Bloggang.com : N'SinE : กินเข้าไปด๊ายยย

กินเข้าไปด๊ายยย

สวัสดีค่ะทุกท่าน
มีเรื่องจะเล่าให้ฟัง

เมื่อวานนี้..วันศุกร์
วันแห่งความวุ่นวาย และหายนะของกระเพาะ
เจ้าของบล๊อกตื่นเช้ามา..เจ็ดโมงครึ่ง
ล้างหน้า แต่งตัว เบิกกระเพาะรับวันใหม่ด้วย
จีโร่วจร่วน หรือก็คือเนื้อไก่ทอดคลุกผักกาดกับน้ำสลัดนิดนึง
ห่อด้วยแผ่นแป้งออกมารูปร่างเหมือนโรตีแต่ใหญ่กว่าหน่อย
ถือไปเดินไปกินไปอร่อยไป ไม่ทันไรก็หมดแท่งซะละ
ยังไม่อิ่มเลยง่าา..แต่ช่างเหอะ..ต้องเข้าเรียนละ..ทนหน่อยวะ

สองชั่วโมงต่อมา..น้ำย่อยกำลังทำงานเต็มที่
ด้วยความเห็นห่วงผนังกระเพาะ
ก็เลยยัด จีตั้นปิ่ง
-- อาหารว่างของจีนชนิดหนึ่ง(ซึ่งกลายเป็นอาหารหลักของหนูไปแล้วค่ะ กินทุกวันเลย

)
ทำจากแป้งแผ่นกลมๆ ทอดบนกระทะผัดไท ตีไข่ใส่ลงไปตรงกลาง
ทาซอสเค็มๆหวานๆ ป้ายๆแปะๆน้ำจิ้มเผ็ดนิดนึง
วางผักกาดหอมลงไปหนึ่งใบ พับครึ่งแล้วใส่ถุง
...เฮ้อออ...อาหย่อยยย
ราคาก็ถูกมากมาย..หยวนเดียวเท่านั้น(ห้าบาท)
ดีกว่าไปกินมันฝรั่งอบกรอบใส่ผงชูรสตั้งเยอะ
กินเข้าไปสองอันติดต่อกัน ระหว่างยืนอยู่บนรถเมล์แน่นขนัด
กลิ่นแรงใช้ได้เลย แต่..หุหุหุ ไม่สนล่ะค่ะ เพราะนี่คือแผ่นดินจีน ฮาาาาา

ถึงที่หมายแรกของวันคือ หอพักของเพื่อนหนุ่ม..ที่ไม่ใช่แฟน

จัดการธุระเสร็จก้ ถือวิสาสะไปค้นตู้เย็นของมัน เจอถาด
ช๊อคโกแลต เฟอเรโร่ รอตเชอร์ ส่งแสงประกายทองวิบวับของสินค้าชั้นสูงราคาแพงขนิดที่เราไม่อาจตัดใจซื้อเอง
มากระทบต่อมน้ำลาย
หึหึหึ เสร็จกรู

เมื่อมีช๊อคโกแลตก็ต้องมีวิปครีมเป็นของเคียง จริงไหมคะ
ไอ้เพื่อนรักนี่มันก็รสนิยมดีเหลือเกิน..
มีวิปครีมกระป๋องแบบฉีดฟู่ๆได้อยู่ประจำตู้เย็น
หึหึหึ...เสร็จกรู

ปาดริมฝีปากด้วยปลายลิ้นเพื่อทำลายหลักฐานเสร็จ
ก็ออกเดินทาง(หาของกิน)ต่อดีกว่าค่ะ

เป้าหมายต่อไปคือสถานทูตไทย ณ กรุงปักกิ่ง
การเดินทางเริ่มต้นจากสถานีรถไฟฟ้า
หนูก็เดินๆไป..ไม่ได้ตั้งใจเลยนะคะ แต่กลิ่นมันลอยมาเย้ายวนหนูเอง
หนูไม่ผิดน๊าาาาาาาาา
อร่อยจริงๆไก่ตี้เที๋ย
(มันไม่ได้ชื่อนี่หรอกค่ะ แต่พอดีมันมักจะขายอยู่ตรงสถานีรถไฟฟ้าหรือตี้เที๋ย ก็เลยเรียกมันอย่างนั้นแหละ เหอะๆ)
---เนื้อไก่หมักย่างไฟอ่อนๆหอมกรุ่น
หั่นๆสับๆผสมแตงกวากะผักกาดหอมซอย
ราด่ซอสเปรี้ยวๆกับพริกป่นนิดนึง
ยัดทั้งหมดลงไปกลางขนมปังกลมๆหนานุ่ม
กัดลงไปคำโตๆท่ามกลางอากาศหนาวๆของปักกิ่ง
อืมมม...

