แยมเป็นการถนอมอาหารโดยใช้น้ำตาลความเข้มข้นสูง เพื่อป้องกันการเติบโตของจุลินทรีย์

การเกิดเจลของแยมเกิดจากกรด น้ำตาล และเพกทิน ซึ่งเป็นส่วนประกอบที่มีอยู่แล้วในผลไม้ เมื่อผสมกันในสัดส่วนที่เหมาะสมจะได้แยมที่มีลักษณะเป็นเจลกึ่งเหลว มีความข้นเหนียวพอเหมาะ นำมาปาดหรือทาบนขนมทานได้ง่ายๆ

 หากเราทำทานกันเองก็ไม่มีขั้นตอนอะไรที่ยุ่งยาก ทำแล้วเก็บใส่ตู้เย็นไว้ทานได้เป็นสัปดาห์

แต่หากผลิตในเชิงอุตสาหกรรม ก็ไม่แน่ว่าผู้ผลิตบางรายอาจเติมสารกันบูดที่ชื่อ กรดซอร์บิก ลงไปเพื่อป้องกันการเติบโตของยีสต์ เชื้อรา และแบคทีเรียที่ทำให้เน่าเสีย

ประกาศกระทรวงสาธารณสุข ฉบับที่ 281 (พ.ศ.2547)กำหนดให้ใช้กรดซอร์บิกในแยมได้ไม่เกิน 1,000 มิลลิกรัม/ กิโลกรัม

 ตามปกติหากได้รับสารกันบูดในปริมาณไม่สูง หรืออยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน ร่างกายจะสามารถขับออกเองได้ตามธรรมชาติ