อ่าน - Love operation (err_or)




… คราวนี้ก็กลับมาอีกครั้งพร้อมกับการเขียนถึงหนังสือที่เคยอ่าน และยังมีวัตถุประสงค์ที่คงเส้นคงวา ที่จะประกาศให้ทราบโดยทั่วถึงกันว่า “เจ้าของบล็อกอ่านเรื่องอะไรไปแล้วบ้าง”


… เป็นความบ้าส่วนบุคคล ยอมรับทุกข้อกล่าวหากับอาการที่ว่า ทำอะไรแล้วต้องให้คนอื่นร่วมรับรู้ เพราะว่าเป็นคนเปิดเผย เวลาทำงานฝีมือก็เอามาอวด เวลาอ่านหนังสือก็เอามาเล่าให้คนอื่นเค้าฟัง ... เป็นอาการที่ติดตัวมาแต่ใดก็ไม่รู้ ไม่เคยสำรวจตัวเอกสักกะที มีใครเป็นอย่างเราเปล่านิ


… ถ้าคิดว่าหนังสือที่เราอ่านแล้วหยิบมาเล่านั้นจะเป็นประโยชน์ละก็ เราอยากบอกว่า มันไม่ใช่อย่างที่ใครๆ คิดหรือ ถ้าคิดจะเข้ามาดูรายการหนังสือใหม่ละก็ ขอบอกได้เลยว่า ใหม่จริงๆ แหละ แต่เป็นหนังสือใหม่สำหรับเราคนเดียว แต่คงเก่าสำหรับคนอื่นไปแล้ว บางเล่มที่ซื้อ เป็นการพิมพ์ซ้ำครั้งที่ 6 บ้าง 4 บ้าง ไม่ค่อยมีหนังสือที่พิมพ์เป็นครั้งแรกกะเค้าเท่าไหร่เลย คนอื่นอาจจะอ่านกันจบไปแล้วจนกระดาษเปื่อย แต่เราเพิ่งได้อ่าน อะไรประมาณเนี่ยะ


... วันนี้ชี้แจงแถลงไขยาวหน่อย เพราะหนังสือวันนี้เป็นของคนกันเอง 555 ++ แล้วก็ได้รับการกล่าว(ขวัญ) ถึงจากหลายๆ คนแล้ว คราวนี้เลยเอามาอวดเฉยๆ หละ ว่ามีแล้ว




Love operation ผลลัพธ์คือหัวใจ … err_or

... เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่อ่านตั้งแต่ลงเป็นตอนๆ ที่บล็อกของ err_or เจ้าตัวบอกว่าอ่านว่า เออ-ออ ไม่อยากบอกเลย ตอนแรกไม่รู้มาก่อน หลงอ่านว่า เออ – เร่อ อยู่ตั้งนาน ... เจ้าตัวจะรู้เปล่าเนี่ยะ ไม่เป็นไร ป่านนี้รู้แล้วหละ


... ช่วงนั้นออกอาการประสาทเล็กๆ ยิ่งได้อ่านเรื่องนี้ยิ่งไปกันใหญ่ จากอาการเล็กน้อยเลยกลายเป็นประสาทหนัก เพราะว่าอ่านไป หัวเราะไปจนกามาประทับรอยเท้าไว้หลายรอยเชียว(ความผิดของคนเขียนเลย ... ผิดมากที่ทำให้ผู้อ่านหน้าแก่) ยิ้มมากไปจนต้องคอยเอามือนวดหน้าเป็นระยะ หัวเราะออกมาดังก็ไม่ได้ ต้องหลบๆ ซ่อนๆ (น่าสงสารตัวเองจริงๆ เลย) ลุ้นแล้วลุ้นอีกว่าเมื่อไหร่เรื่องราวจะจบ จะได้รวมเล่มซะที แล้วพอรวมเล่ม ก็เอามานั่งอ่านแล้วขำคนเดียวในห้องละ เออ ... คราวนี้หัวเราะดังได้ละ ไม่ต้องแอบขำ








เรื่องย่อจากปกหลัง

... เป็นเรื่องราวของพนักงาน “แผนกจับฉ่าย” มีกันอยู่แค่ห้าคน แต่หน้าที่ความรับผิดชอบของแต่ละคนนั้นไม่ต่างกับตำแหน่งผู้จัดการเลยทีเดียว เรียกว่าถ้าแผนกจับฉ่ายมีอันต้องยุบไป บริษัทก็เตรียมปิดกิจการได้เลยในเมื่อเห็นออกชัดว่าจับฉ่ายแต่ละคนน่ะภาระหนักหนาแค่ไหน ทว่า “เพลงพรรษ” สมาชิกคนหนึ่งของแผนกก็ยังถูกโยนงานเลขาฯ ส่วนตัวท่านกรรมการผู้จัดการที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งมาให้ ซึ่งแสนจะหนักใจตรงที่เธอต้องพ่วงหน้าที่จัดคิวการพบปะบรรดาคู่ขาพร้อมสับรางให้ “พิชญ” ผู้เป็นนายเข้าไปด้วยนี่สิ

