ตำนานวันสงกรานต์ ๑. ..๏ เพรงกาลอันล่วงแล้ว...........คณาวิสัย นานเนิ่นเกินกัปป์ขัย.................ผ่านพ้น เศรษฐีหนึ่งมากใน....................สมบัติ เคหะสถานล้น...........................เลิศล้ำศฤงคาร ๚ ๒. ..๏ ทรัพย์มากหากปราศผู้.........สืบสกุล เมียหนึ่งพอเจือจุน....................เจตน์อ้าง ครองเรือนต่างสนับสนุน............เป็นสุข- ยิ่งนา ตราบเฒ่าเนาแนบข้าง...............คู่คล้องครองเกษม ๚ ๓. ..๏ เรือนชานตระหง่านใกล้.....โรงสุ- ราแฮ หากนักเลงเหล้าอุ*..................หนึ่งนั้น มีบุตรสุดสวาทสุ-.....................วรรณเทียบ ผุดผ่องงดงามครั้น...................เพ่งแล้วเพลินเหลือ ๚ ๔. ..๏ ณ อรุณรุ่งหนึ่งเจ้า.............คนเมา เดินง่วนชวนหยักเหยา.............เพื่อนบ้าน ผรุสวาททักทายเขา.................สุดหยาบ- คายนา ดูหมิ่นดุจจิตด้าน......................ห่างด้วยคุณธรรม ๚ ๕. ..๏ เศรษฐีมิขุ่นข้อง.................เคืองใจ หากแต่คิดฉงนใน...................เรื่องย้ำ เพียงเหตุเนื่องความใด...........จึงด่า เรานอ ขอท่านอย่าเกินก้ำ..................เหตุแท้พึงขยาย ๚ ๖. ..๏ คนเมาคราวกล่าวด้วย.......ขำขัน อันท่านสินทรัพย์อนันต์..........พรั่งพร้อม เรือกสวนไร่นาครัน.................เรือนใหญ่- โตพ่อ ปราศบุตรธิดาล้อม.................จักสิ้นวงศ์สกุล ๚ ๗. ..๏ กงการงานด้วยท่าน-.........เชียวฤๅ ไร้ลูกสุขนั้นคือ........................มากพ้น มากบุตรสุดชำงือ*.................จิตขุ่น- เคืองนา โภคทรัพย์ดุจโจรปล้น............เปรียบได้ดังกัน๚ ๘. ..๏ ทุกข์มากหากไร้ลูก...........หลานเหลน คราวเฒ่าจักชัดเจน................ส่อเค้า กายปวดเมื่อยอีกเคน*............โรคเบียด- เบียนแฮ ใครเล่าจักหยอกเย้า...............นวดเฟ้นเยียวยา ๚ ๙. ..๏ คราชีพดับด่าวสิ้น..............ลมปราณ สินทรัพยลับอันตรธาน............เสื่อมด้วย นาสวนไร่เรือนชาน..................ตกแก่- ใครฤๅ ทนทุกข์ตราบมอดม้วย............แม่นแท้คำเรา ๚ ๑๐. ..๏ กุฏุมพีนิ่งด้วย..................จำนน ครุ่นคิดจิตสับสน....................รุ่มร้อน ปรารถน์บุตรสุดสวาทจน........ผอมซีด- เชียวนอ ตรองตรึกนึกยอกย้อน............สิ่งเร้นเป็นจริง ๚ ๑๑. ..๏ คำนึงคำถ้อยแห่ง...............คนหยาม พินิจพิเคราะห์ความ.................ขุ่นคล้อง ฤๅกรรมเก่าทัณฑ์ตาม.............สาปส่ง จริงเฮย สังเวชสังวาสย้อง.....................หากไร้บุตรเคียง ๚ ๑๒. ..๏ เหตุไฉนจึ่งไร้ลูก................หนอแม่- เรือนเอย เหตุก่อนดุจร่างแห...................ห่อหุ้ม เหตุการณ์ผ่านผันแปร.............เปรียบวิ- บากฤา เหตุสุดวิสัยคลุ้ม.......................ครั่นคร้ามตามหลอน ๚ ๑๓. ..๏ ควรเราควรใฝ่เฝ้า...............บวงสรวง นาแม่ อุทิศอุทัยดวง...........................แจ่มฟ้า สำรับสำหรับปวง-.....................ทวยเทพ ประสิทธิ์ประสาทร้า*................รื่นให้สมประสงค์ ๚ ๑๔. ..๏ ผันศกศักราชพ้น...............สามวสันต์ ปราศเดชเหตุอัศจรรย์.............เสกให้ มิอาจสมปราถนาอัน................จรุงเจต- นาเฮย อธิษฐานเทพไท้.....................ไป่ได้ดังหวัง ๚ ๑๕. ..๏ ณ กาลวันหนึ่งนั้น..............