รายละเอียดท้ายปก

ปั่นข้ามฝัน...2,000 วันรอบโลก เล่ม 1 : ปลายขอบฟ้าที่โลกใต้

จากจุดเริ่มต้นของ "วรรณ" กับ "หมู" ที่ตกลงจะสานฝันร่วมกันนั้น
ไม่ใช่เรื่องง่ายกว่าจักรยานของทั้งคู่จะสตาร์ทออกจากกิโลเมตรแรก

ครั้นวงล้อเคลื่อนออกสู่โลกกว้างแล้ว ปัญหาต่างๆ นานา
ก็ทยอยเข้ามาเป็นบททดสอบ เพื่อให้พวกเขาเรียนรู้ทั้งกับตัวเอง ผู้คน
และสภาพแวดล้อมของท้องถิ่นต่างๆ บนเส้นทางจากเมืองไทย
ผ่านมาเลเซีย อินโดนีเซีย เข้าสู่ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ แล้วข้ามมหาสมุท
รสู่ถิ่นละตินอเมริกา ดินแดนอันไกลโพ้นที่มีทั้งความสวยงาม ความลึกลับ
และภยันตราย จนทั้งคู่เกือบต้องเลิกร้างชีวิตคู่ และเอาชีวิตไปทิ้งไว้ในป่า
ของประเทศเอกวาดอร์

หลายครั้งหลายคราวที่ "วรรณ" กับ "หมู" คิดถอดใจจะกลับบ้านพร้อมความฝันที่ล่มสลาย
แต่ด้วยเหตุผลใดทั้งคู่จึงยังฮึดสู้ด้วยความอดทน มุ่งหน้าสานฝันต่อ
ติดตามได้ในปฐมบทของการเดินทางเล่มนี้



ปั่นข้ามฝัน...2,000 วันรอบโลก เล่ม 2 : หลงเสน่ห์อเมริกาถึงโมร็อกโก

บนเส้นทางปั่นอันน่าระทึก ท่ามกลางความแปลก มหัศจรรย์ แต่สวยงาม
ของธรรมชาติและน้ำใจอันงดงามของผู้คนในถิ่นประเทศต่างๆ ของทวีปอเมริกาใต้
ที่ "วรรณ" กับ "หมู" ได้พบเจอ ทำให้ทั้งสองผ่านมาด้วยหัวใจที่แกร่งขึ้น พร้อมย่างก้าวเข้าสู่ดินแดนแห่งเสรีภาพที่ชื่อว่า สหรัฐอเมริกา ซึ่งแต่เดิม
ตั้งใจไว้แค่ว่าจะเป็นเพียงเส้นทางที่แวะผ่าน

แต่ด้วยเสน่ห์ของภูมิประเทศและมิตรไมตรีจากผู้คนที่พบ
กลับทำให้ "วรรณ" กับ "หมู" ตัดสินใจอยู่เรียนรู้นานนับปี จนได้รับข่าวร้าย
ของการสูญเสียแม่-ผู้ให้กำเนิด "หมู" ทำให้ความฝันต้องสะดุดโครมเบ้อเริ่ม
ก่อนจะรวบรวมกำลังใจสานฝันต่อ โดยข้ามทวีปสู่ประเทศ โมร็อกโก
เพชรเม็ดงามเม็ดหนึ่งของ ทวีปแอฟริกา

ถึงจุดนี้ นับว่าทั้งสองได้บรรลุครึ่งทางของความฝันด้วยการปั่นผ่านมาแล้ว
ครึ่งโลกเรื่องราวและประสบการณ์จากสิ่งที่พบเห็นถูกบันทึกและถ่ายทอดไว้ให้อ่านในเล่มนี้แล้ว




