Bloggang.com : tsk.love : 1/ภูผากับชาโคล(Y)

1/ภูผากับชาโคล(Y)

เรื่องสั้นวายผู้ชายเขาเลิฟๆกัน

ภูผา... นิสิตหนุ่มหน้าหวานร่างเล็กผู้สดใสร่าเริง ทั้งเพื่อนและรุ่นพี่ใครๆก็ชอบคุยเล่นกับภูผา
ทุกคนเรียกภูผาว่าภูผา เพราะตัวภูผาเองชอบให้เรียกแบบนี้
ภูผาคิดว่าชื่อของเขามันช่าง... แมน สุดๆไปเลย

...
..
.

“นี่ๆๆ”
เสียงเรียกจากคนตัวเล็กที่เดินตามต้อยๆด้านหลังทำให้ชาตรีรู้สึกรำคาญไม่น้อย ชื่อเขาก็มีทำไมไม่เรียก
“ชาตรีไง ชื่อชาตรี(ชี้หน้าตัวเอง)” ชาตรีชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งมาดเซอร์ขัดใจมาทั้งวันกับเพื่อนใหม่
เพราะเจ้าหมอนี่เอาแต่เรียกเขาว่า “นี่” เพื่อถามนู่นนี่นั่นตลอดทาง

ภูผายิ้มๆทำทีพยักหน้ารับรู้แต่ก็ไม่ได้เอ่ยชื่ออีกฝ่ายตามเคย

ชาตรีหันกลับไปตั้งหน้าตั้งตาเดินนำภูผาเข้าซอยไปยังที่พักของตัวเอง แต่เสียงคนข้างหลัง
ดันลอยมาเข้าหูให้หงุดหงิด
“... ชาตรีเหรอ..เฮอะชื่อไม่เข้ากับหน้าเลยเรียกแล้วแปลกๆอ่ะ มีชื่ออื่นให้เรียกมั้ยเนี่ย”
“โทษทีนะที่มีแค่ชื่อนี้ชื่อเดียว -*- ” ชาตรีหันมาตอบทำภูผาสะดุดส่งยิ้มสู้ถามอีก
“นายไม่มีชื่อเรียกเล่นๆเหรอ”
“ไม่..แล้วนายล่ะ”
“ก็...เรียกเราว่าภูผานั่นแหละ555”
“...........” ทีชื่อคนถามไม่เข้ากับหน้าแบบโคตรๆเขายังไม่เห็นจะว่า
ชาตรีได้แต่ลอบถอนใจส่ายหน้า แอบเหล่มอง พินิจดูคนผิวขาวตาหวานๆหน้าใสๆข้างหลังแล้ว
อดขำความขัดกันของชื่อกับหน้าเจ้าตัวไม่ได้ก็กลับขำออกมาแทน

ภูผาได้ยินคนเดินนำกลั้นหัวเราะไม่สำเร็จก็คิดในใจว่าไอ้หมอนี่ท่าจะบ้า จู่ๆก็ขำขึ้นมาคนเดียว||||||||||
หรือเขาควรถอนตัวดี...

วันนี้ถือเป็นการเจอกันครั้งแรกของพวกเขา หลังจากทั้งคู่ไปกินข้าวรวมกลุ่มกับเพื่อนๆเลยได้รู้จักกัน
เดือนนี้ค่าใช้จ่ายของชาตรีบานตะไทเกินงบไปจนคุมไม่อยู่ ซึ่งความจริงมันก็เป็นเช่นนี้มาหลายเดือนเต็มที
ถึงจะดีใจที่หาคนมาช่วยหารค่าห้องพักแทนรูมเมทคนเก่าที่ย้ายไปอยู่กับแฟนสาวหลายเดือนที่แล้วได้แล้ว
แต่เพื่อนของเพื่อนที่สนใจอยากแชร์ห้องกับเขาคนนี้ ไหงถึงไม่ยอมเรียกชื่อของเขาดีๆสักครั้งแถมยังพูดมาก
เป็นนิสัยแบบที่เขาไม่ค่อยถนัดรับมือด้วยสิ เขาชอบความเงียบมากกว่า

เรื่องกังวลใจกับนิสัยของว่าที่รูมเมททำให้ชาตรีแอบเดินไปก็ถอนใจไป
แล้วแบบนี้จะเข้ากันได้เหรอถ้าอยู่ด้วยกัน..

