กลิ่นการเวก...พงศกร ชื่อหนังสือ...กลิ่นการเวก ผู้แต่ง...พงศกร สำนักพิมพ์...เพื่อนดี ราคา...250 บาท เนื้อเรื่อง...อายุธ นักเขียนใหญ่ที่จู่ๆไม่ส่งต้นฉบับนิยายที่ค้างไว้ให้ทางนิตยสาร ด้านอรรำไพบรรณาธิการขี้วีนก็แทบจะกระชากลูกน้องใกล้มือมาเขย่าด้วยความโกรธและกังวลที่ไม่สามารถหาทางติดต่ออายุธได้เลย ทำให้ปิดเล่มไม่ได้ หัสดินทร์ วิศวกรหนุ่มตกงานกำลังต้องการงานอะไรก็ได้ที่ช่วยให้เขาไม่ต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัด ในที่สุดเขาก็สมัครเป็นเลขาของนักเขียนใหญ่นามว่าอายุธ ในวังของม.ร.ว.อายุธซึ่งเป็นเจ้านายเขานั้น ชายหนุ่มได้พบกับความอัศจรรย์หลายอย่างมากมาย แต่ก็ทำได้เพียงเก็บไว้ในใจไม่สามารถถามใครได้ เขาไม่แน่ใจว่าเมื่อความจริงของวังแห่งนี้ถูกเปิดเผย เขาจะรับมันได้หรือไม่... เรื่องนี้อ่านแล้วกรี๊ดกร๊าดหัวเราะเอิ๊กอ๊ากกับหนูกบ ลูกน้องเพศฉิ่ง (ชาย+หญิง) ที่พกความฮามาเป็นกิโล ชอบตัวละครนี้มากค่ะ ลูกคู่ด้วย แหม...กองบรรณาธิการนี้ครึกครื้นเชียว เปิดมาบทแรกก็ประทับใจตัวละครนี้เสียแล้วค่ะ ด้านเนื้อเรื่องดำเนินไปได้ลึกลับดีแถมระทึกใจด้วย โดยเฉพาะม.ร.ว.อายุธที่ลึกลับมาก หัสดินทร์ทำงานมาเกือบเดือนแต่ไม่เคยได้เห็นหน้า เห็นเพียงโน้ตสั่งงานในตอนเช้าทุกวันเท่านั้น แถมมาด้วยม.ร.ว.ที่กินหัวหมูสด ตับไตไส้พุงไก่หรือหมูสดๆอีกด้วย อึ๋ย! คนอ่านรับไม่ด้ายยยยยย..... แต่พอความจริงเปิด คนอ่านก็รับได้นะคะ เพราะมันสยองสยิวกิ้วดี ขัดใจค่ะ มาขัดใจตอนแมกซ์ เมื่อรู้ว่าลูกมาทำงานที่วังเทวินทร์ อาป๊าอาม้าของหัสดินทร์ก็ขนคณะเหล่าซือ(หมอผีจีน)มาช่วยลูกชาย ทางด้านแม่ของอรรำไพก็ขนคณะหมอคล้อยมาเช่นกัน แล้วหมอผีทั้งสองคณะก็ทะเลาะกัน ฉากนี้ตลกค่ะ คิดว่านักเขียนนี่ช่างสร้างความเฮฮาให้กับคนอ่านทั้งที่มันเป็นยามคับขัน ต่อๆ แม่ของอรรำไพยังขนรถแทรกเตอร์มารื้อต้นการเวกมีชีวิตอีก ถึงซะทีตรงที่ขัดใจ คือตอนที่อายุธออกมาจะจัดการหมอผีและเหล่าพ่อแม่ โห...หมอผีเขวี้ยงทั้งข้าวตอกดอกไม้ต่างๆนานาเห็นจะไม่สะทกสะท้าน แต่พอเจอพระเท่านั้นแหละ สลายโต๋เลยทีเดียว คิดว่าฉากนี้เล่นง่ายไปหน่อยค่ะ พระท่านพูดไม่กี่คำสลายเป็นฝุ่นเลย เล่นตัวสักนิดก็ไม่มีใครว่านะคะ สรุป...อ่านงานของคุณพงศกรเป็นเรื่องแรกเลยค่ะสำหรับเล่มนี้ คิดว่านักเขียนน่าจะเป็นคนอารมณ์ดีหรืออารมณ์ขันอยู่เป็นนิตย์ เพราะไม่ว่าเหตุการณ์คับขันก็ยังเขียนให้ตัวละครปล่อยมุกใส่กันได้ อ่านไปอารมณ์ดีไปทั้งเรื่องยกเว้นตอนที่ขัดใจกับคู่พระ-นางเห็นความจริง อันนี้ออกแนวสยองขวัญค่ะ ถือว่าเรื่องนี้รวมหลากอารมณ์เลยทีเดียว ใครไม่กลัวผีไม่กลัวบ้านเก่าๆ เล่มนี้สร้างทั้งความฮาและความสนุกให้คนอ่านมากทีเดียวค่ะ   Create Date : 07 พฤษภาคม 2551 11 comments Last Update : 7 พฤษภาคม 2551 8:44:09 น. Counter : 697 Pageviews. Share Tweet

ว่าจะลองงานของ พงศกร สักเรื่อง ยังเล็ง ๆ อยู่ ...   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 7 พฤษภาคม 2551 9:24:51 น.