รวิวาร นักขัตฤกษ์พิธาน.....................เก่าย้อน ราศีเมษแห่งกาล-....................จิตตมาส ทวยราษฏร์ต่างรำฟ้อน............รื่นร้องสนุกสนาน ๚ ๑๖. ..๏ เศรษฐีมีจิตพ้อง..................ภรรยา คราวเมื่อมหาชนพา..................ลูกน้อย เที่ยวชมมหรสพหนา................หมองหม่น ยิ่งเฮย สังเวชพลันเศร้าสร้อย..............เนื่องด้วยหน่อสกุล ๚ ๑๗. ..๏ จึ่งคิดอุทิศไท้.....................เทพสวรรค์ เครื่องเซ่นบูชายัญ...................หลากล้น บวงสรวงเทพยดาอัน...............มเหสักข์ สถิตย์โคนไทรต้น.....................ฝั่งน้ำภิรมย์สถาน ๚ ๑๘. ..๏ มวลหมู่วิหคร้อง..................เริงระงม แผกเผ่าแปลกพันธ์ขรม............กร่นก้อง ยักย้ายขวักไขว่ชม...................แฉลบผ่าน เห็นซึ่งพลีกรรมข้อง-.................มุ่งด้วยบุตรธิดา ๚ ๑๙. ..๏ เครื่องเซ่นสรรพสิ่งล้วน......มากมี ข้าวสุกบริสุทธิ์ดี.......................ยิ่งแท้ ข้าวสารคัดพรรณฉวี.................ผุดผ่อง หุงจากน้ำนมแล้........................เลิศล้ำหอมหวน ๚ ๒๐. ..๏ บรรจงตกแต่งต้น................ไทรงาม- งดเฮย พิณพาทย์ประโคมความ..........เพราะพริ้ง แตรสังข์ดั่งประณาม*...............ทวยเทพ หวังซึ่งบุตรสิงคลิ้ง*.................หล่อเลี้ยงสืบสกุล ๚ ๒๑. ..๏ รุกขเทพสถิตย์ต้น...............ไทรตรอง เห็นซึ่งพลีกรรมของ..................คู่นี้ บังเกิดกรุณาระลอง*.................ดลจิต จึงเหาะสู่สวรรค์รี้......................เร่งเฝ้ามัฆวาน ๚ ๒๒. ..๏ หากแต่องค์เทพไท้.............สรวงสวรรค์ ทิพยอาสน์เป็นอัศจรรย์.............ยิ่งแล้ว คราวก่อนอ่อนนุ่มพลัน...............เปรียบแผ่น- ศิลาเฮย ร้อนรุ่มหฤทัยแพ้ว*....................ขุ่นข้องกังขา ๚ ๒๓. ..๏ พระอินทร์ทรงเพ่งด้วย-......ทิพยญาณ ทรงแจ่มแจ้งดังการณ์..............เช่นนั้น หากเฉยจักมรณานต์................เคลื่อนจาก- สวรรค์นอ อายุเศรษฐีสั้น........................จักม้วยเสมอตน ๚ ๒๔. ..๏ ทรงมีดำรัสด้วย.................เทวบัญ- ชาแฮ จึงส่งเทพยบุตรอัน.................เลิศหล้า บุญญฤทธิ์สิทธิ์อนันต์.............เดชเดื่อง คือเทพธรรมบาลกล้า.............สู่ท้องเศรษฐินี ๚ ๒๕. ..๏ นับแต่เสร็จกิจนั้น...............เมียผัว สพสุขปราศหมองมัว...............หม่นไข้ มินานฝ่ายเมียตัว.....................เกิดคลื่น- ไส้นา อยากรสเปรี้ยวเปรียบได้.........ดั่งแจ้งแสดงครรภ์ ๚ ๒๖. ..๏ เศรษฐีมิจิตพร้อม...............โสมนัส- ยิ่งเอย สั่งปลูกปราสาทจัด...................เจ็ดชั้น บริเวณแห่งไทรอุบัติ-...............เลอเทียบ- สวรรค์นา เป็นเคหสถานหั้น*....................แห่งผู้สืบวงษ์ ๚ ๒๗. ..๏ ทศมาสคลาดเคลื่อนคล้อย..กาลสมัย คลอดบุตรสุดพิไล.....................สง่าล้ำ ขนานชื่อธรรมบาลไข...............ดังเก่า อาพาธมิอาจกล้ำ......................สุขด้วยบุญญา- บารมี ๚ ๒๘. ..๏ วสันต์กาลผ่านพ้น.................เจ็ดหน เพียรหมั่นศึกษาจน.....................เก่งกล้า ศิลปวิทยามนต์...........................สรรพศาสตร์ ไตรเพทวิชาค้า-.........................รอบรู้สรรพเสียง ๚ ๒๙. ..๏ คราวเมื่อกาลเก่านั้น..............