ลืมไม่ลง...ครูกับฉัน และ ศึกวันดวล จริงอย่างเขาว่ากัน ครูก็เหมือนเรือจ้าง... ส่งผู้โดยสารถึงฝั่งแล้ว... ผู้โดยสารก็จากไป โดยไม่มีคนไหนคิดจะจดจำ เมื่อถึงวันครูทีไร..จขบ.จะต้องนึกถึงคุณครูคนหนึ่ง ซึ่งตั้งแต่เรียนจบมัธยมมา ปาเข้าไปนับยี่สิบปี ศิษย์อกตัญญูคนนี้ไม่เคยได้ติดต่อท่านเลย... ไม่เคยรู้ว่าตอนนี้ท่านอยู่ที่ไหน ทำอะไร...ไม่เคยได้ติดตามถามหาข่าวคราว ได้แต่ส่งโทรจิตไปหาอยู่บ่อยครั้งว่า “ครูคะ หนูยังคิดถึงครูอยู่เสมอ” คงถึงหรอกนะ...โทรจิต ! ย้อนเวลากลับไปเป็นภาพสีซีเปีย ที่โรงเรียนต่างจังหวัดแห่งหนึ่ง ... ตอนนั้นจขบ.อายุซัก 15 เรียนซัก ม.4 หรือ ม. 5 ประมาณนี้ (จำไม่ค่อยได้ แต่จขบ.เป็นคนเรียนเร็ว เพราะเข้าโรงเรียนก่อนเกณฑ์) คุณครูถนอมพร สุขยิ่ง เป็นครูภาษาไทยตัวเล็กๆ สวยน่ารัก วิชาของครูสนุกมาก เพราะครูสอนดี แต่งกลอนเก่งตามแบบฉบับของครูภาษาไทยยุคก่อนที่ต้องเก่งครบเครื่องทั้งทฤษฎีและปฎิบัติ แต่ใครจะเชื่อว่า ครูก็ยกให้เราเป็น "สุดยอดลูกศิษย์คิดล้างครู" เป็นศิษย์ที่ครูภูมิใจมากคนหนึ่ง เรื่องของเรื่องมันเกิดขึ้นหลังจากวันดวลวันนั้น ในชั่วโมงการประพันธ์ ที่ครูกำลังสอนเรื่องกลอนแปด และว่าไปถึงกลอนสด แล้วก็มีการสาธิตการแต่งกลอนสดกัน “ อะ...ปรารถนา (ชื่อจริงจขบ.ไง หุหุ) เห็นเธอแต่งกลอนเก่ง ลองมาแต่งกลอนสดกับครูให้เพื่อนๆดูหน่อยซิ มาแต่งแข่งกันคนละวรรค ตกลงไหม” ตอนนั้นงงๆ แต่มานึกถึงตอนนี้ นั่นคือการสอนของครู ที่สอนให้เรามั่นใจในตัวเอง และกล้าที่จะต่อสู้แข่งขันในทางสร้างสรรค์ เอาละสิ ครูท้า เพื่อนก็เฮ...แบ่งข้างเชียร์กันสนั่น จขบ.บอกตามตรงค่ะ เรื่องกลอน มันก็ไม่ยากเท่าไหร่ แต่กลอนสดๆ แต่งกันแบบมีกองเชียร์แบบนี้ มันยากค่ะ ไม่เคยแต่ง แล้วพูดก็พูดเถอะ เราก็เด็กรากหญ้าคนหนึ่ง จะไปสู้กับครูที่เพียบพร้อมของเราเลยเหรอ...แค่คิดก็สั่นแล้ว ลังเลอยู่นาน จนเพื่อนๆโห่ฮา “ ไม่แน่นี่หว่า” บางคนดันหลัง บางคนแทบจะถีบส่งให้ออกไปหน้าห้องเลยทีเดียว. ..เอาก็เอาวะ...แพ้ก็แพ้ครู กลัวอะไร ยังไงครูก็เสียเปรียบวันยังค่ำ เพราะชนะก็เสมอตัว แต่ถ้าแพ้สิ เสียฟอร์ม จริงมั้ย แพ้เด็กอะ ? อิอิ...ว่าแล้วก็ออกไปค่ะ... มีการโหวตหัวข้อเรื่องที่จะแต่ง ในที่สุดก็ได้ชื่อนี้ “ ชีวิตอับ ” เห็นชื่อเรื่องก็ส่อถึงลางร้ายแล้ว... “ ครูให้เกียรติเธอขึ้นก่อนแล้วกัน หัวข้อนี้ แล้วแต่เธอจะแต่งเป็นเรื่องอะไร เดี๋ยวเธอขึ้นมาวรรคนึง แล้วครูต่อวรรคสอง” เป๊ง! จขบ.เริ่มค่ะ ... “เห็นขอทานนั่งเหงามือเกาหิด” เพื่อนหัวเราะคิกคัก ส่วนครูร้องขึ้น “ อะไร ! ขึ้นมาปุ๊บก็ลงท้ายเสียงสั้นเลยเหรอ ? “ ก็ให้เข้ากับชื่อน่ะค่ะ ชีวิตอับ อับมันก็เสียงสั้นๆ” จขบ.แถไปเรื่อย ความจริงในใจกะให้ครูติดตั้งแต่ยกแรก (ดูความเลวสิ) “ยุ่งแล้ว” ครูว่า แต่ก็ต่อได้สบายบรื๋อ “เท้าสะกิดเอากะลาคว้าเงินหมับ” ....เพื่อนๆปรบมือกราว เซ็งมั้ยล่ะตรู ครูลงด้วยเสียงสั้นต่อ กรรมสนองศิษย์เลวแล้ว หาไปสิคำตาย เสียงสั้นๆ ตายๆๆแน่ ไปไม่เป็นเลย คิดอยู่นานจนเพื่อนโห่กดดันรอบทิศ... “ปากอ้อนวอนทุกวันสั่นพับพับ” เฮ้อ...โล่ง รอดตายไปอีกวรรค ครูต่ออย่างเร็ว “ ขอทานครับโปรดเมตตาอย่าเมินหมด” ว้าก!...ลงด้วย ”หมด” เสียงสั้นอีกแล้ว...เพื่อนๆสนุกกันใหญ่ จขบ.ซับเหงื่อ ตอนนี้ได้บทนึงแล้ว เป็นกลอนคำตายทั้งสี่วรรคเลย เห็นขอทานนั่งเหงามือเกาหิด เท้าสะกิดเอากะลาคว้าเงินหมับ ปากอ้อนวอนทุกวันสั่นพับพับ ขอทานครับโปรดเมตตาอย่าเมินหมด ต่อๆ...กำลังเข้มข้น จขบ.ปาดเหงื่อซับน้ำลายขึ้นวรรคใหม่ “เฝ้าคอยตามคอยตื๊อด้วยมือกุด” คราวนี้ครูโวย “ อะไรกันเธอ! นี่ขึ้นวรรคใหม่แล้ว ยังลงท้ายเสียงสั้นอีกรึ” แต่ระดับครู ก็ต่อได้ไม่มีปัญหา “ ยื้อแย่งฉุด ‘ตูละเบื่อ’ จนเหงื่อหยด” จขบ. “ เมื่อไม่ให้ก็อย่าเที่ยวมาเยี่ยวรด” เพื่อนฮา กระทืบเท้าดังลั่น วรรคนี้เป็นวรรคทอง ถ้าเป็นนักมวย หมัดนี้ได้หลายแต้ม ครูอึ้งบ้าง คิดอยู่นานสองนานค่ะ ในที่สุด... “ จำต้องอดกินข้าวเมื่อคราวซวย” เพื่อนนักเรียนคนหนึ่งร้องถาม “อ้าว ครูครับ ไม่ลงด้วยเสียงสั้นแล้วหรือครับ” “ ไม่เอาแล้ว คิดไม่ออก...แต่งกลอนธรรมดาต่อละกัน เอ้า เร็ว เธอต่อ ขึ้นบทที่สาม” จขบ. ต่อบทที่สาม “ กรรมจริงหนอเกิดมาโคตรอาภัพ” คราวนี้คุณครูคนสวยเกาหัวแกรกๆ พูดเสียงดัง “ เชื่อเลย นี่เธอยังเล่นไม่เลิก ใช่มั้ยไอ้เสียงสั้นนี่น่ะ ?" แต่ครูก็หาสระอับมาสัมผัสจนได้ ถือว่าดีซะด้วย เพราะตรงกับชื่อกลอน “ชีวิตอับเคยบากหน้ามาเล่นหวย” คราวนี้ไฟลท์บังคับให้ลงเสียงยาวแล้วค่ะ จขบ.ต่อง่ายมากทีนี้ “ เล่นเท่าไร เท่าไรไม่ยักรวย” ครู ... “ ทรัพย์มอดม้วยหันหน้ามาขอทาน” จบ...ทุกคนปรบมือที่กลอนอุตส่าห์จบลงได้ด้วยดี คะแนนเสมอกันค่ะ... แต่ครูบอกว่า “ความจริงครูสู้เธอไม่ได้นะ ครูไปลงเสียงยาวก่อน ครูให้เธอชนะแล้วกัน ครูดีใจและภูมิใจนะ เป็นลูกศิษย์มันต้องเก่งกว่าครูสิ ถึงจะเจริญ” นี่แหละค่ะ สปิริตอันยิ่งใหญ่ของครู...ครูไม่ได้คิดว่า ตัวเองจะต้องเหนือกว่า ไม่ได้คิดว่าครูจะต้องเก่งกว่าศิษย์เสมอไป สิ่งที่ครูกระทำในวันนั้น อยู่ในความทรงจำของศิษย์ไม่ลืมเลือน...รักและเคารพคุณครูมากที่สุดค่ะ...อภัยให้ด้วยถ้าหนูล่วงเกินหรือส่อแววนักฆ่ามากไปเวลาที่ลงสนาม แต่สำหรับหนูแล้ว ...คุณครูสุดยอดที่สุด ครูเป็นผู้ชนะ เป็นหนึ่งในดวงใจของหนูตลอดกาล (โรงเรียนจขบ.อยู่กลางทุ่ง) นี่คือกลอนของเรา...มิตรภาพระหว่างครูและศิษย์ในวันวาน... เห็นขอทานนั่งเหงามือเกาหิด เท้าสะกิดเอากะลาคว้าเงินหมับ ปากอ้อนวอนทุกวันสั่นพับพับ ขอทานครับโปรดเมตตาอย่าเมินหมด เฝ้าคอยตามคอยตื๊อด้วยมือกุด ยื้อแย่งฉุด ‘ตูละเบื่อ’ จนเหงื่อหยด เมื่อไม่ให้ก็อย่าเที่ยวมาเยี่ยวรด จำต้องอดกินข้าวเมื่อคราวซวย กรรมจริงหนอเกิดมาโคตรอาภัพ ชีวิตอับเลยบากหน้ามาเล่นหวย เล่นเท่าไรเท่าไรไม่ยักรวย ทรัพย์มอดม้วยหันหน้ามาขอทาน .................................................................. ขอขอบพระคุณคุณครู ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาภาษาไทยทุกๆท่าน ที่ทำให้จขบ.ได้นำมันมาใช้ประกอบอาชีพอยู่จนทุกวันนี้... .............................................. ขอบคุณบีจี.จาก ทาสบอย ภาพแฟลชจาก ญามี่ .......................................   Create Date : 13 มกราคม 2552 68 comments Last Update : 16 มกราคม 2552 7:41:41 น. Counter : 752 Pageviews. Share Tweet

