Bloggang.com : เจ้าการเวกเสียงหวาน : -: เพชรพระอุมา 2 :- บันทึการเดินทาง (วันที่ 4)

-: เพชรพระอุมา 2 :- บันทึการเดินทาง (วันที่ 4)

มีนาคม 2562

ต้องตัดแบ่งออกมา เพราะแต่ละวันรายละเอียดเยอะ บางวันว่ากันเป็นเล่มๆ ยังไม่ยอมจบวันเลย

ต้องอ่านไป 1,200 หน้า ถึงจะได้เจอแงซาย

วันที่ 4 ป่าไผ่ระหว่างทาง-ตะเคียนทอง (เล่ม 28 : จอมพราน 4 น.1201)
ตี 3 ของวันใหม่ แงซายมาแล้ว ... เย้ๆๆ
ระหว่างนอนป่วยอยู่ แงซายก็มา'ป่วน'เล่นซะงั้น
"พลังจิตของผู้กองแรงจะตายไป เมื่อคิดถึงผม ผมก็มา" (น.1218)

"น่ารัก..นี่ดีว่าผมเป็นผู้ชายนะ ถ้าผมเป็นผู้หญิงป่านนี้รักผู้กองก่อนนายหญิงเสียด้วยซ้ำ ถึงเดี๋ยวนี้ก็เหมือนกัน ถ้าสามารถกลับเพศตัวเองเป็นหญิงได้ ผมก็ยอมเป็นเมียผู้กองไปนานแล้ว" (น.1220)

แถมยังถ่ายทอดสดว่าขณะนี้นายหญิงฝันร้าย ฝันเห็นผู้กองนอนป่วยอยู่กลางป่า ทำเอารพินทร์ยิ่งคิดถึงดารินแทบขาดใจ และแม้จะเชื่อว่าแงซายที่คุยอยู่ด้วยนี้เป็นเพียงแงซายในอนุสติของตัวเอง ก็ยังอุตส่าห์ฝากให้ดูแลดารินแทนให้ด้วย

แงซายบอกว่า "ถ้าไม่แน่จริง ก็ไม่อาจมาคุยกับผู้กองได้อย่างเดี๋ยวนี้หรอก" (น.1226)
และรพินทร์ก็ชวนคุยต่อเพื่อจะจับให้ได้ว่าแงซายที่มาคุยอยู่ด้วยนี้คืออะไร ผี คน วิญญาณ หรือภาพมายาที่สร้างขึ้นมาเอง (แต่สุดท้ายจะเชื่ออย่างไร อันนี้ก็ต้องติดตามกันต่อไปนะ-จขบ.)

แงซายเตือนให้ระวังคริสติน่า เพราะดูจะมีเยื่อใยและนิสัยส่วนใหญ่ก็ดูจะตรงกับรสนิยมของผู้กองซะด้วย "รูปก็ไม่หล่อ พ่อก็ไม่เห็นรวย ไหงถึงมีเสน่ห์นักผู้กองของเรานี่ ผู้หญิงคนไหนก็ตามทีเหอะ มาเดินป่ากับผู้กองทีไร เป็นอยากเอาทำผัวทุกทีไป"

ผีดิบนักรบโบราณมาหักคอลูกหาบไป 2 คน และเกือบเอาหมอเบลไปด้วย
บุญคำไม่รู้จะอธิบายเรื่องผีดิบนักรบโบราณยังไง บอกว่ารอนายฟื้นไข้ก่อนละกัน
รพินทร์ฟื้นไข้มารับรู้เรื่องทั้งหมด (จากการปลุกของแงซาย ..น.1306 ..หล่อนกำลังพยายามจะโยกหัวใจอันหนักแน่นประดุจขุนเขาพระศิวะของผู้กองให้ไหวคลอน แต่จะคลอนมั่งสักนิดหน่อยก็ไม่เป็นไรนะ รับรองผมไม่ฟ้องนายหญิงหรอก..)
งานเข้าล่ะทีนี้ ไม่รู้จะอธิบายยังไงแต่ก็บอกนายจ้างฟารั้งเป็นนัยๆ ว่า เรื่องอาถรรพณ์ลี้ลับของป่า ถ้าบอกเล่าไปก็ฟังเหมือนเรื่องตลก ต้องเจอกับตัวเองถึงจะเข้าใจ และบอกว่าไอ้ผีดิบนั่นขี่ช้างงาดำหนีไป

