อาหารในต่างแดน
สเต็กร้านแถวๆบันไดบีชเรื่องเดินตลาดมันเป็นสถานที่น่าเที่ยวและน่าศึกษาว่าเขามีวัฒนธรรมกากินอย่างไรถ้าซื้อของไทยๆก็นิยมไปซื้อที่ร้านพรทิพย์แถวไทยทาวน์ร้านรังผิ้ง ร้านลักกี้ อยู่ใกล้กันแต่เรามักไปซื้อที่ไชน่าทาวน์เพราะชอบเครื่องแกงเครื่องแกงพันท้ายนรสิงห์หอมกว่าไปแดนจิ้งโจ้ก็ต้องกินเสต๊กเนอะเนื้อดีๆไม่ได้ถูกกว่าบ้านไทยเท่าไรอาจเป็นเพราะค่าแรงขนส่งของเขาสูงกว่าแรงงานไทยทำกินเองก็ลำบากมาทำน้ำเกรวี่ราดสเต๊กพอทำสเต็กที่ไรกลายทุกทีกลายเป็นไก่หวานหมูหวานที่ทำบ่อยก็ขาหมูเยอรมันแต่ขาหมูที่หาได้มันเล็กเพราะจะกินที่ซิดนีย์ราคาเกือบ30เหรียญขาก็เล็กๆทำกินทีก็เหนื่อยกว่าจะต้มจะทอดจะอบถ้างั้นทำทีก็หลายขาหน่อยกินทีก็เดือดร้อนเพื่อนต้องกรึ๊บไปด้วยเอาที่ง่ายหน่อยแล้วกันกุ่ยช่ายทั้งแบบเหลี่ยมเก็บได้นานกว่ากับแบบกลมอันนี้โชว์เสน่ห์จับจีบซะเฉ่งจะทำทีก็อาศัยไปตลาดไชน่าทาวน์วันอาทิตย์ที่ตลาดแพดดี้เลหลังเหมามาแค่ดอลล์ล่าเดียวเกือบกิโลอุปกรณ์ไม่ต้องอะไรมากกะทะกวนแป้งพิพม์ใส่แบบเหลี่ยมและก็ใช้กะทะนึ่งอีกทีทำเสร็จก็เก็บใส่ตู้เย็นไว้กินอีกหลายวันจะทำอาหารก็ไปตลาดก่อนตลาดที่ไชน่าทาวน์มีวันพฤหัสถึงวันอาทิตย์บรรยากาศแบบเมืองไทยเลยยิ่งวันศุกร์เย็นของเริ่มเน่าก็มีการเลหลังโฉ่งเช๋ง วันดอลล์ลาร์ๆๆๆพอวันอาทิตย์ก็คนแน่นทั้งของฟรีของถูกวุ่นไปหมดตลาดไชน่าทาวน์ที่ซิดนีย์บรรยากาศแบบเมืองไทยเลยแต่สีสันผักผลไม้สีสันจัดจ้านแบบเมืองหนาวตลาดนัดที่KINGSFROD มีของทำจากจีนและของมือสอง