แต่งและเขียนเรื่องโดย เซบาสเตียน
1 สิงหาคม 2550
เรื่องนี้เป็นจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น หากชื่อบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ตรงกับใคร ทางผู้จัดทำ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
--------------------------------------------------------------
ตอนที่ 23 เรื่องอาจารย์ของหนู
"นักเรียนครับ ถ้าเราอยากให้ภาพที่ตัดต่อไว้ดูไม่ลอยขึ้นมาเหมือนภาพหลอก เราอาจจะใช้เครื่องมือที่ให้ภาพกลืนไปกับฉากหลังเหมือนที่ผมกำลังทำให้ดู"
นักเรียนสายอาชีพของโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง กำลังฟังอาจารย์วิทยาสอนวิชาตกแต่งภาพ "เป็นไงทำได้ไหม ถ้าเราทำแบบนี้จะได้ภาพที่กลมกลืนมากขึ้น ดูภาพไม่ลอยขึ้นมาเหมือนตัดต่อ สิ่งสำคัญคืออย่าลืมเรื่องพื้นฐานของระยะวัตถุเช่นระยะใกล้วัตถุจะใหญ่ขึ้นและระยะไกลวัตถุเล็กลงด้วยนะครับ มีใครทำไม่ได้บ้าง" อาจารย์กวาดสายตามองลูกศิษย์ เห็นทุกคนก้มหน้าก้มตาทำอย่างขะมักเขม้น
"..'จารย์ขา ..'จารย์ขา สอนแบบนี้ได้หรือเปล่าอยากทำได้บ้างค่ะ"
รัชนีเป็นนักเรียนคนหนึ่งที่อยู่ในห้องของอาจารย์วิทยา เธอชี้นิ้วไปทางรุ่นพี่คนหนึ่งที่ตกแต่งรูปคนโดยทำแสงรัศมีเปล่งออกมารอบตัวอย่างสวยงาม
"เอาอีกแล้ว เอาอีกแล้วนายหนุ่ม ครูบอกเธอกี่ครั้งแล้วอย่าแกล้งรุ่นน้องแบบนี้ ชอบเข้ามาป่วนอยู่เรื่อยเลย" นายหนุ่มที่อาจารย์กล่าวถึงเป็นรุ่นพี่อยู่ปีสองที่ชอบแอบเข้ามาป่วนรุ่นน้อง "นักเรียน เดี๋ยวพวกเธอได้เรียนเหมือนกันตอนนี้เรียนตามขั้นตอนก่อนนะ"
"ไม่เอาค่ะครู หนูอยากทำได้แบบนี้บ้างค่ะ" รัชนีไม่ยอมเพราะรุ่นพี่ทำออกมาได้อย่างสวยงาม เธอเห็นรุ่นพี่ทำแบบนี้จึงอยากทำบ้าง
เพื่อนในห้องมุ่งดูรุ่นพี่ทำภาพออกมาได้อย่างงดงาม นักเรียนในชั้นต่างอยากทำแบบนี้บ้าง โวยวายกันใหญ่ขอร้องให้รุ่นพี่ช่วยสอนแต่รุ่นพี่ไม่ยอมสอน สุดท้ายนักเรียนมาเร้าอาจารย์แทน
"พวกเธอเนี้ยไม่ไหวเลยชอบแกล้งรุ่นน้อง วันหลังครูไม่ให้เข้ามาในห้องเรียนแล้วนะ เอาล่ะ ครูสอนให้ก็ได้แต่ไม่อยากให้ข้ามขั้นตอนเลย" ถึงอาจารย์เป็นคนขึ้บ่นอย่างน้อยเป็นคนใจดี ยอมสอนข้ามขั้นตอนให้กับนักเรียน อาจารย์สอนไปว่ารุ่นพี่ไปที่ทำให้การเรียนการสอนไม่เป็นลำดับขั้นตามที่ตนวางไว้
นักเรียนทุกคนในห้องดีใจที่อาจารย์ยอมสอน นินทารุ่นพี่กันใหญ่ชอบมาทำให้อยากแล้วจากไป รัชนีและเพื่อนได้ทำภาพสมใจอยาก แถมชมอาจารย์ที่ไม่หวงความรู้เหมือนรุ่นพี่บางคน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องเรียนนั้นมีเด็กนักเรียนคนหนึ่งมองอย่างไม่ละสายตา
วาลิการ.....มองดูเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้นในห้อง เธอเป็นนักเรียนคนหนึ่งในชั้นเรียนเดียวกับรัชนี วาลิการนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เธอไม่แปลกใจ ทำไมทุกคนถึงชอบอาจารย์วิทยาเพราะเธอรู้ดีว่านิสัยของอาจารย์เป็นอย่างไร ตัวเองเคยมีประสบการณ์แบบนี้เหมือนกัน
.................
