Bloggang.com : ปะการังหอม : กำเนิด.......ซาละเปา....ก๊อก 1

กำเนิด.......ซาละเปา....ก๊อก 1

นาน แล้ว เกือบ 15 ปี ฉันไม่เคยรู้เลยว่า ความรู้สึก ที่ฉัน บอกกับตัวเองว่า
แม่ไม่รักฉัน แม่ไม่รักฉัน.........มันเป็นคำถามค้างคาในใจเสมอ มา
จวนจน วันที่ฉันมีครองครัว และวินาที่ หผลการตรวจของฉัน ออกมาและ หมอ บอกว่า

" คุณกำลังจะมีลูก " " หมอดีใจด้วย "

จำด้ แม่นยำมาก นับแต่นั้น ฉัน เฝ้าฟูมพัก หล่อ หลอม เลือด ในกาย ฉัน
ด้วยอาหารชั้นเลิศ ด้วย ทุกอย่างที่สามารถจะถ่ายทอด ให้ลุกได้
เวลา ผ่านไป 2 เดือน 3 เดือนแรก มีมีอะไร ตื่นเต็ม หวือหว๋า ในการตั้งท้อง

แต่ เมื่อวันหนึ่ง ฉันรู้สึก เหมือน กล้ามเนื้อ ที่ท้องฉัน กระตุก เบาๆๆ 5-6 ครั้ง
ฉันตกใจ ความรุ้สึก เกรงกลัว ที่จะสูญเสียลูก ประเดประดังเข้ามา
ฉันรีบไปหาหมอทันที่ ด้วยความกังวล !!!

เมื่อหมอ ตรวจแล้ว โดยการ ใช้เครื่องตรวจอุลตร้าซาวด์ เพื่อดูว่าเด็ก ดิ้นหรือเปล่า หัวใจ เต็นอยู่ไหม ในนาทีนั้น ฉันได้ยินเสียงเหมือน คนตีกลองรั่วๆๆ เร็ว แต่เป็นจังหวะ
มันเป็นเสียง ที่ไพเราะมาก .....มันคือ เสียง หัวใจ ลูกเต้น .

.....ฉันยิ้มทั้งน้ำตา เมื่อ หมอบอกว่า สักครู อาการที่เป็น อาจะเป็นเพราะเ ด้ก เริ่มดิ้นแล้วและ สามารถ ส่งความรู้สึก ผ่านผนังหน้าท้องได้แล้ว แสดงว่าเด็กแข้งแรงมาก ..........

รู้ไหม หน้าฉัน คงเหมือนกระด้ง ออกมาจากห้องตรวจเทียวยิ้มน้อยยิ้ม ใหญ่ ....

ฉัน เฝ้านับ วันนับคืน รอคอยที่จะได้เห็นหน้าลุก ของฉันอย่างใจ จดจ่อ ......

เวลา ผ่านไป 8 เดือนเต็ม ฉันมีเจ้าตัวน้อย อยู่ กับฉัน ตลอดเวลา ที่ผ่านมา ฉันจะเล่านิทาน และเปิด เพลง ร้องเพลง ให้ลุกฟัง เสมอๆๆ

หวังให้ลุกเป็นเด็ก ร่าเริง แจ่มใส แข็งแรง
ฉัน.....เฝ้ารอ สาวน้อยของฉัน นานเหลือ เกิน 9 เดือน เชียวหรือ
ฉัน.....มีความรู้สึกว่า ความผูกพันที่ฉันมี ให้เค้า ยาก ที่จะตัดออกจากกันได้

รักและ ถนอม ยิ่งกว่าจงอาหวงไข่ มิปาน
วันที่ฉันรอคอย ได้ มาถึง ......7 กุมภา
ตื่นแต่เช้า เห็น เลือดออกมากมาย ตกใจไหม
ตกใจแต่ก็ตั้งสติ เพราะ หมอบอกว่า ก่อนคลอด จะมีเลือดออกได้
ให้ เตรียมตัวมาคลอดได้

