๏ โศกเอยโศกโลกแท้              ทุกข์เข็ญ
พายุป่วนแผ่นดินเป็น                 ป่วยไข้
พสุธาเลื่อนลำเค็ญ                   ครวญคร่ำ  มนุษย์เอย
คนฆ่าคนนั้นไซร้                      ยิ่งร้ายกว่าไฉน ๚ะ


๏ หงสาวดี* ล่มแล้ว                 แหลกลาญ
เพชรฆาตคือลมผลาญ              แผ่นพื้น
พระพิรุณเดือดบันดาล              เมืองท่วม ลับเอย
ปวงประชาโศกสะอื้น                หากไร้ใครยิน ๚ะ


๏ พสุธาพิโรธซ้ำ                      เสฉวน**  จีนเอย
ธรรมชาติสั่นกระสวน                 ถล่มด้าว
คนตายหมื่นแสนครวญ               พลัดที่  
คนอยู่ใจปวดร้าว                       อ่อนเปลี้ยเสียขวัญ ๚ะ


๏ เสียงระเบิดกึกก้อง                 กลางชัย- ปุระ***แล 
เจ็ดจุด คนตายไป                     ร่วมร้อย
เสียงเพรียกบ่งความนัย              กวนสงบ
ใครก่อ กี่มากน้อย                    มนุษย์นั้นสูญเสีย ๚ะ๛

Create Date : 14 พฤษภาคม 2551
Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 15:47:34 น.		4 comments
Counter : 539 Pageviews.
Share Tweet