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"อาจารย์ขา....หนูมีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ" สาวน้อยวัยใสเคาะประตู
"เข้ามาสิตัวแสบ" เสียงอาจารย์เรียกนักศึกษาให้เข้าพบ อาจารย์ไม่จำเป็นต้องถามชื่อเพราะตัวแสบในโรงเรียนมีคนเดียวเท่านั้นคือวาลิการ
"อาจารย์ขาาาาา หนูไม่มีหัวทางศิลป์ค่ะ ทำอย่างไรดีค่ะ"
"ดูผลงานที่เธอส่งมาครูว่าจินตนาการเธอดีมาก แต่ต้องรู้จักฝึกฝนให้บ่อยแล้วฝีมือจะดีขึ้นเอง ครั้งแรกครูทำยังทำได้ไม่ดีเท่าเธอเลยนะ" อาจารย์วิทยาให้กำลังใจ "ที่สำคัญอย่าให้เพื่อนทำงานให้หรือก๊อบปี้ที่อื่นมาส่งอาจารย์อย่างเด็ดขาด"
วาลิการมองหน้าอาจารย์พร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัย "อาจารย์ค่ะ พ่อไม่ค่อยสนใจหรอก หนูเรียนยังไง ขอแค่ได้เกรดสวยเหมือนหน้าตาหนูไปอวดท่านก็พอค่ะ"
อาจารย์วิทยาเข้าใจที่เธอพูด ที่นี่เป็นโรงเรียนขึ้นชื่อว่าคนมีฐานะมาเรียน อาจารย์วิทยาเคยเจอเรื่องแบบนี้ไม่บ่อยแต่พอรู้ทัน "อาจารย์ว่าถ้าเรารู้จักตั้งใจจริง งานทุกอย่างจะออกมาดีเอง เดี๋ยวอาจารย์ต้องเตรียมแผนการสอนก่อนนะ เธอมีอะไรอยากถามอีกไหม"
วาลิการรู้แล้วว่าความหมายของอาจารย์คืออะไร นี่สินะที่เราเรียกอาจารย์ได้อย่างสนิทใจ เงินไม่สามารถซื้อทุกอย่างได้ วาลิการมองอาจารย์ผิดไป อาจารย์เป็นคนแรกที่เงินซื้อไม่ได้ เธอรู้จักใช้เงินกับเรื่องแบบนี้เพราะพื้นเพครอบครัวชอบสอนให้เอาเงินนำทุกอย่างในการแก้ปัญหาชีวิต แม้ว่าได้บทเรียนนี้จากอาจารย์อย่างไร สาวน้อยยังไม่ทิ้งนิสัยเดิมคือใช้เงินแก้ปัญหาเพื่อรักษาประวัติเธอ
ในที่สุด เธอจ้างเพื่อนทำงานให้สำหรับเธอเงินซื้อได้ทุกอย่าง.....
.....
...
..
.