แต่ยังไม่ทันคิดอะไรต่อก็เดินกันมาจนถึงหน้าหอพักของชาตรี คนมาดเซอร์ที่เดินนำดุ่มๆจนคนขาสั้นกว่า
แทบจะวิ่งตามหยุดนิ่งกะทันหัน เล่นเอาคนตามติดหน้ากระแทกแผ่นหลังเข้าจังๆ
“โว้ยยยย! จะหยุดก็ไม่บอก!”
“ถึงแล้ว”
เมื่อได้ยินว่าถึงที่หมายแล้ว ภูผาก็เงยหน้าขึ้นมองตึกสูงตรงหน้า สภาพที่พักที่เขาคิดจะมาอยู่ดูดีกว่าที่คิดไว้
“โห~~ สวยนี่ นึกว่าจะเก่าๆซะอีก”
“ทำไมต้องเก่าๆ?”
“ก็....นายดูเป็นคนที่ชอบอะไรติสๆไง แบบว่าดูเหมาะกับตึกเก่าๆขลังๆดีอ่ะ งึมมม พลัง! 555ไรแบบเนี้ย55”
“...........” มองภูผาทำท่าเหมือนอาจารย์เฉลิมชัยแล้วชาตรีต้องส่ายหน้าไม่รู้จะโต้ตอบไปว่าอะไรดี
ได้แต่กวักมือชวนภูผาที่ยืนหมุนไปมาดูนั่นนี่ให้เข้าตึก

ภูผาเดินลั่นล้าเข้าตึกขึ้นไปดูห้องพักของชาตรี วันนี้เขามาดูห้อง หากว่าถูกใจวันพรุ่งนี้ก็จะขนของ
เข้ามาอยู่เลย และทันทีที่ชาตรีเปิดประตูห้องกว้างออกเผยให้เห็นด้านในห้อง ภูผาก็พูดเสียงดังฟังชัด
ภายในเวลาหนึ่งวินาทีว่า “โอเคเลย! พรุ่งนี้เราขนของมานะ!”

“เฮ้ย!? มะ ไม่คิดเลยเหรอ” ชาตรีประหลาดใจมากที่ภูผาตกลงใจมาเป็นรูมเมทกับเขาทันทีทันใด
“ที่นี่แหละเหมาะทู้กอย่าง! ห้องนายโคตรจะโล่งเลย เราของเย๊อะ นี่ล่ะเหมาะเลย”
มีแค่เตียงตู้เสื้อผ้ากับโต๊ะเครื่องแป้งที่มองดูก็รู้แล้วว่าน่าจะเป็นของทางหอจัดไว้ให้
“เอ่อ งั้นเหรอ”
“แล้วอีกอย่างเราก็ถูกใจนายด้วย”
“ห๊ะ? ถูกใจอะไรเรา???” ชาตรีงงหนักมากถึงกับหน้าเหวอ
“นายดูไม่ค่อยสนใจอะไรใคร เวลาเราถามอะไรก็ดูขี้เกียจตอบพูดน้อย
เราสองคนต้องเข้ากันได้ดีแน่ๆ55555”
“...........” ก็...นะ.. คิดจะให้เขาเป็นผู้ฟังที่ดีล่ะสิ.. เสียใจงานนี้เจอสำลีอุดหูนอนแน่ๆ||||||||||
ชาตรีไม่รู้เหมือนกันว่าเขาคิดผิดหรือถูก แต่คงต้องทนๆไปก่อนเพราะรายจ่ายของเขานั้นไม่ไหวแล้วจริงๆ

“นี่ๆๆ ส่วนใหญ่ไม่เรียนแล้วนายไปไหนเหรอ”
“นอน”
“อย่างอื่นล่ะ”
“กิน”
“ออกกำลังมั้ย”
“ไม่”
“ออกไปข้างนอกมั้ย”
“ไม่ค่อย”
“แล้วอยู่แต่ในห้องนายทำอะไร”
“นอน”
“อย่างอื่นล่ะ ทำกับข้าวกินเองมั้ย เครื่องครัวเรามีครบนะ”
“ไม่”
“แล้วทำเป็นมั้ย”
“พอได้”
“ดีเลยๆๆๆ ไว้ทำให้เรากินมั่งนะ555”
“..........” ...? ไหงกลายเป็นแบบนั้นล่ะ||||||||

หลังจากนั้นเมื่อทั้งคู่มาอยู่ด้วยกัน ภูผามักจะชอบแกล้งแหย่ชาตรีที่ขี้เกียจพูดกับเขาเป็นประจำ
“นี่ๆๆ”
“ก็บอกว่าชื่อชาตรีไง”
“เราตั้งชื่อเล่นให้นายเอามั้ยๆ”
“......ไม่”
“ชาเย็น!”
“ไม่ -*- ”
“ชาช่า!”
“ไม่!!”
“น่าเบื่อ”
“....” ไปเล่นที่อื่นไป-*-
“...ชาโคล”
“ยัง”
“ยังอะไรเหรอ”
“ยังไม่หยุดอีก!”
“55555555555555555เอาล่ะตกลงเอาชื่อนี้เนาะ555”

และแล้วเมื่อผ่านไปสามเดือน..