ไม่รู้สมัยนี้ เด็กๆเขาสนิทกับครูแค่ไหน แต่สมัยจขบ. ก็ประมาณนั้นค่ะ ................................ หลังจากนั้นไม่นาน ครูถนอมพร ก็จัดทำบอร์ดภาษาไทยขึ้นให้นักเรียนทั้งโรงเรียนอ่าน ก็หมือนกับทำวารสารนี่แหละค่ะ มีบทความ เรื่องราว กลอน เรื่องสั้น ฯลฯ ตั้งชื่อบอร์ดว่า " หยดน้ำหมึก " แต่งตั้งให้ จขบ.เป็น บ.ก. รวบรวมและคัดเลือกผลงานของเพื่อนๆที่ส่งเข้ามา... ทุกวันเสาร์ จขบ.กับทีมต้องไปจัดบอร์ด เช้าวันจันทร์ เพื่อนนักเรียนก็จะมายืนอ่านกัน เป็นอย่างนี้จนเรียนจบ.ม.ปลาย ก็เป็นความหลังที่สวยงาม...นึกถึงเมื่อไร ก็มีความสุข และนึกถึงพระคุณครูที่เป็นผู้สร้างอย่างแท้จริง...   โดย: ทากชมพู 13 มกราคม 2552 18:49:51 น.