ฉันอาบน้ำ สระผม แต่งตัว ใส่ชุดฟรอม์ สำหรับทำงาน ไป ตามปกติ เดินทำงาน ในขณะที่ทำงานก็รูสึก หน่วงๆๆ หนักๆๆท้อง เหมือนถุก แรงดึงดูด ไง ไม่รุ้
หน่วงๆๆ หนักๆๆ ท้อง นาน จน รู้สึก เมือ่ยขา และบอกพี่ที่ทไงนว่าเลือด ออก ค่ะพี่

ทุกคนตกใจ ซัก กัน และได้รับพร อันใหญ่หลวง ว่า " ทำไมเพิ่งบอกเดี๋ยวนี้ " " เดี๋ยวก็คลอด กลาง ห้องทำงานหรอก

ว่าแล้ว ก้ต้องพบหมอ
ฉันเริ่ม มีอาการ ปวด บิด ร้าวๆๆ ไป ทั่วหลัง ไหล่ เอว บั้นเอว เหมือนจะขาด เสีย ให้ได้
บากจะบรรยาย ว่าเจ๊บ หรือปวด จะคล้ายตอนท้องเสีย ก็ไม่ใช่
จะว่าปวดท้องผูก ก้ไม่เชิง มันเร้าว ๆๆ บิด ๆ ๆ

ไงไม่รุ้ ...........
ฉันไป ถึงห้องคลอด ด้วย อาการ ตื่นเต็น เพระ มดลุกขยายมาก และ ปากมดลุก ขยายเปิด แล้ว 4 เซ้นติเมตร คือ พร้อมที่เจ้าตัวน้อยจะออกมาชมโลก แล้ว

นอนรอ ตั้งแต่ 11 โมง ก็ไม่คลอด
บ่ายกว่าๆๆ คุณหมอ เจาะ ถงน้ำคร่ำ แล้ว สักครู่ ใหญ่ๆๆ

ความรู้สึก เหมือนร่างกายจะฉีกได้เจ๊บนร้าวไป ทั้งร่าง ก็ว่าได้
ฉันได้ยินหมอบอกว่า ขอ ยาก แก้ปวด 1 เข็ม

ไม่รุ้หรอกเค้าปักเข็มไปเมือ่ไหร มันเจ็บ จนไม่รุ้ว่า อะไรอีกแล้ว
ราวกับ เนือ้ที่แตกละเอีด

เวลา 16.05 นาฬิกา
หมอแม่ทูนหัวของฉัน บอกข้างๆๆหูว่า ออมแรงอีกทีแล้ว เบ่งสุดแรง เลยนะ

เห็นหัวเจ้าหมูน้อยแล้ว นะ นิ่มนะ

เอ้า แบ่ง อืบมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

นาน 2-3 ครั้ง พร้อม กับได้ยิ้นเสียง หมอบอกว่า หมูอ้วนออกมาแล้ว
หน้าเหมือนซาละเปา เที่ยว ....ยัยนิ่มเอ๋ย.........

เวลานั้น บอกได้ ว่า หมดแรง แขนขาที่เจ๊บปวด นั้นหายปลิดทิ้ง เมือ่ได้เห็นหนา เจาลุกน้อย ที่ เฝ้ารอ มานาน 9 เดือน...........

และ ก้เป็น เจ้า ขาหมูของฉันจวนเท่าทุกวันนี้ ............เอยยยยยยยยยย

และ ฉันได้รับรู้ แล้ว ไม่ มีวัน ที่แม่จะ ไม่รักลุกของตัว ..........ไม่มีวันเด็ดขาด

เวลนา ฉันรักแม่ฉัน และ ฉันก็รักลูก ฉัน เต็มหัวใจ ...........
กวาจะเป็นขาหมู .........ขุนเกือบตาย กิกิ

ดาหลา & ปะการัง
09 ก.ย. 47 - 11:30

Create Date : 16 มกราคม 2549

Last Update : 16 มกราคม 2549 21:00:58 น.

0 comments

Counter : 231 Pageviews.