|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เซง...
>O< เมื่อวานอุตส่าห์บอกว่าได้ไปค่ายมาม่าแล้วแท้ๆ
ที่ไหนได้ดันนอนตีสี่
T^T ตื่น สิบเอ็ดโมง
บร่ะเจ้า
ค่ายมาม่ามันมีตอนเช้ามิช่ายเรอะ
เจ้าเพื่อนเจ้ากรรม
บอกให้มันโทรมาปลุก
มันก็โทรมาปลุกจริงๆ
ต้้งหนึ่งครั้งแนะ เฮ้ย
แล้วอย่างนี้จะโทษใครเล่า
ก็เรามันผิดเอง... หมดคำถามเลย
ไงเล่าๆโยงเข้าเพลงได้
แต่อันที่จริงก็แอบโกดเพื่อนอยู่เหมือนกัน
เรื่องของมันมิสคอลมาเป็นสิบ
เรื่องของเรา ครั้งนึงก็เกินพอ
อยากจะบอกว่าเหนื่อยท้อแท้
มีเพื่อนมันก็อย่างนี้
ที่กล้านอนดึกเพราะคิดว่ามีเพื่อน
เหอะผิดเองๆที่คิดพึ่งเพื่อนมากเกินไป
อันที่จริงก็คงไม่มีใครคิดพึ่งเรามากขนาดนี้เหมือนกัน
เรานั้นแหละผิดเรานั้นแหละที่เป็นคนผิด
เหนื่อยนะเหนื่อยรู้มั๊ย
บอกมาว่าเพื่อนคนนี้ไม่อยู่ในสายตาก็เท่านั้น
ไม่ใช่เพื่อนคนนี่ไม่อยู่ในฐานะที่จำเป็นต้องห่วงใยก็พอ
เราจะได้ไม่ไว้ใจแกมากเกินไป
เสียใจนะเสียใจ
ที่ทำทุกอย่างเพื่อนเพื่อนได้
แต่แค่โทรหาเราตอนเช้าแกทำได้เพียงครั้งเดียว
ขอบใจนะ
ที่ทำให้รู้ว่าพวกแกไม่อยู่ในฐานะที่เราต้องใส่ใจ
ขอบคุณ
ที่เป็นห่วงเรารู้ว่าเรานอนดึกเลยไม่อยากให้ตื่นเช้า
ขอบคุณที่บอกให้เรารู้ก่อนที่เราจะไว้ใจพวกแกมากกว่านี้
เราอยู่โดยเห็นแกร้องไห้ไม่ได้
เราคงทนไม่ได้ถ้าเราชนะแล้วพวกแกยังพ่ายแพ้
แต่แกสอนให้เรารู้หลายๆครั้งว่า...
แกทนได้ถ้าเราเสียใจ
แกทนได้ถ้าวันนึงแกจะต้องไปต่อโดยไม่มีเรา
ถ้าวันนี้แกจะเดินต่อไป.. เราว่าคงไม่เป็นไรมั๊ง
ถ้าทางเดินที่แกจะเดินต่อมันไม่มีเราเดินไปด้วย
แกคงไม่เสียใจมั๊งถ้าวันนึงเราจะปล่อยมือแก
เสียใจนะเสียใจ
เจ็บปวดมากมาย เราอยู่ได้ๆ เราทนได้เราทนได้
เราไม่เป็นอะไรมากมายหรอกถ้าไม่มีพวกแก
Create Date : 01 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 1 ตุลาคม 2551 13:19:22 น. |
|
0 comments
|
Counter : 248 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
โชคชะตา...ทำให้เราสองคนมาพบกัน
ท่ามกลางผู้คนนับล้าน
และ โชคชะตา...ก็ทำให้ราสองคนจากกัน
โดยไม่ทันรู้ตัว
< style> table {background-color: transparent;border-style: none;border-spacing: none;}td {border: none;border-color: none;background: none;}< /style>
|
|
|
|
|
|
|