ใจ สัมผัสเพียงเสียงหัวใจเต้น หัวใจเผ่นผกโผนกระโจนหา ข้ามเขาสูงลับลิ่วเทียมเมฆา พลันรู้ว่าหัวใจไปลิบแล้ว เสียงน้ำไหลรินอยู่อ้อยอิ่ง เหมือนสายน้ำหยุดนิ่งอยู่แผ่วแผ่ว หากพร่างจิตพราวใจอยู่พริ้งแพรว ดุจระฆังดวงแก้วกังวานเพลง สายลมเย็นลูบแผ่วแผ่วแล้วจางหาย รู้ถึงความผ่อนคลาย ไม่เครียดเคร่ง มวลดอกไม้เคลื่อนไหวร่ายบรรเลง ไม่มีเร่ง ไม่ชักช้า กลมเกลียวกัน โสมนัสกระจ่างในใจทุกห้อง ใจประคองดวงใจด้วยใจมั่น ประดับไว้กลางดวงใจอยู่นิรันดร์ คือใจอันสงบงามท่ามกลางใจ   Create Date : 16 สิงหาคม 2550 4 comments Last Update : 16 สิงหาคม 2550 23:36:52 น. Counter : 992 Pageviews. Share Tweet

เขียนดีค่ะ   โดย: หนูหอม(ค่ะ) (big onion ) 18 สิงหาคม 2550 13:58:51 น.

จิตใจเราหรือเขาคอยกวัดแกว่ง ด้วยลมแรงคลื่นกระแทกสายน้ำไหล จินตนาการของเราคอยกวัดไกว ช่วยประคองดวงใจให้กลับมา ขอสมาธิด้วยคนค่ะ   โดย: เมณี 19 สิงหาคม 2550 20:44:15 น.

สวัสดี คุณเมณี ยินดีที่มาเยือน ฝ่าคลื่นสะท้านสะเทือน สะเทือนหนาวมิได้เกรง เพียงใจให้มั่นคง เข็มทิศไม่วังเวง ผองภัยมิได้เกรง ใจจึงเก่งแกร่งกล้าพลัน ขอต้อนรับการมาเยือน ถ้าจะทำสมาธิก็ยินดียิ่งครับ   โดย: รักษ์ (big onion ) 19 สิงหาคม 2550 23:46:37 น.

ใจเอ๋ยใจ ใจโอ๋ โอ้ใจเจ้า ทำใจเรา ปวดร้าว เศร้านักหนา ทุบกระแทก กระทบทืบ กระเทือนมา จนอุรา ร้าวหนัก เมื่อรักเลือน โอ้เอ๋ยใจ เจ้าเอย มาเลยรัก ฉันอกหัก อกหาย เพราะใครเฉือน ก็ฉันซื่อ เกินไป แม้ใครเตือน มันดูเหมือน ตาบอด ตลอดมา ก็เพราะมัน มั่นใจ ในความรัก จะใครทัก ปลุกอย่างไร ไม่รู้ค่า อกกระทั้น สั่นสะเทือน เปื้อนน้ำตา จึงรู้ว่า จริงใจ ให้คนเลว เจ็บนักเจ็บ อย่างไร ก็ไม่โหด เธอลงโทษ ผลักใจ ให้ตกเหว ใจเธอช่าง เปลี่ยนใจ ได้รวดเร็ว ใจฉันเหลว แหลกไป เพราะใจเธอ ชีวิตฉัน เหมาชาติ ไม่ขาดดิ้น ทั้งชีวิน จดจำ มิทำเผลอ จะหลีกให้ ไกลห่าง คนอย่างเธอ ไม่ขอเจอ ไม่ขอรับ มาจับใจ ขอเถอะขอ อย่าทำร้าย ใจใครอีก งดเว้นหลีก ทิ้งร้าง บ้างได้ไหม ไม่เคยเจ็บ ก็ไม่รู้ เจ็บอย่างไร กลัวเธอจะ โชคร้าย เข้าสักวัน   โดย: พันวัตต์ IP: 61.19.52.106 30 เมษายน 2552 16:10:40 น.