bloggang.com mainmenu search
เงาะกวนชวนกิน-เงาะพื้นถิ่นชวนแกง

บล็อกที่ 230



อยากกินทุเรียนกวนหรือ?



อยากกินสับปะรดกวนหรือ?



หรืออยากจะกินมะม่วงกวน

แค่เดินเข้าเซเว่น ตลาดนัด หรือ ห้างสรรพสินค้าชั้นนำ แค่นี้ก็ได้กินแล้ว

แต่ถ้าอยากกินเงาะกวน!!

จะไปหาจากที่ไหน? มีเงินเต็มกระเป๋า ก็ยังหากินไม่ได้เลย รับรองเดินกันขาขวิดหลายๆห้าง หรือเซเว่นสัก 20 สาขา หาไม่ได้แน่ๆ

ถ้างั้น..เรามาทำเงาะกวนกันดีกว่านะ ค่าที่มันหาซื้อไม่ได้ เรามีวัตถุดิบตั้งเยอะ ไม่ง้อก็ได้ ฮิ ฮิ



เอ้า..สอยกันลงมาให้เยอะๆเลยนะท่าน



แดงๆน่ากินทั้งนั้น



ไปสอยกันอย่างนี้ทุกปี



ปอกกินใต้โคน หวานกรอบสุดใจ แต่ใส่พุงได้ไม่มากหรอกนะ เพราะก่อนหน้านั้นทั้งทุเรียน ลองกอง พาเหรดเข้าไปไม่รู้เท่่าไหร่แล้ว



บางลูก..ค้างคาวก็ขอชิมบ้างนะ เพราะมันคงหวานจนอดใจไม่ไหว



เงาะที่สวนพี่สาวเยอะทุกปี และเมื่อสามัคคีกันสุกพร้อมกัน ทั้งทุเรียน มังคุด ลองกอง ราคาก็จะตกฮวบจนปล่อยให้เน่าคาต้น ต้องระดมพลกันไปเก็บมาแกะเพื่อแปรรูปเป็นเงาะกวน ผลไม้กวนอีกชนิดที่อร่อยมาก หากินยากจริงๆนะขอบอก



นั่งปอกกันเป็นกองๆเลย



ก่อนนำไปล้างทำความสะอาดขนเงาะที่อาจติดอยู่บ้าง จากนั้นก็ช่วยกันใช้มีดบางคมๆเชือดเอาแต่เนื้อ ใส่ตะแกรงให้สะเด็ดน้ำอีกที ซึ่งน้ำเงาะที่ออกมานี้ หวานมากเลยครับ กินไ้ด้ไม่ต้องกลัวขี้มือ อิ อิ



ชาวสวนในภาคตะวันออก ประท้วงรัฐบาลเรื่องราคาผลไม้อย่างทุเรียน เงาะซึ่งบางปีเงาะราคาตกต่ำมากเหลือโลหนึ่งไม่ถึง 5 บาท ขนเงาะหลายคันรถกระบะมาเททิ้งในถนนสายสำคัญของกรุงเทพเป็นการประชดให้รถติด เราเห็นกันบ่อยครั้ง ผมยังเคยตำหนิเลยว่าเขาทำอย่างนั้นกันทำไม ทำไมไม่กวนเงาะขาย

(ขอบคุณภาพนี้จากกูเกิ้ล)

แต่เมื่อเห็นพี่สาวเสียดายเงาะที่สุกทิ้งคาต้นจำนวนมาก ระดมพลญาติๆมาช่วยกันเก็บไปกวน ก็เข้าใจว่าทำไม?