ใกล้วันครูแล้วสินะพี่ชมพู...รำลึกถึงพระคุณครูเสมอมาเพราะทำให้เรามีวันนี้. บีจีสวยมาก ขนนกดูแล้วเย็นตา เย็นใจ (อากาศก็เย็น) พี่ชมพูได้เห็นภาพป๋าเด็ปป์ แล้วนึกถึงบ้านไอ...ดีใจจังเลย ..พูดถึงป๋า..ทีไร ยิ้มทุกทีเลยนะคะเนี่ย...(บ้าไปแล้ว)   โดย: I_sabai 13 มกราคม 2552 19:23:02 น.

อ่านแล้วก็ยิ้มตามไปด้วยความสุนกสนาน แต่ลงท้าย เอ๊ะ ทำไม น้ำตาซึมได้   โดย: หยุ่ยยุ้ย 13 มกราคม 2552 19:31:14 น.

ขอร่วมรำลึกถึงพระคุณของคุณครูทั้งหลายที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้ จนลูกศิษย์กล้าแกร่งครับ คุณครูภาษาไทยจะมีความพิเศษที่เด็กๆทึ่งเสมอ ผมเองก็นึกภาพได้หลายท่านครับ ขอบคุณครับที่ทำให้ได้ทบทวนภาพในอดีตอีกครั้ง   โดย: Insignia_Museum 13 มกราคม 2552 20:46:37 น.

สำหรับคำถามที่ว่าโปสการ์ดที่เข้ามาเมืองไทยเมื่อไรนั้น ขอตอบแบบไม่เป็นทางการครับ ผมเข้าใจว่าเข้ามาก่อนไปษณีย์บัตร หรือ ส.ค.ส. ครับ ดูจากที่นักเรียนไทยรุ่นแรกๆ ที่ไปเรียนเมืองนอกส่งโปสการ์ดเข้ามาครับ   โดย: Insignia_Museum 13 มกราคม 2552 20:59:07 น.

เข้ามาเก็บภาพเข้าสะต๊อกอย่างเดียวก่อน วันหน้าค่อยอ่าน อ่านไปตอนนี้ก็ไม่รู้เรื่องแล้ว ง่วง ปล. ที่บ้านมีเครื่องทำน้ำอุ่น อาบทุกวันแหละ แกล้งบอกยุ้ยไปแบบนั้น โดนแซวไม่เลิกเลย   โดย: ลุงแอ๊ด 13 มกราคม 2552 22:09:47 น.

ยังไม่ได้อ่าน แต่ขอเม้นท์เหมือน ยุ้ย แล้วกัน ลอกเลย   โดย: ลุงแอ๊ด 13 มกราคม 2552 22:11:05 น.

หวัดดีคุณปราถนา มีแววมาตั้งแต่เด็ก เก่งจริงๆ นับถือ แอนนี่ เฮล์ม ใน Follow That Dream ก็สนุกดีแต่มีเพลงน้อยไปหน่อยแค่ 5 เพลง เพลงเด่นก็ชื่อหนัง เพลงอื่นไม่ดัง ขอบคุณที่พาไปเยือนที่ร้านกาแฟสดฯ คนนี้ก็ไม่ชอบการได้มาด้วยการวิ่งราว และเกลียดแมงสาบเข้ากระดูกดำเลย   โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม 13 มกราคม 2552 22:43:06 น.

สวัสดีรอบดึกๆค่ะ คืนนี้คงหนาวไม่น้อย อย่าลืมผ้าห่มหนาๆนะคะ..ฝันดีค่ะพี่ทากชมพู ............................. ปล.ความหลังคิดทีไร ก็เกิดอาการจับใจทุกครั้งนะคะพี่   โดย: ญามี่ 14 มกราคม 2552 0:30:27 น.

อ่านแล้วยิ้ม แน่นอนว่า ยังไงครูก็เสียเปรียบวันยังค่ำ คิดถึงคุณครูภาษาไทยของตัวเองสองคน ตอนเรียนมัธยม คนหนึ่งสวย อีกคนไม่สวย แต่สอนดี ใจดีทั้งคู่ค่ะ ป่านนี้คุณครูคงอายุไม่น้อยแล้ว เคยส่งการ์ดปีใหม่ไปให้คุณครูที่สอน ป.1 เมื่อสองปีที่แล้ว เพราะได้ที่อยู่คุณครูจากการอบรมอะไรสักอย่างในเว็บ แต่การ์ดตีกลับ อยากให้คุณครูรู้ว่ายังคิดถึงอยู่น่ะค่ะ ตอนเรียนหนังสือ เราเป็นเด็กที่คุณครูหลายคนจ้องจะตี ก็คงแบบเอ็นดู หาเรื่องตีไม่ได้สักที อันนี้ ไม่ได้ใส่ความคุณครูนะคะ ครูบอกเองเลย อย่างน้อยก็สองคนละ ที่บอกตรงๆยิ้มๆ แต่ก็รอดตัวมาได้เสมอ ที่ฉิวเฉียดก็ประเภทให้ชี้แผนที่หน้าชั้น พอไปยืนใกล้แผนที่แล้วดูยากน่ะค่ะ เกือบชี้ไม่ถูกหลายหน รอดหวุดหวิด   โดย: HoneyLemonSoda 14 มกราคม 2552 1:09:18 น.