ปั่นข้ามฝัน...2,000 วันรอบโลก เล่ม 3 : ยุโรปโรแมนติก

ในเส้นทางสายโรแมนติกของแต่ละประเทศในทวีปยุโรป แทนที่ "วรรณ" กับ "หมู"
จะปั่นต่อไปด้วยความรื่นรมย์ ชื่นชมกับความงามของทัศนียภาพอย่างเต็มที่เหมือนเป็นโบนัสแก่ชีวิต
แต่ทั้งคู่กลับต้องพบกับข่าวร้ายครั้งใหญ่อีกครั้งจากการเสียชีวิตอย่างกะทันหันของพ่อ-ผู้ให้ชีวิตกับ "วรรณ"

แน่นอนว่าความโศกเศร้าจากการสูญเสียนั้นเป็นทุกข์ และอุปสรรคอันยิ่งใหญ่ในการสานฝันต่อ
แต่ด้วยกำลังใจจากมิตรทั่วโลกที่ทั้งสองได้รู้จักและพบเจอได้ก่อเกิดเป็นพลังอันยิ่งใหญ่
ให้พวกเขาได้ปั่นตามฝันต่อไปท่ามกลางทิวทัศน์อันสวยงามที่สุดแห่งหนึ่งของโลก
แต่ระหว่างนั้นยังมีเรื่องยากที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นมาทดสอบพวกเขาอีก
จะเป็นเรื่องใดบ้างนั้น ติดตามเอาใจช่วยได้ในเล่มนี้

ปั่นข้ามฝัน...2,000 วันรอบโลก เล่ม 4 : อัศจรรย์เอเชีย

บนเส้นทางเข้าสู่ ทวีปเอเชีย อันเป็นจุดหมายปลายทางกลับสู่บ้านเกิดของ “วรรณ” กับ “หมู” อุปสรรคและปัญหาต่างๆ ทั้งจากพฤติกรรมของผู้คนและการตะลุยผ่านในแต่ละภูมิประเทศยังมีเข้ามาทดสอบความทรหดอดทนและแข็งแกร่งของทั้งสองอยู่เป็นระยะ

แต่ท่ามกลางความยุ่งยากนานัปการที่ต้องฝ่าฟันนั้น ยังมีความงามจากน้ำใจของเพื่อนมนุษย์และความสวยงามของภูมิทัศน์อันน่าอัศจรรย์ในแต่ละประเทศของเอเชีย อาทิ รัสเซีย คาซัคสถาน อุซเบกิสถาน จีน ลาว เวียดนาม ฯลฯ เป็นเครื่องหล่อเลี้ยงให้ “วรรณ” กับ “หมู” มีความมุมานะเดินทางกลับถึงบ้านเป็นผลสำเร็จ และได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นและยิ่งใหญ่ ชีวิตหลังจากนี้ทั้งสองวางแผนไว้อย่างไร ฝันต่อไปของพวกเขาคืออะไร ไม่อยากให้คุณพลาดบทสรุปในเล่มนี้

************//////////*************

อ่านหนังสือชุดนี้ เป็นหนังสือที่อยากแนะนำใครๆ ให้อ่าน
แต่แค่อ่านยังไม่พอ เพราะหนังสือชุดนี้คุ้มค่ากับการจับจองเป็นเจ้าของ

บันทึกการเดินทางของ "ผู้ชายชื่อหมู กับผู้หญิงชื่อวรรณ"
(เจริญ โอทองและอรวรรณ(หอวัฒนสุข)โอทอง)

พอบอกว่าเป็นบันทึกการเดินทาง (ของใครก็ไม่รู้ ซึ่งไม่ใช่ของเรา)
จะไม่น่าเบื่อหรือ ถ้าต้องมานั่งอ่านตัวหนังสือที่บรรยายประสบการณ์การเดินทาง
เหตุการณ์ สถานที่ ที่เราไม่ได้รู้จักและพบเห็นด้วยตนเอง

แต่เป็นหนังสือที่ไม่น่าเบื่อเลยค่ะ อ่านเพลิน
และรู้สึกทึ่งไปกับความสวยงามมหัศจรรย์ ของธรรมชาติ
ถ้าเราไม่มีโอกาสไปเที่ยวรอบโลก และไม่กล้าแม้แต่จะฝัน
เพราะมันเป็นฝันที่สูงเกินไป หนังสือเล่มนี้จะช่วยเปิดหูเปิดตาว่า
อย่างน้อยเราก็เคยได้เห็นในรูปล่ะนะ