งานนี้ดูท่าจะวิกฤตจริงๆ พรานใหญ่ถึงขั้นงัดเอาของดีมาแจก จัน เกิด เส่ย อูถะ และพะโต้ ให้ห้อยคอไว้ ยกเว้นบุญคำ เพราะมีครูดีอยู่แล้ว (เล่ม 29 : ไอ้งาดำ 1 น.1358)
แนะให้บุญคำท่อง 2 คาถา
1) หัวใจอิติปิโส (อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ) และ
2) พระเจ้า ๕ พระองค์ (นะ โม พุท ธา ยะ)
บุญคำว่าจะขโมยกุงเกงในแหม่ม (ที่ยังไม่ซัก) มาทำยันต์อีเป๋อ
รพินทร์ให้คาถาหลวงปู่ทวดแก่เชิดวุธ (นะโมโพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภควา) (น.1376)

.458 นัดที่ 16-17 : ล้มแรด 2 ตัว
.458 นัดที่ 18-19 : ยิงกระดูกหัวเข่า 2 ข้าง หยุดผีดิบตายซาก

เชิดวุธรู้เรื่องนิทรานครจากบุญคำแล้ว
พรานใหญ่พิสูจน์ให้ฟารั้งเห็นว่าผีดิบบงการช้างงาดำให้เอากิ่งไม้พิษไปโยนในบ่อน้ำ และช่วยกันวางกับระเบิดที่ซากผีดิบอีกตัว แล้วมันก็ระเบิดจริงๆ
รพินทร์ยอมรับว่า โดยอาชีพมีความจำเป็นต้องเรียนรู้ไสยศาสตร์ (น.1597)
"รพินทร์ ไพรวัลย์ ไม่ได้เรียนมาเฉพาะ Military Science เท่านั้น แต่เรียนในทาง Black Magic ด้วย"

"ผมก็เหมือนผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งนี่แหละ เพียงแต่ว่าผมซื่อสัตย์ต่อผู้หญิงคนที่ผมรักเท่านั้น ทั้งต่อหน้าและลับหลังเธอ แม้ว่าจะไม่มีหวังที่จะได้พบเห็นเธอผู้นั้นอีกแล้วก็ตาม" (น.1628)

************

คุณหญิงรอโทรศัพท์ทางไกลจากนายอำพล
เล่าให้พี่ชายใหญ่ฟังว่าฝันเห็นแงซาย "นายหญิง! ขณะนี้ผู้กองรพินทร์กำลังตกอยู่ในฐานะลำบากกลางป่าใหญ่ ถ้านายหญิงรักผู้กองจริงก็ขอให้ออกตามเถอะ เขาอาจจะได้กลับมาหรืออาจไม่กลับมาอีกแล้ว แงซายมาเรียนให้นายหญิงทราบแค่นี้แหละ"

จขบ.-พี่ชายใหญ่และพี่ชายกลางก็ยอมรับแหละว่า น้องสาวกับพรานใหญ่รักกัน แต่ติดที่ตัวรพินทร์เองก็เจียมตัวในความต่ำศักดิ์ของตน งานนี้แงซายเลยต้องโดดเข้ามาช่วยเพื่อให้จบอย่างสวยๆ

มาเรียคลอดแล้ว ได้ 'ด.ช.ไพรวัลย์ อนันตรัย' สมใจ
"ไพรวัลย์ ลูกแม่!! โตวันโตคืนนะลูกนะ เมื่ออยู่ในท้องลูกก็มีบารมีพอที่จะคุ้มครองพวกเราทั้งหมดกลางป่าได้อย่างวิเศษแล้ว ขอให้การเกิดมาของลูกครั้งนี้ จงช่วยคุ้มครองพ่อยกของลูกด้วย อย่าให้เขามีอันตรายอะไรเป็นอันขาด" (เล่ม 30 : ไอ้งาดำ 2 น.1652)

************

วันนี้ทั้งวันหมอเบลตามประกบพรานใหญ่ จนหลุดชื่อดารินออกมา รพินทร์บอกว่า
"อย่าเอ่ยถึงบ่อยๆ ก็ดี มิฉะนั้นผมอาจไม่มีแรงพาพวกคุณเดิน แล้วก็ดีไม่ดี..อาจคิดหนีกลับไปเสียเฉยๆ ถ้าอยากจะคุยกับผม คุยเรื่องอื่นดีกว่า"

รพินทร์พูดถึงการเป็นพรานของตนแล้วไปเจอกับอาถรรพณ์ลี้ลับในป่า และดูเหมือนงานนี้เจตนามุ่งร้ายที่ตัวเขาแน่ๆ เราไปถึงไหน มันตามถึงนั่น (น.1702)
คริสก็เซนส์ดีเหลือเกิน ถามรพินทร์ว่าไปทำสร้างความขุ่นเคืองหรืออาฆาตแค้นกับใครหรือ 'อะไร' มาก่อนรึเปล่า รพินทร์บอกว่าเคย แต่จากอะไรนั้นยังไม่ลงรายละเอียด ขอให้แน่ใจกว่านี้แล้วจะเล่าให้ฟัง (จขบ.-ถ้าเราเป็นคนในคณะก็คงอยากบีบคอพรานใหญ่ให้เล่าออกมาเดี๋ยวนี้เหมือนกัน ..มาอ่อยให้อยากแล้วจากไปอย่างนี้)

ลิงจันขโมยกุงเกงในแหม่มมาให้พระอาจารย์บุญคำทำพิธี (น.1736)
ผีเข้าเกิดกับเส่ย ดีที่รพินทร์มาช่วยไว้ทัน
บอกนายจ้างให้แพคอุปกรณ์สำคัญขึ้นไปเก็บไว้บนถ้ำ หลังเที่ยงคืนนี้ไอ้งาดำบุกเราแน่ๆ (น.1767)
วิทยุสื่อสารใช้การไม่ได้ รพินทร์อาสาส่งรหัสมอร์สให้
เล่าเรื่องเหล็กไหลให้เชิดวุธฟัง (น.1773)
ทดลองยิงปืน เพราะกลัวว่าถ้าแถวนี้มีเหล็กไหลเยอะ จะยิงไม่ออก

โดนหมอเบล 'เขมือบ' เข้าให้แล้ว (น.1808)
อ่านในอินไซด์เพชรพระอุมา ภาค 2 ลุงพนมเทียนอธิบายเหตุผล และลงท้ายว่า อย่างนี้รพินทร์ของเรา 'จะไหวเหรอครับ'

(ถ้าไม่เกิดเหตุนี้ทำให้ผิดสัจจะกับตัวเอง คืนนี้คงรับมือไอ้งาดำกับพวกผีตายซากได้อย่างงดงาม-จขบ.)
โดนหมอเบลไปคราวนี้เลยเทกรุ 'ปลัด' 4 อันมาแจกลูกน้องให้หมด (น.1827)
(พกคนเดียวตั้ง 4 อันเลยเหรอท่านพราน ไม่ค่อยอยากจะเชื่อตาเฒ่าขี้โม้เลย-จขบ.)

แถมรู้ทันบุญคำที่เอากุงเกงในแหม่มมาทำพิธีปลุกเสกกระสุน รพินทร์บอกว่าถ้าใช้เสร็จแล้วไม่ทำพิธีล้างซวยก็จะใช้ปืนนี้ล่าสัตว์อีกไม่ได้เลย (น.1835)

ออกไปนอนดักปากทาง นอกเขตปริมณฑลที่บุญคำล้อมไว้ (น.1837)
(จขบ.-ส่วนตัวชอบตอนนี้ ได้เห็นตัวจริงของรพินทร์ที่บุญคำมักจะบอกใครๆ ว่าเจ้านาย 'มีดี' อย่างชัดเจนก็ตอนนี้แหละ)

เกือบห้าทุ่ม มีดที่ลงอาคมฝากพระแม่ธรณีไว้สั่นเตือน

.458 นัดที่ 20-21 : กระสุนด้าน ยิงไม่ออก!!

ขณะที่กำลังจะเสียท่าพวกผีดิบหมื่นปี นาฬิกาที่บ้านวราฤทธิ์ดังขึ้น 11 ครั้ง พร้อมๆ กับเสียงดารินที่ร้องเรียก 'รพินทร์!!' (น.1861)

ไล่ผีดิบตายซากไปได้ ก็เรียก 'วราดาชรี' บุตรีแห่งท้าวสหัสเดชะ ออกมาคุยด้วย โทษฐานทำนาฬิกาหยุดเดิน กระสุนด้าน เกือบเสียท่าพวกผีดิบ แล้วก็ได้คำตอบว่า ผีดิบที่ตามจองเวรอยู่นี่คือ มันตรัย นั่นเอง

แล้วเสียงดารินที่ได้ยินเมื่อกี้ ดังมาจากไหน ??

************

จบวันซะที แค่วันนี้วันเดียวจัดหนักๆ ไป 674 หน้า (เล่ม 28 น.1201- เล่ม 30 น.1874)
ลองคิดเล่นๆ ตอนที่เขียนไปลงพิมพ์ไป-ในเดลินิวส์ทุกวันจันทร์ คนอ่านจะจำได้มั๊ยว่า นี่เพิ่งจะออกเดินทางกันแค่ 4 วันเองนะ ขนาดลุงพนมเทียนยังบอกผ่านนายอำพลว่า รพินทร์เดินทางล่วงหน้าไป 7 วันแล้ว แต่ถ้าจะนับตั้งแต่วันที่ทำพินัยกรรมซึ่งถือว่าตัดสินใจไปไม่กลับแน่ๆ ก็ 7 วันพอดีนะ-จขบ.

To be continue >> https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=vbenj&month=03-2019&date=11&group=8&gblog=60

Create Date : 11 มีนาคม 2562

Last Update : 20 เมษายน 2562 9:57:27 น.

0 comments

Counter : 1597 Pageviews.