น้องแตน...น้ำลายไหล...
คิดถึงนะจ๊ะ...

เอ่อ ชมภาพ+ฟังเพลงแล้ว
รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจยังไงไม่รู้แหะๆ

อยู่ในชุมชนชนบทคล้าย ๆ กันเลยค่ะ..บ้านอิชั้นอยู่ในตัวตลาดในอำเภอเล็ก ๆ (แต่ตัวเองระเห็จออกไปทำงานชานเมืองแต่เช้าทุกวันเยย) เวลาอิชั้นขับรถพาแม่ออกไปนอกอำเภอ ก็มักจะเจอภาพแบบนี้ทั่วไป..

อากาศสดชื่น ผู้คนจิตใจดี...เงินน้อย..แต่ก็มีความสุขดีนะคะ..

^_^

คิดถึงกลิ่นดินจังค่ะ หน่อไม้จิี้มกะน้ำพริกน้ำปู๋หรือเปล่าค่ะ

ชอบบรรยากาศแบบนี้มากๆเลยครับ
แต่ละภาพถูกใจจริงๆ บอกไม่ถูกอ่ะมันสบายยย คลายร้อน กันเองๆ
ภาพภูมิทัศน์ ชาวนา ต้นข้าว มองดูมีความสุขลูกกะตาจัง
ปล.ขอบคุณที่ชมผมที่บล็อกครับ หุหุ

พื้นบ้าน บรรยากาศที่ยากสัมผัสได้ถึงสำหรับคนกรุงเต็มขั้นในยุคนี้
เห็นแล้วสบายตามาก

เห็นแล้วรู้สึกดีมั่กๆ

ขอบคุณทุกคนงามๆเลยเจ้า ที่เข้ามาแวะเวียน

หิววววววววว
หิวข้าววววววววววววว

จกข้าวเหนียวกันดีมั้ยเจ้า

โอ้แซ่บหลายเด้อ

ชาวนาเป็นคนที่น่านับถือครับ ไม่ม่เค้า ผมก็ไม่มีข้าวกิน.... อยากให้เรื่องผลตอบแทนและคุณภาพชีวิตของพวกเค้าดีกว่าทุกวันนี้มากๆๆๆๆๆๆ มากให้สมกับคำว่ากระดูกสันหลังของชาติครับ


ปล.หน่อไม้กับน้ำพริก+ปลาทอดน่ากินมากๆๆครับ

เคยไปช่วยป้าทำนาตอนข้าวกำลังออกรวง น้ำในนาใสมาก เราวิ่งจับปูนาใหญ่เลย คิดถึงความหลังครั้งเด็ก ๆ แล้วมีความสุขจัง

เห็นแล้ว หิวววววววว

ว้าว....นี่ล่ะชีวิตที่งามง่ายคล้ายความฝัน อยู่ในวิธีที่เคารพ และกลมกลืนกับธรรมชาติ ....
...อยู่อย่างคนที่น่าภาคภูมิ ได้อยู่ ได้กิน ได้ใช้ ด้วยสองมือของตนเอง และความเอื้ออารีของชุมชน...
...ผมเคยไปออกค่าย ไปทำไร่ ทำนา และครั้งหนึ่งไปฝึกงาน ที่กุดชุม จ.ยโสธร ซึ่งเวลาส่วนใหญ่ไม่ได้ใส่ใจกับกรอบวิชาฝึกงานเท่าใดนัก เพราะมัวแต่เพลิดเพลินกับการช่วย พ่อ กับแม่(ที่บ้านที่เราพักด้วย) ทำไร่ ทำนา เลี้ยงวัว
...เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขกับชุมชนชนบทมากพอควร
ฝัน...เราเคยฝันที่จะใช้ชีวิตเช่นนี้.....แต่วิถีที่เป็นอยู่ยากยิ่งที่จะทำได้ เราจึงต้องพยายามทำอะไรเท่าที่ทำได้ในวิถ๊ที่เราเดิน
....ด้วยความเคารพในชาวนา ชาวไร่ และผู้ใช้แรงงานทุกท่าน
"ทุกวันฉันเปลี่ยนแปลงโลก"

น่าชื่นใจดีนะคะ

พี่แตนหวัดดีคับ

คิดถึงพี่แตนจริงๆ
ช่วงนี้ผมยุ่งมากๆๆๆๆ

แต่ก็คิดถึงพี่แตนเป็นพิเศษ จริงๆนะ
ขอให้ร้านขายแก๊สคุ้มครองพี่แตน

เป็นลมเมื่อไหร่บอกนะ จะไปผายปอด
555555

เป็นลมไรฟ่ะเก่ง ยังสาวเฟ้ย ไม่เป็นไรหรอก อิอิ

เรานำเสนอบางแง่มุมยังไม่สมบูรณ์...