หนุกหนานมากมายพี่เอ้ย.... พี่เก่งมาแต่เกิดหรือไงหา...ถ้าผมเป็นครูผมจะขออีกรอบ "โด่..แน่จริง 2 ใน 3 สิ".. อุอุอุ พวกไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ เรื่องราวสมัยนั้นมันมีเยอะแยะนะพี่ ถ้าจะให้เล่าเป็นเล่มก็คงไม่พอ มานั่งอ่านเรื่องราวของคนอื่นก็สบายใจไปอย่าง เพราะว่าจะได้ไม่ต้องนึกเรื่องของตัวเอง สบายไป เอิ้กๆๆๆ... หนาวมากเลยพี่ ตอนนี้อ่ะ อ้อ แก้แล้วเน่อ แก้แล้ว...มิน่าถึงรู้สึกว่ามีวิญญานคุณครูลอยแถวบ๊อค ที่แท้นึกถึงคุณครูอยู่นี่เอง แม๋...   โดย: ฤทัยนาวา 14 มกราคม 2552 9:31:47 น.

พี่ทากคะ วันก่อนน้องบัวซึ้งในรสพระธรรม แต่สองบล็อคที่แล้วสิคะ เหอ ๆ กามมั่ก ๆ น้องบัวคิดถึงครูเหมือนกัน เป็นตัวแสบที่คุณครูจำได้แทบทุกคน นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นกิน ชวนเพื่อนคุยตลอด ทั้งที่ครูสมัยก่อนดุมาก แต่น้องบัวก็แกล้งเค้าได้ทุกวัน อยากให้ครูหัวเราะบ่อยๆ คุณครูก็รักน้องบัว เพราะน้องบัวเรียนเก่ง ได้ดั่งใจครู เค้วววว ชมตัวเอง อายนิดนึง   โดย: MARON CREAM 14 มกราคม 2552 10:43:17 น.

เย็น17 วันเสาร์ เพื่อนๆ ชะงักทัวร์ เค้าอยาก นัดกินข้าว น้องยุ้ยขอมา หากว่างเรียนเชิญด้วยนะจ๊ะ   โดย: อ้อย IP: 61.47.27.79 14 มกราคม 2552 13:00:51 น.

ส่อแวว บ.ก.มาตั้งแต่เด็ก แล้วก็ไม่เคยทิ้งคอนเซ้ปต์เลยจนโต คนอะไร!   โดย: ทาสบอย คนหลักลอย IP: 58.147.48.135 14 มกราคม 2552 14:10:12 น.

อิอิ เขียนได้ดีนะสหาย... เล่นชมกันแบบนี้เขินจังเลย ขอบคุณมากๆ ....ตอนเรียนไหว้ครู คราใดวิ่งหาหญ้าแพรกกันสนุกเลยครับ เพราะว่าทางเดินกลับบ้าน เปงคันนา ถนนดินแดง จะมีหญ้าแพรกเยอะมาก เรากก้อเลือกเอาที่สวยๆใหญ่ อิอิ สหายว่ามั้ย ตอนเรียนมัธยม ก้อสนิทกะอาจารย์เกือบทุกคนเลยครับ พูดง่ายๆคือเปงเด็กที่ไม่กลัวครู มี่ไหรครูก้อเรียกใช่เรา ทำเอาเพื่อนๆ ไม่ชอบขี้หน้าผมเท่าใดคับ อิอิ   โดย: benjarong9 14 มกราคม 2552 14:36:18 น.

ประทับใจครับ...อ่านแล้ว คิดถึงคุณครูมยุรี..ที่สอนภาษาอังกฤษ ..แกดุ..มาก..แต่ความดุ (ด่า) ทำให้เราจดจำคุณครูได้ไม่ลืมที่เคี่ยวเข็น..เด็กบ้านนอกคนนึง...พัฒนาได้มาถึงทุกวันนี้แม้ไม่ได้ดั่งที่คุณครูหวังก้อเถอะ.. ผมเองตั้งแต่จบมา หลายขวบปี ยังไม่ได้เจอคุณครูเลย แม้ได้ข่าวว่าเกษียณ ไปแล้ว.. ทากชมพู ทำให้เรา..ต้องมีอะไรจุก ในลำคอ อะ   โดย: กิ่งโศก (Taboonkam ) 14 มกราคม 2552 14:48:09 น.

หวัดดีค่ะ.. มาลุ้นการดวล..หนุกมากๆเลย ลุ้นไป..ขำไป..จนจบการแข่งขัน..คุณครูน่ารักจัง อยากให้คุณครูทุกคนเป็นแบบนี้ค่ะ.. ไม่เคยกลับไปเยี่ยมคุณครูเหมือนกัน..   โดย: ข้าวกับดิน 14 มกราคม 2552 15:00:23 น.

ไม่เอารูปสมัยเรียนมาให้ชมมั่งเหรอ เป็นภาพกำลังดูดแท่งไอติมก็ยังดี   โดย: เขาพนม 14 มกราคม 2552 16:25:49 น.

ขยันแล้ว วันนี้ไม่ต้องพึ่งยาขยัน   โดย: ลุงแอ๊ด 14 มกราคม 2552 18:53:14 น.

อ่านแล้ว ปลื้มแทนคุณครูถนอมพร เสียดายเหลือเกินที่คุณครูไม่ได้รับรู้ ความรู้สึกรำลึกถึงจากลูกศิษย์คนนี้ ................   โดย: หยุ่ยยุ้ย 14 มกราคม 2552 20:43:32 น.

สวัสดียามค่ำ Kid Galahad เอลวิส เป็นนักมวย มีเพลง 6เพลงเพราะๆทั้งนั้นแต่ก็ไม่ดังเหมือนหนังเรื่องแรกๆ โลล่า อัลไบรต์ที่พมมาเป็นคนที่10 ของนางเอกที่เล่นหนังกับเอลวิส Home is where the heart is เป็นเพลงที่ชอบ นางเอกคนนี้มาเมืองไทยไม่พูดอะไรเลย ได้แต่ส่ายหน้าไปมา และบอกว่าจะกลับทันที ขอให้จขบ.มีสุขภาพที่แข็งแรง ราตรีสวัสดิ์   โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม 14 มกราคม 2552 21:14:17 น.

เป็นคุณคูรที่ดีมากเลยครับ ความหลังกับคุณครูผมไม่ค่อยมีหรอกครับ จะว่าผมจำไม่ค่อยได้ก็ถูก ผมเรียนจบแค่ชั้นประถมเอง ตอนนั้นมันเด็กมากมีแต่คิดว่าเมื่อไหร่จะจบ ป.6 สักทีหว่า ช่วงนี้งานเข้านะครับนี่ก็เพิ่งกลับจากที่ทำงาน เลยไม่ค่อยได้เข้ามาบล็อกแก็ง นี่ผมก็จะเข้านอนแล้ว หลับฝันดีครับ   โดย: AJono 14 มกราคม 2552 22:41:55 น.