จากนั้นก็ ขึ้นรถไฟฟ้า ลงรถไฟฟ้าใต้ดิน เปลี่ยนสายรถ เดินเท้าต่่ออีกประมาณกิโลครึ่ง
ถึงจะถึงสถานทูต..เฮ้อออ..
เดินเท้าท่ามกลางสายฝนพรำ..อา...เสียพลังงานค่ะ
หิวววววว อร๊ากกกกกกก

ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่เป้าหมายต่อไป..แหล่งชอปปิ้งชั้นดี
ซีตาน..
นั่งแท็กซี่ไปก็คิดไป..
เอ..ซีตาน..มีอะไรน่ากินหว่า
(คือคนอื่นเค้าไปชอป แต่หนูไปกินค่ะ ฮาาา)

ผ่านจตุรัสเทียนอันเหมิน เห็นหน้าประธานเหมาเด่นเป็นสง่า
ก็คิดว่า..เอ..จะมีเสี่ยวหลงเปาขายมั้ยหว่า
(เกี่ยวกันมั้ยยย

)

มาถึงที่แล้ว..จัดการธุระซึ่งกินเวลานานมากกกกกก
นานจนน้องกระเพาะอุทรณ์เป็นเสียงโครกครากฟังดูน่าสงสาร
ธุระเสร็จปุ๊บก็ออกมาเดินถนน สอดส่ายสายตามองหาของกินทันที
แต่..นะ..แหล่งชอป..ไม่่ใช่แหล่งชือ(ชือภาษาจีนแปลว่ากินค่ะ)

ไม่มีอะไรน่ากินเล้ยยย..ให้ตายสิพับผ่า

ยืนหันซ้ายส่ายขวาอยู่กับที่ด้วยความขัดใจ เพื่อนๆก็เลยชวนให้เดินลึกเข้าไปอีกหน่อย เผื่อจะเจอร้านถูกใจ

เดินไปๆ..ชักเริ่มนึกขึ้นได้ ว่าเมื่อคราวก่อนที่มา..
กินอะไรไปบ้างหว่า..ซีตาน...อืม...เลี้ยวตรงนี้..เดินตรงไป..
อ๋าาาาาาาาาา
เครป
เครปปปปป
เครปปปปปปปปป
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

--- แผ่นเครปอันใหญ่ๆ บีบวิปครีมลงไปหนาๆเป็นการรองพื้น
วางกล้วยหอมหั่นลงไปที่ละชิ้นๆ
ราดด้วยไซรัปช๊อคโกแลต
ม้วนๆเข้าด้วยกัน
กัดเข้าไปก็เจอ วิปครีมข้างในที่ถูกม้วนอัดกันแน่นๆนุ่นๆหนาๆ..
จากนั้นก็จะสัมผัสถึงกล้วยหอมหวานๆ ผสมช๊อคโกแลตนิดๆ
อร๊ายยยยย..

ได้เครปประทังชีวิตไปซักครู่..ก็ออกเดินทางหาอาหารหลักต่อ
เฮ้ย..นั่น..ซิสเลอร์
ซิสเลอร์สาขาเมืองจีน..อื่มมม...น่าสนจายยย
ป้ะ..ไปลองกันเพื่อน

ผลการสำรวจ..ไม่ต่างจากไทยเท่าไหร่
แค่แพงกว่าประมาณครึ่งเท่า
(เหะ..ใช้คำถูกรึเปล่างิ..เอ่อ..อย่างเช่น
สลัดบาร์ ที่ไทยจะ ร้อยหกสิบบาท ที่นี่จะ สองร้อยสิบบาท แบบนี้)
และด้วยเหตุนี้เอง..หนูเลยซัดไป..เอิ่ม..
ซุปเห็ด หนึ่งชาม
ต้มยำไก่ สามชาม(อันนี้อร่อยมากๆ อร่อยกว่าที่ไทยอีกง่ะ..จริงๆ)
สลัดพูนๆ หนึุ่่งจาน
เสต็กไก หนึ่งชิ้น่
เสต็กหมู หนึ่งชิ้น
มันบด หนึ่งก้อน
เมลอน ชิ้นนึง
..ก็แหม..จ่ายแพง..ก็ต้องกินให้คุ้มสิคะ

