Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พร่ำเพ้อ
#โคตรถ่อย
เรื่องสั้น
<<
กุมภาพันธ์ 2549
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
5 กุมภาพันธ์ 2549
ปฏิบัติการเบาแผ่นดิน (ตอนที่ 3 แด่น้อง)
ปฏิบัติการเบาแผ่นดิน (ตอนที่ 2 สร้างเสาธง)
All Blogs
วันส้นตีน no.2
ปฏิบัติการเบาแผ่นดิน (ตอนที่ 3 แด่น้อง)
ปฏิบัติการเบาแผ่นดิน (ตอนที่ 2 สร้างเสาธง)
ปฏิบัติการเบาแผ่นดิน (ตอนที่ 1 บันทึกการเดินทาง)
วันส้นตีน (จริง ๆ)
ตามหา "โจ๊ยคุง" สุดขอบฟ้า
จัดอันดับสุดยอด 10 คนเมาในโคตรถ่อย (ที่ข้าพเจ้ารู้จัก)
ปฏิบัติการเบาแผ่นดิน (ตอนที่ 3 แด่น้อง)
ตอนที่ 1 บันทึกการเดินทาง
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=somjord&month=02-2006&date=04&group=2&blog=1
ตอนที่ 2 สร้างเสาธง
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=somjord&month=02-2006&date=05&group=2&blog=1
...
ตอนที่ 3 แด่...น้อง ๆ หรือตัวเราเอง ?
เชื่อว่าในโลกนี้ไม่มีการให้ชนิดใดหรอก ที่ไม่ได้สิ่งตอบแทน แม้แต่การกระโดดรับกระสุนตายแทนคนที่ไม่ได้รู้จัก สิ่งที่ได้คือไม่ใช่เพียงแค่ความตายแน่นอน เพียงแต่ว่าเรา จะมองหาจุดดีของการให้นั้นทางด้านไหน
กิจกรรมที่เราได้ไปทำนี้ ผิวเผินแล้วดูเหมือนกับว่านี่คือการให้ แต่... เพื่อน ๆ ที่ไปนั้นต่างทราบดีว่า เรา... ไปเพื่อรับ
....
การไปสร้างเสาธงให้กับโรงเรียนในครั้งนี้เป็นประเด็นหลักก็จริงอยู่ แต่คงจะไม่ดีเท่าไหร่ถ้าเราไม่ได้ทำกิจกรรมกับน้อง ๆ เหล่านั้น
เราจึงขนขนมนมเนย เครื่องนุ่งห่ม อุปกรณ์กีฬาและการเรียน หนังสือการ์ตูน ของเล่น และอีกมากมายซึ่งได้มาจากการบริจาคและพวกเราซื้อขึ้นไป
กว่าสิ่งของเหล่านั้นจะได้แจกให้กับน้อง ๆ สภาพก็เยินน่าดู เพราะต้องอัดรวมไปกับอุปกรณ์ทำเสาธงและบรรดาก้น ๆ ของพวกเราที่อัดกันเป็นปลากระป๋องอีกกว่า 20 ชีวิต
แต่... ครั้นจะไปแจกเลยมันก็กะไรอยู่ มันต้องเล่นสนุกกันหน่อยสิ...
พอแดดร่มลมตก พวกเราก็จับพวกน้อง ๆ มายืนกลางสนาม แล้วแบ่งน้อง ๆ ออกเป็น 4 กลุ่ม โดยในแต่ละกลุ่มจะมีพี่เลี้ยง(ซึ่งก็คือพวกเรา)อยู่กลุ่มละ 2 คน
กติกา : หากเล่นกิจกรรมกันแล้วกลุ่มไหนแพ้ ต้องให้พี่เลี้ยงออกมาเต้นให้น้อง ๆ ดู หน้าเสาธง
สำหรับเกมส์แรก ตั้งชื่อว่า ห่วงยางข้ามเขา (ชื่อแล้แหล)
ให้น้อง ๆ เอาปากคาบหลอดไว้แล้วส่งห่วงยางทอด ๆ กันไปตั้งแต่หัวแถวไปจนถึงท้ายแถว โดยไม่ให้หล่น และห้ามใช้มือ
ดูตามภาพได้เลยครับ
ภาพความน่ารัก ๆ ของหนูน้อยชาวเขา
ลีลาการร้อยห่วง
วะเฮ้! วะเฮ้ย! อย่าเข้ามานะเว้ย! (แลมันแหยง ๆ ยังไงพิลึก)
เฮ่ย! ส่งแต่ยางนะเว้ย ไม่ต้องยื่นปากมา ข้ากลัว
ความใส ที่มาจากธรรมชาติล้วน ๆ ของน้อง ๆ
และนี่คือโฉมหน้าของพี่เลี้ยงกลุ่มผู้แพ้ครับ ต้องออกมาเต้นตามระเบียบ
ไก่ย่างถูกเผา ไก่ย่างถูกเผา (โอ้ว! พริ้วมากครับเจ้าอุ้มเอ้ย)
ต่อไปก็เกมเหยียบลูกโป่ง
ถ้าสังเกตดูจะเห็นว่าลูกโป่งถูกดึงมาถึงเข่ากันทุกคน อันนี้จำเป็นต้องทำอย่างนี้ครับ ไม่งั้นเศษหญ้าจะจิ้มลูกโป่งแตกก่อนได้เหยียบกันพอดี
ลุย!!!
