ตอนนี้เข้าฤดูใบไม้ผลิแล้วค่ะ สีสรรของไม้ดอกที่แข่งกันบานสลอน พร้อมกับแดดอุ่นๆ มีผลต่อความรู้สึกของทุกๆ คน โดยเฉพาะคุณลูกค้า ส่วนใหญ่อยากจะออกไปเดินเล่นที่ชายทะเล พวกเค้าดูมีความสุข พูดคุยและหัวเราะกับเพื่อนๆ Anis ดูแล้วก็พลอยมีความสุขไปด้วย

วันนี้จะเล่าเรื่อง Andrea สาวน้อยตัวโต ผมบอนด์ ที่มีปัญหาด้านการพูด ช่องทางการสื่อสารของเธอ คือส่งเสียง Aa ha-haaaa (ฟังคล้ายๆ ร้องเพลงโอเปร่า) ลูกค้าคนนี้ของ Anis ชอบระบายสีและวาดรูป เจ้าหน้าที่ส่งตัวมาให้ Anis ช่วยสอนศิลปะให้ Andrea ระบายสีเทียนได้สวยมาก แต่ปัญหาคือ พอระบายสีไปได้พักใหญ่ ก็จะเอาหัวไปแตะพื้น 1 ครั้ง และทำสลับแบบนี้ตลอด สาวน้อยคนนี้มีอาการของโรคออทิสติก และปัญญาบกพร่อง การใช้ส่วนของร่างกายสัมผัสสิ่งของเป็นสิ่งหนึ่งที่จะช่วยส่งผ่านความรู้สึกไปยังระบบประสาท อันที่จริงพฤติกรรมนี้ก็ไม่เป็นอันตรายต่อเธอแต่อย่างใด เพียงแต่อาจจะไม่ถูกสุขลักษณะ เช่น เอาหัวไปแตะชักโครก เมื่อเธอเสร็จภาระกิจในห้องน้ำ อย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่ศูนย์ฯ บอก Anis ว่า "ปล่อยให้เธอเป็นแบบนั้น ไม่ต้องกังวล"

Anis กลับไปถามครู Ann ที่มหาลัยฯ เกี่ยวกับพฤติกรรมของ Andrea ครูบอกว่าในฐานะ "เจ้าหน้าที่ผู้ดูแลคนพิการ" เราควรที่จะช่วยสอนให้ผู้พิการ ให้มีพฤติกรรมการใช้ชีวิตในสังคม เฉกเช่นเดียวกับผู้ไม่พิการ ครูบอกว่าบางครั้งสิ่งที่ศูนย์ฯ ปฏิบัติก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป Anis เลยเริ่มทำตามที่ครู Ann สอนมา พอถึงชั่วโมงศิลปะ Anis ยื่นสีเทียนให้ Andrea ครั้งละแท่ง พอเธอเริ่มจะเอาหัวแตะพื้น Anis ก็ต้องพูดว่า ''No'' แล้วขอสีเทียนคืนมาจากสาวน้อย ทำเช่นนี้หลายๆ ครั้ง พยายามให้ Andrea เรียนรู้ว่าสิ่งนี้เป็นพฤติกรรมที่ไม่ดี บางครั้งพอ Andrea เริ่มโน้มตัวจะแตะพื้น Anis ก็เทสีเทียนทั้งหมดบนโต๊ะ เบนความสนใจ ได้ผลเหมือนกัน Andrea คว้าสีเทียนและระบายต่อ อย่างตื่นเต้น

Andrea สร้างความประหลาดใจ ให้กับ Anis ด้วยเหตุบังเอิญ เมื่อ Anis ยื่นสีเทียนให้ แล้วถามว่า What colour is? สาวน้อยคนนี้ตอบได้ทุกเฉดสีค่ะ Anis ดีใจมาก วิ่งแจ้นไปบอกกับเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ซึ่งพวกเค้าเหล่านั้น บอกว่า อืมม...เค้ารู้แล้วแหล่ะน่า ... Andrea ยังมีความทรงจำหลงเหลือ จากที่เรียนมาจากโรงเรียนคนพิการในสมัยเด็กๆ แหม!!! ฟังแล้วรู้สึกเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูกค่ะ เพราะ Anis คิดว่าลูกค้าเหล่านี้ ต้องการผู้ช่วยเหลือ ฟื้นฟูทักษะดีๆ ที่พวกเค้า "เคยมี" ให้คงอยู่ หรือมีมากขึ้น เพราะหากเพิกเฉยไม่สนใจ พวกเค้าก็จะกลายเป็นพวกที่ไม่มีทักษะ หรือกลายเป็นคนที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองในท้ายที่สุด เศร้าใจจริงๆ ค่ะ.....
NB: The names used herein are fictitious. (บุคคลในเรื่องนี้ Anis ใช้ชื่อสมมติทั้งสิ้น)

มาแก้ความเศร้าใจ ด้วยการอวดรูปลูกชายทั้ง 2 กับดอกไม้สวยๆ ดีกว่าค่ะ

Create Date : 11 ตุลาคม 2552
Last Update : 16 ตุลาคม 2552 7:21:11 น.		0 comments
Counter : 710 Pageviews.
Share Tweet