<<
กุมภาพันธ์ 2555
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
26272829 
 
24 กุมภาพันธ์ 2555
 
 
ฉันเดินบนทางที่ฉันเลือกเอง

คือหลังจากผ่านช่วงที่สอบติดกันหนักๆ เหมือนอะไรจะดีขึ้น แต่่ความจริงแล้วเปล่าเลย

อาทิตย์ที่ผ่านมาเครียดมาก เพราะผลกรรมตามทัน เย้ยยยย ไม่ใช่ แค่คะแนนเริ่มออกอะแหละ

ตัวจ๋าเอง เรียนไม่ค่อยเก่ง อยู่3อันดับสุดท้ายของกลุ่ม ผลัดกันขึ้นๆลงๆ

แต่ตั้งแต่เทอม2มา ชีวิตจ๋ายังไม่มีอะไรดีสักอย่าง คะแนนประกาศแต่ละตัว เล่นเอาเฟลไปเป็นวันเลย

คือมันค่อนข้างแย่อะ ตกมีนตลอด เฟลสุดๆ ทั้งๆที่บางตัวเรารู้สึกว่าเราอ่านเยอะมาก

เหมือนว่า ทำไมเราอ่านเยอะ เราก็ยังทำไม่ได้อยู่ดี เครียดมากเพราะหาทางออกไม่เจอ

จริงๆ มีความคิดนี้ขึ้นมาด้วยนะ "หรือว่าเราจะไม่เหมาะกับคณะนี้"

ตอนปี1ที่เกรดออก ก็มีคิดอย่างนี้นะ เครียดไปหลายสันอยู่ สุดท้ายไปดูหนังเรื่องนึง

หนังเรื่องนี้ชื่อว่า 17 again เหมือนว่าพระเอกได้ย้อนเวลากลับไปในช่วงชีวิตม.ปลาย

แล้วเค้าก็ได้มีโอกาสเลือกอีกครั้ง ระหว่างการแข่งบาสที่เค้าจะได้เข้ามหาลัยในโควต้านักกีฬา

กับเลือกทิ้งการแข่งนั้นเพื่อตามภรรยาเค้าไป เหตุการณ์เป็นอันเดียวกับที่เค้าเคยเบือกตอนอายุ17

แต่เค้าก็ยังเลือกเหมือนเดิม ที่จะตามภรรยาเค้าไป

คือจ๋ามานั่งคิดๆ ว่าถ้าเราย้อนกลับไปม.6ได้ เราจะทำยังไงกับชีวิตเรา

สุดท้าย คำตอบในใจก็คือ จ๋าก็จะเลือกเข้าอย่างเดิม เข้าคณะนี้ แม้รู้ว่าจะเหนื่อย และจะต้องอ่านหนังสือหนักมาก

ก็เลยพยายาม ทั้งตอนปี1เทอม2จนมาถึงตอนนี้


เกริ่นซะยาว พอมาช่วงนี้ ก็เครียดอีกอะ ว่าคะแนนต่ำต้อยอย่างเรา หรือเราไม่เหมาะจะเรียนจริงๆ

คือความพยายามมันก็ส่วนนึงนะ แต่มันอาจจะไม่ใช่แค่นั้นไง

เครียดอยู่หลายวัน จนเมื่อวาน นั่งคิดอะไรเพลินๆ จู่ๆก็นึกถึงเหตุการณ์ตอนจ๋าอยู่ม.5

จ๋ามีเพื่อนสนิทคนนึง ที่ตั้งใจว่าจะเข้าคณะเดียวกัน แต่เพื่อนคนนี้ เรียนไม่ได้เก่งมาก

ตอนนั้นกระแสย้ายสายไปศิลป์-คำนวนเยอะมาก และเพื่อนจ๋าก็ลังเลที่จะย้าย

วันนั้นจ๋าพูดกับเพื่อนว่า "ถ้าเธอจะย้ายสายเพราะเธอชอบในสายนั้นก็ย้ายไปเถอะ แต่ถ้าเธอย้ายเพราะเธอคิดว่าเกรดเธอไม่ดี เราไม่เห็นด้วย อย่าให้คะแนนมันมากำหนดเราสิ"

จ๋านึกถึงคำพูดของตัวเองในวันนั้น แล้วก็เริ่มคิดได้ แต่ยังหาทางออกไม่เจอ

เลยโทรไปหาเพื่อนคนนี้ ซึ่งปัจจุบันเรียนอยู่คณะจิตวิทยา

เค้าให้คำแนะนำดีมาก จ๋าเล่าให้เค้าฟัง เค้าก็สะท้อนให้จ๋าเห็นปัญหาของตัวเองชัดขึ้นอะ

