Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2549
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728 
 
5 กุมภาพันธ์ 2549
 
All Blogs
 
ปฏิบัติการเบาแผ่นดิน (ตอนที่ 3 แด่น้อง)

ตอนที่ 1 บันทึกการเดินทาง //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=somjord&month=02-2006&date=04&group=2&blog=1

ตอนที่ 2 สร้างเสาธง //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=somjord&month=02-2006&date=05&group=2&blog=1

...

ตอนที่ 3 แด่...น้อง ๆ หรือตัวเราเอง ?


เชื่อว่าในโลกนี้ไม่มีการให้ชนิดใดหรอก ที่ไม่ได้สิ่งตอบแทน แม้แต่การกระโดดรับกระสุนตายแทนคนที่ไม่ได้รู้จัก สิ่งที่ได้คือไม่ใช่เพียงแค่ความตายแน่นอน เพียงแต่ว่าเรา จะมองหาจุดดีของการให้นั้นทางด้านไหน

กิจกรรมที่เราได้ไปทำนี้ ผิวเผินแล้วดูเหมือนกับว่านี่คือการให้ แต่... เพื่อน ๆ ที่ไปนั้นต่างทราบดีว่า เรา... ไปเพื่อรับ
....

การไปสร้างเสาธงให้กับโรงเรียนในครั้งนี้เป็นประเด็นหลักก็จริงอยู่ แต่คงจะไม่ดีเท่าไหร่ถ้าเราไม่ได้ทำกิจกรรมกับน้อง ๆ เหล่านั้น

เราจึงขนขนมนมเนย เครื่องนุ่งห่ม อุปกรณ์กีฬาและการเรียน หนังสือการ์ตูน ของเล่น และอีกมากมายซึ่งได้มาจากการบริจาคและพวกเราซื้อขึ้นไป

กว่าสิ่งของเหล่านั้นจะได้แจกให้กับน้อง ๆ สภาพก็เยินน่าดู เพราะต้องอัดรวมไปกับอุปกรณ์ทำเสาธงและบรรดาก้น ๆ ของพวกเราที่อัดกันเป็นปลากระป๋องอีกกว่า 20 ชีวิต

แต่... ครั้นจะไปแจกเลยมันก็กะไรอยู่ มันต้องเล่นสนุกกันหน่อยสิ...

พอแดดร่มลมตก พวกเราก็จับพวกน้อง ๆ มายืนกลางสนาม แล้วแบ่งน้อง ๆ ออกเป็น 4 กลุ่ม โดยในแต่ละกลุ่มจะมีพี่เลี้ยง(ซึ่งก็คือพวกเรา)อยู่กลุ่มละ 2 คน

กติกา : หากเล่นกิจกรรมกันแล้วกลุ่มไหนแพ้ ต้องให้พี่เลี้ยงออกมาเต้นให้น้อง ๆ ดู หน้าเสาธง

สำหรับเกมส์แรก ตั้งชื่อว่า ห่วงยางข้ามเขา (ชื่อแล้แหล)

ให้น้อง ๆ เอาปากคาบหลอดไว้แล้วส่งห่วงยางทอด ๆ กันไปตั้งแต่หัวแถวไปจนถึงท้ายแถว โดยไม่ให้หล่น และห้ามใช้มือ

ดูตามภาพได้เลยครับ


ภาพความน่ารัก ๆ ของหนูน้อยชาวเขา


ลีลาการร้อยห่วง


วะเฮ้! วะเฮ้ย! อย่าเข้ามานะเว้ย! (แลมันแหยง ๆ ยังไงพิลึก)


เฮ่ย! ส่งแต่ยางนะเว้ย ไม่ต้องยื่นปากมา ข้ากลัว


ความใส ที่มาจากธรรมชาติล้วน ๆ ของน้อง ๆ

และนี่คือโฉมหน้าของพี่เลี้ยงกลุ่มผู้แพ้ครับ ต้องออกมาเต้นตามระเบียบ


ไก่ย่างถูกเผา ไก่ย่างถูกเผา (โอ้ว! พริ้วมากครับเจ้าอุ้มเอ้ย)

ต่อไปก็เกมเหยียบลูกโป่ง

ถ้าสังเกตดูจะเห็นว่าลูกโป่งถูกดึงมาถึงเข่ากันทุกคน อันนี้จำเป็นต้องทำอย่างนี้ครับ ไม่งั้นเศษหญ้าจะจิ้มลูกโป่งแตกก่อนได้เหยียบกันพอดี


ลุย!!!

