Bloggang.com : *SantaRedHat* : 1ปีที่แล้ว จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง

มีนาคม 2555

				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	31

26 มีนาคม 2555

1ปีที่แล้ว จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง

มาต่อละค้าาาาาา

ถ้าใครยังไม่ได้อ่านของเมื่อวาน (26 มีนา อันแรก พอดีอัพตอนเที่ยงคืน มันเลยว่าอยู่ที่วันนี้ ชื่อ"วันดีๆ 1ปีที่รู้จักกัน" หรือลิ้ง //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=santaredhat&month=03-2012&date=26&group=2&gblog=18 ) กดย้อนกลับนิดนึงเน้อ เดียวจะงงกัน

กิจกรรมวันแรกจบไป ก็แยกย้ายกันไปนอน แต่มันนอนไม่หลับ

คือปีที่แล้วมันเป็นช่วงที่จู่ๆก็หนาวขึ้นมาซะงั้น กลางคืนอากาศเย็น

แต่ถ้ามุดในถุงนอนก็ร้อนเกิน แต่ถ้าไม่มุดไปก็หนาวเกิน

ไม่มีฟูกอย่างที่บ้าน นอนพื้นแข็งๆ ปวดมากกกกก ><

อ๊ะ ต่อมา ตอนเช้า หลังจากล้างหน้าแปรงฟัน (ไม่ได้อาบน้ำ = =) เราก็เตรียมของนู้นนี่ เพราะมีกิจกรรมทั้งวัน

เด็กๆโรงเรียนที่เราไปทำกิืจกรรมด้วยก็มาบ้างแล้ว

อ่อ ลืมบอกไปว่า ที่เราเข้าใจตอนแรกว่าไปสร้างรร. จริงๆมันไม่ใช่

มันคือแบบคล้ายๆค่ายพัฒนาชุมชนอะ ของเราไปจุดประสงค์หลักคือเรื่องบุหรี่ แล้วก็มีประเด็นย่อยๆอีก

อ่าๆๆๆๆๆ ก็ตอนเช้า ระหว่างที่เราเดินไปเดินมา ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

เราก็เห็นพี่เค้า หยิบไม้กวาดมากวาดลานหน้าห้องเรียนที่เราใช้เป็นห้องนอนและห้องกิจกรรม

ปลื้มค่าาาา คืองานนั้นมันไม่ได้แบ่งหน้าที่กันทำ แต่พี่เค้าเห็น เค้าก็หยิบไม้กวาดมากวาด

แถมยังยกน้ำมาเติมแท้งกดน้ำด้วย (เค้าเรียกว่าแท้งป่าวหว่า) >< คนอะไรน่ารัก ป๊าดดดดดดด เพ้อค่ะ

โอเค ต่อ หลังจากกินข้าวอะไรเสร็จ ก็เริ่มกิจกรรม มีเด็กๆรร.นั้นมาประมาณ40-60คนได้มั้ง ไม่ได้นับอะ ><

ก็แบ่งกลุ่มน้องๆ แล้วก็เข้ากลุ่ม ซึ่งจากเมื่อวานที่เล่นเกมส์ เรากับพี่เค้าก็อยู่กลุ่มเดียวกัน

ทีนี้ ก็เขียนป้ายชื่อให้น้อง ด้วยความประหยัดของคณะ ป้ายชื่อก็เอาฟิล์มX-Rayเก่าๆ มาตัดเป็นสี่เหลี่ยม แล้วใช้ปากกาขาวเขียนเอา

แต่ช้าก่อนนนนน!!! ก่อนที่พี่ปี3จะเอาให้น้อง พี่คนนั้นเค้าก็บอกว่า เอามานี่ก่อน

แล้วก็ไปหยิบกรรไกรมา ตัดขอบฟิล์มX-Rayให้มน เพราะกลัวบาดมือเด็กๆ

โอ๊ยยยยยยยยย น่ารัก เรางี้แบบ อึ้งอะ ผชอะไรใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ซึ่งเราชอบมากกกก

แต่ตอนนั้นยังไม่ได้อะไรนะ ยอมรับว่าสนใจ แต่ก็แค่สังเกตเฉยๆ ยังไม่ได้ปลื้มอะไรมากมาย