และนี่คือผู้แพ้ครับ ต้องออกมาเต้นกันตามระเบียบอีกครั้ง
แอ๊ปเปิ้ล ๆ ๆ มะละกอ ๆ ๆ กล้วย ๆ ๆ ส้ม ๆ ๆ
พอหอมปากหอมคอ ทีนี้ก็มาถึงช่วงแจกของ
ผ้าห่มเอาปาย...
เอาไปห่มให้อุ่นนะครับ ไม่ใช่เอาไปจุดไฟเผาให้อุ่น เหมือนที่เป็นข่าวนา
ส่งมอบอุปกรณ์การศึกษาและอุปกรณ์การกีฬาทั้งหมดแด่คุณครู
ง้า!!! ทานทั้งอย่างนั้นไม่ได้นะจ๊ะหนู ต้องแกะถุงออกก่อน
มันแกะยังไงหว่า
แง่ง ๆ ๆ <<< เอ่อ! พี่ครับ นั่นไม่ใช่เสียงคนกินแล้วละครับ -_-
ขนมที่ยังแจกไม่หมดก็นำมาวางรวมกันแล้วให้น้อง ๆ ยืนเข้าแถวเรียงตามอายุ ให้คนอายุน้อยสุดมีโอกาสได้เลือกก่อน แต่หยิบได้เพียงชิ้นเดียว
อ๊ะโหย! น่ากินหมดเลย จะเอาอันไหนดีหว่า
เพียบเลย ของของพี่ ๆ นำมาให้พวกเรา
ใครยังไม่ได้ขนมยกมือขึ้นนนนน (แล้วที่ติดอยู่ที่มือนั่นอะไรฟะ)
ถ่ายรูปหมู่ไว้อวดด้วย
เฮ้!!!!!!! เสร็จภาระกิจแล้ว
...
เชื่อว่ามีหลายคนที่คิดแปลกแยกออกไปเกี่ยวกับกิจกรรมจำพวกนี้ บ้างก็ว่าดี บ้างก็ว่าทำไมต้องไปเปลี่ยนวิถีชีวิตของพวกเขาด้วย จึงขอจำแนกมุมมองออกเป็น 3 ส่วนดังนี้
มองมุมที่ 1
- พวกเขาคือกลุ่มคนที่ไร้โอกาสทางการศึกษา ขาดคนเหลียวแลทางด้านความเป็นอยู่ เราน่าจะเปิดโลกกว้างให้กับพวกเขา โดยการนำเทคโนโลยีเข้าไปให้พวกเขา
มองมุมที่ 2
- พวกเขาอยู่กันอย่างนั้นมาตั้งนานแล้ว วิถีที่เขาเป็นอยู่นั้นเหมาะสมกับรูปแบบทางวัฒนธรรม ทำไมเราต้องไปเปลี่ยนโดยการยัดเยียดสิ่งที่เราเรียกว่า
ความทันสมัยให้กับพวกเขา ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร
มองมุมของพวกเรา
พวกเราไม่ได้มองพวกเขาว่าด้อยโอกาสทางการศึกษาในแบบที่ 1 และพวกเราไม่ได้หวังจะยัดเยียดสิ่งของของคนเมืองในแบบที่ 2 พวกเราไม่ได้ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น เพียงแต่พวกเรานำสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้มาจ่ายเป็นค่าความสุข เราเอาเสาธงไปแลกกับความสำนึกในชาติ เราเอาขนมไปแลกเป็นความสนุกสนานที่เราได้รับจากฟันหลอ ๆ ของเด็ก ๆ
เอาขนมนมเนยเล็ก ๆ มาให้พวกเขาลองชิม ลองทาน ให้พวกเขาเรียนรู้วิถีชีวิตของพวกเราบ้าง เพราะนี่เป็นสิ่งที่พวกเรามี
ออกจะเห็นแก่ตัวไปหน่อยสำหรับคำกล่าวเท่ ๆ ที่รายการโทรทัศน์มักจะเอามาพูดกันว่า "เราไม่ควรนำวิถีชีวิตของคนเมืองไปให้กับเขา เพราะจะทำให้เขาเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต" มันก็ถูกต้องอยู่ แต่ในทางกลับกัน พวกเขาไม่ได้โง่ ถ้าเป็นอย่างนั้นคนเมืองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียนรู้วิถีชีวิตของเขาเหมือนกันอย่างนั้นหรือ
เพราะนี่คือโลก จะดีกว่าไหมหากเขาได้เห็นวิถีชีวิตในแบบของเราด้วย แล้วให้เขา "เลือก" เอง
จะดีกว่าไหมหากเขาได้เห็นวิถีชีวิตในแบบของเราด้วย แล้วให้เขา "ประยุกต์"
Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2549 9:44:56 น.
