น้ำตาแสงใต้



..๏ เคียงคลอขอกล่อมน้อง....ยามหนาว
ก่อนพรากจากนวลคราว.........รุ่งหล้า
รำพันหวั่นจิตราว-.................ชีพปลิด แม่เอย
วันพรุ่งอาจมุ่งหน้า................สู่ฟ้าสรวงสวรรค์ ฯ

..๏ เดือนดาวพราวพร่างแท้.....แลสะคราญ แม่เอย
ลอยเด่นเป็นพยาน................หยั่งรู้
แสงส่องผ่องดวงมาลย์...........ปานจิต- พี่นา
จักมั่นตราบชีพทู้*................ท่านท้าวมัจจุ- ราชา ฯ

..๏ ไออุ่นหนุนแนบเนื้อ..........นวลลออ
ภพพรุ่งอาจเกินรอ.................ยิ่งแล้ว
เคยชิดสนิทพะนอ.................พอพลัด- พรากเฮย
จักคร่ำครวญยามแคล้ว...........คลาดเจ้าเยาวมาลย์ ฯ

..๏ ใครหนอจักกอดเจ้า.........คราวคืน
มดไต่ยุงไรหืน*..................ดื่นใกล้
ใครหนอจักหยัดยืน..............ปัดเป่า
นวลแม่อาจแลไหม้...............หม่นแล้วเรียมสงวน ฯ

..๏ อาหารหวานข้าวอุ่น.........โอชา
แกงกับสำรับหา...................ค่ำเช้า
อาจบูดดุจอสุภะพา...............หมองจิต
หาเทียบเปรียบจวักเจ้า...........แต่งให้ชิมชม ฯ

..๏ มองเรือนเหมือนรกร้าง......เลือนรา- ศีนอ
จักเงียบเปรียบพฤกษ์พณา......ปราศช้าง
เตียงตั่งดั่งโหยหา..................คนนั่ง- นอนเฮย
เงียบเชียบเปรียบพี่ร้าง............ห่างน้องฤาไฉน ฯ

..๏ นมแมวโมกแก้วยี่-...........สุ่นไสว
จักเหี่ยวเหลียวทางใด............ไป่แย้ม
ราตรีทิวาไย.........................ใบหม่น- หมองนา
ซ่อนกลิ่นกลับงามแฉล้ม.........ช่อแย้มแซมงาม ฯ

.๏ รัตติกาลพลันเคลื่อนคล้อย..ยามเลย- ล่วงนอ
ดาวเด่นเดือนเดี่ยวเผย............อ่อนล้า
อาจดับลับมหรรณพ์เปรย.........เปรียบพี่
จำจากดุจโสมหม้า..................พรากหล้าคราอรุณ ฯ

..๏ พรุ่งเพรียกจักจากเจ้า........เยาวมาลย์ แม่เอย
ครวญคร่ำวรรณกรรมขาน........ผ่านถ้อย
อาลัยบ่ายนงคราญ................พลันสลด
เกินพร่ำคำสรรค์สร้อย.............เฉกไร้จินตนาการ ฯ

..๏ เกล็ดแกมแวมแห่งไต้........กระจ่างตา
ปานเพ็ชรเกล็ดประภา.............พร่างแพร้ว
วับวาวเยี่ยงจันทรา.................คราเพ่ง- พิศม์นอ
แน่แน่วแววคลาดแคล้ว...........ฟากฟ้าสุราลัย ฯ

..๏ ระทมแสงใต้เรื่อ-.............เรืองฉาย
จำห่างดังชีพวาย....................ดับแล้
แสงใต้ดับดุจมลาย.................ตายจาก- แม่นา
มิอาจปราถน์เคียงแม้..............จิตใกล้อนงค์นวล ฯ

..๏ เคียงคลอรอใต้พล่า.........เพลิงผลาญ
พลอดพร่ำรำพันผสาน...........โอบเนื้อ
น้ำตาดั่งวสันตกาล.................เยี่ยมโลก
กานท์กล่อมกาพย์กล่าวเกื้อ.....เผื่อเจ้าคลายครวญ ฯ

..๏ เสร็จกิจพี่จักย้อน.............กลับเรือน
นวลแม่ยามแลเบือน..............บ่ายหน้า
ขอชมชื่นเปรียบเสมือน...........คราวก่อน- เถิดแม่
กายห่างจิตยังคว้า.................ไขว่เจ้าเคียงใจ ฯ

..๏ ไก่ขันพลันเศร้ายิ่ง............นุชนาฏ แม่เอย
ปานดาบของเพชฌฆาต..........บั่นแล้ว
แสนสลดพจน์มิอาจ...............เรียงร่าย
ขอกอดหอมก่อนแคล้ว...........คลาดเจ้าคราวอรุณ ฯ

..๏ เอกชัยหมายจ้ำคัด..........ชลยาน
เรือพระที่นั่งทะยาน..............แหวกน้ำ
งามเด่นเช่นรัศมิมาน.............โปรดโลก- ธาตุแฮ
หมายมุ่งผดุงค้ำ....................กิจยั้งเกียรติภูมิ ๚ะ๛



Create Date : 16 มกราคม 2549
Last Update : 18 มกราคม 2549 14:14:32 น.
Counter : 567 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

จังงัง
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



มกราคม 2549

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
28
29
30
31
 
 
All Blog