|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
24 มิถุนายน 2550
|
|
|
|
ฝากลูกไว้กับพระ
ฝากลูกไว้กับพระ
แก้ว ลายทอง เพื่อนที่คบหากันมานานกว่ายี่สิบปี ได้ร้องเพลงอยู่เพลงหนึ่ง ชื่อเพลง ฝากใจไว้กับนก แม้ว่าผมค่อนข้างจะชื่นชอบเพลงที่เขาร้อง แต่หากคิดดูให้ดีแล้ว ผมคงไม่ชอบใจเท่าไรที่จะฝากใจไว้กับนกอย่างที่เขาร้องในบทเพลง
บทเพลงคือจินตนาการอย่างหนึ่ง ให้ความรู้สึกอ่อนโยน โหยเศร้า ในเวลาฟัง ยิ่งเวลาฟังนั้น เรามีความทุกข์หม่นหมอง หรือแก้ปัญหาที่รุมเร้าไม่ค่อยได้ มองไม่เห็นทางออก
การฝากอารมณ์และหัวใจไปกับนกหรือที่ตรงปีกนกนั่นแหละ เราคงจะโบยบินไปได้ทั่วทุกแห่งหน ตามแต่ใจปรารถนา ไม่ว่าเพื่อหนีปัญหาหรือเพื่อสิ่งใดก็ตาม
แต่จะเป็นอย่างที่ผู้ถ่ายทอดบทเพลงจินตนาการไว้หรือไม่ นั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
เพราะความจริงแล้ว ถึงนกจะบินไปไหนมาไหนบนผืนฟ้ากว้างได้โดยเสรี แต่ใช่ว่านกจะมีอิสระหรือเสรีอย่างที่มนุษย์จินตนาการ นกยังมีขีดจำกีดของการบิน เพดานบินไม่ได้กว้างไกลอย่างที่เราคิดฝัน และอันตรายที่เกิดแก่นกที่บินอยู่บนท้องฟ้าก็ใช่ว่าจะไม่มี
มีเพียงนกหนึ่งเดียวที่ก้าวผ่านขีดจำกัดของการบินอย่างนกทั้งหลาย นั่นคือนกที่ชื่อโจนาทาน ซึ่งปรากฏในนิยายของริชาร์ด บาก เท่านั้น
หนุ่มสาวหลายคนคงเคยฝันใฝ่อยากโบกบินไปอย่างไร้ขีดจำกัดอย่างนกที่ชื่อโจนาทาน แต่มีสักกี่คนที่บินถึงฝั่งความฝัน ส่วนมากแล้วมักทดท้อและซมซานกลับมาสู่ความจริงของชีวิต คือ ตกสู่ดิน และเดินย่ำอยู่กับที่ ฉีกละลายความฝันของตนป่นปี้ไปวันๆ บางคราวถึงกับอดสูกับความจริงที่เกิดในชีวิตตนเอง
ผมเคยเดินย่ำไปตามความฝันมาหลายฤดูฝน แน่นอนว่า มันมีทั้งเหน็บหนาว เปียกปอน และประสบความพ่ายแพ้เสียมากกว่าความสมหวัง
ความพ่ายแพ้แต่ละอย่างได้สอนให้ผมตระหนักรู้ว่า แม้แต่ความพ่ายแพ้ก็ไม่ได้มีอยู่จริง
มันเป็นสมมุติอย่างหนึ่งที่เรากำหนดขึ้น เพื่อรองรับอารมณ์บางอย่างเท่านั้น
แต่มนุษย์จะกำหนดรู้ถึงความพ่ายแพ้และสมหวังกันมาตั้งแต่เมื่อไร มันอยู่นอกเหนือการรับรู้ของผมในช่วงเวลานี้ และผมก็ไม่อยากรู้ถึงขนาดนั้น
ผมพอใจที่ตัวเองรู้ถึงความพ่ายแพ้ รู้ถึงความอ่อนแอที่ตนเองมี และรู้ถึงความล้มเหลวทั้งหลายที่ประเดประดังเข้าสู่ชีวิต
หลายหนผมจึงรู้สึกสนุกที่ได้นั่งลงพูดคุยกับความพ่ายแพ้และทุกข์ทรมานนั้น
และเราก็เป็นเพื่อนกันได้ ผมรู้สึกอย่างนั้น
เวลานี้ ผมรู้สึกถึงพรมแดนบางด้านของจิตใจ เมื่อผมได้ผ่านการฝึกฝนตนเองให้รู้จักและสนิทสนมกันดีกับความพ่ายแพ้ ผมไม่ได้หวาดกลัวหรือขวัญหายต่อการมาทักทายของมัน เพื่อนกันแท้ๆ จะมาหวั่นเกรงอยู่ทำไม มันบอกผมอย่างนี้ทุกครั้งที่พบกัน