"ครับ ภาพนี้เป็นการตัดต่อแน่นอน สังเกตได้จากสียังไม่เนียนพอและภาพยังดูหลอกตา" อาจารย์เปิดรูปให้ผู้ชมทางบ้านดูพร้อมอธิบายเรื่องในภาพผ่านรายการคุ้ยขึ้นมาแฉ ซึ่งวันนี้เสนอเกี่ยวกับภาพตัดต่อของดาราที่มักมีข่าวออกมาเป็นระยะ
"โดยความคิดเห็นส่วนตัว อาจเป็นการโปรโมททางอ้อมของผู้จัดบางคนที่อยากสร้างกระแสให้ดาราของตนเองก็ได้ หรือบางทีผู้ปล่อยข่าวเป็นผู้ทำเองเพราะอยากขายข่าวเพื่อเพิ่มยอดขายมากกว่าครับ" อาจารย์สรุปประเด็นนี้ให้พิธีกรและผู้ชมทางบ้านฟัง
"ต้องขอขอบคุณอาจารย์มากครับ สมแล้วที่เป็นอาจารย์ให้กับลูกศิษย์คนดังในวงการมากมายอาทิเช่นผู้กำกับมีชัย นักแสดงก้องประเทศ ตอนนี้มีผลงานที่ท่านผู้ชมกำลังชมตัวอย่างในขณะนี้" พิธีกรทำการบ้านมาดีและต้องการชมอาจารย์ที่มีลูกศิษย์ลูกหาอยู่ทั่ววงการ มีผลงานคุณภาพคับแก้วอย่างมากมาย
"เรื่องแบบนี้ทางคุณกล่าวเกินไปสำหรับผมเองต้องขอขอบคุณอาจารย์เปโช เดอแตมป์ ที่ช่วยอบรมสั่งสอนผมมาตลอดเช่นกัน ที่ผมได้ดีอย่างทุกวันนี้เพราะผมไม่เคยลืมคำสอนของบุคคลเหล่านั้นเลยครับ"
"คุณเปโช เดอแตมป์ที่มีชื่อเสียงระดับโลกคนนั้นเหรอครับ ผมได้ข่าวว่าภาพวาดของท่านราคาแพงติดอันดับโลก แถมมีคนจองก่อนวาดเสียด้วยซ้ำ ไม่แน่นะ ผมอาจจะจองภาพวาดของอาจารย์บ้างก็ได้" พิธีกรพูดคุยอย่างเป็นกันเอง
"ระดับผมไม่ถึงขนาดนั้นหรอก เอาเป็นว่ามีคนดูภาพผมแล้วชื่นชอบอย่างจริงใจแค่นั้นก็พอ ว่าแต่.....คุณให้ราคาจองเท่าไร" อาจารย์รับมุขพิธีกร
พิธีกรเห็นมุขอาจารย์ที่พูดนอกบทแบบไม่มีเตี๊ยมรู้สึกชอบอาจารย์เป็นการส่วนตัว ส่วนผู้ชมทางบ้านเวลาดูบทสัมภาษณ์รู้สึกชอบเพราะดูเป็นธรรมชาติมาก ขณะที่รายการกำลังออกอากาศอยู่นั้น ภาพในรายการปรากฎอยู่ในดวงตาอันใสของหญิงสาวผู้หนึ่ง เธอผู้นี้มีประวัติการศึกษาดี ประวัติชีวิตไม่มีด่างพร้อย ประวัติการทำงานของเธอ "ไม่มีคำว่าพลาด"
เธอดูรายการนี้และจำได้ดี อาจารย์ที่กำลังพูดคุยอย่างเป็นกันเองเป็นคนที่เธอรู้จักดี เป็นคนที่เคยสั่งสอนให้รู้คุณค่าว่าในขีวิตหนึ่งเงินซื้อไม่ได้ทุกอย่าง คนนั้นคือ"อาจารย์วิทยา"
ภาพแห่งความทรงจำได้ย้อนเข้ามาหาเธอ วันวารในวันนั้นเป็นวันที่เธอยังเด็ก เป็นวันที่เธอกำลังเรียนรู้ถึงชีวิตในวันข้างหน้า วันนั้นเธอเป็นนักเรียนที่ชอบแกล้งเพื่อน เปิดกระโปรงเพื่อนเล่น ดึงสายยกทรงเพื่อนเล่น นึกแล้วรู้สึกขำชีวิตในวัยไร้เดียงสา