อ่านเรื่องนี้ตอนที่ลงในสกุลไทยที่แม่รับทุกสัปดาห์ค่ะ ติดตามอ่านมาตลอดตั้งแต่ต้น แต่มีเหตุให้ย้ายงาน เลยไม่ได้อยู่บ้าน เสียดายไม่ได้อ่านตอนจบ พอเห็นหัวข้อบล๊อกเลยรีบเข้ามาดู ก็ยังอยากอ่านอยู่ดี   โดย: SIMAKHA 7 พฤษภาคม 2551 10:02:50 น.

ไม่เคยอ่านงานของคุณพงศกรเลยค่ะ แต่เล่มนี้น่าอ่านจัง ฮาๆอย่างนี้ชอบ   โดย: BoOKend 7 พฤษภาคม 2551 10:17:47 น.

เคยอ่านงานของคุณพงศกรเล่มเดียวคือ สาวหลงยุคค่ะ ว่าจะลองหาเล่มอื่นมาอ่านอยู่เหมือนกัน   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 7 พฤษภาคม 2551 11:37:21 น.

กองอยู่ยังไม่ได้แกะเลยค่ะ เดี๋ยวจะอ่าน คินดะอิจิจบ จะรีบอ่าน   โดย: ohioh 7 พฤษภาคม 2551 13:37:48 น.

อ่านเล่มนี้แล้วฮามากเลยค่ะ โดยเฉพาะนิยายช่วงที่พระเอกเป็น ghost writer ให้คุณชาย หัวเราะก้ากออกมาเลย แต่ตอนจบเนี่ย ไม่อยากให้ตัวละครบางตัวต้องตายเลย ฮืออ   โดย: พัท (Il Maze ) 7 พฤษภาคม 2551 15:24:12 น.

อ่านเล่มนี้แล้วฮามากเลยค่ะ โดยเฉพาะนิยายช่วงที่พระเอกเป็น ghost writer ให้คุณชาย หัวเราะก้ากออกมาเลย แต่ตอนจบเนี่ย ไม่อยากให้ตัวละครบางตัวต้องตายเลย ฮืออ   โดย: พัท (Il Maze ) 7 พฤษภาคม 2551 15:24:22 น.

ขออ่านแบบข้ามๆนะคะเพราะว่าเรื่องนี้อยากอ่านค่า (กลัวจะอ่านไปเจอสปอยล์)เห็นรีวิวหลายบล็อกแล้วว่าสนุก   โดย: หมูย้อมสี 7 พฤษภาคม 2551 16:55:02 น.

ผลงานของพงศกร ได้สัมผัสเพียงไม่กี่เล่ม หนึ่งในนั้นคือเรื่องนี้ ซึ่งโครงเรื่องและการดำเนินเรื่อง น่าติดตาม พอตามติดแล้ว สนุกมากซะด้วย   โดย: นัทธ์ 7 พฤษภาคม 2551 22:14:19 น.

น่าสนใจมากๆค่ะ เคยอ่าน ไยไหม ชอบมากค่ะ   โดย: กุลธิดา IP: 71.30.103.39 7 พฤษภาคม 2551 23:01:32 น.

คุณ ~:พุดน้ำบุศย์:~ อย่ามัวแต่เล็งค่ะ อ่านเล้ย คุณ SIMAKHA ประทับใจนานจังค่ะ คุณ BoOKend สนับสนุนเต็มที่ค่ะ สำหรับผลงานของคุณพงศกร คุณ สาวไกด์ใจซื่อ ส้มค้นสาวหลงยุคมาอ่านแล้วค่ะ สนุกมากเลย ^^ คุณ ohioh สู้ๆค่ะ คุณ พัท (Il Maze) ส้มไม่อยากให้เพื่อนพระเอกตายเลยค่ะ เหมือนเป็นแค่เหยื่อยังไงก็ไม่รู้ สงสารค่ะ คุณ หมูย้อมสี อยากอ่านก็หามาอ่านเลยค่ะพี่หมู จะรอช้าไปไย คุณ นัทธ์ เห็นด้วยกับการทำโครงเรื่องของคุณพงศกรค่ะ คุณ กุลธิดา น่าสนใจก็หามาอ่านให้ได้นะคะ   โดย: โทรโพสเฟียร์ 9 พฤษภาคม 2551 9:05:13 น.