ฟิคสั้น ตอนเมื่ออยากจะหวาน ไม่เลือกเวลา

ณ บ้านพีก้อง พีนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟา ก้องเดินมานั่งลงข้างๆ พี

ก้อง: “พี ผมมีเรื่องจะคุยด้วยหน่อยน่ะ”

พี: เอื้อมมือไปกดรีโมทปิดทีวี แล้วหันหน้ามาหาก้อง “ว่าไงก้อง”

ก้อง: “พี ผมคิดว่าจะเรียนขับรถอ่ะ”

พี: หน้าตาสงสัย เลิกคิ้วสูง “หืมมม คุณนึกยังไงล่ะก้อง จะเรียนขับรถ”

ก้อง: “อืม ผมเก็บเงินได้ก้อนนึงแล้ว ก้อว่าจะซื้อรถนะพี แล้วก่อนซื้อก้อเลยอยากขับให้เป็นก่อนน่ะ คุณสอนผมหน่อยสิ ผมเคยเรียนมาบ้างแล้วแหละ แต่คงต้องรื้อนิดหน่อย”

พี: “อืมม ให้สอนคุณขับรถอ่ะมันไม่ยากหรอกก้อง แป๊ปเดียวก้อน่าจะเป็น แต่ว่าผมว่าคณไม่เห็นต้องขับเองเลยนี่ ให้ผมไปรับไปส่งก้อดีออก”

ก้อง: “แต่ผมเกรงใจคุณนะพี จะให้คุณมารับมาส่งผมตลอดอ่ะ ที่ทำงานคุณกับผมก้อไม่ได้ใกล้กันมาก ผมว่าผมหัดขับเองแหละดีแล้ว จะได้ดูแลตัวเองได้”

พี: “ก้อง แต่ผมไม่อยากให้คุณดูแลตัวเองได้นี่....เพราะผมอยากดูแลคุณ”

ก้อง: “จะบ้าเหรอพี ผมไม่ใช่เด็กนะจะต้องให้คุณมาดูแลผมตลอดได้ยังไง”

พี: “โธ่...ก้อง ผมไม่ได้บอกซะหน่อยว่าผมดูแลคุณเพราะว่าคุณเป็นเด็ก แต่ผมดูแลคุณเพราะคุณเป็นแฟนผมต่างหาก”พูดจบก้อส่งยิ้มหวานให้ก้อง “อีกอย่างนะ ถ้าผมไม่ไปรับไปส่งคุณ พวกที่จ้องคุณอยู่ก้อจะคิดว่าคุณไม่มีเจ้าของอ่ะสิ ไม่เอาหรอก ผมต้องคอยดูคุณเอาไว้”

ก้อง: ตกใจเล็กน้อย “พวกที่จ้องผม อะไรกันคุณ มีที่ไหนกัน”

พี: “มีสิก้อง ผมเห็นนะ ตอนผมไปรับคุณอ่ะ มีคนมองตั้งเยอะแยะ ไม่รู้แหละ...ผมยอมให้คุณคลาดสายตาตอนคุณทำงานแค่นั้นก้อพอแล้ว” พูดจบก้อเมินหน้าทำงอนๆ

ก้อง: หัวเราะคิก “คนที่มองนั่นอ่ะ เค้ามองคุณไม่ใช่เหรอพี”

พี: “ก้อง จะมองใครผมไม่รู้นะ แต่ผมจะไม่มีทางเปิดโอกาสอะไรให้คนที่มองคุณเด็ดขาด”

ก้อง: เอื้อมมือไปกุมมือพีไว้ “พี คุณจะกลัวอะไร....ยังไงผมก้อมองคุณคนเดียวนะ คุณไม่เชื่อใจผมเหรอ”

พี: กระชับมือที่จับให้แน่นขึ้น “ก้องผมเชื่อใจคุณนะ ผมแค่ทนให้คุณอยู่ห่างจากผมนานๆ ไม่ได้” ยกมือก้องมาแนบอก ส่งสายตาจริงจังให้ “ผมคิดถึงคุณ”

ก้อง: โดนสายตาพีจ้อง แทบละลาย เขินหน้าแดง “บ้าน่ะพี..เวอร์”

พี: “ผมไม่ได้เวอร์นะก้อง...ผมคิดถึงคุณจิงๆ นี่ จะให้คุณอยู่ห่างจากผมอะไรกันนานๆ น่านะๆ” เอิ้อมมือทั้งสองข้างไปรวบตัวก้องเข้ามาในอ้อมกอด “จะเรียนขับรถก็ได้ แต่ว่าให้ผมไปรับไปส่งเหมือนเดิมเหอะน้า ก้อผมคิดถึงคุณ อยากดูแลคุณนี่”