และนี่คือผู้แพ้ครับ ต้องออกมาเต้นกันตามระเบียบอีกครั้ง


แอ๊ปเปิ้ล ๆ ๆ มะละกอ ๆ ๆ กล้วย ๆ ๆ ส้ม ๆ ๆ


พอหอมปากหอมคอ ทีนี้ก็มาถึงช่วงแจกของ


ผ้าห่มเอาปาย...


เอาไปห่มให้อุ่นนะครับ ไม่ใช่เอาไปจุดไฟเผาให้อุ่น เหมือนที่เป็นข่าวนา


ส่งมอบอุปกรณ์การศึกษาและอุปกรณ์การกีฬาทั้งหมดแด่คุณครู


ง้า!!! ทานทั้งอย่างนั้นไม่ได้นะจ๊ะหนู ต้องแกะถุงออกก่อน


มันแกะยังไงหว่า


แง่ง ๆ ๆ <<< เอ่อ! พี่ครับ นั่นไม่ใช่เสียงคนกินแล้วละครับ -_-“


ขนมที่ยังแจกไม่หมดก็นำมาวางรวมกันแล้วให้น้อง ๆ ยืนเข้าแถวเรียงตามอายุ ให้คนอายุน้อยสุดมีโอกาสได้เลือกก่อน แต่หยิบได้เพียงชิ้นเดียว


อ๊ะโหย! น่ากินหมดเลย จะเอาอันไหนดีหว่า


เพียบเลย ของของพี่ ๆ นำมาให้พวกเรา


ใครยังไม่ได้ขนมยกมือขึ้นนนนน (แล้วที่ติดอยู่ที่มือนั่นอะไรฟะ)


ถ่ายรูปหมู่ไว้อวดด้วย


เฮ้!!!!!!! เสร็จภาระกิจแล้ว

...
เชื่อว่ามีหลายคนที่คิดแปลกแยกออกไปเกี่ยวกับกิจกรรมจำพวกนี้ บ้างก็ว่าดี บ้างก็ว่าทำไมต้องไปเปลี่ยนวิถีชีวิตของพวกเขาด้วย จึงขอจำแนกมุมมองออกเป็น 3 ส่วนดังนี้

มองมุมที่ 1
- พวกเขาคือกลุ่มคนที่ไร้โอกาสทางการศึกษา ขาดคนเหลียวแลทางด้านความเป็นอยู่ เราน่าจะเปิดโลกกว้างให้กับพวกเขา โดยการนำเทคโนโลยีเข้าไปให้พวกเขา

มองมุมที่ 2
- พวกเขาอยู่กันอย่างนั้นมาตั้งนานแล้ว วิถีที่เขาเป็นอยู่นั้นเหมาะสมกับรูปแบบทางวัฒนธรรม ทำไมเราต้องไปเปลี่ยนโดยการยัดเยียดสิ่งที่เราเรียกว่า
ความทันสมัยให้กับพวกเขา ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร

มองมุมของพวกเรา
พวกเราไม่ได้มองพวกเขาว่าด้อยโอกาสทางการศึกษาในแบบที่ 1 และพวกเราไม่ได้หวังจะยัดเยียดสิ่งของของคนเมืองในแบบที่ 2 พวกเราไม่ได้ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น เพียงแต่พวกเรานำสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้มาจ่ายเป็นค่าความสุข เราเอาเสาธงไปแลกกับความสำนึกในชาติ เราเอาขนมไปแลกเป็นความสนุกสนานที่เราได้รับจากฟันหลอ ๆ ของเด็ก ๆ

เอาขนมนมเนยเล็ก ๆ มาให้พวกเขาลองชิม ลองทาน ให้พวกเขาเรียนรู้วิถีชีวิตของพวกเราบ้าง เพราะนี่เป็นสิ่งที่พวกเรามี