ด้วยเหตุผลที่ผมประมวลเองนะครับ เงาะกวน กวนยาก น้ำในตัวเงาะเยอะมาก กว่าจะแห้งใช้เวลานาน ปริมาณของเนื้อเงาะที่กวนหลายๆกิโล เมื่อแห้งแล้วจะได้เนื้อเงาะกวนน้อยมาก ถ้าขาย ราคาต้องแพงลิบแน่ๆ แล้วคนส่วนใหญ่จะกินกันเป็นหรือ? มันไม่ชินเหมือนทุเรียนกวน หรือสับปะรดกวนนะสิ

น่าจะเป็นเช่นนี้นะครับ อีกประการ ทำเงาะกวนเป็นเรื่องจุกจิก กว่าจะเก็บมา กว่าจะปอกเปลือก กว่าจะแกะเนื้อออกมาได้ ต้องใช้เวลาไม่น้อยเลย



ด้วยระยะเวลาที่นานในการกวน ทำให้ผมไม่อยู่รอ ขนเงาะมากวนเองดีกว่า



พร้อมผักผลไม้หลายหลาก เต็มท้ายรถ



ถึงบ้าน..วันรุ่งขึ้นก็จัดการแกะบ้าง แบ่งส่วนหนึ่งไว้กินสดๆด้วย



ไม่ลืมที่จะซื้อแบะแซจากตลาดทางผ่านกลับมาด้วย เงาะกวน..จะขาดแบะแซไม่ได้เลย



เมื่อนำเนื้อเงาะลงกวนในกระทะ พักหนึ่งจะเห็นว่ามีน้ำเงาะออกมาเรื่อยๆ ถ้ากวนในปริมาณที่เยอะ แทบว่าจะต้องตักทิ้งเลยละครับ เพราะมันจะแห้้งช้ามาก

สมัยผมเป็นเด็กมีเงาะพื้นบ้านเนื้อหนาจำนวนมากหลายสายพันธุ์ ไม่ล่อน ตอนนั้นยังไม่มีเงาะโรงเรียนหรอก กินไม่หมด ก็จะกวนกันทุกปี รสชาติจะออกเปรี้ยวหน่อย กวนเสร็จแล้วกินอร่อยกว่าเงาะโรงเรียนอีก



กวนเงาะ ถ้าให้ดี ควรใช้กระทะทองเหลืองดีกว่าครับ และต้องหมั่นคนไป
เรื่อยๆ ต้องไฟอ่อนๆนะ ไฟแรงไม่ได้เลย เพราะจะทำให้สีของเงาะออกมาไม่น่ากิน



เมื่อเงาะเป็นสีน้ำตาล ที่จริงต้องให้เข้มกว่านี้อีกหน่อยนะ แต่ผมรีบ ยืนนานๆมันเมื่อยนะ เลยใส่แบะแซลงไป เราทำกินเองไม่ต้องพิถีพิถันหรอก



น้ำตาล..ไม่ต้องเลยนะครับ เพราะเนื้อเงาะโรงเรียนมีความหวานเพียงพอแล้ว เกลือสักปลายช้อนกาแฟก็พอ



แล้วกวนต่อจนแห้งครับ แห้งจนสามารถปั้นเป็นก้อนแบบท็อฟฟี่ได้ ผมเคยซื้อกินสมัยเด็ก อร่อยมาก



สำหรับเงาะกวนของผมนั้น ไม่ให้แห้งเกินไป เพราะผมจะเก็บไว้กินกับขนมปัง วางเงาะกวนบนแผ่นขนมปังนุ่มๆ แล้วม้วนเข้าปาก จิ๊ดถึงใจเลยครับ (อ่า..สงสัยดูละครมากไป)



เห็นแล้วเป็นอย่างไรบ้างครับ เงาะกวนชวนกินของผม



ยังไม่เคยกินกันใช่ไหมนี่? อ้าปากสิ คำนี้จะป้อนให้

แล้วเดี๋ยวจะพาไปชิมเงาะอีก 1 เวอร์ชั่น รับรองคราวนี้ต้องร้อง "โอ้..ว้าว !!" กันบ้างละ







จังหวัดภูเก็ต โดยเฉพาะเขตตำบลศรีสุนทรที่ผมอยู่ ยังคงมีเงาะพื้นถิ่น แต่ดั้งเดิมอีกหลายชนิด ที่คุ้นหูกันก็มีชื่อ "เขียวหวาน" "บังกาหลี" และอีกหลายชื่อครับ แต่ผมจำไม่ได้แฮะ



