|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
27 เมษายน 2549 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ข้อคิดดี ดี เรื่อง "เพื่อน"
การที่จะรับใครสักคนเข้ามาเป็น "เพื่อน" คงไม่ใช่เรื่องยากแค่เราเปิดใจให้กันและกัน แต่ถ้า "เพื่อนสนิท เพื่อนรัก เพื่อนกินเพื่อนตาย" ล่ะ ความหมายมันแตกต่างจากคำว่าเพื่อนแค่ไหนในความรู้สึกของคุณ
มีนิทานอยู่เรื่องหนึ่งอยากจะเล่าให้ฟัง มีเนื้อหาดังนี้ ไก่ กระต่าย เป็ด และหมู เป็นเพื่อนกัน ด้วยระยะเวลาที่ยาวนานทั้งสี่เริ่มที่จะสนิทกัน มากขึ้นเรื่อย ๆ ไก่...ขยัน อดทน ตื่นแต่เช้า หาอาหารมาให้ทั้งตัวเองและเพื่อน กระต่าย...น่ารัก สุภาพ พูดจาอ่อนหวาน เป็นที่รักและเอ็นดูของทุก ๆ ตัว เป็ด...โผงผาง ใจร้อน เสียงดัง พูดจาตรง ๆ หมู...ขี้เกียจ พูดจากระโชก โฮกฮาก ไม่สะอาดแต่รักเพื่อนเป็นที่หนึ่ง สามารถทำอะไรเพื่อเพื่อนได้เสมอ
ด้วยการเดินทางที่ต้องผ่านปัญหาและอุปสรรคมากมาย ทั้งสี่จึงสนิทและรักกันมาก ทุกตัวล้วนมีความสำคัญให้แต่ละตัวซึ่งกันและกัน วันหนึ่งทั้งสี่ตัวต้องเดินทางผ่าน โคลนสกปรก เหม็น และมีแต่เชื้อโรคทั้งสี่ตัว ไม่มีทางเลือกอื่น จำเป็นที่จะต้องเดินผ่านบ่อโคลนนี้หากจะเดินกันไปทีละตัว แต่ละตัวต้องสกปรก และป่วยด้วยเชื้อโรคนั้นแน่นอน
หมูจึงรับอาสาที่จะให้เพื่อนขี่หลังเพื่อเดินข้ามไป
กระต่ายจึงพูดขึ้นว่า "ใช่แล้ว มันเป็นเรื่องที่ถูกต้อง เพราะหมูตัวโตและแข็งแรง" หมูได้ยินเช่นนั้นจึงดีใจและภูมิใจ เป็ดเลยพูดขึ้นว่า "และหมูก็ชอบเล่นโคลนสกปรกอยู่แล้วนี่หว่า ก๊ากกกก" หมูเองได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะต่อกัน กระต่ายเลยพูดขึ้นว่า "ไปว่าหมูอย่างนั้นได้ยังไง เดี๊ยวหมูก็เสียใจหรอก" หมู : "ไม่เป็นไรหรอก ฉันรับได้ เพราะถึงยังไงเราก็เพื่อนสนิทกัน พูดมาแบบนี้ ฉันไม่ถือหรอก" เป็ด : "ใช่แล้ว เราสนิทและรักกันมาก และรู้ใจกัน เรื่องแค่นี้พูดกันเล่นๆ แค่นั้นเอง" ไก่ : "งั้นเราเดินทางกันต่อเถอะ เดี๋ยวจะมืดซะก่อน" ทั้งสามจึงขึ้นหลังหมูแล้วเดินไป
ในระหว่างที่อยู่ในโคลน เป็ด มองไปเห็นไส้เดือน จึงใช้ปากคุ้ยโคลนเพื่อที่จะกินไส้เดือน ในระหว่างที่คุ้ยโคลน โคลนเกิดกระเด็นไปโดนกระต่าย กระต่ายเลยสกปรกไปด้วย กระต่าย : "เป็ด ระวังหน่อยสิ โคลนมันกระเด็นมาโดนฉันนะ"