ผมรู้สึกมั่งคั่งและมั่นคงขึ้น แม้ว่าในกระเป๋าไม่มีสตังค์เหลืออยู่เลย เมื่อผมได้เข้าสู่แดนพระศาสนาอย่างจริงจัง หลังเดินย่ำผ่านไปผ่านมาอย่างเก้ๆ กังๆ และอิดเอื้อนเมื่อมีใครชักชวนให้ผมก้าวผ่านประตูบ้านเข้าสู่แดนพุทธศาสน์
ผมได้รับรู้ความเป็นไปอย่างนั้น เมื่อผมรู้ว่าใครคนหนึ่งกำลังจะมาอยู่ร่วมกับผม เขาเป็นใครกันหรือ?
ผมคิดถึงช่วงเวลาแห่งความสับสนและท้อแท้อย่างสุดๆ เมื่อผมกับภรรยาได้เดินทางไปกราบไหว้พระสัมมาปฏิบัติท่านหนึ่ง ที่สำนักสงห์ซึ่งอยู่ลึกในป่าแห่งหนึ่ง ใกล้ๆ ริมแม่น้ำโขง . ผมคิดว่าท่านคงปรารถนาความสงบ สั่งสอนคนที่เดินทางไปหาท่านเท่านั้น ผมจึงไม่เอ่ยนามของท่านในข้อเขียนนี้
ผมบอกตนเองอย่างไม่ลังเล เมื่อผมได้กราบท่าน
พระอย่างนี้ ผมยังไม่เคยพบเห็นมาก่อนในชีวิต
การได้ฟังข้อธรรมจากท่าน ได้ชักนำผมสู่เขตแดนของความสงบ ผมเริ่มปล่อยและวางอะไร...อะไร... และอะไร ไปจำนวนมาก ซึ่งผมคิดว่ามันคือของของผมมาตลอด
ขณะที่ผมเริ่มวาง ผมกลับได้สิ่งหนึ่งมาอย่างไม่รู้ตัว
นั่นคือการมาอยู่ร่วมของใครคนหนึ่ง
ผมได้ลูกชายคนหนึ่ง อย่างไม่คิดมาก่อนว่าจะมีใครมาเกิดด้วย เพราะผมกับภรรยาเริ่มแก่
แต่เขาพอใจที่จะมาเกิดเป็นลูกของเรา
ผมรู้สึกเหมือนกับ ตลอดเวลาที่ผมรีๆ รอๆ อยู่ ก็เพื่อรอการมาเกิดของเขานั่นเอง
หลังเขาเกิดเพียงหนึ่งเดือน ผมได้พาเขาไปกราบหลวงพ่อท่านนั้น และยังขอมอบถวายเขาแก่ท่านด้วย ท่านเองก็มีเมตตาต่อเขาเช่นกัน
ไม่เพียงแต่ท่านเท่านั้นที่เมตตาต่อเขา
พระทุกรูปที่ผมพาเขาไปกราบ ท่านจะมีเมตตาต่อเขาเป็นพิเศษ
ครั้งหนึ่ง ผมพาเขาไปที่วัดสังฆทาน นนทบุรี หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ เจ้าอาวาสวัดสังฆทานเดินเข้ามาทักทายเขา และพูดคุยกับเด็กน้อยวัยไม่กี่เดือนอย่างมีเมตตา
ผมจึงมั่นใจว่า การที่ผมฝากลูกไว้กับพระ จึงเป็นทางเลือกที่ผมพอใจอย่างยิ่ง เพราะทางเดินที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงชี้บอก คือทางอันประเสริฐ เป็นทางเดินไปเพื่อพ้นทุกข์อย่างจริงแท้
รักษ์ มนัญญา
Create Date : 24 มิถุนายน 2550 |
|
27 comments |
Last Update : 24 มิถุนายน 2550 21:56:57 น. |
Counter : 1098 Pageviews. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ (big onion ) 24 มิถุนายน 2550 22:55:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 27 มิถุนายน 2550 11:21:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: สายลมอิสระ IP: 58.9.199.45 27 มิถุนายน 2550 21:52:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรจารุ 28 มิถุนายน 2550 0:36:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ (big onion ) 28 มิถุนายน 2550 23:53:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ (big onion ) 28 มิถุนายน 2550 23:56:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ (big onion ) 29 มิถุนายน 2550 0:29:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ (big onion ) 29 มิถุนายน 2550 0:47:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 29 มิถุนายน 2550 20:19:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ (big onion ) 1 กรกฎาคม 2550 23:58:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ (big onion ) 2 กรกฎาคม 2550 0:02:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ (big onion ) 2 กรกฎาคม 2550 0:07:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรจารุ 2 กรกฎาคม 2550 15:16:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 2 กรกฎาคม 2550 20:03:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ (big onion ) 2 กรกฎาคม 2550 23:56:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ (big onion ) 2 กรกฎาคม 2550 23:59:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.207.21.67 4 กรกฎาคม 2550 3:24:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ IP: 58.8.171.242 4 กรกฎาคม 2550 17:02:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.207.21.67 4 กรกฎาคม 2550 22:00:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ IP: 202.57.168.202 5 กรกฎาคม 2550 0:23:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.207.12.141 5 กรกฎาคม 2550 7:00:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักษ์ IP: 58.8.171.234 6 กรกฎาคม 2550 12:06:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลูกหอม(จอมยุ่ง) (big onion ) 11 สิงหาคม 2550 11:06:29 น. |
|
|
|
| |
|
|
big onion |
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ชอบเขียน อ่าน เดินผ่านถนนคนเขียนหนังสือมาประมาณสามสิบฝน แต่ยังเขียนไม่ได้ดี หันมาสนใจต่อการเพ่งดูตนเอง มากกว่าเพ่งโลกภายนอก รู้ว่าตนเองแก่เอามากๆ สบายใจดี
|
|
|
งานนี้นายกสมาคมนักเขียน คุณชมัยพร แสงกระจ่าง ได้ระดมเทียบเชิญวิทยากรสุดยอดของนักเขียน และระดมทีมงานนักเขียนมืออาชีพ มาให้ความรู้กันอย่างเต็มที่ ตั้งแต่เช้าจรดเย็นเลย
ขอยกรายชื่อนักเขียน วิทยากร มาเป็นกระสายก็แล้วกัน คือ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ (ศิลปินแห่งชาติ) อัศศิริ ธรรมโชติ (ศิลปินแห่งชาติ) วัฒน์ วรรลยางกูร (รางวัลศรีบูรพา) โชคชัย บัณฑิต (กวีซีไรต์) กิ่งฉัตร (นักเขียนสตรียอดนิยมแห่งสมัย) และอื่นๆ
สนใจเข้าร่วมงาน โปรดติดต่อที่สมาคมนักเขียนด่วน หมายเลขโทร. 0-29109565 ด่วน
งานนี้ฟรีครับ เพราะสำนักศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม เป็นเจ้าภาพด้านทุนรอน
งานนี้ ผมก็จะไปร่วมงานด้วยครับ