ก้อง: ตกใจเล็กน้อยตอนโดนพีรวบตัวเข้าไปในอ้อมกอด แต่อดอมยิ้มออกมาไม่ได้ เมื่อเห็นพีอ้อน “โธ่...พีไม่อย่างนั้นผมจะหัดไปทำไมเนี่ย ถ้าไม่ได้ขับ”

พี: “ก้อเรียนเอาไว้เฉยๆ ก้อได้นี่ เผื่อฉุกเฉิน ผมขับรถไม่ได้ คุณก้อจะได้ขับพาผมเที่ยว แต่ถ้าผมยังขับได้ ยังไงๆ คุณก้อต้องให้ผมไปรับไปส่ง” กอดกระชับก้องแน่นขึ้น แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้กระซิบข้างหูก้อง “ให้ผมดูแลคุณนะครับ....ที่รัก”

ก้อง: หัวใจเต้นแรง เมื่อได้ยินคำพูดแสนหวานหวานจากพี ยิ้มสุขใจ พยักหน้าเล็กน้อย “อืมๆ ก้อได้ งั้นผมไม่รีบเรียนละกัน เรียนไปก้อไม่ได้ขับอยู่ดี เฮ้ออ คุณนี่มันจิงๆ เลยนะ”

พี: ยิ้มกว้าง เอาหน้าเข้าไปใกล้ สัมผัสริมฝีปากกับแก้มของก้อง ขโมยหอมแก้มฟอดใหญ่ “น่ารักจิงๆ คร้าบบ แฟนใครครับเนี่ย ว่าง่ายจิงๆ”

ก้อง: “ก้อคุณอ่ะ กล่อมผมซะจนผมต้องยอมเลย ฮึ้ยยส์” พูดจบก้อพยายามจะดิ้นออกจากอ้อมกอดพี แต่ไม่หลุด ได้แค่มานั่งหันข้างให้พี ทั้งที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของพีอยู่

พี: อมยิ้มกับท่าทางเหวี่ยงๆ ของก้อง เอาคางเกยไหล่ก้องไว้ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ส่งยิ้มหวานให้ก้อง “ก้อง...ก้อผมแค่อยากดูแลคุณ...ให้ผมดูแลคุณ....ไปตลอดชีวิตนะครับ”

ก้อง: ใจสั่นเมื่อได้ยินคำพูดหวาน กระซิบข้างหู หันหน้าไปสบตาพี และได้รับสายตาหวานจริงใจตอบกลับมา จนก้องเขินหลบตาพี แล้วก้อรับรู้สัมผัสจากมือของพีมาประคองใบหน้าของเค้า ให้หันหน้าเข้าหาพีอีกครั้ง

พี: ประคองใบหน้าของก้องให้สบตาเค้า “ก้อง....คุณคือชีวิตของผม....ผมอยากดูแลคุณ...ผมรักคุณนะครับ”

ก้อง: เมื่อสบวายตาที่จริงจัง ประกอบกับคำพูดที่แผ่วเบา แต่ความหมายกลับหนักแน่น หัวใจของก้องก้อเต็มตื้นไปด้วยความรักที่มีต่อพี ดวงตารื้นด้วยน้ำตา ก้องเอื้อมมือมาจับมือพีที่ประคองใบหน้าเค้าไว้ “พี...ผมก้อรักคุณนะ...ขอบคุณนะที่ดูแลผม”

พี: ส่งรอยยิ้มอ่อนโยนให้ก้อง พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก้องเรื่อยๆ ไปที่หูของก้อง เป่าลมหายใจกระซิบแผ่วเบา “ก้อคุณเป็น...’ที่รัก’ ของผมนี่ครับ....คุณก้องบดินทร์” พูดจบก้อไล่ลมหายใจมาที่ข้างแก้ม ริมฝีปากไล้ผ่านข้างแก้มอย่างแผ่วเบา

ก้อง: ใจเต้นแรง รู้สึกรักพีมากขึ้นอีกล้นหัวใจ รู้สึกอยากตอบแทนความรักของพี จึงเป็นฝ่ายหันหน้าเอียงไปหาริมฝีปากของพีที่อยู่ข้างแก้มของเค้า แล้วบรรจงประทับริมฝีปากของเค้า ลงบนริมฝีปากของพีอย่างแผ่วเบา....

--------------------------------------------------------------

Create Date : 23 มีนาคม 2553 Last Update : 9 พฤษภาคม 2553 11:42:57 น. Counter : 2725 Pageviews.		7 comments
Share Tweet