ต่อๆ ยังไม่ได้ผ่าน9โมงเช้าของวันที่สองเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

หลังจากนั้นก็เป็นกิจกรรมฐาน พี่เค้าก็หยิบกล้องมา แล้วก็ถ่ายรูปจ้าาาา

คือเดินตามกลุ่ม แต่ไม่เล่น ไม่ค่อยเข้าใกล้น้องๆ ไปหลบตามเสาหรือนั่งข้างหลัง แล้วก็ยิงรูปรัวๆ

แต่ก็มีบางจังหวะที่เค้ามาเล่นกับเด็กๆ ซึ่ง น่ารัก เราคิดในใจว่า "เออ ก็ยิ้มเป็นนิ น่ารักมากด้วย" วันหลังก็ไม่ต้องยิ้มนะ เก็บรอบยิ้มนั้นให้เราเถิดดดดดดดด

เราเองก็เอากล้องไป บางเวลาเว้นว่างจากการดูแลเด็กๆ ก็ถ่ายรูปอยู่

ซึ่งแน่นอน แอบยิงรูปพี่เค้ามาเล็กๆน้อยๆ คือกลัวเพื่อนขอดูรูปอะ เดี๋ยวความแตกหมด เขิล

ช่วงบ่ายก็เป็นกิจกรรมกีฬาสี เราก็เนียนๆ ขี้เกียจเล่นตามประสาคนอวบระยะสุดท้ายขั้นวิกฤต ><

มีเด็กปวดท้องบ้าง บาดเจ็บบ้าง แต่พี่เค้าคงแบ่งงานกับเพื่อนมัน เพราะเค้าไม่ได้เข้ามาดูเลย ฮ่าๆๆๆ ให้เพื่อนเค้าดูแทน

ก็ไม่ค่อยมีอะไร เย็นๆ เด็กๆกลับไปหมด ก็อาบน้ำ แล้วก็เหลือแต่เพื่อนๆพี่ๆคณะเรา ก็ทำกิจกรรมกัน

ก่อนจะเริ่มกิจกรรมหลักของกลางคืน พี่เค้าก็บรีฟงานวันรุ่งขึ้นก่อน

ซึ่งจะต้องแบ่งกลุ่มเป็นกลุ่มย่อยอีก เช่น กลุ่ม1 แบ่งเป็น 1A กับ 1B

ทีนี้ ช่วงนั้นเค้าก็ปล่อยไปเข้าห้องน้ำพอดี

ในกลุ่มเรา กลุ่ม2 มีปีเรา(ปี1ขึ้นปี2)อยู่3คน เราก็บอกเพื่อนว่า เดี๋ยวเรายกให้

คือเค้าจะให้แบบ กลุ่ม2ทุกคนยกมือ แล้วก็นับสลับ 1 2 1 2 แบ่งกลุ่มกัน

เราก็ยกแทนเพื่อนเป็น2มือ

สมมตินั่งงี้ละกัน เป็น ไก่ เรา ไข่ (นามสมมติ)

ไก่เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับเรา หมายถึงกลุ่มเพื่อนอะ แต่ไข่กลุ่มอื่น

คนที่เข้าห้องน้ำคือไข่

ถ้าตามที่นับ ไก่ กับ ไข่ จะได้อยู่กลุ่มB แต่ๆๆๆๆๆๆๆ

เรายกแทนไข่ ดังนั้น เราก็จะแอบสลับ

ด้วยความที่เราเห็นพี่คนนั้นอยู่กลุ่มB เราก็เลยบอกไข่ว่า เราอยากอยู่กลุ่มเดียวกับไก่อะ ขอแลกนะ ให้ไข่ไปอยู่กลุ่มAแทน

ป๊าดดดดดดด แผนสูงนะเรา (กลับจากค่าย มารู้ทีหลังว่าไข่ก็ปลื้มพี่คนเดียวกับเรา เสียใจย่ะ สกัดไปโดยไม่รู้ตัว)

จากนั้นก็เป็นกิจกรรมตอนกลางคืน เริ่มจากเกมส์สนุกๆ ซึ่งเค้าแบ่งกลุ่มใหม่ เราไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกับพี่เค้า