23 comments
Counter : 1814 Pageviews.
Share
Tweet
เราอาจจะเปลี่ยนวิถีของเราไม่ได้ แต่เราก้อสามารถแลกเปลี่ยนประสบการณ์ที่เป็นส่วนหนึ่งของวิถีเราได้..
เฉกเช่นเหมือนกับหลากหลายผู้คนที่ต้องการไปสัมผัสกับวิถีของคนที่แตกต่างไป เพื่อให้ได้เรียนรู้ในสิ่งที่ยังไม่เคยรู้..
โดย: Legolas_Greenleaf IP: 58.147.32.250 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:7:04:33 น.
อื่ม ถ้ามีโอกาสก็อยากจะไปทำไรให้น้อง ๆ บ้าง
โดย: sinbac IP: 203.144.236.242 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:48:12 น.
เห็นหัวไอ่สนไวๆ นะ ทำความดีกะเค้าเป็นด้วยนะแก
โดย: ไร้น้ำยา IP: 58.10.215.23 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:52:25 น.
...
..
.
เออ..ดีหว่ะ
เสียดายที่ไปไม่ได้...
โดย: กูมิ้นท์` IP: 203.170.242.131 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:50:01 น.
ตามมาอ่านกิจกรรมดีๆ
โดย: แกะดำ IP: 161.200.95.114 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:15:20:15 น.
ไปไม่ชวน
โดย: รวยระรินกลิ่นชา IP: 203.154.148.66 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:36:14 น.
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ขอบคุณที่ไปคอมเม้นต์ให้..
อ่านแล้ว.. จริงอย่างที่คุณว่าค่ะ..
ชอบค่ะ...
โดย:
ม็อคค่าเย็น
วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:15:56:34 น.
ดีแล้วท่าน
นานๆๆได้เห็นที
ปีหน้าไปด้วยคน
โดย: แม่มดแห่งทะเลทราย IP: 61.91.86.53 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:11:56 น.
น้องๆน่ารักจังเลยค่ะ
กิจกรรมดีๆ แบบนี้ น่าทำต่อนะคะ
โดย:
BBwindy
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:11:15:45 น.
โห เห็นแล้วอยากไปบ้างจังค่ะ
โดย: surely (
surely
) วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:25:02 น.
ภาระกิจครั้งนี้ เสร็จสมบูรณ์ได้อย่างน่าภูมิใจน่ะครับ
ต่างก้อ ยิ้มระรื่น ชื่นบานกันเป็น ทิวแถว
รู้สึก .. เหมือน กับว่า รอยยิ้ม จาก น้องๆ มัน แผ่กระจาย
คำขอบคุณมาให้ด้วย
......
..... ขอบคุณครับ
ปีหน้า จะไป เล่น แปรงร่าง ที่นั้นให้ได้เลยครับ
แล้วเจอกาน....
กี กี๊
โดย: กูคือเทพเจ้า IP: 58.136.192.47 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:06:03 น.
หนูเพิ่งอ่านหนังสือจบไปหนึ่งเล่ม.. เค้าบอกประมาณว่า..
... เราเยียวยาจิตใจตนเอง ด้วยการช่วยเหลือคนอื่น...
หาไม่เจออะค่ะ ว่าประโยคจริงๆมันว่าอย่างไร...
...แต่ก็อาจจะจริงก็ได้เน้อ...
@^_______________^@
ปล. อ่านจบหมดแล้วค่ะ ชอบมากกกก... ขอบคุณอีกครั้งนะคะ หนังสือจริงๆออกเมื่อไหร่ อย่างลืมบอกด้วยนะคะ ^^
โดย:
P_JUNG_PIGLET
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:13:10:39 น.