กะว่า..โอย..อิ่มละ..วันนี้ไม่กินอะไรแล้วว่อย อืดโคตรๆ

แต่..หนูลืมไปว่าอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า..
มีนัดกับเพื่อนๆร่วมห้องค่ะ

หนึ่งทุ่มตรง ร้านอาหารจีนสุดหรูหน้ามหาลัย
บอกเพื่อนๆว่ากินมาแล้ว..ไม่กินได้ไหม พวกมันก็ไม่ฟังเล้ยย
ไม่กินก็ได้..แต่ต้องหารด้วยนะเฟ่ย..เลววววววว

พูดมาอย่างนี้ กรุก็ต้องกินให้คุ้มซิวะ

เคราะห์ซ้ำกรรมซัด..ดันเป็นวันเกิดเพื่อนคนนึงซะด้วย
แน่นอนค่ะ..อย่างที่ท่านคิดอยู่..
เค้ก
มีเค้กก้อนโตๆขนาดสามปอนด์ราดช๊อคโกแลตมาวางอยู่ตรงหน้า
เอื๊อกก..

คุณพระคุณเจ้าช่วยด้วย
คุณน้องกระเพาะ..อดทนหน่อยนะลูกนะ

เปิบบบบบบบบบบ

สองชั่วโมงผ่านไปกับอาหารประมาณแปดอย่าง
เริ่มจาก - เต้าหู้ทอดผัดซีอิ๊ว..อันนี้งั้นๆ..
ตามด้วย - พาสต้าเห็ดอบชีส..พระเจ้า..ชีสสสสสส...อร๊ากกก
- เต้าหู้ผัดน้ำหวานๆอะไรไม่รู้..อร่อยดี..ชอบบบ
- ปอเปี๊ยะทอดหั่นเป็นชิ้นๆ
- ไก่ผัดเผ็ด..เฉยๆแฮะ..สู้ของไทยไม่ได้
- เสี่ยวหลงเปา..งืมม..กัดไปแล้วมีน้ำซุปร้อนๆทะลักออกมา..อาาา
- เต้าหู้ไข่อบชีส..อีกแล้ว..ชีสสสสสส...อร๊ากกกก
- ปลาตัวผอมๆเล็กๆแต่พุงป่องไปด้วยไข่เม็ดเล็กๆมหาศาล ย่างซีอิ๊ว บีบมะนาวราดลงไป...อร๊ายยยยยย..ซรู๊ดดด
- เมนูหลัก..เป็ดปักกิ่ง..โอ้ววว..หนังกรอบๆ กัดลงไปแล้วละลายในปาก
เนื้อหวานๆจิ้มกับน้ำจิ้มเค็มได้ลงตัวสุดยอด...พ่อแก้วแม่แก้ว..สวรรค์ชัดๆ..
หนูเลยลืมตัว..เผลอใจซัดไปคนเดียวประมาณหนึ่งในสี่ของตัว

รู้สึกตัวอีกทีก็..รู้สึกอึดอัดมากมายที่ตรงกลางลำตัว
เช้ดดดดดดดดด
ป่อง
ป่องงงงงง
อร๊ากกกกกกกกกก

.....คืนนั้น..กลับถึงหอไปด้วยความอืดและสำนึกผิดอย่างแรง
ไม่น่าเลยกรู..

แงๆๆๆ...พรุ่งนี้จะไม่กินแล้ว
จะอดข้าวซักสองวัน..คอยดูนะ
ฮือออ...แงๆๆ

แต่..หึหึหึ..
ก็คงจะรู้กันนะคะ..ว่าทำได้จริงหรือเปล่า

จบละๆ

Create Date : 24 มีนาคม 2550

Last Update : 4 ตุลาคม 2550 3:59:43 น.

4 comments

Counter : 435 Pageviews.