เป็ด : "อะไรกัน แค่นี้เอง เดี๋ยวผ่านบ่อโคลนไปค่อยทำความสะอาดก็ได้นี่" กระต่าย : "แต่มันไม่เหมือนเดิม เพราะขนขาว ๆ ของฉันมันก็คงเป็นรอยเปื้อนอยู่ดี" ไก่ : "เอาน่า หยุดได้แล้ว นิดเดียวเองนะกระต่าย เป็ดเองก็ไม่ได้ตั้งใจ ดูหมูซิ เค้าเปื้อนทั้งตัวแถมต้องแบกเราอีก เค้ายังไม่บ่นซักคำ" กระต่ายด้วยความเคืองนิด ๆ จึงพูดออกมาโดยไม่ทันคิดว่า "ก็หมูสกปรกนี่ ไม่เหมือนฉัน ฉันต้องสะอาด สกปรกไม่ได้" หมูเองได้ยินเช่นนั้น ก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่เหตุใดเพื่อนถึงพูด กับเขาเช่นนั้น หมูก็ร้องไห้
ไก่จึงพูดขึ้นว่า "แล้วนี่คือสิ่งที่หมูต้องได้รับเหรอ กับการที่เค้าเป็นหมู มีนิสัยเป็นหมู เค้าต้องได้รับแต่สิ่งสกปรกเท่านั้นเหรอ แล้วการที่เป็ดกินอะไรแล้วต้องคุ้ย แล้วไก่อย่างฉันต้องเขี่ยอย่างนี้ มันเป็นพื้นฐานนิสัยที่ติดตัวเรามาตลอดนะ เราเลือกได้เหรอ"
ไก่ : "ความแตกต่างของแต่ละตัว ไม่เหมือนกัน เราเป็นเพื่อนกัน ต้องเข้าใจและ เปิดใจรับสิ่งที่ไม่สวยงาม และสิ่งที่สวยงามซึ่ง กันและกันสิ ไม่มีใครที่สวยงามได้ตลอดเวลานะ"
เป็ดจึงพูดขึ้นว่า "ฉันก็คิดว่าเราสนิทและรักกันมาก เชื่อใจกันรับรู้ในสิ่งที่แต่ละตัวเป็นแล้ว ฉันไม่ทันนึกว่าเธอรับฉันแบบนี้ไม่ได้ฉันขอโทษนะ"
กระต่ายได้ยินเช่นนั้นจึงพูดขึ้นว่า "จริงสินะ เราเป็นเพื่อนกัน แถมเป็นเพื่อนรักกันด้วย ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจนะว่าเราทั้งสี่แตกต่างกัน แต่เรายังสามารถผ่านอุปสรรคต่าง ๆ มาด้วยกันได้ขนาดนี้ หแล้วแต่ละตัวเราก็ไม่เหมือนกันเลย" "ฉันขอโทษนะที่ฉันเป็นอย่างนี้"
หมูกล่าวขึ้นว่า "ไม่เป็นไรหรอกกระต่าย ฉันก็เข้าใจว่าเธอน่ารัก สะอาด และจิตใจ อ่อนไหว เธอก็ไม่เหมือนกับฉัน บางครั้งฉันก็พูดอะไรหรือทำอะไรที่กระโชกโฮกฮากไป บางครั้งเธออาจจะรับไม่ได้ แต่ฉันคิดว่าด้วยความที่เราเป็นเพื่อนรักกัน เธอคงจะรับฉันได้ซักวันหนึ่ง"
กระต่าย : "ฉันเองก็ขอโทษด้วยที่ฉันอ่อนไหวเกินไปแบบนี้ ฉันก็หวังว่าสักวันหนึ่ง เราแต่ละตัวที่แตกต่างกันคงเข้ากันได้และ ยอมรับในสิ่งที่แตกต่างกันของแต่ละตัวได้"
ไก่จึงพูดขึ้นบ้างว่า "เอาล่ะ แต่ละตัวก็เข้าใจกันแล้วนะ ด้วยความแตกต่างของแต่ละตัว และด้วยความที่เรารักและสนิทกันและก็รู้จักกันมานาน บางครั้งจึงทำอะไรโดยไม่ทันคิด แต่ทำให้อีกคนรู้สึกไม่ดี ฉันคิดว่าคงไม่ได้ตั้งใจและเผลอทำอะไรไปก็เท่านั้น"
เป็ด : "เราเข้าใจกันดีแล้วนะ งั้นเราเป็นเพื่อนที่รักและสนิทกันมากขึ้นนะ เพราะเราก็รับในสิ่งที่แตกต่างของแต่ละตัวได้แล้ว" หมู : "ใช่แล้ว งั้นเราทั้งสี่ มาร่วมกันและตั้งใจที่จะเดินไปข้างหน้าพร้อม ๆ กันและเดินเคียงข้างกันอย่างนี้ตลอดไปนะ"
หมู เป็ด ไก่ กระต่าย : "ไชโย เราเป็นเพื่อนรักกัน" แล้วทั้งสี่ก็เดินไปด้วยกัน อยู่เคียงข้างกันไป ตลอดเส้นทางเดินแห่งนั้น......
จากนิทานเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่า ด้วยความแตกต่างของแต่ละตัว อาจจะทำให้เกิด ความไม่เข้าใจและไม่พอใจในอีกฝ่าย และบางครั้งด้วยความที่ทั้งสี่สนิทกันมาก การกระทำบางอย่างที่แสดงออกไปจึงไม่ทันคิดว่า อาจจะไปทำร้ายความรู้สึก หรือทำให้ใครอีกคนไม่เข้าใจ แต่ด้วยความที่ทั้งสี่คือเพื่อนรัก เพื่อนสนิท เพื่อนที่รู้จักรู้ใจกันมานาน จึงทำให้ทั้งที่กลับมาเป็นเพื่อนรักและเพื่อนสนิทกันได้ อย่างเดิมคำว่าเพื่อนรักของคุณ คุณให้ความหมายและความสำคัญของคนที่คุณ ให้เค้าเป็นเพื่อนได้แค่ไหน คำตอบอยู่ที่ตัวคุณเอง บางครั้ง คุณอาจจะได้รับในสิ่งที่คุณ ไม่คาดคิดมาก่อนว่าเพื่อนสนิทจะทำอย่างนี้กับคุณ แต่หากมองย้อนกลับไป คุณเองก็อาจจะทำอะไรที่ไม่คาดคิดกับเพื่อนของคุณได้เช่นกัน
กลับมามองอีกทีว่า คุณให้ความหมายกับเพื่อนของคุณมากแค่ไหน เพื่อนที่มีแต่สิ่งที่ดีให้แก่กันแค่นั้นเหรอ เพื่อนที่จะยิ้มและสนุกไปด้วยกันแค่นั้นเหรอ แล้วหากวันหนึ่ง เกิดฝ่ายใดทำอะไรที่ไม่ดีหรือไม่สวยงามขึ้นมาล่ะ คุณเข้าใจและรับรู้ในสิ่งเหล่านั้นได้มากแค่ไหน คุณสามารถที่จะให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาด
ทั้งที่อาจจะเกิดจากความตั้งใจและไม่ตั้งใจได้มากน้อยแค่ไหน...
คำตอบย่อมอยู่ในใจคุณดี.... กลับมามองและเข้าใจเพื่อนของคุณดีแล้วหรือยัง เข้าใจเพื่อนของคุณมากน้อยแค่ไหน
เมื่อคุณอ่านข้อความข้างต้นจบ....คุณคิดถึงใครล่ะ???? คุณเท่านั้นที่รู้คำตอบ
Create Date : 27 เมษายน 2549 |
|
13 comments |
Last Update : 27 เมษายน 2549 10:42:27 น. |
Counter : 1810 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: jenny (สาวอิตาลี ) 27 เมษายน 2549 16:39:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชาบุ 28 เมษายน 2549 12:28:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตานี่เพี้ยนไปแล้ว (เซียวเปียกลี้ ) 30 เมษายน 2549 9:28:53 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|