วิชา ภาษาไทย มีชั่วโมงการประพันธ์ ด้วยเหรอครับ .. หรือว่าต้อง ม5 ม6 ถึงจามีอ่ะครับ   โดย: แมท IP: 96.246.16.107 15 มกราคม 2552 6:54:15 น.

ทำให้ผมนึกถึงครูสอนสังคมฯ คนหนึ่งทันใด... ทุกเช้าก่อนเข้าสู่บทเรียน... แกจะเล่าเรื่อง ผู้ชนะสิบทิศ ให้ฟังวันละหน่อยๆ นั่นอาจเป็นการเปิดโลกแห่งจินตนาการให้ผมก็เป็นได้ สบายดีนะครับ   โดย: pu_chiangdao IP: 118.175.184.138 15 มกราคม 2552 11:40:21 น.

อ่านแล้วนึกถึงครูไพศาล หาระศาล แล้วก็นึกถึงครูจ้ำกบเป็นครูละอ่อน ที่เป็นผู้เป็นคนคิดได้ทุกวันนี้ เพราะครูนี่แหละ รวมทั้งครูที่บ้านเรา 2 คนด้วยค่ะ คือคุณพ่อกับคุณแม่เรา   โดย: อุ้มสี 15 มกราคม 2552 12:57:17 น.

... ดีจังค่ะ ครูกับลูกศิษย์สนิทสนมกันได้แบบนี้ อุ๋มไม่ค่อยสนิทกับครู หรืออาจารย์คนไหนสักคน ... อ้อ ... ไม่ซิ สนิทกับครูอยู่ 2 คน ที่บ้าน   โดย: SIMAKHA 15 มกราคม 2552 13:21:43 น.

พี่ค้าบบบบ..... แมวผมตาย..T_T   โดย: ฤทัยนาวา 15 มกราคม 2552 17:30:50 น.

เหมือนว่าอากาศจะไม่ค่อยเย็นแล้วนะพี่อัยย์ แหม แหม แหม กำลังสบายกาย สบายใจและสบายตาอยู่เชียว อยากให้มีอากาศอย่างนี้ไปนานๆเลยค่ะ   โดย: หยุ่ยยุ้ย 15 มกราคม 2552 20:01:59 น.

หวัดดียามค่ำ มาบ้านคนเก่งกลอนต้องระมัดระวังการใช้ภาษาเขียนเล็กน้อย สเตลล่า สตีเวนส์ ในGirls Girls Girls เธอสวยมาก สมกับเป็นหนังเพลง มีเพลง 13 เพลงฟังกันเต็มที่ ชอบเพลงThe walls have ears จังหวะแทงโก้ สนุกมาก ขอบคุณที่พาเธอไปหาที่ร้านกาแฟ คุยสนุก เธอบอกว่าตั้งแต่นี้เป็นต้นไปไปคนไทยต้องเป็นหนี้ที่ไม่ได้ก่อด้วยตัวเอง ให้จขบ.มีความสุขพร้อมด้วยสุขภาพที่แข็งแรง ราตรีสวัสดิ์   โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม 15 มกราคม 2552 20:57:05 น.

พี่ DJ คนสวย ... ผมขอเพลง "ที่นี่ไม่มีครู" ของวง Hammer ครับ ... อยากฟังมาก ... แต่ทำไม่เป็น   โดย: ซาตานสีส้ม 16 มกราคม 2552 7:01:21 น.

คห.30 จัดให้ค่ะ ................................... แต่รู้สึกว่า ที่นี่ไม่มีครูอันนี้ของ แฮมเมอร์...ไม่ใช่ ออริจิฯ ของเดิมเพราะกว่านี้อะ...   โดย: ทากชมพู 16 มกราคม 2552 7:44:06 น.

สวัสดียามเช้าจ๊ะพี่ชมพู.. วันนี้วันครู แล้วตรงกับวันศุกร์อีกแล้ว อากาศยังหนาวเย็นมากอยู่เลย...เสื้อหนาวไม่พอ มีผ้าพันคอตาม มาชวนพี่ชมพูไปดูภาพตอนหนุ่ม ๆ ของป๋าเด็ปป์จ้า... ขอให้มีความสุขสดใสในวันทำงานค่ะ   โดย: I_sabai 16 มกราคม 2552 8:25:07 น.

ดีครับ คุณครู   โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 16 มกราคม 2552 10:03:51 น.

555555 ถูกกกก ต้องละค้าบบบ แต่ดู สหายเครียดๆนะครับ หรองานยุ่ง   โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 16 มกราคม 2552 10:57:17 น.

แต่...ชอบเพลงนะ แอมเมอร์ มีแบบนี้ด้วยนะสหาย   โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 16 มกราคม 2552 10:59:11 น.

ฮามากครับ จำได้ว่าตอนเรียนสมัยเด็กๆ ก็มีต่อกลอนแบบนี้เหมือนกัน แต่ผมไม่เคยไปต่อกับใครเค้าหรอก ไม่ถนัดเรื่องฉันทลักษณ์มาจนปัจจุบัน วันนี้ผมลองนึกถึงคุณครูตั้งแต่สมัยเรายังเด็ก ผมนึกออกทั้งครูที่ดีและครูที่ไม่ดี แล้วผมก็มาคิดได้ว่า... จริงๆ แล้วครูก็เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง มีด้านมืดด้านสว่างเหมือนมนุษย์ทั่วไป แต่เพราะความคิดของเด็ก ทำให้เราคิดว่าครูต้องเป็นอะไรที่ดีพร้อม พอนึกกลับไปถึงคุณครูบางท่านที่มีความอดทนอดกลั้นต่อเด็กเป็นเยี่ยม ผมก็ไม่รู้ว่าคุณครูทำไปได้ยังไง และคุณครูบางท่านที่วีนแตกไร้เหตุผล พอมองย้อนกลับไปวันนี้ผมก็พอจะเข้าใจ ผมว่าคนเป็นครู ที่มีจิตวิญญาณของความเป็นครู คือครูที่ประเสริฐและมีคุณค่าต่อโลกใบนี้มากๆ ครับ   โดย: พลทหารไรอัน 16 มกราคม 2552 11:32:11 น.