มหาชน นบนอบพรหมเบื้องบน................เทพไท้ เพราะท่านบ่งมงคล.....................แสดงแก่- ชนนา เพียงเหตุฉะนี้ไซร์........................ต่างน้อมบูชา ๚ ๓๐. ..๏ กิตติศัพท์แห่งท้าว-................ธรรมบาล ชนต่างระบือขนาน.......................แซ่ซ้อง ดุจศาสตราจารย์..........................แห่งศิษย์ แสดงเหตุมงคลพ้อง....................ประจักษ์ผู้สรรเสริญ ๚ ๓๑. ..๏ กบิลพรหมท่านท้าว................มหิทธิคุณ ทราบเรื่องพลันเคืองขุ่น...............จิตร้อน อิจฉาอีกเอื้อหนุน.........................ประทุษฐจิต จึงผูกปัญหาซ้อน.........................เล่ห์ร้ายมล้างชนม์ ๚ ๓๒. ..๏ ปัญหาดุจหอกง้าว....................ดาบคม หวังบั่นคอนอนจม-........................เลือดคลุ้ง เพียงจิตคิดโสมม..........................หมกมุ่น- บาปนา แก่งแย่งสำแดงฟุ้ง........................ชั่วช้าสามานต์ ๚ ๓๓. ..๏ นี่แนะพ่อหนุ่มน้อย...................สุธี อันท่านปัญญาดี.............................แน่แท้ สรรพวิทยาการมี...........................ปรากฏ- ตนเฮย อัจฉริยภาพแล้..............................ล่วงล้ำเทพสวรรค์ ๚ ๓๔. ..๏ หากเรามีสิ่งเร้น......................ปัญหา ยังปราศผู้วิสัชนา.........................เนื่องด้วย ควรนักหากท่านมา.......................คลายโจทย์ ฉงนนอ ฤาท่านจักมอดม้วย......................เหตุด้อยจนเชาน์ ๚ ๓๕. ..๏ ธรรมบาลนั้นใคร่-....................ครวญเห็น- จริงนา พรหมอาจเจือจิตเป็น....................มุ่งร้าย จึงถามไถ่ประเด็น.........................ความเงื่อน- งำเฮย ขอท่านจงผะผ้าย*........................กล่าวข้อปัญหา ๚ ๓๖. ..๏ กบิลพรหมเจ้าเล่ห์...................แห่งไตร- ภูมิเฮย กระหยิ่มยิ้มทันใด..........................แยกเขี้ยว อันท่านหากจนใน.........................มวลปริศ- นานอ ขออย่าทำบิดเบี้ยว.......................จักต้องตัดหัว ๚ ๓๗. ..๏ นี่แน่ะพ่อหนุ่มน้อย..................หน้ามน หากท่านคลายความฉงน..............ขุ่นข้อง เปิดเผยเอ่ยยุบล*.........................ตรงเหตุ เราจักตัดเศียรพ้อง........................เพื่อให้ยุติธรรม ๚ ๓๘. ..๏ หลากเรื่องหลากเล่ห์ร้าย..........หลอกลวง- ไรฤๅ พรหมเพ่งเพียงผลพวง..................ภัคน์พร้อม ซอกซัง*สิ่งสิงทรวง.......................ทรามซ่อน เหี้ยมโหดห่อหุ้มห้อม.....................หัชให้โหยหวน ๚ ๓๙. ..๏ ธรรมบาลคิดปลิดเปลื้อง..........ปัญหา พลันเอ่ยปิยวาจา..........................ตอบด้วย เราขอผ่อนเพลา...........................ตรองตรึก จักบั่นคอมอดม้วย........................หากไร้คำเฉลย ๚ ๔๐. ..๏ ดีละถ้าเช่นนั้น.........................พึงฟัง อรุณรุ่งสุริเยศยัง...........................เยี่ยมฟ้า ราศีที่ชนหวัง.................................สถิตอยู่ ใดฤา ขอท่านอย่าชักช้า.........................ตอบให้คลายใจ ๚ ๔๑. ..๏ สุริยเทพเที่ยงตั้ง-....................ตรงหัว สิริที่ชมชัว*....................................เนื่องนั้น สถิตอยู่พอรู้ตัว..............................