ชีวิตช่วงนี้ และ ความสุข แบบง่ายๆ ชีวิต ช่วง 1 เดือนกว่าๆ ที่ผ่านมายุ่งพอสมควร จะว่าใครก็ไม่ได้เกิดจากกิเลสส่วนตัวล้วนๆ ตั้งแต่ต้นเดือนที่ผ่านมา หากิจกรรมทำไปเรื่อย ที่มาเขียน group blog นี้เหมือนเป็นการเขียน diary ที่นานๆ คนอย่างเราจะทำซะทีหนึ่ง เกิดจากแรงบันดาลใจหลายอย่าง ขอไล่เป็นข้อๆดังนี้ 1.มีเหตุการณ์ใหม่ๆเกิดขึ้นกะ ชีวิตมากมาย เลยอยากบันทึกเก็บไว้ 2. อยากเขียนdiary ได้ เหมือนใครบางคนที่เราตามอ่านblog เค้าอยู่ Blog พี่ท่าน เป็น blog ที่อ่านง่ายที่สุดในโลก เลยเปิดเข้าไปดู ที่ Blog เธอบ่อยๆ อยากจะcheer ให้ เธอเขียนเรื่องอื่นๆบ้าง ไม่บอกว่าใคร ให้เดากันเองจะดีกว่า 3. ไม่ได้ update blog ที่ group blog นี้นานแล้ว 4. etc อยากเขียน ขึ้นมาดื้อๆนี่หว่า Get ….. หลังจากที่กลับมาจากเกาะช้างเมื่อช่วงสงกรานต์แล้ว สัปดาห์ถัดไปมีโอกาสไปเข้าค่ายปฐมนิเทศ หลักสูตรปริญญาโท ที่เรากำลังเรียนอยู่แบบหน้าดำคร่ำเครียดในเวลานี้ ไปเข้าค่ายกันที่ดุสิต โปโลคลับ บอกตามตรงว่า ก่อนจะไปนี่ เรามีอาการ sick มาก ไม่อยากเจอคนเยอะๆมาพักนึงแล้ว นี่เป็นอีกสาเหตุนึงที่เพื่อนๆบางคนน้อยใจ แกมหมั่นไส้ ว่าทำไมไม่ยอมไปเจอเพื่อนๆเหมือนเมื่อก่อน … มันก้อมีที่มา ว่า เราเบื่อความวุ่นวาย เบื่อการเข้าไปเจอเหตุการณ์ ที่ต้องเจอ factor เยอะ ทำให้ชีวิตเราที่ ยุ่งเหยิงอยู่แล้วแย่เข้าไปอีก แต่พอไปถึงแล้วได้ทำกิจกรรม (โดนบังคับ )ให้ทำตามตารางที่ทางภาคจัดให้ ทำให้ต้องเข้าร่วมกิจกรรมเยอะๆ ทำให้เรารู้สึกว่า “เออ เราก้อไม่ได้ sick ขนาดหนักแบบที่เราคิด” ทำให้รู้จริงๆว่า การเบื่อหน่ายชีวิตของเราในช่วงนั้น การเกลียดการเจอหน้าผู้คน มันอาจจะเกิดจาก .... การที่เรามีแต่กิจวัตรเดิมๆ ไม่ออกไปหาอะไรพิเศษทำ การได้เปลี่ยนไปทำอย่างอื่นที่ไม่เคยทำบ้าง ทำให้ชีวิต และจิตใจ แจ่มใสขึ้น หรือ อาจจะเป็นเส้นขอบฟ้า ก้อได้นะ ที่ทำให้จิตใจเราดีขึ้นขนาดนั้น สรุปว่ากลับมาจากหัวหิน อาการ sick เวลาเจอคนเยอะๆหายไปกว่าครึ่ง :D Back to school หลังจากกลับมา 5 วัน ตดแห่งความเหนื่อยเนื่องจากการท่องเที่ยวยังไม่ทันหายเหม็น*ฮา* วันเสาร์ที่ 28 เม.ย. ต้องเริ่มเรียนเลย ไปเรียนด้วยคำพูดติดปากว่า “เหนื่อยว่ะ ขี้เกียจตื่นว่ะ เมื่อยว่ะ” ตั้งแต่การเรียนวันแรก แล้วจะเรียนรอดไหมเนี่ย ...