ผมอ่านหนังสือเล่มนี้เมื่อปี พ.ศ.2553
ซื้อเพื่ออ่านขณะรอขึ้นเครื่องบินไปสัมภาษณ์รายการ book variety
ตอนนั้นผมมีผลงานหนังสือการ์ตูนหมื่นตาธรรมะออกมา 2-3 เล่ม
แม้ตัวหน้าปกจะบ่งบอกเป็นนัยว่าหนังสือเล่มนี้
น่าจะเป็นหนังสือธรรมะที่พูดถึงเรื่อง “การนั่งสมาธิ”
แต่เอาเข้าจริงเนื้อหาหลักของหนังสือเล่มนี้มีสองส่วน
คือ 1. กลอนไฮกุ
2. ภาพวาดพู่กันจีน
น่าเสียดายที่ภาพประกอบในเล่มนอกจากจะเป็นภาพขาวดำ
ขนาดของภาพยังเล็กมากจนมองแทบไม่เห็นรายละเอียด
ความคมชัดของภาพก็มีน้อยมาก
แม้นักเขียนจะพยายามอธิบายเพียงใด ก็ไม่อาจทำให้เห็นภาพได้อย่างชัดเจน
ส่วนกลอนไฮกุนั้นเป็นบทกวีของญี่ปุ่น
มีลักษณะเฉพาะตัวแบบกลอนเปล่า 3 บรรทัด
ซึ่งไม่ง่ายเลยในการทำความเข้าใจ
ผมหยิบหนังสือเล่มนี้กลับมาอ่านอีกครั้ง
ระยะเวลาห่างจากการอ่านครั้งแรกนาน 13 ปี
ทั้งไฮกุหรือภาพวาดพู่กันจีนนั้น
ผมก็ยังไม่เข้าใจมันทั้งหมด --- แต่ชอบ
ชอบในความที่อ่านแล้วไม่เข้าใจ
สนุกในการตีความตามความรู้สึกของเราขณะอ่าน
ผมคิดว่าทั้งภาพและถ้อยคำบางอันนั้นอยู่เหนือพ้นไปจากความเข้าใจ
เราแค่รู้สึกกับมันให้มากที่สุด เหมือนประโยคนี้ซึ่งอยู่ในหนังสือเล่มนี้
“ผู้ไม่รู้ --- พูด
ผู้รู้โดยญาณหยั่งรู้และรู้อย่างลึกซึ้ง --- ไม่พูด
พวกเขาเพียงแต่หัวเราะกับการพยายามใด ๆ
ที่จะแสดงถึงความหมายของชีวิตด้วยถ้อยคำต่าง ๆนานา”
ใช่---ภาพบางภาพ
ไม่จำเป็นต้องอธิบายความ
บทกวีบางบท
อ่านแล้วรู้สึกอย่างไรก็ได้
ไม่จำเป็นต้องเดาความคิดนักเขียน
ว่าคิดและเขียนอะไร
“ความเข้าใจในชีวิต” ของคนเราไม่มีทางเหมือนกัน
เส้นทางเข้าถึงความสงบก็แตกต่างกัน
มันไม่สำคัญเลยว่าเราจะเข้าถึง “ความจริงแห่งชีวิต” ด้วยวิธีใด
ขอให้ตระหนักรู้อย่างถ่องแท้และถูกต้องก็เพียงพอแล้ว
| Create Date : 18 มกราคม 2567 |
| Last Update : 18 มกราคม 2567 16:37:24 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 94 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