หรือไม่ นาพ่อ เปรื่องปราดอาจปิดกั้น...................มอดม้วยมรณา ๚ ๔๒. ..๏ สายัณห์หลังเคลื่อนคล้อย........อัสดง วิหคผกผินตรง...............................เยี่ยมเหย้า ราศรีที่จำนง...................................สถิตที่- ใดนา ขอท่านพ่อหนุ่มเหน้า......................อย่าให้คอยนาน ๚ ๔๓. ..๏ เราขอเจ็ดชั่วคล้อย...................สุรีย์ฉาย จักคิดปริศนาคลาย.........................ขุ่นข้อง หากพลาดจักขอตาย.....................ทูนมอบ - เศียรนา คำสัตย์เสียงกู่ก้อง..........................เทพฟ้าเป็นพยาน ๚ ๔๔. ..๏ จนจิตจนจับไข้...........................คร่ำเคร่ง- เฉลยแฮ กาลล่วงกาลเลยเกรง......................กลัดกลุ้ม ย่ำค่ำย่ำคืนเหง*..............................ห่อนสุข ปราศพิชญ์ปราดเปรื่องคุ้ม...............คลาดแคล้วยมบาล ๚ ๔๕. ..๏ ห้าวันกาลเปลี่ยนแล้ว................ยังฉงน สิริที่ขวายขวน................................หลบเร้น ธรรมบาลหลีกสับสน.......................มุ่งทุ่ง- นาเฮย มือก่ายหน้าผากเขม้น-....................จากผู้ปราศรัย ๚ ๔๖. ..๏ เอนหลังใต้ต้นเดี่ยว..................ตาลนา สองเหยี่ยวเมียผัวครา...................หยอกเย้า เมียนกกล่าววาจา.........................ถามต่อ- ผัวเฮย วันพรุ่งยามรุ่งเช้า.........................จักได้ภักษา ๚ ๔๗. ..๏ มิต้องลอยล่องฟ้า...................ปีกสยาย เนื่องจากธรรมบาลตาย.................แน่แท้ พรหมฯเฒ่าจักมุ่งหมาย................เข่นฆ่า พ่อเฮย เพราะมิอาจคิดแก้........................กล่าวข้อปัญหา ๚ ๔๘. ..๏ เหตุไฉนมล้างซึ่ง....................เยาวพาน ปราศจิตเมตตาผสาน...................โหดร้าย ฤาเป็นเช่นมรณกาล.....................ของพ่อ- หนุ่มนา พี่ท่านขอจงส้าย*..........................ตอบถ้อยคำเฉลย ๚ ๔๙. ..๏ กุมารจักสิ้นชื่อ........................เกียรติขจาย คอขาดชีวาวาย.............................ดับดิ้น ล่วงกาลเจ็ดวันปลาย....................กำหนด ครุ่นคิดปริศนาสิ้น..........................มืดคล้ายหมอกบัง ๚ ๕๐. ..๏ ปัญหาข้อหนึ่งนั้น..................จักเฉลย ยามรุ่งราศีเผย............................ที่หน้า ตื่นเช้าอย่าละเลย.......................ก่อนมุ่ง- การนา ชำระมลทิลถ้า.............................ผ่องแล้วจักงาม ๚ ๕๑. ..๏ ปริศนาลำดับข้อ....................ความสอง นาแม่ ยามเที่ยงสุรีย์รอง.......................เพริศแพร้ว ราศีที่ชนปอง..............................อยู่ที่- อกเฮย ร้อนรุ่มสุมทรวงแล้ว.....................ลูบน้ำฉ่ำเย็น ๚ ๕๒. ..๏ ตะวันชิงพลบร้าง.................เลือนมหรรณพ์ ชนมุ่งความสุขสันต์....................หลับคล้อย ราศีที่สมกัน...............................คือคู่- บาทนา ก่อนมุ่งสู่ห้องน้อย......................จักล้างก่อนเสมอ ๚ ๕๓. ..๏ ธรรมบาลกรรณเงี่ยต้อง.........สุรเสียง นกคู่ต่างจำเรียง..........................พจน์แก้ บังเกิดดุจเผลียง*.......................เย็นชุ่ม- ดินเฮย โสมนัสปราโมทย์แล้...................ดั่งได้มไหศวรรย์ ๚ ๕๔. ..๏ ครบวันกำหนดต้อง.................เฉลยความ พรหมเฒ่านึกเหยียดหยาม..........