bloggang.com mainmenu search
เก็บลูกจันทน์เทศ จากบ้านทวด มาทำน้ำลูกจันทน์กินกันดีกว่า

บล็อกที่ 95

โฮะ โฮะ โปรดอ่าน เม้นท์ที่ 11 12 14 เขาใบ้หวยกันจากบล็อกก่อนได้ 259 เม้นท์ แล้ว "ป้าโซ" ดั๊น ไปเม้นท์เพิ่มเป็น 260 เม้นท์ จขบ.ก็เลยจับกลับซะวันนี้... 555 ป้าโซ ทำเรื่องซะแล้ว วันหน้าวันหลังมาแท็คทีมทำซองขายกันดีกว่านะป้านะ รับรองขายดีแน่ 555



สวัสดีฮับ ผม เด็กชายดุ๊กดุ๊ก ตัวแทนจากพ่อติณ ส่งผมมาบอกเพื่อนๆทุกคนว่า ดีใจมากที่เพื่อนมาเยี่ยม อวยพรวันเกิด ให้พ่ออายุยืน อิ อิ และแสดงความยินดีที่พ่อได้สายสะพายมาเส้นหนึ่งกันรื่มเลย แถมเม้นท์กันมาตั้ง 200 กว่า มากมายเป็นประวัติการณ์ จนพ่อบอกผมว่า ตอบจนเมื่อยแขนเลยลูกเอ๊ย

พ่ออายุจะ 50 แล้ว นั่งนานๆไม่ได้ มักขี้เมื่อย มีเบลอบ้าง มีหงอกเล็กน้อย ผมต้องนวดให้บ่อยๆ เมื่อก่อนตอนเล็กๆ ผมชอบเหยียบหลังให้พ่อ แต่ตอนนี้ผมโตเหยียบให้ไม่ได้แล้วคับ

พ่อปรารภว่าบางทีพ่อก็หลงลืมไปบ้างทักทายกลับไม่ทั่วถึง ก็อย่าได้ถือโทษโกรธเคืองนะ พ่อจะตอบแทนด้วยการทำบล็อก "หรอย หรอย" ให้อ่านกันอีกทั้งปีเลย

แต่วันนี้พ่อบังคับผมนะ ให้ใส่รูปให้ก่อนตามลำดับก่อนหลังที่พ่อบอกไว้ แล้วพ่อจะมาเขียนเรื่องเพิ่มเติมเอาเอง เอานะครับผมจะใส่รูปให้พ่อก่อนละ เสร็จแล้วพ่อจะได้ทำเรื่องของพ่อต่อ ขอบคุณนะฮับ-จาก น้องดุ๊กดุ๊ก

วันนี้ขอลาไปซ้อมตีฆ้องกับเล่นบีบอยก่อนฮับ ใกล้จะถึงเวลาแข่งขันอีกแล้ว



อ้อ..อีกนิดหนึ่ง พ่อบ่นว่า 2-3 วันมานี่ เหนื่อยมากเลย พ.ศ.นี้พ่อเริ่มบ่นมากจัง สงสัยแก่เลี้ยว 555

ว้าว..ลูกชายผมเขียนอะไรก็ไม่รู้ เข้าเรื่องกันดีกว่าครับ

เดือนที่แล้ว ตอนพาลูกไปแข่งขันเดี๋ยวฆ้องวงใหญ่ที่จังหวัดตรัง ได้ไปนอนค้างคืนบ้านทวดของลูกชายคืนหนึ่ง



ถ่ายรูปร่วมกับทวดครับ แต่ภาพนี้เป็นการไปเยี่ยมทวดเมื่อประมาณ 2 ปีก่อนนู้นแน่ะ



อายุทวดตอนนี้ก็ 92 ปี ยังแข็งแรง แต่ความจำก็เสื่อมไปตามวัย พอเห็นหน้าภรรยาผม (หลานสาว) ก็ทักว่า "หนึ่ง" ผ่านไปอีก 2 นาที ถามใหม่ว่านี่ใคร ก็กลับเป็นอีกชื่อของอีกคนหนึ่งซะแล้ว!!

ปรากฏการณ์นี้เห็นชัดได้เลยว่า วันเวลาไม่เคยคอยใคร ฉะนั้นคิดอยากทำอะไรที่เป็นสิ่งดี ก็ทำเสียแต่วันนี้ อย่าปล่อยเวลาซึ่งวันหนึ่งรวดเร็วมากให้ติดปีกโบยบินผ่านไปอย่างเร็วโดยที่ยังไม่ได้ทำ



ตื่นเช้าขึ้นมาผมก็เดินสำรวจสวนบริเวณบ้านทวด เป้าหมายคือต้นลูกจันทน์เทศ

มาครั้งไหนเป็นต้องเก็บกลับภูเก็ตทุกที เคยเอามาหัดทำเป็นลูกจันทน์เชื่อม แต่ไม่สำเร็จ ทำไม่เป็น ซื้อเขากินดีกว่า



