ลงโทษด้วยความรัก
วันหนึ่งเมื่อยังเด็ก แอนดี้น้องชายของฉันนั่งอยู่ที่มุมห้องนั่งเล่น...ในมือข้างหนึ่งมีปากกาหนึ่งด้าม ขณะที่ในมืออีกข้างหนึ่งก็ถือหนังสือสะสมราคาแพงของพ่อ แอนดี้คงจะปีนขึ้นไปหยิบจากบนชั้นหนังสือ
เมื่อพ่อเดินเข้ามาในห้อง...แอนดี้ก็ก้มหน้างุดและทำท่ากระสับกระส่าย เขารู้ตัวดีเชียวละว่ากำลังทำผิด แม้จากระยะไกลฉันก็เห็นรอยขีดเขียนเปรอะไปทั่วบนหน้าหนังสือของพ่อ และตอนนี้แอนดี้ก็กำลังจ้องมองพ่อตาโตด้วยความหวาดหวั่น รอคอยที่จะถูกทำโทษ พ่อหยิบหนังสือขึ้นมามอง แล้วก็ทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้โดยไม่พูดอะไรสักคำ
หนังสือทุกเล่มมีความหมายต่อพ่อมาก หนังสือคือความรู้ และหนังสือเล่มนั้นก็เป็นหนังสือสะสมราคาแพง
แต่ในขณะเดียวกันท่านก็เป็นพ่อที่รักลูกมาก สิ่งที่พ่อทำในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านั้นยอดเยี่ยมมาก แทนที่ท่านจะลงโทษหรือดุแอนดี้ หรือแม้แต่ตำหนิความซุกซน พ่อกลับนั่งลงหยิบปากกาในมือแอนดี้ขึ้นมาถือไว้ แล้วก็เขียนอะไรบางอย่างลงในหน้าหนังสือสะสมราคาแพงนั่นเสียเอง
พ่อเขียนที่ข้าง ๆ ลายเส้นที่แอนดี้ขีดว่า "ภาษาของแอนดี้ เมื่ออายุสองขวบ" ต่อไปนี้ไม่ว่าครั้งไหนที่พ่อหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาเปิด พ่อก็จะเห็นใบหน้าน้อย ๆ ที่น่ารักและดวงตาที่สดใสของลูก ลูกทำให้หนังสือเล่มนี้ของพ่อมีความหมาย เหมือนกับที่พี่ ๆ ของลูกนำความหมายมาสู่ชีวิตของพ่อเหมือนกัน
ว้าว... ฉันคิด นี่หรือคือการลงโทษของพ่อ?
นาน ๆ ครั้งฉันก็จะหยิบหนังสือที่สะสมไว้ มาให้ลูกหลานของฉันขีดเขียนเล่น ทุกครั้งที่มองดูลายมือหยุกหยิกเหล่านั้น ฉันก็จะนึกถึงสิ่งที่พ่อทำในวันนั้น ซึ่งนั่นก็คือ 'คนที่เรารัก ไม่ใช่วัตถุสิ่งของ'
ลองมองย้อนดูตัวคุณเอง... ในแต่ละวันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้อยู่เสมอ เช่นคุณนั่งกินข้าวกับภรรยาอยู่ที่ร้านอาหาร เธอหวังดีอยากจะเทซอสให้คุณ แต่..มันกลับหกไปเลอะเสื้อตัวเก่งของคุณ และคุณก็ทำสีหน้าที่ตำหนิเธอ แถมด้วยคำพูดว่า เดี๋ยวผมเทเองก็ได้
นอกจากคำขอโทษที่เธอพร่ำบอก น้ำตาใส ๆ ก็เริ่มเอ่อขึ้นในใจเช่นเดียวกัน เพราะอาหารมื้อนั้นไม่มีรสชาติสำหรับเธอเสียแล้ว แต่ถ้าคุณบอกกับเธอว่า ถ้าซักไม่ออกก็ไม่เป็นไรหรอก เมื่อผมหยิบเสื้อตัวนี้มาใส่อีก ผมจะหวนนึกถึงร้านอาหารนี้ ทุกครั้งไปที่ได้มีโอกาสมาทานข้าวกับคุณ และ.. ได้คิดถึงทุกครั้งว่าภรรยารักและเอาใจใส่ผมมากเท่าใด อยากปรนนิบัติเอาใจ (จนเทซอสหกใส่ผม) แต่ว่าคราวหน้าที่เราออกมาทานข้าวข้างนอกกัน ผมจะเป็นคนเทซอสให้คุณมั่งล่ะ (ทีนี้ตาผมมั่ง) แบบนี้รอยยิ้มจากหัวใจของเธอก็เริ่มโบยบิน และแค่นี้คุณได้ลงโทษเธอให้ระวังมากขึ้นแล้วล่ะ