เฮ้อ... ตื่นเต้นดีนะ กลับมาเรียนอะไรที่ดูเป็นทางการ เป็นสิ่งที่ไม่ได้ทำมาหลายปี *อมยิ้ม* คอร์สที่นี่เค้ามีข้าวให้กินทั้ง เช้าและกลางวันเลย อาหารรสชาติใช้ได้ ไม่ได้แย่แบบที่คิดไว้ ถ่ายรูปน้องพลอย เริ่มต้นมาจากว่าพลอยขอให้ไปถ่ายให้ ก้อนัดกันกะไอ้โจไปสวนรถไฟ (สวนสิ้นคิดในการถ่ายพอเทรต) เราไม่คิดว่าไปวันนั้น เราจะสนุก คิดตอนแรกว่า เหนื่อยแน่เลย แต่ไปมาแล้วสนุกๆจริงๆ พร้อมการโซ๊ยย ซูกิชิ กะพลอยอีกโฮกใหญ่ (โฮก มันใหญ่ขนาดไหนหว่า ) หลังจากที่ไปถ่ายรูปพลอยมา จนบัดนี้ มาอัพเดทเหตุการณ์ในชีวิตแบบ monthly ก้อยังไม่ได้แต่งรูปให้พลอยเลย ขี้เกียจมากๆ เดี๋ยวจะเริ่มแต่ง ตอนที่พลอยทวง ฮ่าๆๆๆ แล้วเพื่อน คลับโอลี่ บางคนที่ไม่ได้คุยกะเรามานาน เห็นรูปพลอยแล้วโทรมาคุยเลย ว่า ไปหามาจากไหน? เอ๊ะ อีพวกนี้ น้องเค้าไม่ใช่ของนะคะ ที่ซื้อหาได้จากตามซุปเปอร์ อ้อ ลืมเล่า ว่าวันนั้น แต่งหน้าอย่างเด้งเพราะต้องไปเจอน้องพลอย แล้ว น้องพลอยบอกว่า วันนี้เราสวยเพราะเรายิ้ม บอกว่า ทุกทีที่เจอเรา เราไม่ค่อยยิ้ม รู้สึกนิดนึงว่า วันนั้น มีความสุขมากมาย แล้วรู้สึกอีกว่า จริงๆแล้ว “เรา มีความสุขกะอะไรที่ง่ายๆได้” แต่เราไม่ค่อยได้คิดถึงมันเท่าไหร่ แค่ได้เจอ สีเขียวจากต้นไม้เยอะๆก้อสุขแล้ว ได้เจอ ฟ้ากว้างงงงงมากๆ ก้อสุขแล้ว ได้ ขี่จักรยาน ผ่านลมเย็นๆ ก้อสุขแล้วนี่ .... ถ่ายรูปครอบครัวป้าจีน แอนด์ครอบครัว หลังจากถ่ายรูปพลอย ชักติดใจ สวนรถไฟขึ้นมาตะหงิดๆ กอรปกับเห็นป้าจีน แกท้องเริ่มใหญ่มากๆแล้ว กลัวว่า จะไม่ทันการณ์ถ้าถ่ายหลังจากนี้ เลยชวนไปซะเลย สวนรถไฟ วันอาทิตย์… ไปถ่ายรูปป้าและ สามี แอนด์ลูกในท้องตัวน้อยๆมา ถ่ายไปหลบฝนไป เหนื่อยใช่เล่นนะนั่น แล้วยังแรดไปดู ของใช้เด็กอ่อนกะป้าเค้าที่พาราก้อนอีก เลยได้โซ๊ย ร้านวานิลลา ที่เป็นร้านในดวงใจเราเมื่อปีก่อน มาปีนี้ ตกกระป๋องเป็นที่เรียบร้อย ไม่รุวันนั้นเราสั่งอะไร เลี่ยนๆมันๆเกินไป ขอลาจาก วานิลลาไปซักพัก ใหญ่ เหนื่อยกะงานเรียน และการเรียน หลังจากได้ไป ทริปถ่ายรูปแบบขำๆมา … พระเจ้าประทาน อะไรมาทดสอบเรา (อีกแล้ว) นั่นคือ สัปดาห์นั้น มีเรียนที่ ท่าพระจันทร์ 4 วัน อยากจะบ้าตายยยยยยยย ที่เหนื่อยมากๆ คงเป็นการเดินทาง “ดอนเมือง – เอกมัย – ท่าพระจันทร์” มีพี่บางคนถึงกับบอกว่า มาเรียนที่นี่ทำไม ดูการเดินทางแล้ว..... อ้วก... งานกลุ่มก้อมาก งานเดี่ยวก้อมี จะตายเอา โดยเฉพาะงานกลุ่ม มากคน มากความ (ตามสำนวนไทย หุหุ) แต่ยังดีนะ.... กลุ่มเราไม่มีใครเป็นเด็กเรียนและบ้าพลัง “ขอท้าไว้เลย ว่า ใคร ไม่บ้าพลัง อย่าเรียนไปทำงานไป มันเหนื่อยจริงๆนะ เออ” นอน เยอะ ที่สุด หลังจากออกตะลอนเที่ยวมา 3 วีค ติด ในที่สุดเครื่องก้อเสีย ฮ่ะๆๆๆ ไม่ได้ป่วยหรอกนะ แค่ แบบว่า วันอาทิตย์ นอนทั้งวันแค่นั้นแหละ ยกเว้นตอนออกไปทำธุระกะแม่ที่ฟิวเจอร์ ไม่ได้นอนตอน บ่าย1-3 นอกนั้น คือ “การนอนและนอนและนอน” 3 คืน นอนรวมกันไป 32 ชม หุหุ เรียกว่าไม่ได้ทำไรเลยจริงๆ ซึ่งได้ผลมากเลย มาทำงานวันอังคารนี่ตาปิ๊งปั๊งมากๆ แบบว่าไม่ต้องใช้กาแฟช่วยเหมือนเคยเลย ไม่น่าเชื่อว่า ปกติเราเป็นคนที่ป่วยทุก 2 เดือน แต่ตั้งแต่เดือน พย. 49 มา เราป่วยเป็นครั้งสุดท้าย แสดงว่าไม่ป่วยมากว่า 6 เดือนแล้ว บันทึกเป็นสถิติโลกได้เลยนะ. ลด ละ เลิก ขับรถ หลังจากที่ต้องขับรถอย่างมาราทอน บ้าคลั่ง เพราะไปเรียนโทเนี่ย ทำให้ เราตั้งใจว่า ถ้าวันไหนไม่ได้ไปเรียนที่ ท่าพระจันทร์ ยังไงเรา “ไม่ขับรถแน่ๆ” ไปพึ่งพา พี่รถตู้ พี่รถไฟฟ้า พี่แทกซี่ พี่มอเตอไซท์ เอา ค้นพบว่า สุขภาพจิตดีขึ้นมากจริงๆนะ แอบหลับได้ด้วย ไม่ต้องเซ็งเวลารถติด เลิกขับมาได้ 10 วันแล้ว ดีมากๆๆ ประหยัดพลังงานช่วยชาติด้วยนะ ที่สำคัญประหยัดเงินในกระเป๋าได้ส่วนนึงเลย ที่สำคัญ เรามีเวลาชมสิ่งรอบตัวที่สวยงามมากขึ้น เพราะ เราเดินเยอะขึ้น เดินด้วยเท้าของตัวเอง.... ความสุขง่ายๆ หลังจากมีเวลาเดินมากขึ้น เลยได้แวะซื้อหมูปิ้งมาตอนเช้าวันนึง เดินเข้ามาที่ทำงานจากปากซอย แค่ 300 ม เท่านั้น........ มานั่งกิน หมูปิ้งข้างสระน้ำ สุขใจยิ่งนัก มีข้าวเหนียวด้วย บิแบ่งให้ปลาในบ่อกิน เงยหน้าขึ้นไป แดดอ่อนๆ สาดผ่านใบไม้ลงมา ได้ยินเสียงนกร้องยามเช้า ลมพัดเอื่อยๆ จิตใจแจ่มใส นั่งเงียบๆ แต่ในใจไม่เงียบเหงา “ใจเรามีแต่ความสงบ + อบอุ่น” เนี่ยแหละ ความสุขง่ายๆ...   Create Date : 01 มิถุนายน 2550 22 comments Last Update : 22 มิถุนายน 2550 10:48:16 น. Counter : 733 Pageviews. Share Tweet