ออกจะเห็นแก่ตัวไปหน่อยสำหรับคำกล่าวเท่ ๆ ที่รายการโทรทัศน์มักจะเอามาพูดกันว่า "เราไม่ควรนำวิถีชีวิตของคนเมืองไปให้กับเขา เพราะจะทำให้เขาเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต" มันก็ถูกต้องอยู่ แต่ในทางกลับกัน พวกเขาไม่ได้โง่ ถ้าเป็นอย่างนั้นคนเมืองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียนรู้วิถีชีวิตของเขาเหมือนกันอย่างนั้นหรือ

เพราะนี่คือโลก จะดีกว่าไหมหากเขาได้เห็นวิถีชีวิตในแบบของเราด้วย แล้วให้เขา "เลือก" เอง

จะดีกว่าไหมหากเขาได้เห็นวิถีชีวิตในแบบของเราด้วย แล้วให้เขา "ประยุกต์"


…



Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2549 9:44:56 น. 23 comments
Counter : 1814 Pageviews.

 
เราอาจจะเปลี่ยนวิถีของเราไม่ได้ แต่เราก้อสามารถแลกเปลี่ยนประสบการณ์ที่เป็นส่วนหนึ่งของวิถีเราได้..
เฉกเช่นเหมือนกับหลากหลายผู้คนที่ต้องการไปสัมผัสกับวิถีของคนที่แตกต่างไป เพื่อให้ได้เรียนรู้ในสิ่งที่ยังไม่เคยรู้..


โดย: Legolas_Greenleaf IP: 58.147.32.250 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:7:04:33 น.  

 
อื่ม ถ้ามีโอกาสก็อยากจะไปทำไรให้น้อง ๆ บ้าง


โดย: sinbac IP: 203.144.236.242 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:48:12 น.  

 
เห็นหัวไอ่สนไวๆ นะ ทำความดีกะเค้าเป็นด้วยนะแก


โดย: ไร้น้ำยา IP: 58.10.215.23 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:52:25 น.  

 
...
..
.

เออ..ดีหว่ะ
เสียดายที่ไปไม่ได้...


โดย: กูมิ้นท์` IP: 203.170.242.131 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:50:01 น.  

 
ตามมาอ่านกิจกรรมดีๆ


โดย: แกะดำ IP: 161.200.95.114 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:15:20:15 น.  

 
ไปไม่ชวน


โดย: รวยระรินกลิ่นชา IP: 203.154.148.66 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:36:14 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ะ

ขอบคุณที่ไปคอมเม้นต์ให้..

อ่านแล้ว.. จริงอย่างที่คุณว่าค่ะ..
ชอบค่ะ...


โดย: ม็อคค่าเย็น วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:15:56:34 น.  

 


ดีแล้วท่าน

นานๆๆได้เห็นที

ปีหน้าไปด้วยคน


โดย: แม่มดแห่งทะเลทราย IP: 61.91.86.53 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:11:56 น.  

 
น้องๆน่ารักจังเลยค่ะ
กิจกรรมดีๆ แบบนี้ น่าทำต่อนะคะ


โดย: BBwindy วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:11:15:45 น.  

 
โห เห็นแล้วอยากไปบ้างจังค่ะ


โดย: surely (surely ) วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:25:02 น.  

 
ภาระกิจครั้งนี้ เสร็จสมบูรณ์ได้อย่างน่าภูมิใจน่ะครับ

ต่างก้อ ยิ้มระรื่น ชื่นบานกันเป็น ทิวแถว

รู้สึก .. เหมือน กับว่า รอยยิ้ม จาก น้องๆ มัน แผ่กระจาย

คำขอบคุณมาให้ด้วย


......

..... ขอบคุณครับ

ปีหน้า จะไป เล่น แปรงร่าง ที่นั้นให้ได้เลยครับ

แล้วเจอกาน....



กี กี๊





โดย: กูคือเทพเจ้า IP: 58.136.192.47 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:06:03 น.  

 

หนูเพิ่งอ่านหนังสือจบไปหนึ่งเล่ม.. เค้าบอกประมาณว่า..

... เราเยียวยาจิตใจตนเอง ด้วยการช่วยเหลือคนอื่น...

หาไม่เจออะค่ะ ว่าประโยคจริงๆมันว่าอย่างไร...

...แต่ก็อาจจะจริงก็ได้เน้อ...