นี่คือลูกจันทน์เทศเชื่อมในขวดโหล



รูปนี้ถ่ายจากโหลดองที่พังงา จะเห็นว่ามีแมงเล็กๆตัวหนึ่งตกลงไปนอนชิมน้ำหวานด้วย

ลูกจันทน์เทศ หรือที่เราเรียกกันสั้นๆว่าลูกจัน ลูกแก่แล้วรสออกจะเปรี้ยวจัด มีกลิ่นหอมพิเศษบอกไม่ถูก คนท้องอ่อนๆชอบเอามาปอกจิ้มเกลือกินนัก แต่คนส่วนใหญ่ก็ไม่ชอบ เขาบอกกลิ่นมันแปลกๆ ทว่าถ้านำมาแปรรูปเป็นแช่อิ่มแล้วนี่ อร่อยมากเลยนะครับ น้ำห้อม-หอม ลูกจันลอยแก้วใส่น้ำแข็งเกล็ด แหม..พูดแล้วเปรี้ยวปากอยากซดน้ำของมัน พร้อมเคี้ยวเนื้อลูกจันกรอบๆ ไม่ได้กินนานแล้ว เพราะหาคนทำเป็นยากเหลือเกิน

มีความคิดว่า เราน่าจะทำน้ำลูกจันทน์กินได้ ก็ทดลองทำดูมาครั้งหนึ่งแล้ว ได้ผลดีเหมือนกันครับ น้ำออกมาขุ่นๆหน่อย แต่รสชาติ ชุ่มคอ หอมมาก ขอบอก



นี่ไงครับ ต้นลูกจันทน์เทศ ที่ออกลูกทั้งปี



ผิวเปลือกนอกของลูกจันทน์ จะเป็นสีเหลืองอ่อน ที่เห็นนี่ยังเก็บไม่ได้นะครับ รสยังฝาดอยู่



ผลที่เก็บได้ต้องเหลืองประมาณนี้



กิ่งนี้เก็บได้เกือบทั้งหมดเลย



ให้ดูดอกมันบ้างครับ คล้ายๆจำพวกดอกละมุดมาเลย์



ผลลูกจันทน์ที่เก็บมา เลือกแต่ลูกโตๆ



นำมาล้างคราบฝุ่นและดินออก ได้หน้าตาประมาณนี้



เอ๊ะ! ไหงลูกนี้ ให้ตัวเลขด้วยอ่ะ ธรรมชาติจริงๆเลยนะนี่



จัดการปอกเปลือกออก



แล้วผ่าซีก ควักเมล็ดมันออกมา



เมล็ดที่เห็น ยังไม่แก่จัดนะครับ



ผลที่เริ่มแก่ รกหุ้มเมล็ดจะเป็นสีชมพูเรื่อๆ



แต่ถ้าแก่จัดจะเป็นสีแดงเข้ม



สวยมากเลยทีเดียว



ธรรมชาติช่างปรุงแต่งจริงๆ



รกที่ว่าซื้อขายกันกิโลละแพงมากมายเลยทีเดียว เพราะเข้าตัวยาสมุนไพร ซึ่งผมก็ไม่ทราบว่าเป็นยาอะไร



ส่วนเมล็ด..ก็น่าจะเป็นตัวยาเช่นเดียวกัน



จากนั้นก็หั่นลูกจันทน์เป็นชิ้นเล็กๆ



นำไปใส่โถปั่น



ปั่นโลดจนละเอียด



เทใส่หม้อที่มีผ้าขาวบางปูไว้ด้านบน สำหรับกรองเอากากออก



ได้กากมันเยอะเลยนะครับ



แล้วก็ลงมือบีบ บีบ เหมือนคั้นน้ำกะทิ ให้ได้น้ำลูกจันทน์มากที่สุด

กากของลูกจันทน์ เมื่อวางให้สัมผัสกับอากาศภายนอก ไม่นานก็จะเปลี่ยนเป็นสีเข้มคล้ายหัวใช่โป๊วสับละเอียด (น้ำก็จะเปลี่ยนสีเช่นเดียวกันครับถ้าวางไว้นานเกินไป ทำแล้วต้องรีบใส่ตู้เย็นทันที น้ำจึงจะไม่เปลี่ยนสี)



กากของลูกจันทน์ที่ผมคั้นเอาน้ำออกไปหมดแล้ว



เหมือนหรือไม่เหมือนหัวไช่โป๊วสับ ดูกันเอาเองนะครับ

ผมว่าถ้าเอาใส่ถ้วย ตอกไข่สัก 2-3 ฟอง วางคู่กัน ทุบกระเทียม 3 กลีบวางไว้ด้วย บอกเมียว่า เดี๋ยวเธอผัดไช่โป๊วใส่ใข่ให้พี่กินหน่อยนะ รับรอง ผัดจริงแน่นอน 555



สุดท้ายผมก็ได้น้ำลูกจันทน์เทศมา 1 หม้อใหญ่ๆ พร้อมที่จะเติมน้ำเชื่อม และเกลือนิดหน่อย ปรุงรสหวานพอดี กลมกล่อมกับรสเปรี้ยวและหอมของน้ำลูกจันทน์ เก็บไว้ในตู้เย็น ดื่มชื่นใจดีนักแล