ความสุขอยู่ที่ใจ ทำอะไรก็ทำได้คะ ถ้าเรามีความสุขแล้วไม่ได้ทำให้ใครเป็นทุกข์   โดย: todayd 1 มิถุนายน 2550 13:11:09 น.

^ ^ เห็นด้วยกับคุณข้างบนเลยค่ะ ทำสิ่งที่เรารักและมีความสุข นั่นก็เพียงพอแล้วค่ะ   โดย: Htervo 1 มิถุนายน 2550 14:12:36 น.

เป็น diary ที่อ่านเพลินมากค่ะ ชอบ เคยเป็นอาการนี้เหมือนกันนะคะ เรื่องเบื่อผู้คน ตอนนั้นเพราะอกหักแล้วก็อาการโลกกลมเกินไป อีกทีก็เพราะทำงานหนักเกินไป แต่การได้ออกไปเจออะไรเขียวๆสุดตาดีขึ้นเยอะ บางทีการได้ไปตีกอล์ฟกับคนสองคนก็พอ การได้อยู่กับตัวเองมันทำให้อาการดีมากๆ ขอเป็นกำลังใจในการเรียนป.โทค่ะ ชอบสนับสนุนให้คนเรียนกันเยอะๆ สู้ตายน้องvodca =)   โดย: Brownie point IP: 203.113.34.61 1 มิถุนายน 2550 17:33:12 น.

เป็นสิ่งที่ดีค่ะ ที่เราทำตัวเองให้มีความสุข เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: Aedjung IP: 124.121.2.196 2 มิถุนายน 2550 0:07:49 น.

ทำหลายอย่างจัง... รู้สึกคุณ พิ้งค์ ขยัน.... จนน่าเหนื่อยแทน ...แต่ถึงบรรทัดสุดท้ายก็โล่งใจ ที่รู้ว่า มีความสุข.. ... อยากรู้ว่า Diary Blogนั้นของใครขอรับ บรรยายซะอยากตามไปอ่านเชียว แอบบอกกันมาหลังไมค์ได้ไหมเอ่ย จะเข้าไปตามมั่ง   โดย: แร้ไฟ 2 มิถุนายน 2550 1:05:46 น.

เราก็ทำโทอยู่เหมือนกันค่ะ ก็ทุกข์และท้อ แต่มันก็ทำให้ชีวิตเรียบง่ายได้โลดโผนดี มะกัน งานก็หนัก เรียนก็เรียน และก็เรื่องจิปาถะ สรณะในชีวิตอีกมั่กมาย พยายามข่มใจเวลาโดนเจ้านายด่า ก็หัวเราะๆๆๆ จนคนรอบข้างนึกว่าเอ๋อ รึป่าวหว่า ความสุขมีครึ่งเดียวมันมาแว๊บเดียว แล้วก็รีบผ่านไปไวเลย ยังไม่ทันจะได้อะไรเลย แต่บนความทุกข์ยังมีเสียงหัวเราะได้เสมอ หัวเราะก๊ากกกกๆๆๆๆๆ สู้ๆ   โดย: mochimoru (mochimoru ) 2 มิถุนายน 2550 1:41:53 น.

อืม..ดีแล้วล่ะ ทำใจให้มีความสุขได้ก็โอเคแล้ว ทุกอย่างมันอยู่ที่เรา เหนื่อยหน่อยแต่ถ้าสบายใจก็โอเค..เนอะ   โดย: arty IP: 203.188.53.9 2 มิถุนายน 2550 20:31:05 น.

เคยเรียนโทไปทำงานไปด้วย เมามันส์ดีมากค่ะ แต่ตอนนั้นไม่รู้สึกว่าเหนื่อยเท่าไร เพราะว่าสนุกกับการไปเจอเพื่อนๆ เป็นเพื่อนที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุข ถ้าอยู่ที่ไหนแล้วสนุกมีสุข มันก็ทำให้ลืมเรื่องอื่นๆไปได้นา นี่พอเรียนจบแล้ว มีเวลาว่างมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ถึงเพิ่งรู้ว่าตอนนั้น ที่ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย มันก็โหดมิใช่น้อยๆ   โดย: cottonbook 2 มิถุนายน 2550 21:29:34 น.

ความสุขมาจากสิ่งเล็กๆน้อยๆและง่ายๆเสมอเลยนะ ส่วนตัวก็ว่างั้น :)   โดย: DropAtearInMyWineGlass 2 มิถุนายน 2550 22:41:53 น.

ขอบคุณมากค่ะที่แวะไปทักทายกัน แล้วก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำเครื่องสำอางค์ด้วยค่ะ โชคดีที่เบรคตัวเองไว้ทัน ไม่วิ่งแจ้นรีบซื้อแบบคราวก่อนๆ ไม่งั้นเสียดายตังค์แย่ ครีมวิตามินซี กับ คอนซีลเลอร์แบบแท่งของ BB เอามาจดไว้ใน wish list เรียบร้อยแล้วค่ะ รับรองไม่พลาดแน่   โดย: SnowPatrol 4 มิถุนายน 2550 9:56:10 น.

อยากเห็นรูปพลอยจัง..วิวรูปไว้ตรงไหนคะ..   โดย: ป้าดร้า (Phychexxx ) 4 มิถุนายน 2550 20:35:20 น.

สู้ๆนะพิงค์ สุขสงบอยู่ที่ใจเราจริงๆเนอะ   โดย: ไผ่ไร้กอ IP: 58.8.171.141 5 มิถุนายน 2550 10:53:11 น.