ยักคิ้ว หัวเราะเยาะคุกคาม.....................ข่มพ่อ หากตอบผิดบิดพลิ้ว....................จักต้องตัดเศียร ๚ ๕๕. ..๏ ธรรมบาลหนุ่มน้อย................เมธี ยามเอ่ยเผยปรัศนีย์....................เล่ห์ร้าย สมคำดั่งพาที..............................วิหค คู่นา พรหมเฒ่าร้อนเร่าคล้าย..............มอดไหม้ในเพลิง ๚ ๕๖. ..๏ ฟังความตามปราชญ์น้อย......ธรรมบาล พรหมเฒ่าราวทรมาน..................มีดย้ำ เสียชีพหากสมุฏฐาน..................สัตย์ยั่ง- ยืนนา ไตรโลกสรรเสริญซ้ำ..................แซ่ซ้องนิรันดร ๚ ๕๗. ..๏ กบิลพรหมข่มจิตด้วย............ขันติ- ธรรมนา เรียกลูกสาวสิริ............................แน่งน้อย สั่งเสียตามนิติ............................สุดร่ำ- ไรเฮย พ่อสุดแสนเศร้าสร้อย.................จากเจ้าเจ็ดนาง ๚ ๕๘. ..๏ หากเศียรพ่อพลาดพลั้ง..........ตกดิน หรือเลือดหยดหลั่งริน..................อาบพื้น โลกจักมอดไหม้ภินท์...................สลายธาตุ บังเกิดเอิกเกริกครื้น....................ล่มหล้าลบสวรรค์ ๚ ๕๙. ..๏ จงรับเศียรพ่อด้วย.................พานทอง ประทักษิณาผอง........................เขตด้าว กาลผันล่วงผ่านตรอง..................เมรุราช เวียรรอบจนตราบท้าว*................ศกสิ้นกาลสมัย ๚ ๖o. ..๏ จงตกแต่งด้วยทิพย์................สังเวย เครื่องเซ่นเนรมิตเคย...................หยิบใช้ วิษณุเทพบุตรเชย-......................ชมเสก- ...สรรค์นา ดังเช่นมณเฑียรไท้......................เทพฟ้ามัฆวาน ๚ ๖๑. ..๏ สั่งเสียเศียรขาดด้วย.............พระขรรค์ นางแม่พรหมกัญญ์....................แน่งน้อย นามทุงษะเทวีพรรณ..................ผุดผ่อง พานรับจับเศียรคล้อย.................นอบน้อมถนอมเศียร ๚ ๖๒. ..๏ พรหมกัญญาแน่งน้อย..........โฉมเฉลา ทัดดอกทับทิมเนา......................หนึ่งแย้ม อาภรณ์แต่งพริ้มเพรา................ปัทมราช มะเดื่อเป็นภักษ์แกล้ม................หัตถ์ซ้ายทรงสังข์ ๚ ๖๓. ..๏ หัตถ์ขวาทรงจักรเพี้ยง...........นารายณ์ ทรงครุฑยุดนาคสยาย.................ปีกกว้าง รับเศียรซึ่งปิตุหมาย-..................วนเทือก- สุเมรุนา ลุศกศักราชอ้าง..........................เปลี่ยนน้องอัญเชิญ ๚ ๖๔. ..๏ วันสงกรานต์เกิดด้วย..............ดังความ- โคลงเฮย วัฒนธรรมงดงาม.........................สืบไว้ ทำบุญตักบาตรยาม.....................เปลี่ยนศัก- ราชนา ก่อพระเจดีย์ทรายให้...................เหลื่อมฟ้าจิตรการ ๚ ๖๕. ..๏ รดน้ำท่านผู้เฒ่า.....................ปูชนีย์ จักเช่นเป็นราศรี..........................เกียรติสร้าง มาลัยกระแจะมี...........................รดท่าน- เถิดนา จักวัฒนานิจอ้าง..........................ส่งให้เกษมศานต์ ๚ ๖๖. ..๏ บรรเทิงเริงเล่นน้ำ..................ยามสง- กรานต์นา จิตใฝ่หมายจำนง.........................เก่ายั้ง คงคู่ชาติดำรง..............................ตราบลูก- หลายเฮย เอกลักษณ์ไทยจักตั้ง..................คู่ฟ้าเคียงสยาม ๚ะ๛ 
|
จังงัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] Group Blog All Blog
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