ความทรงจําแบบนี้ สุดยอดเลยเน๊าะ ดีใจด้วยนะ ที่มีได้เจอครูที่ดี จากบล๊อกเป๋อ วันก่อนดูการ์ตูน"ตินติน" มีเครื่องบินใบพัดรุ่นคลาสสิคแบบนั้นอ่ะ เลยคิดถึง   โดย: เป๋อน้อย 16 มกราคม 2552 14:24:55 น.

สวัสดีครับคุณ อัย...สุขสันวันครู ครับ ...อดีตเป็นสิ่งที่ไม่สามารถแก้ใขได้ ...ทำวันนี้ให้ดีที่สุดครับ...ผมก็ ไม่ได้กลับไปไหว้ครูเหมือนกันครับ....   โดย: นายนุ (nai-nu-19 ) 16 มกราคม 2552 16:49:00 น.

มีครูประจำชั้นเป็นครูภาษาไทย วันนึงครูถามว่าใครชอบวิชาเลข ...มีเพื่อนยกมือ ใครชอบวิทย์....เพื่อนยกมือ ใครชอบพละ ใครชอบสังคม ใครชอบศิลปะ...ก็มีเพื่อนยกมือ ฉันยังนึกไม่ออกเลยว่าชอบวิชาอะไร แล้วครูก็ถามเป็นคำถามสุดท้าย หมัดเด็ด คือ ใครชอบภาษาไทย ฉันจำต้องค่อย ๆ ยกมืออย่างจำนน(เพราะเหลือฉันคนเดียว) แต่แววตาครูที่มองฉันน่ะเหมือนครูถูกหวยรางวัลที่ 1 มันเป็นปลื้ม...ชื่นชมและรักใคร่ ฉันนึกในใจ...ซวยแล้วตู ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา งานเข้าค่ะ ฉันต้องเอิบอาบภาษาไทยให้ตัวเป็นทอง ครูจะได้ไม่ผิดหวัง ฉันจึงต้องเป็นทั้งพิธีกร นักกลอน นักร้อง(เพลงไทยเดิม) นักพูด เขียนโน่นเขียนนี่ (ทำวารสารผนังเหมือนกัน ชื่อ วารสารทุเรียน) และจำต้องเรียนให้ได้คะแนนท้อปภาษาไทย ฉันขอบคุณครูมณีรัตน์ค่ะ ที่ทำให้ฉันมีความสามารถพิเศษติดตัวจนทุกวันนี้ ยาวหน่อยนะคะคุณอัยย์   โดย: ชิงดวง 16 มกราคม 2552 20:20:26 น.

มาอีกที มาบอกว่า..รูปในโปรไฟล์น่ะเพิ่งเห็น... สวยมากนะเนี่ย...   โดย: ชิงดวง 16 มกราคม 2552 20:27:34 น.

เอาชาร้อนๆมาฝาก สงสัยนั่งทำงานอยู่แน่ๆ   โดย: ลุงแอ๊ด 16 มกราคม 2552 21:10:40 น.

อ่าน คห.39 แล้วก็ยิ้มกับลีลาถ้อยคำสำนวน สมแล้วที่ทำตัวเอิบอาบภาษาไทย   โดย: หยุ่ยยุ้ย 16 มกราคม 2552 21:52:35 น.

ขอรำลึกถึงคุณครูภาษาไทยครับ ผมได้คะแนนวิชาภาษาไทยสูงสุดระดับชั้น ตอนเรียนอยู่ชั้น ม.ศ. 2 ครับ อาจเป็นเพราะผมไม่ใช่คนดังของโรงเรียน ท่านจึงขอดูตัว ให้ลุกขึ้นยืนในชั้นเรียน สีหน้าของท่านเหมือนจะสงสัยว่า ทำไมเด็กที่ไม่เคยเด่นดังด้านไหนเลย จึงทำคะแนนวิชานี้ได้ดี   โดย: Insignia_Museum 16 มกราคม 2552 22:55:24 น.

จะเม้นบ้านนี้แล้วหายหมดเลยค่ะพี่อัยย์ รูปprofileน่ะขอบอกว่าน่ารักมั่กๆ   โดย: Sweety-around-the-world 17 มกราคม 2552 1:16:05 น.

สวัสดีครับคุณอัยย์ อ่านไปได้บรรยากาศการแข่งขันสนุกสนานเหมือนศึกวันแดงเดือด เรื่องกลอนนี่ผมชอบอ่านครับ ในบล๊อคแกงก็มีเพื่อนเก่งๆ เยอะเลย เพลินดีครับ แต่แต่งไม่เป็น เป็นกลอนประตู อย่างที่บอก คุณครูของคุณอัยย์ เป็นยอดครูนะครับ ที่ยอมรับว่าลูกศิษย์เก่งกว่าตน บรรยากาศเป็นกันเองทำให้วิชาที่น่าเบื่อก็เป็นเรื่องสนุกได้ แต่มาอ่านกลอนข้างล่างดูแบบไม่ติดขัดแล้ว ผมก็ว่าคุณอัยย์ก็น่าจะได้คะแนน เฉือนชนะไปได้นิดหน่อย ตามความชอบส่วนตัว เอ๊ะ แต่ จบมาน๊านานจริงๆ นะเนี่ย   โดย: dj booboo 17 มกราคม 2552 1:20:38 น.

เธอเป็นดั่งแสงเีทียนนำชีวิต นำลูกศิษย์ก้าวไกลทุกแห่งหน เธอพากเพียรมีมานะและอดทน เธอคือคนที่เรานั้นเรียกว่าครู คนที่มีวิญญานความเป็นครูทุกคน ย่อมอยากเห็นลูกศิษย์มีชีวิตที่ก้าวหน้าค่ะ (ยกเว้นพวกที่คิดว่าเป็นแค่อาชีพรับจ้างสอนหนังสือนะคะ พวกนั้นชั่งมัน) ในฐานะที่ลิตช์เป็นครูคนหนึ่ง ถึงแม้จะเป็นอาจารย์สอนมาแค่ 1 ปี วันนี้มีลูกศิษย์ขับรถแวะมาบ้าน เอามาลัยดอกไม้มาไหว้ ลิตช์ก็น้ำตาไหลแล้วค่ะ ลิตช์มาขอบคุณคุณอัยย์ที่ช่วยโหวตให้จนได้ตำแหน่งค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ...   โดย: ลิตช์ (Litchi ) 17 มกราคม 2552 1:56:11 น.

