Group Blog
 
<<
กันยายน 2552
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
30 กันยายน 2552
 
All Blogs
 

◎...ที่สุดแล้วทุกชีวิตต้องอยู่ลำพัง...◎



มนุษย์จะทนอยู่กับความโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาได้มากหรือนานสักแค่ไหนกัน

มนุษย์ทนดื่มกินความฝันและร่องรอยของความทรงจำได้จริงหรือ

ความเจ็บปวดรวดร้าวนั้นทรมานก็จริง

แต่บางคนก็ยอมร่วมหัวจมท้ายและมีความสุขกับมันอย่างยอมจำนน

หรืออย่างรื่นเริงชื่นใจในที่สุด

คนบางคนยอมโดดเดี่ยว หรือเลือกจะอยู่เพียงลำพัง

คนบางคนขลาดกลัวความโดดเดี่ยว และเลือกที่จะไม่อยู่คนเดียว

แต่สุดท้ายก็ต้องอยู่เพียงลำพัง

คนสองคนอยู่ด้วยกัน แต่คนหนึ่งคนใด ก็ยังโดดเดี่ยวอยู่ดี

คนบางคนดื่มกินความโดดเดี่ยวจนสาสม สาแก่ใจ และชาชิน.........

บ่อยครั้งที่ความโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงา

แปลงร่างพรางพร่า เป็นหยาดย้ำตาหยดร้อน

ตอนที่ความเคว้งคว้างมันลุกคืบกระทืบเต้นอยู่กลางใจ

แล้วพากันบดเนื้อชีวิตจนหมองไหม้แหลกยับไปกับตา

โมงยามที่คอยเฆี่ยนตี และตักเตือน....ชีวิตนี้สั้นนัก! เพียงชั่วกระพริบลมหายใจ

และใบไม้ปลิดขั้ว..... เราก็จะไม่ได้เห็นหน้ากันอีก...ไม่ได้พบกันอีก....กับใครบางคน

เราเฝ้าถามตัวเองในมุมความปวดร้าวอยู่เสมอว่า......

เราจากกันชั่วชีวิตแล้วจริงๆ หรือนี่...เราไม่ได้พบกันอีกแล้วชั่วชีวิตใช่ไหม

มันเป็นความรู้สึกที่ปวดร้าวเกินทน

ถ้าต้องอยู่ไป...อย่างโดดเดี่ยวตลอดชีวิต...กับชีวิตที่ไม่มีวันจะมีใครได้เลย

เราจะทุกข์ทรมานไปไม่รู้สิ้นสุด หรือเราจะยอมรับและมีความสุขกับมัน

เราจะจำนนเอาอย่างหน้า....หรือจำยอมเอาอย่างหลัง

บางคนเลือกที่จะมีใคร และให้ใครบางคนเดินเข้ามาในชีวิต

ทดแทนและชดเชย ต่อเติมและตักตวง ความรัก

หรือที่สุดแล้วอาจแค่ความใคร่ เพื่อแลกเอากับอะไรที่คิดว่าใช่

กราดเกี้ยวกับอารมณ์ปรารถนาที่ไม่รู้อดรู้อิ่ม

ฉกฉวยความเป็นคนและอิสระภาพของเขาไปวันแล้ววันเล่า

และหลอกตัวเองว่านั้น และ มัน คือ “ความรัก”

ท้ายที่สุดแล้วเปลี่ยวเหงาและว่างเปล่าสิ้นดี

เมื่อโมงยามแห่งความอดทนของใครคนหนึ่งคนใดสิ้นสุดลง

และโมงยามแห่งการจากพรากเริ่มออกเดินทาง

ผ่านคน ผ่านใคร่ ผ่านใคร ผ่านครั้ง....กี่ร้อย กี่หน กี่คน กี่ครั้ง

ที่สุดแล้ว....ทุกชีวิตล้วนต้องอยู่เพียงลำพัง



ขอบคุณบทความดีดี : ทำดีดอทเน็ต, ที่นี่ดอทคอม









 

Create Date : 30 กันยายน 2552
2 comments
Last Update : 30 กันยายน 2552 12:48:16 น.
Counter : 694 Pageviews.

 

เห็นด้วยค่ะ
ที่สุดแล้วทุกชีวิตต้องอยู่ลำพัง
และมีแต่ความโดดเดี่ยวอย่างถึงที่สุด
โดดเดี่ยวแบบไม่หาสิ่งทดแทนเท่านั้น
ชีวิตนั้นจึงสามารถข้ามพ้นกำแพงใดๆ
สามารถเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับสรรพสิ่ง
สามารถอุทิศตัวให้เพื่อนมนุษย์
อุทิศตัวให้สรรพสัตว์ได้อย่างจริงแท้

 

โดย: oDaineo 30 กันยายน 2552 16:09:26 น.  

 

จริงครับ
วันนึงเรา้ต้องพรากจากสิ่งที่เรารักไป

 

โดย: tosamart 1 ตุลาคม 2552 21:21:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ของขวัญในสายลม
Location :
ตรัง Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ALL ABOUT CODE
Friends' blogs
[Add ของขวัญในสายลม's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.