัสใกล้ชิดครั้งแรก
ความรู้สึก ยามเฝ้ามองดูลูกสาว จูบแม่ของแก ด้วยความรัก แบบที่จอห์นไม่เคยมีโอกาสได้รับ
การที่ลูกเรียกเขาว่า "พ่อ" ครั้งแรก การที่ลูกบอกว่า "หนูรักพ่อค่ะ" ครั้งแรก
ถ้าจะถามว่าอะไรคือความชอบที่น่าจดจำของนิยายเรื่องนี้ 
เราชอบ จอห์น กับ เล็กซี่ คุณพ่อตัวใหญ่กับลูกสาวตัวน้อยๆ คู่นี้เลยค่ะ น่ารักมาก
Create Date :28 มีนาคม 2558
Last Update :28 มีนาคม 2558 17:44:37 น.
Counter : 2487 Pageviews.
Comments :2
- Comment
โดย: Froggie
โดย: kunaom