เอ่อ...กว่า50ปีผ่านมาพี่จำกลอนได้ยังไงครับ   โดย: kirofsky 17 มกราคม 2552 11:05:09 น.

ตอบ คห.47 เหตุการณ์ดีๆแบบนี้จดไว้สิจ๊ะ... ........................................ ยังมีอีกนะ...ชั่วโมงแรกที่เรียนกับครูถนอมพร ครูทดสอบพื้นฐานการใช้ภาษาไทย โดยให้นักเรียนไปเขียนกลอนมา ทุกคนก็ไปเขียนมาสิ ดอกไม้ สายลม แสงแดด อะไรก็ว่าไป แต่ของจขบ.เป็นอันนี้ค่ะ... ยังจดไว้เลย กลอนที่แต่งส่งครู ทำให้ครูจำเราได้ และเปิดศึกท้าดวลในกาลต่อมา... ยกมาพอสังเขป.... " คุณครูสั่งเขียนกลอนสุนทรเสนาะ แต่ก็เพราะสมองเราไม่เอาไหน จึงเขียนกลอนสำนวนกวนหัวใจ หากว่าไม่เข้าท่าอย่าว่าเลย ที่เรียนศิลป์ถิ่นนี้เพราะหนีคณิต กลัวเรียนผิดติดร.ขอเปิดเผย แต่คาดการณ์ผิดท่าไม่น่าเลย พิโธ่เอ๋ย เลขคณิตยังติดตาม ดูเพื่อนเพื่อนของเราเขาฉลาด ช่างเก่งกาจทุกคนคงพ้นสาม มีแต่เราโอ้กระไรไม่ได้ความ โง่คุกคามทุกขณะค่ะคุณครู " ....ฯลฯ............ อิอิ...จดไว้หมด ...ประวัติศาสตร์ชีวิต   โดย: ทากชมพู 17 มกราคม 2552 11:40:34 น.

กลอนน่ารัก ถ้าเป็นครูก็คงอ่านแล้วอมยิ้ม หนียังไงก็ไม่พ้น คณิตคู่มากับภาษา ใช่ไหมคะ จำไม่ได้แล้วละว่ามีโปรแกรมไหนบ้างที่เรียนแต่ภาษา หรือไม่มี? ยังไงก็ต้องเรียน แต่เรียนน้อยหน่อย? อ่านแล้วคิดถึงสมุดวิชาภาษาไทย ที่มีเรียงความ มีกลอนอยู่ในนั้น กับสมุดสเก็ตช์ภาพ คุณอัยย์เก็บไว้หมดเลย ของเรา พอย้ายบ้านก็หาไม่เจอแล้วค่ะ   โดย: HoneyLemonSoda 17 มกราคม 2552 12:27:53 น.

กลอนพี่อัยย์น่ารัก เปิดเผย จริงใจ คุณครูอ่านแล้วต้องรู้สึกเอ็นดูแน่นอน ตอนเรียนมัธยมปลาย เคยแต่งโคลงสี่สุภาพ 1 บทในชั้นเรียน แล้วก็มีแค่บทเดียวจริงๆ คุณครูคงไม่เน้นงานเขียนโคลงกลอนกับพวกเรียนสายวิทย์ มิฉะนั้น ครูคงผะอืดผะอม ปวดกบาล กับภาษาแข็งๆ ทื่อๆ . . รูปป๋าชุดนี้ ไปถ่ายล่าสุดตอนปลายปีค่ะ วันที่เอา สคส.ไปให้ป๋าเขียน เจอกันวันนั้น น้องชายก็มีสุนทรียวาจาทักทายว่า "พี่ยุ้ยอ้วนขึ้น"   โดย: หยุ่ยยุ้ย 17 มกราคม 2552 12:59:28 น.

ฮีโรตัวจริง US Airways airplane crashes in Hudson River Hero pilot Chesley Sullenberger III saves all aboard   โดย: เริงฤดีนะ 17 มกราคม 2552 22:27:25 น.

^ หน่วยช่วยเหลือที่นี่เก่งจริงๆไม่มีใครเสียชีวิตเลยสักคน .. คนขับเก่งด้วยอ่ะที่ไม่ลงที่ บ้าน ผม อ่ะ 555 บ้านอยู่แถวๆนั้นน่ะขอบอก 555 ..ทำไม รร ผมถึงไม่สอน กลอน ไรแบบนี้เลยอ่ะครับ.. หรือว่าสอนตอน ม.4 5 6 เท่านั้นเหรอครับ   โดย: everything on 18 มกราคม 2552 3:55:25 น.

... พี่แต่งกลอนได้เห็นภาพมากเลย ... อุ๋มเรียนวิทยาศาสตร์นะ เจอคณิตเต็มๆ จบมาได้ด้วยเกรดนิยมเชียว ไม่เคยเกิน 3 สักที นึกถึงตอนเรียนแล้ว เฮ้อ ... ชีวิต ที่คิดว่ายาก ตอนนี้ยากกว่าหลายเท่า ... ชอบภาษาไทยค่ะ ชอบอ่าน แต่แต่งกลอนไม่ค่อยได้เรื่อง   โดย: SIMAKHA 18 มกราคม 2552 11:11:05 น.

มาส่งยิ้มวันอาทิตย์ให้พี่ชมพูที่น่ารักจ้า.. ทานมื้อกลางวันกับไอมั้ยจ๊ะ   โดย: I_sabai 18 มกราคม 2552 12:17:02 น.

วันนี้ทำอะไรบ้างคะ พี่อัยย์ ยุ้ยนั่งทำงานทั้งวันเลยมา 2 วันแล้ว เลยมาอ่านบล็อกเปลี่ยนอิริยาบทบ้าง อาทิตย์นี้ต้องงดรีดผ้าไป เพราะงานมันเร่งงงงง หลังไมค์ด้วยนะคะ มีความก้าวหน้าในงานของใครบางคนมารายงานค่ะ   โดย: หยุ่ยยุ้ย 18 มกราคม 2552 16:25:31 น.