ครั้งแรกๆที่ทดลองทำ ยังไม่มีประสบการณ์ น้ำลูกจันทร์จะเป็นสีเข้มกว่า เห็นไหมครับ



ทำครั้งหลังสุดนี่ สีค่อนข้างจะขาวหน่อยเหมือนกับที่เขาขายตามงานแล้วละ



ขั้นตอนการทำน้ำลูกจันทน์เทศ ง่ายๆมากๆ ไม่ซับซ้อน งั้นอย่ารอช้าอยู่เลย มาดื่มน้ำลูกจันทน์เทศกับผมดีกว่าครับ รับรองชื่นใจจริงๆ

เห็นภรรยาที่ไม่ค่อยถ่ายท้อง เธอบอกว่าพอดื่มน้ำลูกจันทน์ฝีมือของสามีสุดที่เลิฟไปแล้ว ถ่ายคล่องมากเลยนะเธอว่างั้น

เพิ่มเติมอีกนิดนะครับ จังหวัดภูเก็ตที่ผมอยู่ เท่าที่ทราบ ไม่น่าจะมีการปลูกลูกจันทน์กัน

แต่จะปลูกมากที่ อ.เมือง จ.พังงา โดยเฉพาะแถวตำบลถ้ำน้ำผุด มีการเก็บลูกจันทน์สดมาแปรรูปเป็นลูกจันทน์แช่อิ่ม ลูกจันทน์เส้นคลุกน้ำตาลหวานๆ หรือปรุงเป็นสามรส เผ็ดเค็มนิดหนึ่งก็มี อร่อยมาก เหมาะสำหรับซื้อเป็นของฝาก



นี่คือลูกจันทร์แช่อิ่มแบบแห้ง หั่นเป็นชิ้นบางๆคลุกน้ำตาล



แบบเป็นเส้น



จับ 2 อย่าง มาใส่จานเดียวกัน

หากท่านใดเดินทางผ่านแถวเมืองพังงา น่าจะซื้อหาจากร้านขายของฝาก ติดไม้ติดมือไปฝากคนทางบ้านได้นะครับ ตลาดนัดสามแยกก่อนเข้าสู่ตัวเมืองพังงามีอยู่เจ้าหนึ่งเขาทำเอง อร่อยมาก แต่จำไม่ได้แล้วว่านัดวันไหน น่าจะเป็นวันศุกร์หรือเสาร์นี่แหละ

ถัดจากนี้ผมก็ไปค้นคว้าผลิตภัณฑ์แปรรูปจากลูกจันทน์เทศมาฝาก โดยเข้าไปสืบค้นจากอากู๋ ใครเป็นเจ้าของภาพเกิดมาเห็นเข้า ก็ขอได้รับความขอบคุณจากผมด้วยนะครับ ว่าคุณเป็นคนหนึ่ง ที่ทำให้บล็อกผมมีสีสันน่ากินยิ่งขึ้น



แปรรูปเป็นเส้น คลุกน้ำตาลครับ อร่อยลิ้น กินเพลิน เหมาะสำหรับซื้อถวายพระให้ท่านได้ฉันกับน้ำปานะ (เคยได้ยินมีคนบอกว่าถวายพระเหมาะสมดี พระที่อาวุโสหน่อยจะชอบฉันลูกจันทน์เส้นแบบนี้)



แช่อิ่ม แบบธรรมดา ไม่สลักลวดลาย



แกะสลักลอยแก้ว



ทำให้ชวนมอง เป็นรูปดอกไม้



ลอยแก้วแบบเทพ ต้องสลักเป็นดอก เป็นงานฝีมือที่น่าชื่นชมจริงๆ



นี่ครับ เสร็จแล้ว เพิ่มมูลค่าให้ผลผลิต ใครเห็นก็อยากซื้อไปลิ้มลอง

สำหรับคนทำไม่เป็นอย่างผม แค่ได้ทำน้ำลูกจันทน์สดไว้ดื่ม ก็นับว่าเจ๋งมากแล้วครับ



และนี่คือภาพลูกจันทน์ลอยแก้ว ภาพล่าสุด ซึ่งผมมีโอกาสได้ซื้อมาลิ้มลองเองจากพังงา เมื่อ 14 ธันวาคม 56 ที่ผ่านมานี้แหละครับ กรอบมาก แต่น้ำเชื่อม ค่อนข้างจะหวานจัดมากไปหน่อยนะ อ้อ..ดอกละ 20 บาทครับผม

บล็อกต่อไป พบกับความมันและเสียวซ่านนิดๆ สไตล์ปลายพาดพุง เอ๊ย! ปลายแป้นพิมพ์คร๊าบ.



หมายเหตุ บางภาพเพิ่งนำมาเพิ่มเติมหลังบล็อกนี้ออกผ่านไปได้ระยะหนึ่งนะครับ


Create Date :15 มกราคม 2554 Last Update :18 ธันวาคม 2556 15:53:35 น. Counter : Pageviews. Comments :136