ผมเป็นขี้บ่น

ผมชอบเอาเรื่องที่เจอแล้วรู้สึกว่าไม่ยุติธรรมกับผม หรือเรื่องแย่ๆต่างๆมาบ่นให้ฟัง

ผ่านมาจนถึงวันนี้ผมรู้แล้วว่า เรื่องแย่ๆมันไม่มีวันสิ้นสุดไปจากชีวิต ไม่ว่ายังไงในชีวิตก็ยังต้องเจอเรื่องที่โดนเอาเปรียบ โดนหมิ่นประมาท โดนดูถูก

หากเราเอาสิ่งเหล่านี้เก็บมาเป็นอารมณ์ทุกเรื่องคงต้องเป็นคนขี้หงุดหงิด ขี้บ่นไปตลอดชีวิตแน่ เพราะเรื่องพวกนี้มันไม่มีวันจบสิ้น

ดังนั้นผมคิดว่าควรจะใช้ชีวิตโดยยอมรับกับเรื่องแย่ๆให้ได้มากๆ โดนเอาเปรียบก็อย่าเอาไปเป็นอารมณ์

คอยคิดหาวิธีการแก้ หรือต่อรองเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีน่าจะดีกว่าการคิดจะเอาคืน หรือตอบโต้เพื่อให้ได้ความสะใจหรือกอบกู้ศักดิ์ศรีคืน

หากคิดแต่จะเอาคืนหรือกอบกู้ศักดิ์ศรีคงได้ทำไปตลอดชีวิตแน่เลย เพราะมันมีให้ทำตลอดชีวิต

แต่ในบางเรื่องที่ต้องสู้ก็ต้องสู้ แต่ก็ไม่เอาอารมณ์มาเป็นหลัก คิดถึงหลักแห่งผลลัพธ์น่าจะดีกว่า

เช่น แม้จะโดนด่า เสียฟอร์ม โดยที่เค้าไม่เข้าใจถึงเหตุผลของเราเลย แต่ถ้าการโดนด่าทำให้ได้ในสิ่งที่ต้องการก็ถือว่าโอเค(เหมือนจ่ายของนั้นมาด้วยการอดทน แทนที่จะจ่ายด้วยเงิน)

บ่อยครั้งที่เจอเจ้านายด่าเพราะไม่เข้าใจเรา และไม่รับฟังคำเถียงของเรา เค้าไม่อยากรับรู้ว่าเราเป็นยังไง แต่ถ้ามันทำให้งานเราเดินก็อย่าไปติดใจ ยังไงเค้าไม่อยากรับรู้เราอธิบายไปก็ลำบาก ให้ได้ผลลัพธ์มาก็โอเค

แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ต้องใช้เครดิต หรือชื่อเสียง หรือการยอมรับจากสังคม ก็ต้องอธิบาย ต้องโต้ตอบ แต่ก็ให้คิดถึงผลลัพธ์ไม่ใช่ความสะใจของตัวเองเป็นหลัก

ผมว่าถ้าคิดอย่างนี้แล้วจะทำงานได้มีประสิทธิภาพและมีความสุขกว่า

ในสังคมที่มีเรื่องแย่ๆเยอะและไม่ค่อยยุติธรรมกับเราการพยายามฝึกใจให้ ไม่เป็นทุกข์กับมันเป็นสิ่งที่สำคัญมาก

และยิ่งหากมีอารมณ์ขันได้ด้วยยิ่งสุดยอด

เพื่อนๆไม่อยากฟังคำบ่นของคุณหรอก แต่หากการบ่นของคุณทำให้เค้าหัวเราะได้ เพื่อนๆคุณจะอยากฟัง

บทความจาก toytorich.com/article

Create Date : 06 สิงหาคม 2555
Last Update : 6 สิงหาคม 2555 15:50:25 น.		1 comments
Counter : 1551 Pageviews.
Share Tweet