แรงงานที่ช่วยกันปลูกข้าวทั้งหมด ไม่ได้มีการจ้างเลยนะคะ

ยังคงเป็นวิธีลงแขก...ซึ่งจะช่วยลดภาระค่าจ้างไปได้มากโขเลย...

แต่ใช่ว่าทุกบ้านจะทำได้ ก็ยังมีบางบ้านที่ต้องจ้างแรงงานอยู่เหมือนกัน...เราเห็นและรู้แบบนี้ก็รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง ว่าอย่างน้อย คนที่นี่ก็ไม่ได้ละทิ้งวิถีเดิมๆไปซะทุกเรื่อง...ยังมีบางแง่มุม ที่ความงดงามยังคงอยู่

หวัดดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ

เห็นกระติ๊บข้าวเหนียมแล้ว....

ดูแล้วรู้สึกซาบซึ้งกับความงดงามของวิถีชีวิตไทยชนบท
เป็นอย่างมากค่ะ .. ชีวิตที่เรียบง่ายแต่งดงาม
ที่อยากให้ยังคงดำรงอยู่คู่กับประเทศไทยตลอดไป

ยังไงๆ ชนบทก็ยังมีความงามเรียบง่ายให้เห็นอยู่
เพียงแต่ว่า แต่ละคนจะปรับตัวได้กันอย่างไรเนาะ

เข้ามาฟังเพลงเพราะๆ

หน่อต้มกับน้ำปู๋เจ้า ....สุดยอดละ

กับข้าวที่เอาไปกิ๋นก๋างโต้งเนี่ยลำกู้อย่างเลยเนาะ
อากาศดี บรรยากาศดี
ก๋างโต้งบ่มีคนหน้าบูดหน้าบึ้ง มีก้าคนยิ้มแย้มแจ่มใส
แม้ว่าแดดจะฮ้อนมอกใดก็ตาม

ชอบไปผ่อก๋างโต้งก๋างนาเจ้า มันโล่ง สบายตาดี ปลอดโปรง

ภาพสวย วิวใส น้ำใจงาม

เป็นความงดงาม ที่พี่ไม่เคยได้สัมผัสเลย

โอ้................. ชีวิต

อรุณสวัสดิ์ทุกคนเลยเจ้า....

ยินดีขนาดเลยเน้อที่แวะมาแอ่วบล็อคเฮา

ราตรีสวัสดิ์ครับ
หลายคนคงกำลังเตรียมตัวนอน
............................
แต่วันนี้เราเพิ่งจะต้องเริ่มต้นทำงาน(เข้างานกะดึก)

ทำงานกะดึกหรอจ๊ะ...โถๆ น่าเห็นใจนะเนี่ย

ขอบคุณนะคะที่ไปชวนป้าติ๋วมากินข้าวมื้อเย็น
พอเห็นคำชวนก็รีบมาเลย แต่มาดึกไปหน่อยเนอะ

แอบไปอ่านใน profile เลยได้ทราบว่าเป็นคนเลี้ยงแมว
เหมือนกัน ดีใจที่ได้รู้จักคนรักแมวอีกคนนึงค่ะ

เมื่อก่อนตอนเรียน เคยไปขอลอง ดำนา โอ้โห.. เดินสองก้าว ล้มตุ้บ ๆ
ม่ายหวาย..ถึงได้รู้ ถ้าไม่แกร่งจริงๆ ยากมากเลย

--ป้าติ๋ว หนูเลี้ยงหลายตัวเลยค่ะ ตอนนี้ถึงขั้นเต็มบ้านแล้วอ่า ทั้งแมวเค้า แมวเรา มันมากันใหญ่

--Sfumato นั้นสิ แค่เดินไต่ตามคันนาให้เร็วและมั่นคงนี่ก็สุดยอดแล้วแหล่ะ...อิอิ

บรรยากาศดีมากเลยค่ะ เราก็เป็นเด็กต่างจังหวัด บ้านคุณย่าก็ทำนา แต่ว่าไม่เคยสักครั้งที่จะได้สัมผัสบรรยกาศแบบนี้

ชื่นใจที่ได้ดู และขอบคุณที่แวะไปเที่ยวที่บล๊อกเราค่ะ