“ฮัลโหลๆ ชาโคลของพี่สบายดีมั้ยน้อง555”
“.....เล่นอะไรของนายภูผา หึหึหึ จะกลับมารึยังไปค้างบ้านแม่หลายวันเดี๋ยวก็..เอ่อ...มาเรียนไม่ทัน”
“โหยยยยยยยยพูดย๊าวยาว คิดถึงเค้าล่ะซี่~~~~”
“เฮ้อ เออตามสบายแล้วแต่จะคิดเลย ซื้อขนมกลับมาด้วยนะ”
“ครับผม! เอาเค้กด้วยเหมือนเคยมั้ยชาโคล”
“ก็ดี”
“คิดถึงอ่ะดี๊~คิกๆๆ”
“......”
“ไม่คิดถึงเลยรึไงเงียบทำไม”
“.........”
“ไม่คิดถึงเลยจริงอ่ะ”
“พูดมาก”
“ไอ้บ้าแมวชาโคล เดี๋ยวไม่ซื้อเค้กให้กินเลย” ชาตรีเป็นคนรักสัตว์ และชอบแมวมาก
“ยุ่งน่า เมื่อไหร่จะเลิกเรียกชาโคลซะที////////*//”
“รึจะให้เรียกชาเขียวดีล่ะ?55”
“ถามจริงๆทำไมไม่ชอบเรียกชื่อเรา ”
“อยากรู้?”
“อื้ม”
“งั้นบอกมาก่อนว่าคิดถึงมากมั้ย คิกๆๆ”
“เฮ้อ! ไม่อยากรู้แล้วรีบกลับมาเร็วๆก็แล้วกัน////*//”
“โธ่เอ๊ยอะไรกัน ชาโคลน่าเบื่อไม่เปลี่ยนเลยเดี๋ยวก็เปลี่ยนชื่อให้ใหม่ซะ..”
“เอาเล้ยตามสบาย” ไหนๆก็เรียกเขาว่าชาโคลมาตั้งสามเดือนแล้วนี่ จะตั้งเป็นชาเขียว ชาเย็น ชาร้อน
อะไรก็ว่าไป เพื่อแลกกับการไม่ต้องบอกความจริง เรื่องที่เขานั้น............ คิดถึงอีกฝ่ายมากแค่ไหน

“ที่เรียกว่าชาโคลเพราะมันน่ารักดี ถ้าเราเรียกนายว่าชาตรีมันก็แมนเกินหน้าเกินตาชื่อเรากันพอดีอ่ะดิ แบร่!”
“เหตุผลแค่นี้เนี่ยนะ!?” เจ้าขาสั้นเอ๊ย
“เพราะงั้นถ้าไม่เรียกชาโคล เดี๋ยวเรียกที่รักแทนนะเอาม๊ะ555555”
“อึก......”

ตัดสายไปด้วยความรำคาญเจ้าภูผา ... มันน่ารำคาญจริงๆนะ พูดก็มาก พอไม่อยู่ห้องแล้ว เงียบมาก

ชาตรีสางผมที่ยาวปรกหน้าแล้วเสยขึ้นพลางสูดหายใจพยายามทำให้ใจตัวเองสงบ หันซ้ายหันขวา
หายางรัดผม เห็นวางตรงหน้าโต๊ะกระจกก็คว้ามารัดผมที่ยาวขึ้นเยอะ

หนุ่มมาดเซอร์คิด.. เดี๋ยวเจ้าหมอนั่นต้องกลับมาพร้อมรอยยิ้มกว้างและเสียงพูดน่ารำคาญหูเหมือนเคย

แปลกชะมัด ........เลิกคุยโทรศัพท์ไปตั้งนานแล้วทำไมใจเขายังเต้นแรงไม่หยุด

แค่นึกว่าหมอนั่นจะมาเรียกเขาว่าที่รัก

อยากกินเค้กฟรีเร็วๆซะแล้วสิ..../////

+++++++++++++++++++++++++++++++++DN^^+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Create Date : 28 มิถุนายน 2560

Last Update : 28 มิถุนายน 2560 2:40:42 น.

1 comments

Counter : 540 Pageviews.

น่าอ่านนะ
พอดีเพิ่งได้อ่านครับ
นี่ล่ะคู่จิ้นในฝันเลยยยยย...

โดย: อาณาจักรแห่งเรา

วันที่: 5 กรกฎาคม 2560 เวลา:12:59:11 น.