แตงกวา : หล่นปุ๊ก!!

ปฐมบทเริ่มต้น ก็อันเนื่องมาจาก... แม่แมวตัวหนึ่งบนหลังคาบ้าน สีกระดำกระด่าง (เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเขาเรียกสีนี้ว่า สีกระดองเต่า) ก็ตั้งชื่อว่า "แม่กุหลาบ" (ตั้งให้ตรงข้ามกับสีตัวเลย) แม่กุหลาบได้พบรักกะพ่อแมวบนหลังคา เป็นพ่อแมวสีนวลๆ พอคลอดลูกออกมาครอกแรก ก็พาลูกมาผูกปิ่นโตบนหลังคาบ้าน คนให้อาหารหัวฟูๆ ก็เลยต้องพยายามจับแม่แมวไปทำหมัน แต่ไม่บังเกิดผล เพราะชีดุมั่กๆๆๆ เลยได้แต่จับลูกแมวครอกแรกไปทำหมัน แล้วเวลาก็ผ่านไป แม่กุหลาบก็มีลูกมาอีก 3 หน่อ คนหัวฟูๆก็พยายามจับแม่กุหลาบไปทำหมันอีก ก็ไม่เป็นผล เพราะชีคงเส้นคงวา ดุเสมอต้นเสมอปลาย สุดท้ายก็ได้ลูกแมว 3 ตัวไปทำหมันอีก



รูปแม่กุหลาบ ขวามือสุด ส่วนน้องขาว กะ น้องส้ม เป็นลูกแมวครอกแรกของแม่กุหลาบ
v
v




เวลาก็ผันผ่านไปอีก จนในที่สุด ก็เห็นลูกแมวตัวหนึ่งมาป้วนเปี๊ยนๆอยู่บนหลังคา ใกล้ๆกะแม่กุหลาบ ก็บางอ้อว่า แม่กุหลาบชีมีลูกครอกที่สามแล้ว เฮ้อ! เรื่องมันควรจะจบว่า คนหัวฟูก็พยายามจับแม่กุหลาบไปทำหมัน ผูกมิตรกะลูกแมว รอลูกแมวโต จับลูกแมวไปทำหมัน ........ ช่วงนั้น เป็นหน้าฝน ฝนตก หลังคาเปียก ลื่น วันหนึ่งก็ได้ยินเสียงลูกแมวร้องแหง่วๆๆ แม๊วๆๆ หาแม่ เลยชะเง้อชะแง้ออกไปดู ก็เห็นตัวเล็กๆมอมๆ วิ่งวุ่นวนไปวนมา มองขึ้นมาทางหลังคา ก็น่ะสิ ใช่น่ะสิ ลูกแมวของแม่กุหลาบตกหลังคา แป่ววว



คนให้อาหาร เปลี่ยนสภาพ แปลงกาย เป็น หน่วยกู้ชีพ โดยฉับพลัน หิ้วตะกร้า เชือก อาหารซอง ไป เตรียมตัวไปจับลูกแมว ชาวบ้านชาวเมืองก็มองกันแปลกๆ (คือ ต้องเดินอ้อมไปในซอยข้างหลังบ้าน เพื่อไปขอเข้าบ้านคนอื่นที่ติดกับหลังบ้านตัวเอง) ไปดักหน้าดักหลัง ในที่สุดก็จับมาได้ แม้จะได้รอยเขี้ยวเล็กๆฝังที่ข้อมือมา 4 รู ก็ว่า เอาเถอะ ช่วยมาได้แล้ว จะได้สบายใจสักที พอได้มา ก็จับโยนออกไปบนหลังคาคืนให้แม่กุหลาบ เธอก็ดี๊ด๊า รีบมาปลอบลูกเป็นการใหญ่



ความดีใจ สบายใจ คงอยู่ไม่นาน ผ่านไปอีก 1 สัปดาห์ กลับมาจากเที่ยวทะเล ด้วยความสนุกสนาน มีความสุข กลับมาปุ๊บ ยังไม่ทันจะเก็บของเสร็จ ก็ได้ยินเสียง "แม๊ว แม๊ววววว แม๊ววววววววว" อุ๊บ เสียงนี้คุ้นมากๆๆ คล้ายๆว่า เคยได้ยินเมื่ออาทิตย์ก่อน อ่ะเฮ้ย ไอ้ตัวมอมๆตัวเดิมนี่หว่า ตกอยู่ที่เดิมๆด้วย



เช่นเคย หน่วยกู้ชีพ ออกปฏิบัติการ แต่คราวนี้ไม่ง่ายวุ๊ย เหมือนไอ้ตัวมอมมันรู้ มันเปลี่ยนที่ซ่อน เพียรตามหาตามจับอยู่ 2-3 วัน จนท้อ ต้องเล่นไสยศาสตร์ ประมาณว่า "ถ้าวันนี้ออกไปแล้วไม่เจอ จะไม่มาตามหาแล้วนะ ชิชะ" แล้วก็เจอจริงๆ ไอ้ตัวมอมไปหลบอยู่ใต้กองไม้ผุๆ พอเปิดแผ่นไม้ขึ้น ก็เห็นว่าหมอบแอ้แต้ เลยจับหนังคอหิ้วขึ้นมาสบายๆ ยัดลงตะกร้า หิ้วกลับบ้าน ลั่นล๊า...



โฉมหน้าไอ้ตัวมอม
v
v




หน้าตาใสซื่อ บริสุทธิ์





แววตาเช่นนี้ โตแล้วก็ยังเป็นอยู่





หน้าผอมๆ ตัวมอมๆ





ช่วยมาได้รอบที่ 2 นี้ ก็เลยตัดสินใจว่า อย่ากระนั้นเลย เราพามาหาบ้านในเวบดีกว่า เผื่อโชคดีไอ้ตัวมอมจะได้มีบ้านอยู่ และแล้ว และแล้ว .... สวรรค์ก็มีตา ฟ้าก็เป็นใจ เอิ๊กๆๆ (เขียนเว่อร์ไปงั้นๆแหละ) สุดท้ายก็ได้บ้านจริงๆจ้ะ ได้อยู่บ้านคนหัวฟูนี่แหละ เอิ๊กๆๆ


: :
: :
: :
: :
: :


เวลาผ่านไป ผ่านไป ผ่านไป ... ปัจจุบัน ไอ้ตัวมอมก็เป็นเช่นฉะนี้
v
v

Create Date : 28 กรกฎาคม 2550 Last Update : 28 กรกฎาคม 2550 14:12:16 น. Counter : 836 Pageviews.		21 comments
Share Tweet