@^_______________^@


ปล. อ่านจบหมดแล้วค่ะ ชอบมากกกก... ขอบคุณอีกครั้งนะคะ หนังสือจริงๆออกเมื่อไหร่ อย่างลืมบอกด้วยนะคะ ^^



โดย: P_JUNG_PIGLET วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:13:10:39 น.  

 
ออกจะเห็นแก่ตัวไปหน่อยสำหรับคำกล่าวเท่ ๆ ที่รายการโทรทัศน์มักจะเอามาพูดกันว่า "เราไม่ควรนำวิถีชีวิตของคนเมืองไปให้กับเขา เพราะจะทำให้เขาเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต" มันก็ถูกต้องอยู่ แต่ในทางกลับกัน พวกเขาไม่ได้โง่ ถ้าเป็นอย่างนั้นคนเมืองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียนรู้วิถีชีวิตของเขาเหมือนกันอย่างนั้นหรือ เพราะนี่คือโลก จะดีกว่าไหมหากเขาได้เห็นวิถีชีวิตในแบบของเราด้วย แล้วให้เขา "เลือก" เองจะดีกว่าไหมหากเขาได้เห็นวิถีชีวิตในแบบของเราด้วย แล้วให้เขา "ประยุกต์"

..
เราอยากเสริมว่า .. นอกจากให้เค้าเห็นแล้ว
อย่าลืมแนะด้วยค่ะ
...ก็เหมือนเวลาที่เราเจอของที่ใหม่
maturity กับ bckgrd knowledge ก็เป็น factor สำคัญ
ที่จะทำให้คนที่กำลังตัดสินใจว่า จะรับหรือประยุกต์
มองเห็นข้อดีข้อเสีย มากน้อย ... ชัดไม่ชัด
ต่างกันออกไปด้วยนะคะ ....



โดย: แ ม ง ป อ วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:09:34 น.  

 
เห็นรูปน้องพี่ แล้วน่าปลื้มใจ

อ้อ...ชอบชื่อ ปฏิบัติการ ค่ะ


โดย: coldfusionCF วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:4:33:29 น.  

 
อยากไปด้วยจัง

เจ็บใจจริงๆ ติดงาน


โดย: ไอ้แคท IP: 202.41.167.246 วันที่: 22 เมษายน 2549 เวลา:16:45:35 น.  

 
สุดยอดค่ะ


โดย: S__O__ IP: 124.120.163.199 วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:22:12:12 น.  

 
ต่างที่ ต่างถิ่น ต่างดิน ต่างน้ำ ต่างฟ้า ต่างแสง แต่ร่วมแรงร่วมใจ
น้องบอยเองจ้า


โดย: เส้นขนาน IP: 203.188.42.181 วันที่: 26 มิถุนายน 2549 เวลา:22:11:48 น.  

 
น้ามาให้กำลังใจลูกเอ๊ย


โดย: น้าสือสาว (โสมรัศมี ) วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:17:05:00 น.  

 
ตามมาชื่นชมกิจกรรมดีๆของคนดีๆแห่งโคตรถ่อย หมายถึงดุ๊กดิ๊กน่ะ


โดย: yutdamon IP: 61.90.183.10 วันที่: 24 ธันวาคม 2549 เวลา:12:50:23 น.  

 
ตามมาชื่นชมกิจกรรมนี้ และตามมาชื่นชมผลงาน งานเขียนค่ะ


โดย: ดาว..กลางวัน IP: 210.246.66.5 วันที่: 28 ธันวาคม 2549 เวลา:16:48:51 น.  

 


มาส่งความสุขหลังปีใหม่ค่ะ แหะ แหะ
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ


โดย: เนตรนภัส วันที่: 4 มกราคม 2550 เวลา:15:56:52 น.  

 

พี่เจค้าบบบบ

ตรุษจีนแล้วนะคะพี่ บล๊อกนี้ก็ยังคงร้างต่อไป

><~


โดย: p_jung IP: 125.24.38.46 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:35:30 น.  

 
สวัสดีค่ะลุงโย เคยอ่านหนังสือเรื่องสาระเลว ออไลน์ของลุงด้วยแหละ


โดย: คนดี IP: 203.113.19.200 วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:9:43:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมจ๊อด
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add สมจ๊อด's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.