แล้วก็ให้คำแนะนำ พร้อมกับกำลังใจมามากมาย จนหายเครียดเลย :))

นี่คือเหตุผลที่จ๋าจะชอบบอกใครหลายๆคนว่า คิดดีๆนะถ้าจะเข้าคณะนี้ ชอบจริงรึเปล่า

เพราะทุกครั้งที่จ๋าเครียด จ๋าท้อ สิ่งเดียวที่ทำให้จ๋ายังเดินต่อ คือความฝัน

มีเพื่อนหลายคนที่พูดว่า ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ จะไม่เลือกเรียนหมอ ไม่ว่าเค้าจะพูดเพราะตามกระแสเพื่อนหรืออะไรก็ตาม แต่จ๋าบอกเลย จนถึงตอนนี้ จ๋าไม่เคยมีความคิดอย่างนั้น

การเข้ามาอยู่ในคณะนี้ มันเป็นความฝันที่กลายเป็นความจริง มันไม่ใช่แค่ความคาดหวัง แต่มันคือปัจจุบันและอนาคต

จ๋าไม่รู้นะ ว่าอีกหลายปีข้างหน้า จ๋าจะยืนยันคำเดิมรึเปล่า จ๋าไม่รู้ว่าจะมีอะไรมาทำให้จ๋าเปลี่ยนความคิดมั้ย


วันนี้คะแนนออกมาอีกตัว ผ่านมีนแล้วววววววว!!!! ได้62 มีนอยู่ที่ 61.xxx

ก็เกินมีนแหละว้าาาาาา ^_______^ คือเห็นคะแนนแล้วแทบร้องไห้อะ

ดีใจมาก เพื่อนคนอื่นได้คะแนนเท่านี้คงเสียใจ แต่จ๋าดีใจ

มีกำลังใจที่จะสู้ต่อมากมาย


ตอนนี้ขอตัวไปอ่านหนังสือก่อน จริงๆป่วยมา2-3วันละ ไอ เจ็บคอ

เมื่อเช้าไข้ขึ้นตอนเรียน มึนหัว เลยนอนไปเลย ไม่ไหวจริงๆ

ไว้วันจันทร์ หลังสอบ ถ้าว่างจะแวะมาใหม่


ปล. บันทึกไว้เผื่ออนาคตที่ท้อ ย้อนกลับมาอ่าน จะได้สู้ต่อ =))


Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2555 20:55:40 น. 6 comments
Counter : 928 Pageviews.

 
กำลังใจเล็กๆน้อยๆก็สามารถจุดเชื้อไฟในตัวเรา
ให้ลุกโชนเพื่อพร้อมจะลุยต่อไปแล้วครับ สู้ๆ


โดย: Don't try this at home. วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:08:12 น.  

 


โดย: bk123 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:10:42 น.  

 
พี่จ๋าเดี๋ยวหนูมาอ่านทีหลังนะ ตอนนี้อ่านอะไรหนักๆไม่ไหว
แว๊บเห็นบรรทัดสุดท้าย ไม่สบายหายไวๆนะคะ
และโชคAกับการสอบนะคะ
เตรียมเสบียงมาให้ค่าา


โดย: หิมะสีนํ้าเงิน วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:31:20 น.  

 
สมัยตอนเรียน ... พี่จะอ่านทีล่ะย่อหน้า และจะสรุปว่าย่อหน้านี้เค้าบอกอะไรเรา อ่านแบบนี้ทั้งเล่ม รอบแรกจะหนักนิด แต่พอรอบสองเราก็อ่านแต่ที่เราได้จากครั้งแรก คะแนนมาฉลุย


โดย: ริมน้ำ_ขอบฟ้า (rimnam_kobfa ) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:26:39 น.  

 
คุณได้ทำการแปะ <3 ให้กับคุณ *SantaRedHat* เรียบร้อยแล้วนะคะ
มาเยี่ยมค่ะพี่จ๋า Get A นะคะ


โดย: หิมะสีนํ้าเงิน วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:37:30 น.  

 
เบื่ออ่านหนังสืออออออออ โอ๊ยยยยยยย

ขอบ่นตรงนี้ละกัน ขี้เกียจเขียนบล็อคใหม่

เฮ้ออออออออออออ เยอะเหลือเกิน อารมณ์เบื่อทำให้ยิ่งไม่มีสมาธิ อ่านช้าเป็นเต่าคลานเลย

เฮ้ออออออออออออออออ ปิดไอแพด แล้วอ่านต่อไป


โดย: *SantaRedHat* วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:57:18 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

*SantaRedHat*
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add *SantaRedHat*'s blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com