สิ่งที่มีค่าต่อชีวิตคนเรานั้นไม่ใช่นาฬิกาเรือนละแสน หรือเนคไทเส้นละหลายพัน แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจที่คุณรู้ว่า มีใครคนหนึ่งเฝ้ารักเฝ้าถนอมความรู้สึกคุณอยู่ตลอดเวลาต่างหาก เหมือนดังเรื่องของพ่อ... เมื่อพ่อขอบคุณพระเจ้า ที่ประทานเด็กน้อยคนนี้มาให้ขีดเขียนบนหนังสือแสนหวงของพ่อ พ่อได้สอนให้ฉันรู้ว่า...'อะไรกันแน่ที่มีค่าต่อชีวิตของเราอย่างแท้จริง'
..แล้วคุณล่ะ เคยลงโทษใครด้วยความ รักหรือยัง ? =============================
บทความนี้ได้รับจาก E-Mail. พี่สาวหยกเอง
พี่หยกคงสอนได้ทางนี้ เพราะเราไม่ค่อยจะ
แสดงออกกันซะเท่าไร เวลาเกิดเรื่องที่ไรสอนหยกที่ไร
หยกชอบเงียบ คนสอนคงจะหงุดหงิด เหมือนกำลังคิดว่า
(ฟังอยู่หรือป่าวเนี่ย เข้าใจไหมเนี่ยว่าฉันกำลังจะสอนอะไร
แก) อย่าเพิ่งเบื่อสอนหยกนะ ก็เรามีอยู่กันแค่ 2 คน
Create Date : 26 กรกฎาคม 2550 |
|
2 comments |
Last Update : 26 กรกฎาคม 2550 14:00:16 น. |
Counter : 439 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: naigod 26 กรกฎาคม 2550 21:06:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: naigod 28 กรกฎาคม 2550 4:48:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ชื่อเพลง : ลมพัดใจเพ
คำร้อง : เทียรี่ เมฆวัฒนา
ทำนอง : เทียรี่ เมฆวัฒนา
INTRO: /G6/G6/G/Dsus2/C/G/Em/Bm7/
/Am D/G/G/
G Dsus2
ยามเมื่อฝน หลนมาฟ้าหม่น
C G
เหม่อลอยไปหัวใจรำพัน
Em Bm7
เฝ้าคิดถึง แต่ใครคนนั้น
Am D
ที่มอบใจให้เพียงผู้เดียว
G Dsus2
หมดลมฝน หล่นใบไม่ร่วง
C G
ความเหน็บหนาวเข้ามาแทนที่
Em Bm7
ยิ่งคิดถึง ย่ำยามราตรี
Am D G
ไม่มีไออุ่นข้างเคียงกาย
Am Bm C G
* แม้เพียงรอยหยิกเล็กๆ รอยข่วนน้อยๆ
D G
ยังจำยังเก็บมาฝัน
AmBmC D
ฝันถึงเธออย่างจริงจัง ดังเกิดเมื่อวาน
D G
จนนอนอมยิ้มหลับใหล
Em C
** ฉันมีรัก คือเธอ คือเธอ
D G
พร่ำและเพ้อเป็นไป
Em Bm7
เธอคือแสง แห่งเช้าวันใหม่
Am Cm G
ส่องนำใจให้ฉันไม่เคยลืม
SOLO: /G/Dsus2/C/G/Em/Bm7/Am/Dsus2/Dsus2/
G Dsus2
หมดลมหนาว เรื่องราวไม่ต่าง
C G
หัวใจยังอ้างว้างว้าเหว่
Em Bm7
ใช่ว่าคน ลมพัดใจเพ
Am D G
เพียงปล่อยอารมณ์ล่องลอยไปวันๆ
(ซ้ำ *, **)
Am Cm G
ส่องนำใจให้ฉันไม่เคยลืม
Am Cm G Dsus2 C G
ส่องนำใจให้ฉันนิรันดร............ไม่เคยลืม
Em Bm7 Am D (G)
ไม่เคยลืม ไม่เคยลืม ไม่เคยลืม
G D
*** รอยหยิกเล็กๆ รอยข่วนน้อยๆ
C G
ก็ยังอุตส่าห์เก็บเอาไปฝัน (ฝัน)
Em Bm7
ฝันถึงแต่เธอ เป็นจริงเป็นจัง
Am D
ช่างน่าสงสารเสียนี่กระไร...(โฮ...)
(ซ้ำ ***)
//www.carabao.net/Song/songDetails.asp?songID=237