สัตย์  ..๏ ดาวเดือนริบหรี่ไร้-...........เรืองแสง ยามกลุ่มเมฆสำแดง-............เดชล้อม ทิ้งถ่วง*ต่างกำแหง...............เห่อศักดิ์ หาหวั่นวิตกพร้อม-................พร่างฟ้าราตรี ๚ ..๏ ควันขรมอวดข่มฟ้า..........คุยโขมง ขุยถ่านขี้เถ้าโยง-.................ผูกถ้อย เราเกิดแต่ไฟโพลง.............สุกสว่าง หาใช่ผู้ต่ำต้อย-....................เศษเชื้ออัคคี ๚ ..๏ พลุแสงแดงอวดจ้า..........เพ็ญแข ดูหมิ่นดาวเรืองแล................ใหญ่น้อย ยามพวยพุ่งจวนแจ................แสงดับ คงร่วงหล่นเคลื่อนคล้อย-........ฟากฟ้าอวสาน ๚ ..๏ มีดปรามาสแม้น..............ด้ามตน ยามถือจับกลมมน................มั่นแท้ ช่างดูแปลกพิกล..................เกินเปรียบ ปราศจากคมหนึ่งแม้.............เช่นนี้ควรไฉน ๚ ..๏ ฝักดาบยอมห่อหุ้ม...........ดาบคม สันโดษยังสุขสม..................เช่นนั้น ฝักดาบทื่อยังทนม*..............เจียมจิต- ตนแฮ ปกปักรักษากั้น....................บ่ให้คมหาย ๚ะ๛
|
จังงัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] Group Blog All Blog
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