สวัสดียามเย็นค่ะพี่อัยย์ มารายงานตัวหลังจากหายไปซะนานค่ะ ช่วงนี้ภาระกิจเยอะมากต้องขออภัยที่ไม่ค่อยได้เข้ามานะคะ   โดย: เนระพูสี IP: 124.121.11.148 18 มกราคม 2552 17:51:03 น.

หวัดดียามค่ำ It Happened at the world's fair สนุกดีสำหรับสมัยนั้น เพลง 10เพลงคุ้มค่าตั๋วหน่อย one broken heart for sale เป็นเพลงที่ฮิตมาก แต่ไม่ทราบชื่อนางเอก ขื่ออะไรเอ่ย Fun in Acapulco เออร์วูล่า แอนเดรส เธอสวยมาก วิวในเรื่องก็งดงาม เพลง 11 เพลงคุ้มค่าตั๋วอีกเช่นกัน Bossa nova baby เป็นเพลงที่ไพเราะและสนุก ค่าตั๋วหนัง 5 บาทเท่านั้นเองก็มีความสุขแล้ว ไม่ต้องถึงสองพันหรอก ขอให้จขบ.มีสุขภาพที่แข็งแรง ราตรีสวัสดิ์   โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม 18 มกราคม 2552 19:56:53 น.

พี่อัยย์สวัสดีค่ะ ยังไม่มีสายสะพายมาอวดคงไม่ว่ากันะคะ ให้เข้าบ้านได้หรือเปล่า เมื่อวันเสาร์ยังต้องเข้าไปทำงานค่ะ เมื่อวานเลยนอนเร็วมากๆ พูดถึงครูสมัยที่เรียน จะค่อนข้างสนิทกับหลายๆท่านเลย ไม่ค่อยยักจะกลัวเท่าไหร่ค่ะ เพื่อนหลายคนกลัวครู สนิทกับครูที่สุดคงเป็นตอน ม ปลาย และมหาลัย มีแบบไปเที่ยวด้วยกันด้วยค่ะ   โดย: Sweety-around-the-world 18 มกราคม 2552 20:58:26 น.

สวัสดีครับ วันนี้อัพบล็อกชุดโปสการ์ดเกี่ยวกับเงินตรา ส่วนใหญ่ขายนักท่องเที่ยวสมัยก่อน ซึ่งเป็นชุดที่ 2 (มีเพียง 2 ชุด) ถ้าว่างขอเชิญนะครับ   โดย: Insignia_Museum 18 มกราคม 2552 23:02:39 น.

ดีครับสหาย อิอิอิอิ สหายเล่นนี้เลยหรอครับ ...เอาก้อเอา ยังสวยได้อีก นะครับ อิอิ   โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 19 มกราคม 2552 9:49:51 น.

^ ^ # 48 -- นี่ก็ฮาใช่ย่อยเลยนะ Tin Tin หนังสือฉบับแปล ไม่เห็นนานแล้วหล่ะ แต่ถ้าภาษาอังกฤษ เหมือนจะเคยเจอที่คิโนะคุนิยะ ส่วนการ์ตูนแผ่น จะกลับกัน เจอแต่ไทย ไม่มีอังกฤษ ของเราส่งต่อให้คนอื่นไปแล้วอ่ะ ไม่งั้นจะส่งให้อัยย์ สโนวี่น่ารักเน๊าะ   โดย: เป๋อน้อย 19 มกราคม 2552 10:49:13 น.

สวัสดีครับทากชมพูคนเก่ง ไม่ได้แวะเข้ามาอ่านที่นี่เสียนาน อ่านเรื่องนี้ต้องเติมคำว่า "คนเก่ง" ไปด้วย เก่งที่สามารถต่อกลอนยากๆสู้กับครูได้ เก่งที่ยังสามารถบทกลอนที่แต่งไว้ตั้งแต่ยังละอ่อนได้ เก่งที่เล่าเรื่องได้น่าติดตามและรู้สึกซาบซึ้งใจ ถ้าคุณครูท่านนี้ได้มาอ่านต้องน้ำตาไหลแน่ เก่ง อีก หลายๆอย่าง ที่เหนือกว่าความเก่งก็คือ มีความกตัญญูรู้คุณของผู้มีพระคุณเช่นคุณครู ซึ่งเป็นเครื่องหมายของคนดี ถึงจะคอมเม้นแบบเชยๆก็ถือว่าเป็นความเชยที่จริงใจที่สุดเลยหละ สาธุ   โดย: พ่อพเยีย IP: 202.149.25.241 19 มกราคม 2552 10:49:48 น.

เลยวันครูมาหลายวันแย้วนะ ทำไรก็ทำ...(หมายถึงบล็อกน่ะ)   โดย: ทาสบอย 19 มกราคม 2552 11:18:00 น.

พี่ค๊าบบบ กลับมาแล้ว แต่พี่ไปไหนอ่ะ.. ไประเริงบนดอยสูงสุดอันดับ 2 ของไทยมา(แล้วมันสูงสุดได้ไง ในเมื่อมีดอยที่สูงกว่า T_T) ตอนนี้หนาวทั้งข้างบนข้างล่างเลยพี่   โดย: ฤทัยนาวา 19 มกราคม 2552 14:09:59 น.

จขบ.อยู่เปล่านะ คงไปหาอะไรที่จะเป็นแรงกระตุ้นจินตนาการในการเขียนหนังสืออยู่แน่เลย อากาศที่มหาชัยเริ่มอุ่นขึ้นแล้วครับ อาบน้ำสบายกว่าเก่าหน่อย (ปกติไม่ค่อยอาบ..)   โดย: AJono 19 มกราคม 2552 18:12:09 น.

บึดดดด   โดย: ฤทัยนาวา 19 มกราคม 2552 18:20:06 น.

เมือวานไปกินข้าวกะแก้งค์ไปไหนมา มีแต่คนถามหาพี่คนสวย อาหารอร่อยมาก กินเผื่อแระ   โดย: อ้อย IP: 124.121.22.199 19 มกราคม 2552 19:20:29 น.

สวัสดีค่ะพี่ชมพู แวะมาดูลาดเลา..สบายดีนะคะ   โดย: I_sabai 19 มกราคม 2552 19:57:03 น.