ออกจะเห็นแก่ตัวไปหน่อยสำหรับคำกล่าวเท่ ๆ ที่รายการโทรทัศน์มักจะเอามาพูดกันว่า "เราไม่ควรนำวิถีชีวิตของคนเมืองไปให้กับเขา เพราะจะทำให้เขาเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต" มันก็ถูกต้องอยู่ แต่ในทางกลับกัน พวกเขาไม่ได้โง่ ถ้าเป็นอย่างนั้นคนเมืองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียนรู้วิถีชีวิตของเขาเหมือนกันอย่างนั้นหรือ เพราะนี่คือโลก จะดีกว่าไหมหากเขาได้เห็นวิถีชีวิตในแบบของเราด้วย แล้วให้เขา "เลือก" เองจะดีกว่าไหมหากเขาได้เห็นวิถีชีวิตในแบบของเราด้วย แล้วให้เขา "ประยุกต์"
..
เราอยากเสริมว่า .. นอกจากให้เค้าเห็นแล้ว
อย่าลืมแนะด้วยค่ะ
...ก็เหมือนเวลาที่เราเจอของที่ใหม่
maturity กับ bckgrd knowledge ก็เป็น factor สำคัญ
ที่จะทำให้คนที่กำลังตัดสินใจว่า จะรับหรือประยุกต์
มองเห็นข้อดีข้อเสีย มากน้อย ... ชัดไม่ชัด
ต่างกันออกไปด้วยนะคะ ....
โดย:
แ ม ง ป อ
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:09:34 น.
เห็นรูปน้องพี่ แล้วน่าปลื้มใจ
อ้อ...ชอบชื่อ ปฏิบัติการ ค่ะ
โดย:
coldfusionCF
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:4:33:29 น.
อยากไปด้วยจัง
เจ็บใจจริงๆ ติดงาน
โดย: ไอ้แคท IP: 202.41.167.246 วันที่: 22 เมษายน 2549 เวลา:16:45:35 น.
สุดยอดค่ะ
โดย: S__O__ IP: 124.120.163.199 วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:22:12:12 น.
ต่างที่ ต่างถิ่น ต่างดิน ต่างน้ำ ต่างฟ้า ต่างแสง แต่ร่วมแรงร่วมใจ
น้องบอยเองจ้า
โดย: เส้นขนาน IP: 203.188.42.181 วันที่: 26 มิถุนายน 2549 เวลา:22:11:48 น.
น้ามาให้กำลังใจลูกเอ๊ย
โดย: น้าสือสาว (
โสมรัศมี
) วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:17:05:00 น.
ตามมาชื่นชมกิจกรรมดีๆของคนดีๆแห่งโคตรถ่อย หมายถึงดุ๊กดิ๊กน่ะ
โดย: yutdamon IP: 61.90.183.10 วันที่: 24 ธันวาคม 2549 เวลา:12:50:23 น.
ตามมาชื่นชมกิจกรรมนี้ และตามมาชื่นชมผลงาน งานเขียนค่ะ
โดย: ดาว..กลางวัน IP: 210.246.66.5 วันที่: 28 ธันวาคม 2549 เวลา:16:48:51 น.
มาส่งความสุขหลังปีใหม่ค่ะ แหะ แหะ
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ
โดย:
เนตรนภัส
วันที่: 4 มกราคม 2550 เวลา:15:56:52 น.
พี่เจค้าบบบบ
ตรุษจีนแล้วนะคะพี่ บล๊อกนี้ก็ยังคงร้างต่อไป
><~
โดย: p_jung IP: 125.24.38.46 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:35:30 น.
สวัสดีค่ะลุงโย เคยอ่านหนังสือเรื่องสาระเลว ออไลน์ของลุงด้วยแหละ
โดย: คนดี IP: 203.113.19.200 วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:9:43:01 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สมจ๊อด
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
รสา รสา
salathai
โตมิโต กูโชว์ดะ
คนเดินดินกินข้าวแกง
P_JUNG_PIGLET
มณีนาคา
coldfusionCF
รวยระรินกลิ่นชา
{``-_-}{-``-}{-_-``}
Webmaster - BlogGang
[Add สมจ๊อด's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เฉกเช่นเหมือนกับหลากหลายผู้คนที่ต้องการไปสัมผัสกับวิถีของคนที่แตกต่างไป เพื่อให้ได้เรียนรู้ในสิ่งที่ยังไม่เคยรู้..