BlogGang.com : : Pormaid : 21 กรกฎาคม 2550

21 กรกฎาคม 2550

21.15

เมื่อวานไปค้างที่สุพรรณมา แทบจะไม่เจอลมหายใจเลย... ธรรมดา อยู่กับหวานใจก็งี้แหละ ทุกที จนบ้างครั้ง นึกอยู่เหมือนกันว่า ดีแล้ว นานๆ เจอกันทีก็ดีแล้ว

อย่างไรก็ตาม ก็ ยังได้นั่งสมาธิอยู่ดี ก็ดี แม้ว่าจะยาก เพราะฟุ้งมาทั้งวัน แต่ก็รวบรวมจนได้ ก็สงบได้ตามที่ตั้งใจ ตามระดับปรกติโดยประมาณ แต่หลังนั่งเสร็จแล้ว ก็หาหนังสือมาอ่าน รอนอนพร้อมน้องกิ๊บ ได้พระเวสสันดร มหาบุรุษแห่งป่าหิมพาน... โอว ยิ่งอ่านยิ่งปวดหัว มึนขึ้นทุกทีๆ เฮ้ย นี่เป็นอะไรเนี่ย จนต้องนอน วางหัวนิ่งๆ ขยับน้อยๆ ระหว่างนั้นก็นึกๆ ไปด้วย ว่าเป็นอะไรน้า
มาคิดๆ ดู เอ... ทุกทีที่เรานั่งสมาธิเสร็จ เราก็นอนเลย ไม่เคยดูเลยว่า อาการหลังนั่งเป็นอย่างไร นี่แสดงว่า ออกแนวมืดทึบตลอดเลยนี่นา ว้า แย่จริง หลงทานดอกหรือนี่
ขากลับ เอา ๗ เดือนฯ มาฟังอีก เป็นตอนเก่าที่เคยฟังมาเกือบ 10 เที่ยวแล้ว เนื้อหาเดิมๆ แต่กลับเข้าใจไม่เหมือนเดิม... เราสามารถความคุมอารมณ์โกรธได้โดยการเห็นการเกิดดับมาแล้ว และก็ทำได้คล่องแคล่วมากขึ้นเรื่อยๆ พอฟังตอนที่รบชนะเก็บ diary ที่ทิ้งไปแล้วมาอ่าน ก็พบว่า การดูลมหายใจ ไม่ว่าจะระหว่างวันหรือ ตอนนั่งสมาธิก็ตาม ก็เพียง ...สักแต่ว่ารู้... เท่านั้น เคยฟังมาก็หลายที มาเข้าใจจริงๆ คราวนี้เอง รู้... ว่าหายใจ ก็แค่รู้ ทำอะไรก็สักแต่ว่ารู้ เหมือนมี 2 ความรู้สึก อันนึงอยู่กับงาน หรือ อารมณ์ใดๆ ทางโลก แต่อีกความรู้สึก จะอยู่เฉยๆ ไม่รู้ร้อน รู้หนาว แค่รู้ว่า อีกความรู้สึกที่กำลังคลุกอยู่กับเรื่องทางโลกเป็นอย่างไร สนุกจริงๆ ไม่เครียด ไม่เหนื่อย รู้ตัวตลอดเวลา... เอาล่ะ เห็นทางเดิน แล้วก็รีบเดินต่อซะ...

Create Date : 19 ธันวาคม 2551

Last Update : 19 ธันวาคม 2551 10:22:10 น.

0 comments

Counter : 240 Pageviews.