คุณหมู ถ่ายภาพได้สวยมาก บรรยากาศของสถานที่ ผู้คน ที่นำมาลง
ในหนังสือเล่มนี้อย่างจุใจ มันเป็นพิษต่อสายตาอย่างร้ายแรง
มันทำให้เกิดความอิจฉาตาร้อน และไม่เป็นสุขใจนัก เพราะทำให้ฝันเฟื่อง
อยากเกิดมารวย จะได้มีเงินไปเที่ยวรอบโลก แต่คงไม่ปั่นจักรยานไปหรอกนะ
ไหนๆ ก็รวยแล้วขอเปลี่ยนเป็นลีมูซีน ที่มีพนักงานขับให้พร้อม

เที่ยวรอบโลก ไม่เพ้อฝันจนเกินไป ถ้ามีเงิน

แต่ "หมู-วรรรณ" ไม่ได้มีเงินขนาดนั้น เหนื่อยกายนั้นเหนื่อยอยู่แล้ว
เพราะตั้งใจที่จะปั่นให้มากที่สุด ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ คงจะไม่ยกจักรยาน
ใส่รถ ใส่เรือ หรือใส่เครื่องบิน แต่เหนื่อยกายคงไม่เป็นปัญหาใหญ่เท่า
ปัญหาเรื่องเงิน งานคือเงิน เงินคืองาน แต่ "หมู-วรรณ" ไปปั่นจักรยาน
ไม่ได้ทำงาน จึงไม่มีเงินเป็นกอบเป็นกำ

ถ้าไม่ได้รับการสนับสนุน และผ่านการวางแผน เตรียมการ
และถ้าไม่มีความสามารถในการจัดการดีพอ คงทำเรื่องนี้ไม่ได้

การสนับสนุนนั้นอาจจะแฝงมาในรูปของผลประโยชน์ การโฆษณาสินค้าบ้างก็จริง

แต่เพียงแค่นั้น คงไม่พอจะช่วย "หมู-วรรณ" ทำความฝันให้สำเร็จได้หรอก
ถ้าไม่มีความฝันอันแรงกล้า และถ้าไม่ได้รับ มิตรภาพที่แสนดีและจริงใจ

"ความฝัน" และ "มิตรภาพ"

คำสองคำนี้ เป็นคำที่มักจะใช้เขียนบล็อกอยู่บ่อยๆ
เพียงแต่ทั้งหลายทั้งปวงที่เขียนไป ล้วนไม่ใช่เรื่องจริง
เพราะนั่นเป็นเพียงเรื่องราวของบทละครที่ชื่นชอบ
และหยิบยกนำมากล่าวถึง

ละครอาจไม่ใช่เรื่องจริง

แต่ที่จริงแน่นอน คือ ความฝัน และมิตรภาพ มีอยู่ในชีวิตจริง

บางสิ่งบางอย่างที่เราฝันถึง บางสิ่งบางอย่างที่เรามุ่งมั่นทำ
ต่อให้บางเรื่อง บางสิ่ง ยังไม่อาจเป็นจริงได้ในเวลานี้
แต่ทุกครั้งที่เรานึกถึง และบอกตัวเองว่า วันหนึ่งเราจะทำมันให้ได้

แค่นี้ก็มีความสุขเล็กๆ ในใจแล้ว

มิตรภาพที่ "หมู-วรรณ" ได้รับจากผู้คน เป็นสิ่งที่น่าซาบซึ้ง
และคงเป็นความประทับใจที่ไม่มีวันลืมลง

มิตรภาพนั้น ถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆ ก็ให้ความอบอุ่น
หรือถ้าจะมองเป็นเรื่องหญ่ มันก็ยิ่งใหญ่ได้