นี่เป็นเงาะพันธุ์เขียวหวานครับ นิยมกินกันมาก รสอมเปรี้ยวอมหวาน เนื้อนุ่ม ล่อนนิดๆ



บางต้นต้นสูงใหญ่อายุกว่าร้อยปี ต้องแหงนคอตั้งบ่า วิธีเก็บลูกก็ต้องปีนขึ้นไปสอยอย่างเดียวเท่านั้น

เงาะพันธุ์พื้นถิ่นแบบนี้ยังเหลืออยู่เยอะเลยครับ ดีใจจังที่ชาวบ้านส่วนหนึ่งอนุรักษ์เอาไว้ ผมว่ามันกินอร่อยกว่าเงาะโรงเรียนอีกนะ



ลองดูผลมันหน่อยไหม นี่ก็อีกสายพันธุ์ ลืมชื่อเช่นกัน



เมื่อไปถึงสวนของชาวบ้าน ผมพยายามควานหาต้นที่ไม่ล่อน และรสชาติออกไปทางเปรี้ยวอมหวานสักหน่อย



หายากเหมือนกันครับ หนักไปทางหวานเสียมากกว่า



แต่หน้ารถคันนี้มีอมเปรี้ยวอมหวานผสมอยู่ช่อหนึ่ง ได้การละ



ถึงบ้านปอกมันทั้งช่อเลย ช้าอยู่ทำไม ปลาขี้ตังก็เพิ่งซื้อมาเมื่อเช้า



จัดการให้แม่ยายผู้มีฝีมือในการทำแกงส้มรสชาิติเด็ดขาดยิ่งนัก ปีนี้ใครๆก็ตั้งหน้าตั้งตารอกินแกงส้มเงาะ เพราะไม่บ่อยเลยที่จะเจอเงาะพื้นบ้านรสชาิติอมเปรี้ยวอมหวานที่ผมตามหามาทุกปีอย่างวันนี้



ต้องแกงให้เงาะสุกก่อนครับ ถึงจะใส่ตัวปลาลงไป ใครที่ยังไม่เคยลิ้มลองแกงส้มเงาะพื้นบ้าน มักจะติดใจทุกราย ในความกลมกล่อมหวานๆเปรี้ยวๆของน้ำแกง และเนื้อเงาะที่เปื่อยหลุดร่อนในปาก คายแต่เม็ดออกมาทิ้ง



ยิ่งเหลือตอนเช้า อุ่นกินกับขนมจีน ยิ่งอร่อยล้ำกว่าเดิมอีก เนื้อเงาะเปื่อยมากกว่าเดิม โห..น้ำแกงเกลี้ยงหม้อไม่เหลือสักหยดเลย

ทำให้นึำกไปถึงอดีต เงาะเปรี้ยวพันธุ์พื้นเมืองทั้งหน้าบ้านและข้างบ้านที่ตะกั่วป่า คนละแวกบ้านมาสอยไปแกงส้มปลากันทุกปี อร่อยกว่านี้อีก เสียดายมันถูกโค่นไปหมดไม่เหลือแม้แต่ต้นเดีียว มันจากไปพร้อมๆกับการมาเยือนของเงาะพันธุ์ใหม่ที่ชื่อ..."เงาะโรงเรียน"



อีกครั้งหนึ่งที่ผมแกงเอง เปลี่ยนจากปลาเป็นกุ้งบ้าง



เพิ่มความอร่อย ใส่เนื้อสับปะรดลงไปด้วย



อือ..นั่งทำบล็อกไป พลางคิดไปถึงวันนั้น



ไม่น่าเชื่อว่าผลไม้สองสิ่งเมื่อมารวมกันเป็นแกงส้มกุ้ง รสชาติมันจะอร่อยเด็ดขนาดนี้



เฮ้อ..ทำไมไม่มีไข่เจียวด้วยหว่า...

อร่อยแปลกอย่างนี้ ชิมแล้วอย่าลืมโหวตเลยเชียว !!!


Create Date :09 กันยายน 2555 Last Update :9 กันยายน 2555 13:34:09 น. Counter : 19903 Pageviews. Comments :119