อ่าน - จันทราอุษาคเนย์(วรรณวรรธน์)
... อ่านเรื่องนี้เพราะเพื่อนแนะนำว่าสนุก เป็นเรื่องราวของภพและช่วงเวลาที่คาบเกี่ยวกัน ระหว่างปัจจุบัน กับอดีตกาล ตอนแรกที่เพื่อนบอกก็นึกถึงทวิภพขึ้นมาเลย แต่พอลองอ่านดูรู้ว่าต่างจากทวิภพมากค่ะ เรื่องราวการย้อนเวลาของ นางเอกของเรื่อง เธอย้อนกลับไปได้ไกล ไกลมาก ไกลเป็นพันๆ ปี(3000 ปีได้มั้ง)
*** ภาพปกสวยดี ***
...ถ้าอ่านเรื่องนี้ให้เป็นนิยายรักโรแมนติกก็ถือว่าเป็นเรื่องราวที่สนุกอ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ อ่านแล้วปลื้มไปกับความรักความผูกพันที่เกิดขึ้นระหว่างกันระหว่างพระเอก – นางเอก แต่ถ้าอ่านให้เป็นเรื่องอิงประวัติศาสตร์ก็น่าเชื่อได้อีกเหมือนกัน ตอนอ่านไม่ทันคิด มัวแต่ฝันตาค้าง อยากเป็นคนที่ถูกรักแบบนางเอกบ้าง แต่อ่านจบแล้วมาคิด ... “เฮ้ยยยย ... ชื่อเจ้าชายจิตเสน(พระเอกของเรื่อง) มีจริงนี่นา แล้วก็ยังอาณาจักร เจนละอีก”
... เรื่องนี้เล่ายากค่ะ ไม่รู้จะเล่ายังไงให้ครอบคลุมเนื้อหา เอาเป็นว่า “จันทราอุษาคเนย์” เป็นนิยายรักย้อนยุคอิงประวัติศาสตร์ของ วรรณวรรธน์ ที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกที่แตกต่างจากนิยายรักที่เคยอ่านผ่านตามาแล้วทุกเรื่อง
... เป็นเรื่องราวของ “ตมิสา” เด็กสาวจากยุคปัจจุบัน ผู้ถูกอำนาจลึกลับบางอย่างดึงเธอกลับไปสู่ยุคสมัยโบราณ บนดินแดนอุษาคเนย์ เธอได้พบพากับความรัก ความผูกพันและเกิด "พันธะสัญญา" กับ เจ้าชายจิตรเสน (กษัตริย์องค์สำคัญของอาณาจักรเจนละ) เจ้าชายผู้เป็นจอมทัพใหญ่แห่ง แคว้นเศรษฐปุระ ที่ต้องการค้นหาเส้นทางออกสู่ทะเล การเดินทางแสวงหาดินแดนใหม่ของถิ่น อุษาคเนย์ สัญญาที่ว่าถ้า ตมิสาชี้ทางออกสู่ทะเลและพบทะเลได้ถูกต้องตรงตามกำหนดเวลาที่เธอคาดคะเนไว้ พระองค์ จะส่งเธอกลับ ... กลับไปยังที่ที่เธอจากมา
... แต่ใจที่เริ่มผูกพันกันมากขึ้นทักทอเป็นสายใยแห่งความรัก ทำให้ทรงดื้อเดินทางออกนอกเส้นทางเพื่อถ่วงเวลาไม่อยากถึงทะเลที่เป็นจุดหมายปลายทางแต่แรก(ซะงั้น) สร้างความลำบากใจให้กับตมิสาพอสมควร เพราะอีกใจหนึ่ง เธอก็ยังคงคิดถึง ห่วงหา บิดาของเธอที่เพียรพยายามค้นหาลูกสาวกลับสู่วันเวลาดังเดิมอยู่อย่างแน่นอน
“... เจ้าจันทราจะอยู่เคียงคู่..อุษาคเนย์ ฤาไม่ …”
*** เจอภาพนี้ในเฉลิมไทยค่ะ เลยเก็บไว้ ***
*** เห็นแล้วนึกถึงตอนที่องค์จิตเสนให้ตมิสา รออยู่ในห้องนอน 7 วัน 7 คืน ***
*** นางห้ามในองค์จิตเสน ไปไหน มาไหนก็ต้องนั่งเสลี่ยงไป ***
... อืมมม (คนอ่าน)บ้าเอาการอยู่ ...
...หน้าตาคนหามเสลี่ยงไม่เหมือนเท่าไหร่ ...
... เรื่องนี้ผู้เขียนเกริ่นนำไว้ว่า ได้มาจากนิทานบนโต๊ะอาหารที่คุณพ่อเป็นคนเล่า ใช้เวลาเขียนถึง 23 ปีแน่ะ เข้าใจว่า คงหารายละเอียดทางประวัติศาสตร์ เนื้อเรื่องไหลลื่น ไม่สะดุด เห็นความพยายามของคนเขียนแล้ว คนอ่านเลยยินดีจะอ่านด้วยความสุข อ่านด้วยใจค่ะ
Create Date : 21 พฤษภาคม 2552 |
|
17 comments |
Last Update : 21 พฤษภาคม 2552 9:31:20 น. |
Counter : 3734 Pageviews. |
|
|
|
... เจอเพียบเลย น่าดีใจแทนเจ้าของผลงานจริงๆ นะเนี่ยะ
... ยังแปลกใจ ทำไมเค้าเล่ากันได้เป็นเรื่องเป็นราว แต่เรากลับเล่าไม่รู้เรื่อง พิมพ์ ๆ ลบๆ อยู่นั่น สรุปสุดท้ายเหลือสั้นกะจึ๋งนึง
... เน็ตแดนกันดาล หลุดๆ ติดๆ อีกต่างหาก อัพบล๊อกแต่ละทีหืดขึ้นคอ