โดยเฉพาะ มิตรภาพที่ได้มาในรูปของความช่วยเหลือ
ในยามที่ชีวิตตกอยู่ในความลำบาก และมันพิสูจน์ได้ว่า
ในโลกใบนี้ยังมีเหลือผู้คนมากมายที่ "น้ำใจประเสริฐ"

ประทับใจอยู่หลายคน โดยเฉพาะ "เจ้าของบ้านไร่กาแฟ" ที่ควักทุนตั้งต้นให้อย่างคนที่ใจป้ำที่สุด ถ้าไม่มีเงินก้อนนั้น อาจจะไม่มีวันได้ตั้งต้นก็ได้ ใครจะรู้ ท่านทูตของไทยแต่ละประเทศที่นอกจากทำหน้าที่ของท่านสำหรับคนไทยอย่างดีแล้ว น้ำใจของส่วนตัวพวกท่าน ก็ไม่ใช่น้อยๆ เลย

มิตรใหม่ที่ได้พบเจอรู้จัก คนไทยไม่ต้องพูดถึง คนไทยไกลบ้าน
สุดจะดีใจเมื่อได้พบคนไทย มีน้ำใจ เต็มใจจะต้อนรับ แต่ที่น่าทึ่งยิ่งกว่า
คือน้ำใจจากมิตรสหายใหม่ๆ คนต่างชาติต่างภาษา ที่คอยให้ที่พักพิง
ช่วยเหลือ ดูแลอย่างดี เหมือนเป็นญาติพี่น้อง

คนที่ "หมู-วรรณ" ยกย่องให้เป็น "เพ็ชรเม็ดงามแห่งโมร็อคโค"
เป็นอีกคนหนึ่งที่รู้สึกประทับใจมากๆ เลย

เป็นโชคของ "หมู-วรรณ" จริงๆ ที่ได้พบเจอประสบการณ์อันล้ำค่าจาก
สถานที่ที่พบเห็นและผู้คนที่พบเจอ สำคัญที่สุดคือ มันเป็นสิ่งที่ได้มา
ด้วยกำลังขาและกำลังใจของคนทั้งคู่เอง

คำถามในใจ ตอนที่อ่าน ปั่นข้ามฝันฯ คือ
คนที่จะทำเรื่องอย่างนี้ได้ จะต้องเป็นคนแบบไหนกัน
ต้องมีหัวจิตหัวใจประเภทไหน ถึงจะฝัน และแกร่งพอจะล่าฝันแบบนี้ได้

ต่อให้กำลังใจดี มันก็ต้องมีหดไปบ้าง เมื่อพบเจอปัญหาและอุปสรรค
ต้องมีย่นย่อไปบ้างตามระยะทาง และวันเวลาที่หมุนผ่าน
ถ้าไม่มีความตั้งใจ จะเอาอะไรจากไหนมาเติมเต็มเรี่ยวแรงและกำลังใจ

การเดินทางล่าฝันของ "หมู-วรรณ" ที่ครั้งหนึ่งเกือบทำให้ชีวิตแต่งงานล่ม
และอีกครั้งหนึ่งเกือบทำให้ไม่มีชีวิตรอดกลับมาเมืองไทย ทั้งยังต้องพบเจอ
กับช่วงเวลาการเจ็บป่วย และเสียชีวิตของบุพการีผู้ให้กำเนิด เสียกำลังใจไปมากมายขนาดนั้น

แต่ความฝัน ความตั้งใจ ก็ยังปักหลักอยู่ได้ไม่ล้มลง

อ่านแล้ว ทำให้รู้สึกว่า "ความตั้งใจ" ของคนนั้น

มันยิ่งใหญ่จริงๆ

รู้สึกนับถือ "ผู้ชายชื่อหมู กับผู้หญิงชื่อวรรณ"
คนสองคนที่พิสูจน์ได้ว่า โลกใบนี้ไม่กว้างใหญ่ไปกว่าหัวใจของคน

พวกคุณทั้งสองแข็งแกร่งสุดยอด


ขอให้หนังสือชุดนี้ ได้มีโอกาสเป็นกำลังใจ ให้คนที่มีความฝันทุกคน