Coffee.......

รัก ..... มักเหมือนกาแฟในแก้วพลาสติกปริ่มน้ำแข็ง

ที่ชิืมลิ้มรสครั้งแรก จะเต็มไปด้วยความหอมกรุ่นและข้นเข้มชวนติดใจ

แต่เมื่อกาลล่วงน้ำเข็งในแก้วใสเริ่มอ่อนตัวและมลายไป

รสชาติกาแฟก็จะค่อยๆเริ่มจืดจาง

จนสุดท้าย..........กลายเป็นเพียงน้ำปล่าวที่ย้อมสีกาแฟโดยปราศจากรสกาแฟอีกต่อไป

.................................................................

ไม่ว่ากาแฟร้อนหรือว่าเย็น

จะรสชาติดีที่สุดก็ต่อเมื่อ.......มันชงออกมาใหม่ๆต้องรีบทานให้หมด

หาไม่แล้ว

เราคงไม่มีทางได้จดจำรสชาติที่หอมเข้มแห่งกาแฟแท้ได้เลย

.....................................................................

บ่อยครั้งที่เรามักเผลอเรอถือแ้ก้วกาแฟเดินไปบนทางที่ยาวไกล

โดยลืมไปว่าน้ำแข็งที่ลอยอยู่กลางแก้ว

มันได้ค่อยๆทำลายรสชาติกาแฟที่แท้จริงนั้นไปเรื่อยๆ

จนกระทั่งเรามารู้ตัวอีกทีเมื่อมันมลายไปตามกาลเวลาแล้วว่า

ที่เราถืออยู่ในมือ ไม่ใช่กาแฟอีกต่อไปแล้ว

แต่ทุกๆครั้งเช่นกันที่เราจะลองหยิบมันมาลิ้มผ่านรสลิ้นในปาก

จนสุดท้าย..........ความทรงจำรสกาแฟของเรามักจะย่ำแย่ที่สุด

ความการชิมรสสุดท้ายนั้นเสียแล้ว.......โดยไม่อาจแก้ไขใดๆได้เลย

เว้นแต่.........เดินต่อไปเรื่อยๆ เพื่อหาร้านกาแฟร้านใหม่ ที่มีกลิ่นข้นแห่งกาแฟเย้ายวนความรู้สึกของเราจนอดใจไม่ไหวที่จะ

ซื้อหามันมาชิมรสดูซักแก้ว.....................นั่นแหล่ะ

Create Date : 18 สิงหาคม 2552		0 comments
Last Update : 18 สิงหาคม 2552 16:21:26 น.
Counter : 451 Pageviews.
Share Tweet