กิจกรรมเริ่มจากสนุก จนแบบไต่อารมณ์แบบ downลง เพราะจุดประสงค์จริงๆ เหมือนพี่เค้าต้องการจะสอนอะ

หลังจากนั้น ก็เป็นคล้ายๆ แสดงความคิดเห็น อบรม ทำนองเนี่ย ซึ่งหลายอันแทงใจดำมากกับปมที่เราเล่าไปเมื่อวาน

คำพูดของพี่เค้านี่สุดๆ ยกมาบางส่วน "เรื่องบางเรื่องอย่าตัดสินว่าเป็นขาวหรือดำ เพราะถ้าเราตัดสินไปแล้ว ครั้งต่อไปเวลาเรามอง เราก็จะมองเค้าในพื้นฐานของสีนั้นๆ ให้ปล่อยไว้เป็น gray zone"

ซึ่งมันก็เป็นจริงสำหรับเรา เรายอมรับว่ากับอดีตเพื่อนสนิทเรา เรามองเค้าเป็นดำไปแล้ว แล้วหลังจากนั้น ไม่ว่าเค้าจะทำอะไรก็ขวางหูขวางตาไปหมด

แล้วมีอีกหลายอย่างที่เราแบบฟังจากคืนนั้น ซึ่งเกือบร้องไห้ แต่คนเยอะ เราก็เลยกลั้นน้ำตาไว้

ฟังเข้าหูบ้างไม่เข้าหูบ้าง เพราะแบบสติหลุดแล้ว คิดมากไปไกลมาก แบบอยากจะลุกออกไปจากห้องตอนนั้นเลย

แต่เราก็ทนจนกิจกรรมจบ แล้วก็ลุกออกไป เพื่อนที่มาจากรร.เดียวกับเราก็เดินเข้ามาหา ถามว่า "เป็นอะไรมั้ยเธอ" เราตอบทันทีเลยว่า "เป็น"

แล้วก็ลากกันไปหน้าห้องนอน แล้วก็แบบ เราเล่าสิ่งที่เราคิดให้ฟัง ซึ่งแบบ ณ จุดๆนั้น เหมือนคนเมาอะ ไม่มีสติใดๆ คิดอะไรก็พูด แบบดราม่าสุดฤทธิ์ พูดไปร้องไห้ไป

ใครเดินผ่านไปผ่านมาเราก็ช่าง ปล่อยเค้า ไม่มีใครถาม เราก็ไม่ได้เล่า

หลังจากนั้นเพื่อนสนิทกลุ่มเราทั้งกลุ่มก็ตามมา ตอนแรกมันไม่รู้ว่าเราร้องไห้ พอมันมาเห็น มันก็มานั่งฟังเราต่อ พูดไปก็เหมือนวนๆ หาทางออกไม่เจอ

ซึ่งระหว่างคืนนั้น พี่เค้าก็มีเดินผ่านมา เรามั่นใจว่าพี่เค้าเห็นว่าเราร้องไห้ แต่พี่เค้าก็ไม่ได้เข้ามาถาม เดินผ่านไปผ่านมาประมาณ3รอบ

ก็มีพี่คนอื่นๆในค่าย2คน ที่เราได้คุยในคืนนั้น ซึ่งพี่เค้าก็ให้คำแนะนำดีๆมาเยอะมาก เราก็ฟังๆ แล้วก็เก็บมาคิด

กว่าจะได้นอนคืนนั้นก็ตี3ได้ ตาบวม ถ้าตอนนั้นอยู่ใกล้ๆกรุงเทพ เราจะเรียกแท๊กซี่กลับบ้านไปแล้ว คือมันไม่มีอารมณ์จะทำอะไรทั้งนั้น แต่สุดท้ายก็อยู่ต่อ

วันที่3ของค่าย

ตื่นเช้า เราก็ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างเป็นปกติ ตาไม่บวมมาก และใส่แว่นใหญ่อยู่แล้ว อำพรางได้เยอะ

เราก็ทำกิจกรรมไป จนถึงกิจกรรมที่เมื่อวานแบ่งกลุ่มเป็น A กับ B

เราก็อยู่กลุ่มเดียวกับพี่เค้า ซึ่งจังหวะที่นั่ง พอดีได้ที่ใกล้กับพี่เค้า โดยมีน้องคนนึงคั่นกลาง ชื่อ"น้องแพง"