ขอให้มีความสุขทุกๆวันค่ะ ชอบบ่อน้ำจัง ..   โดย: jAzzmin IP: 58.64.126.25 5 มิถุนายน 2550 14:27:59 น.

ความสุขง่ายๆ หาได้รอบๆตัวเราจริงๆค่ะ.....   โดย: วิตามินโซดา 6 มิถุนายน 2550 13:24:41 น.

^_^ ความรักก้อทำให้เรามีความสุขน้าาาา คิคิ... blogสีชมพู น่ารักจังค่ะ ^_^!!   โดย: sompoo 6 มิถุนายน 2550 13:31:40 น.

โห... มาคราวนี้อัพยาวเป็นกิโล เอิ๊กๆๆๆ เห็นด้วยกับความเห็นบนๆๆๆๆๆ ความสุขอยู่ที่ใจ ทำอะไรแล้วเราสบายใจก็ทำต่อไปค่ะ ดอลลี่นี่เป็นคนที่ไม่ชอบความวุ่นวาย แต่อีกใจก็ชอบความศิวิไลของชุมชนเมืองนะ ไม่รู้เป็นอะไร รู้สึกตัวเองแปลกๆ อยู่เหมือนกัน แต่บางครั้งคนเราก็ต้องการอยู่คนเดียวมั่งแหละครับ อาจจะสบายใจกว่าก็ได้ จริงมั้ยคะ ? ปล. เริ่มสับสนทางเพศของตัวเองแระ   โดย: ดอลลี่เพลย์บอย (^^PIANIST^^ ) 7 มิถุนายน 2550 8:23:39 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะว่ารู้สึกอย่างไร กาลเวลาช่วยได้ค่ะ   โดย: zuling68 IP: 125.24.31.242 8 มิถุนายน 2550 8:27:29 น.

เจอคนหัวอกเดียวกันแล้ว เพิ่งเปิดเทอมเหมือนกัน ทำงานไปเรียนไปนี่มันนรกชัดๆนะคะ รอดูไปก่อง 2 เดือน งานจะอยู่ หรือเรียนจะไป อะไรจะอยู่ อะไรจะไป ลป. สถิตย์อยู่แถวท่าพระจันทร์เหมือนกันฮ่ะ   โดย: เนียนอ๋อง 8 มิถุนายน 2550 20:38:03 น.

blog ที่อ่านง่ายที่สุดในโลกเลยเหรอ อืม... พอดีไม่ค่อยได้อ่าน blog คนอื่น เลยไม่รู้เหมือนกันว่าใคร วันก่อน คุย msn กับ คน ๆ นึง เขาบอกว่า เห็นผมไปทุก blog เลยนะ ผมก็ว่าไม่จริงหรอก ผมอาจจะไปเพราะเขามา comment ที่ blog แต่ blog ที่ผมไปค่อนข้าง "และ comment ด้วย" มีสาม blog เท่านั้น vodca เป็นหนึ่งในสามนั้น อีกสองอัน เดาเอาเอง ฮา   โดย: Plin, :-p 8 มิถุนายน 2550 22:15:24 น.

เฮ้ย พิมพ์ตก แต่ blog ที่ผมไปค่อนข้าง"บ่อย" "และ comment ด้วย" มีเพียงสาม blog เท่านั้น   โดย: Plin, :-p 9 มิถุนายน 2550 0:32:31 น.

เห็นด้วยกะคห.แรกล่ะ ความสุขอยู่ที่ใจ สู้ๆนะพิ้ง เป็นกำลังจายให้อย่างแรง   โดย: izak kiataz 9 มิถุนายน 2550 17:41:16 น.

เอา diary มาแนะนำมั่งจิ มีรัยให้ช่วยก็บอกเน้อ อาจจะตอบห้วนๆ ไปมั่ง แต่ก็ตั้งใจช่วยนา โปรดให้อภัย ปล. ที่ทำงานอยู่ในเมืองแน่หรอ ดูดีโค่ดๆ ฉาง่ะ ดีว่าที่ออฟฟิสมองเห็นสวนลุมเลย เลยได้เขียวๆ กับท้องฟ้า ฟ้าๆ มั่ง ไม่งั้นไม่ได้โงหัว ปล. 2 ดุสิตโปโลเนี่ย อ่านแล้วคิดถึง เป็นที่แรกที่ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ที่ตจว. เลยอ่ะ เรื่องตั้งกะ ม.2 ... แก่แล้วแฮะ รำลึกความหลัง ฮ่าๆ   โดย: cocoa butter 10 มิถุนายน 2550 16:14:57 น.