สำหรับคนๆหนึ่ง เราไม่เคยรู้สึกว่าเค้าคือคนอื่น
เค้า...คือคนที่เรามอบความจริงใจให้ในระดับที่มากที่สุด...

...การยอมรับความจริง คือสิ่งที่สง่างามที่สุดในชีวิตมนุษย์ผู้หนึ่งรึไม่เล่า...

...เคยบอกกล่าวกันนับร้อยครั้งพันครั้ง...
คนเรามีอายุยืนยาวแค่ไหนกัน
มีอะไรที่บัดซบไปมากกว่าคำว่า “ชีวิต” อีกหรือไม่
การได้รับชัยชนะจะทุกครั้งและเสมอไปรึป่าว หากยังมีคู่แข่งและศัตรูให้คอยฟาดฟัน
การเหยียบยืนที่ภูผาสูงชันและเหน็บหนาว สายตาจะไม่มองหาผู้ใดเพื่อร่วมทางเลยหรือ
มิตรภาพหาได้จากถิ่นที่แร้นแค้นจากรอยยิ้มหรืออย่างใดกันเล่า....

ที่รัก...ฉันไม่ใช่ผู้กุมชะตากรรมของโลก และของผู้ใด แต่ฉันกุมชะตากรรมตัวเองอยู่
ในวันนี้ ฉันเพียงแค่อยากบอกเธอว่า หากวันนี้ เราเห็นความสุขอยู่ตรงหน้า เราจะไม่ไขว้คว้าไว้เชียวหรือไร...
วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป หลายครั้งฉันอาจเป็นแค่สิ่งไร้ค่าสำหรับใครๆ หรือเป็นเพชรนิลจินดา ที่ควรค่าแก่การถะนุถนอมสำหรับใคร....หากวันนี้ฉันขอเป็นเพียงสายลมบางเบาที่ได้พัดผ่านชำระผิวกายของเธอ เพื่อแค่ได้ไถ่ถาม และมอบความงดงามของชีวิตฉันเพื่อเธอ สายลมบางเบาที่ไม่อาจมองเห็นด้วยตา แต่สัมผัสได้ด้วยใจ....

ที่รัก...แม้ไม่มีสำเนียงเสียงใดจากเธอ
ฉันกล้าหาญพอที่จะบอกเธอว่า “ฉันรัก และจะรักความเกลียดชังที่เธอมอบให้มา ด้วยหัวใจที่รักเธอ”

ที่รัก....ความสุขในชีวิตนั้นหาได้ง่าย และไม่เหลือเฟื่อสำหรับคนที่หัวใจแร้งร้าง
วันนี้ยังมีลมหายใจ....การได้มอบความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับมนุษย์ผู้มีชะตากรรมที่โง่เขลา....

Create Date : 06 ตุลาคม 2549
Last Update : 6 ตุลาคม 2549 8:50:50 น.		31 comments
Counter : 1121 Pageviews.
Share Tweet