กิจกรรม ก็แบบ เหมือนให้นั่งล้อมวง แล้วก็ต้องพูดอะ ขอไม่ลงรายละเอียดเกมส์ละกัน อธิบายยาก

วนมาถึงเรา เราก็พูด ถัดจากเราเป็นน้องแพง ปรากฏว่า น้องแพงเขิลมากกกกก

น้องไม่ยอมพูดค่าาาาาา ก็เลยกลายเป็นเรากับพี่เค้า ที่นั่งข้างๆน้องแพง ต้องมาช่วยเชียร์

เราก็แบบ "อะไรก็ได้ ไหนอย่างนั้นสิ อย่างนี้สิ" น้องแพงก็เอาแต่ยิ้มเขิล

พี่เค้าก็พูดบ้าง "ไหนๆ บอกพี่สิ อะไรนะครับ" แบบ เราแอบยิงรูปไปช็อตนึง ผชอะไรอยู่กับเด็กแล้วน่ารักมาก

จนจังหวะนึง ที่เราตื้อน้องแพงยังไงน้องก็ไม่พูด เรียกว่าหมดหนทาง เราก็พี่เค้าก็เงยหน้าขึ้นมาพร้อมกัน แล้วก็สบตา ต่างฝ่ายต่างยิ้มแบบ ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว

........หยุดที่เธอแค่เพียงสบตา และวินาทีนั้น โลกทั้งโลกหยุดเคลื่อนไหว ท้องฟ้ากลับสดใส.........

มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ คือจ๋ายังจำรอยยิ้มนั้นได้อยู่เลย ชอบมาก เป็นครั้งแรกที่เค้ายิ้มให้

ขอบคุณน้องแพงมากน้าาาา ทำให้พี่มีโอกาสนี้ เยสสสสสส

จบกิจกรรมนั้น ก็เป็นกิจกรรม ทำป้ายรณรงค์ไม่สูบบุหรี่ เป็นป้ายผ้า เอาพู่กันระบายสีอะไรไป

เนื่องจากคนเยอะ เราก็เลยปลีกตัวออกมา ไปเล่นกลอง เล่นอะไรอยู่ห่างๆ ไม่ได้สนใจอะไร

หลังจากเด็กๆไปหมด ถึงได้เข้าไปช่วยตกแต่งป้าย ช่วยเก็บของ ซึ่งพี่เค้าก็อยู่ช่วยตรงนี้เหมือนกัน

มีจังหวะนึงที่เราได้อยู่กับพี่2คน คือพอดีเดินไปทางเดียวกัน เราก็บอกพี่เค้าว่า "จ๋าชอบที่พี่พูดมะคืนมากเลย ประทับใจมาก" แนวๆนี้

พี่เค้าก็ยิ้มๆ ไม่ได้ตอบอะไรมากมาย

แล้วก็มีถ่ายรูปกันรูปนึง รูปคู่

และก็รูปรวมๆอีกหลายรูปอยู่ ทั้งกลุ่มเพื่อนเรา และกลุ่มพี่เค้าปนๆกันสนุกๆ

หลังจากนั้นก็เริ่มเก็บของกลับ ซึ่งเราไม่กล้าพอที่จะขอเบอร์ หรืออะไรติดต่อพี่เค้า

พอกล้าที่จะขอ มันก็ไม่มีจังหวะแล้วอะ TT เศร้ามาก

ตอนแรกคิดว่า เราคงจะไม่ได้คุยกันอีกแล้ว

แต่ใจก็คิดว่า จะลองเสี่ยงมั้ย จะลองพยายามมั้ย

ถ้าเราจะสร้างโอกาสขึ้นมาเองล่ะ

....เสี่ยงมั๊ย.....

ต่อพรุ่งนี้จ๊ะ >< ยาวมากแล้ว ง่วงละด้วยยยยยย ขอบคุณที่อ่านเรื่องเพ้อๆของเรา

Create Date : 26 มีนาคม 2555

Last Update : 26 มีนาคม 2555 22:51:00 น.

2 comments

Counter : 724 Pageviews.