จิ้นคุณพีกับน้องก้อง ++So sweet moment++ (1)

หลังจากก้องกับพีกลับมาจากอเมริกา การผ่าตัดประสบผลสำเร็จ ครอบครัวของก้องได้ชวนกันออกมาฉลองในวันหยุดที่บ้านที่ระยอง งานเลี้ยงได้จัดขึ้นง่ายๆ บรรยากาศบาร์บีคิวริมทะเลมีเปิดเพลงคลอ บรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่น

เมื่องานเลี้ยงเริ่มซา ก้องและพีเดินจูงมือกันออกมาที่ริมทะเล เพื่อสูดอากาศรับลมก่อนนอน ริมทะเลสงบเงียบไม่มีผู้คน

ก้อง: “พี...ผมมีความสุขที่สุดเลยวันนี้...ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า...ตาผมมองเห็นอีกครั้ง” ก้องเดินไปพูดไป พร้อมยิ้มกว้าง

พี: “”อืม...ก้อง...เราผ่านเรื่องร้ายๆ มาเยอะแล้ว...ตอนนี้ก้อเหมือนฟ้าหลังฝนนะ...มันจะสวยงามเสมอ”

ก้อง: “อืม...” เดินยิ้มอย่างมีความสุข

ทั้งคู่เดินมาไม่ไกลจากตัวบ้านมากนักเพราะว่าเปนเวลามืดแล้ว จึงหยุดยืนชมทะเลกันเงียบๆ มีเสียงเพลงจากตัวบ้านลอยคลอมาเบาๆ ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกัน รับรู้ความสุขได้จากมือที่สอดประสานกันแน่นหนา ซักพักก้องก้อชวนพีเดินกลับ

พี: ขณะจะเดินกลับ ได้ยินเสียงเพลงโปรดลอยมา ดึงมือก้องให้หยุด เหมือนนึกอะไรได้

ก้อง: หยุดตามแรงของพี ทำหน้างง “พี...มีอะไรเหรอ”

พี: หันไปมองหน้าก้องเหมือนนึกอะไรได้ “ก้อง...เต้นรำกับผมหน่อยนะ”

ก้อง: “หา...อะไรกันคุณ...ผมเต้นไม่เป็น” หน้าแดงขึ้นเล็กน้อย

พี: “ไม่เปนไร...เต้นตามผมนะ” พีพูดจบหันหน้าเข้าหาก้อง จับมือก้องสองข้างให้โอบรอบคอเค้า แล้วดึงตัวก้องเข้ามาใกล้ แล้วเอามือสองข้างของตัวไปโอบรอบเอวก้อง อย่างรวดเร็ว

ก้อง: ตกใจ แต่ไม่ได้ขัดขืนพี ยอมตามแรงที่พีจับ อย่างเขินๆ

พี: แขนที่โอบรอบเอวก้อง กระชับแน่น ดึงก้องเข้ามาแนบชิดร่างของเค้า เอาหน้าผากของตัวเองจรดหน้าผากของก้อง เริ่มเคลื่อนตัวตามจังหวะเพลง อย่างช้าๆ “ผมชอบเพลงนี้...ให้เกียรติเต้นรำกับผมนะครับ...คุณก้องบดินทร์”

ก้อง: เขิน หน้าแดง แต่ก้อเคลื่อนตัวไปตามพี อย่างแข็งๆ อมยิ้ม “บ้า...ถามตอนบังคับคนอื่นเค้าไปแล้วนี่นะ...จะถามทำไม”

พี: ยิ้มรับคำพูดแก้เขินของก้อง จับก้องเข้ามากอดแนบอก กระซิบข้างหูก้อง “แต่คุณเป็นคนเดียวที่ผมจะถาม...ไปตลอดชีวิตที่เหลือนี้นะ” ยิ้ม “ผมรักคุณนะก้อง”

ก้อง: รู้สึกถึงลมหายใจที่เป่าใบหู ได้ยินเสียงบอกรักที่หวานจับใจ อมยิ้ม กระชับแขนที่โอบรอบคอพี “พี...ผมก้อรักคุณ”

พี: ยิ้มกว้างปลื้มกับคำบอกรักของก้อง ค่อยๆ ถอยตัวเองมา จ้องหน้าคนรัก ส่งสายตาหวานซึ้ง เพลงจบไปเมื่อไหร่ก้อไม่รู้ รู้แต่ความรักที่เค้ามีให้ก้องจะไม่มีวันจบ เอามือสองข้างของตนมาจับใบหน้าก้องไว้ แล้วค่อยๆ ประทับริมฝีปากไปที่หน้าผากของก้อง เพื่อเป็นการแสดงความรัก

ก้อง: หลับตาพริ้มรับ การจรดริมฝีปากที่หน้าผากของพี

พี: เมื่อพีเสร็จจากหน้าผาก ก้ออ้อยอิ่งไม่ยอมละไปจากใบหน้าของก้อง ไล่ริมฝีปากมาจรดที่เปลือกตา และข้างแก้ม

ก้อง: รู้สึกถึงลมหายใจของพีที่ไล้วนที่ใบหน้าของตน ใจเต้นแรง แต่มีความสุข ปากอมยิ้มไม่หุบ เค้ามีความสุขมาก

พี: ถอยใบหน้าออกมา แต่มือสองข้างยังจับใบหน้าก้องไว้ จ้องตาก้องอย่างแน่วแน่ หวานซึ้ง “ก้อง...ผมรักคุณนะ...คุณคือหัวใจของผม...และมันจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป”

ก้อง: ยิ้มกว้างรับคำพูดของพี พยักหน้ารับ น้ำตาเริ่มเอ่อ ริมขอบตา

พี: ใช้นิ้วปาดน้ำตาจากริมขอบตาก้อง ยิ้มอ่อนโยน ลากนิ้วมาแตะที่มุมปากก้อง ตามองไปที่ริมฝีปากของก้อง ค่อยๆ เอียงหน้าเข้าไปใกล้

ก้อง: รับรู้ในสัญญาณที่พีส่งมา ค่อยๆ หลุบเปลือกตาลงต่ำ รับสัมผัสที่กำลังจะมาถึง

พระจันทร์ครึ่งเสี้ยว ฉายแสงอ่อนลงมาให้เห็นเป็นเงาของคนทั้งคู่ยืนแนบชิดกันรางๆ ทอดลงบนหาดทราย โดยมีเสียงคลื่นเป็นฉากหลัง

-------------------------------------

Create Date : 07 มกราคม 2553 Last Update : 9 มกราคม 2553 12:10:07 น. Counter : 805 Pageviews.		9 comments
Share Tweet