… งานกลางวันแสนเครียด ตกค่ำเพลงพรรษเลยขอแปลงร่างจากสาวเฉิ่มสุดขีด เป็นผีเสื้อราตรีโปรยเสน่ห์ผู้ชายให้ฝันหวานตาค้าง แต่หารู้ไม่ว่าเธอดันไปเกี่ยวเอาเจ้านายหมาดๆ ของตัวเองเข้ามาด้วย โดยที่เขาจำเธอไม่ได้สักนิด เท่ากับเพลงพรรษเพิ่มงานให้ตัวเองซะงั้นเพราะเธอต้องรักษาความลับสุดยอดนี้ไม่ให้รั่วไหล เพื่อสวัสดิภาพในหน้าที่การงานของตนเธอเอง







… เรื่องนี้ไม่ได้มีแต่ขำอย่างเดียวค่ะ มันมีเรื่องซึ้งๆ หลายซึ้งเลย ก็หลายคน หลายคู่ แต่ละคู่แต่ละคนก็มีเรื่องราวแตกต่างกันไป

… ถ้าคนที่อ่านแล้วคงปลื้ม “พิชญ” พระเอกสุดหล่อ สุดเท่ห์ รวย น่ารัก แถมรักเพลงพรรษซะมากมาย จับคู่ได้ลงตัวละ บางแก้ว กะ พิตบูเทอเรีย ... ใครไปอยู่ตรงกลางอาจจะเจ็บสาหัส
เรื่องนี้เพลงพรรษนางเอกของเรามีปมในอดีตที่ส่งผลอย่างมากสำหรับพฤติกรรม และการแสดงออกของเธอ ปมที่ฝังใจ จนทำให้เกิดเป็นปมด้อยในชีวิตของเธอ เธอสร้างเปลือกเพื่อปิดบังปมในใจของเธอจนมิดชิดมานาน ไม่มีใครเข้าถึงชีวิตส่วนตัวของเธอได้ แล้ววันหนึ่งเปลือกที่เธอสร้างขึ้นก็ถูกกะเทาะออกเพราะความรัก และมิตรภาพจากคนรักและเพื่อนๆ ที่ให้ความรัก และห่วงใยเธอด้วยความจริงใจ


"คุณอัคร"เจ้านายประจำแผนก ... กว่าจะรู้ใจตัวเองว่าจริงๆ แล้ว ไม่ได้รักเพลงพรรษ แค่ชอบที่จะมองอยู่ห่างๆ แบบมองดาวบนฟ้านะ ก็โดนพายุน้ำแข็งอย่าง"จริยา(เจ๋)" กระแทกใส่จนเสียหลัก คอตกไปพักใหญ่ กว่าจะรู้ตัวว่าจริงๆ แล้ว ชอบความอบอุ่นของแสงอาทิตย์มากกว่า ความอ้างว้างหนาวเย็น และห่างไกลเกินไขว่คว้าของแสงดาว…คู่นี้แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของความรักที่มีอานุภาพมากขนาดเปลี่ยนจากพายุน้ำแข็งให้กลายเป็นแสงตะวันที่แสนอบอุ่นได้ ... ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อหละ


... ชอบ "ต่อย-ศ" (บอกว่าเป็นประเอกคนหนึ่งของเรื่องได้เปล่า) ชอบอะ น่ารักดี ผู้ชายผู้มีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบ ดูแลมากมาย เจียมตัวเจียมใจ จนนางฟ้าหน้าตาลูกครึ่งต้องเป็นฝ่ายรุกพร้อมมุกที่อ่านแล้วอิน ... รีบยกมือให้กับพอลล่า(ยายหล้าของทุกคน) ที่เข้ามาไขความกระจ่างให้ว่า "สตรี มิใช่ผู้ที่จะต้องคอยให้ใครมาดูแล เธอสามารถดูแลตัวเองได้ แล้วก็ยังสามารถดูแลผู้ชายของเธอได้ด้วย"
... 555 ++ เห็นด้วย





Create Date : 16 พฤษภาคม 2552
Last Update : 16 พฤษภาคม 2552 12:34:09 น. 4 comments
Counter : 947 Pageviews.

 
เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ แต่ต้องหามาอ่านแน่ค่ะ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา IP: 202.41.167.246 วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:35:45 น.  

 
... คุณหวานเย็นฯ มาเร็วเสมอเลยนะคะ

... เรื่องนี้ตลกดีหละ ลองหามาอ่านแล้วจะรู้สึกว่าโลกสดใสขึ้นอีกเยอะเลย


โดย: SIMAKHA วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:36:52 น.  

 
อ่า บอกไว้เป็นน้ำจิ้มอย่างนี้

ชวนให้ต้องไปเล็งๆ แถวๆ แผงหนังสือแร่ะ


โดย: Farm Girl in High Sierra วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:14:19 น.  

 
เกิดอาการสำนึกผิดอย่างแรง ว่าดองเรื่องไว้นานแล้ว

แต่ก็ยังไม่มีความหวังให้เพื่อนแต่อย่างใด


งี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอโทษคร้าบเพื่อน


โดย: err_or วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:05:05 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

SIMAKHA
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




... คนธรรมดา เดินดิน ...

... ไม่ว่าจะล้มกี่ครั้ง ...

... จะขอลุกทุกครั้งที่ล้ม ...

*****Color Codes ป้ามด*****

: Users Online
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2552
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
16 พฤษภาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add SIMAKHA's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.