ในห่วงชีวิตของความเป็นผู้ใหญ่ เธอได้พบและรู้จักผู้คนมากมาย เส้นทางที่เธอได้เดินผ่านมานั้น บางครั้งได้แวะทักทายผู้คนมากหน้าหลายตา บางคนทำให้เธอหัวเราะ บางคนทำให้เธอร้องไห้ บางคนทำให้เธอเสียใจ บางคนเธออยากเก็บพวกเขาไว้ในความทรงจำและบางคนทำบางอย่างให้เธออยากลืม เธอเก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิตมากเท่าไร ยิ่งทำให้เธอรู้สึกว่าไม่อยากนับถือใครเลยสักคน เหตุผลเพราะวาลิการใช้เงินซื้อได้ทุกอย่าง
ยกเว้น อาจารย์วิทยา
วันนี้วาลิการเป็นหญิงสาวเต็มตัวแล้วพ่อของเธอเดินเข้าสู่การเมืองทำให้เธอมีชื่อเสียงตามไปด้วย
"คุณวาลิการค่ะ ช่วยหมุนตัวให้พี่ดูหน่อยค่ะ"
"ขอโทษค่ะใจลอยไปหน่อย เมื่อกี้พี่ว่าอะไรนะคะ" วาลิการตกใจกับเสียงเรียก
"ขอโทษค่ะ ช่วยหมุนตัวให้พี่ดูนิดหนึ่งจะได้รู้ว่าชุดนี้เหมาะกับคุณวาลิการไหม"
ช่างเสื้อจับตัวหมุนไปมาอย่างช้าๆชุดสีขาวที่แสดงความบริสุทธิ์ ชายกระโปรงที่บานอย่างสวยงาม ทักทอด้วยลายลูกไม้ที่บรรจงเย็บอย่างประณีต วาลิการกำลังย่างเข้าวันที่หญิงสาวอยากจะมีสักครั้งหนึ่งในชีวิต เธอมีหมายกำหนดแต่งงานในอีกสามเดือนข้างหน้า
"ต๊ายยยยยเธอ ถ้าฉันมีรูปภาพของอาจารย์วิทยาสักรูป คงดีไม่น้อยเนอะ ขายได้หลายแสนแน่" เสียงช่างแต่งหน้าดังขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยหลังจากได้ดูทีวีในร้านของตัวเอง
"อย่างหล่อน..ทำงานงกๆเก็บเงินไว้เลี้ยงผู้ชายเถอะย่ะ" ช่างเสื้อพูดไปพร้อมจับตัววาลิการหมุนไปมา
วาลิการเป็นคนไม่ถือสาเรื่องแบบนี้ เธอมาที่นี่บ่อยและพอรู้ว่าพวกที่นี่พูดคุยกันอย่างไร
"ดูในทีวีอาจารย์เป็นคนกันเอ๊ง กันเอง ตัวจริงหยิ่งหรือเปล่านะ" ช่างแต่งหน้าหาประเด็นเม้าส์อยู่เรื่อย
"ตัวจริงเป็นแบบนี้ค่ะ พูดจาแบบนี้ตัวแกไม่เคยเปลี่ยนไปเลยจริงๆ" วาลิการพูดแทรกเข้ามาเพราะชอบเม้าส์เหมือนกัน
"คุณวาลิการขาาาา รู้จักอาจารย์ได้ไงค่ะ"
"ภูมิใจเสนอค่ะ ภูมิใจเสนอ แกเคยเป็นอาจารย์สอนวาลิการสมัยเรียนค่ะ" วาลิการภูมิใจในชีวิตยังมีคนดีเหลืออยู่สักคน
----------- บทสรุป -------------
วาลิการภูมิใจจริงๆ อย่างไม่มีอะไรแอบแฝงเพราะมั่นใจในความดีของอาจารย์ แต่สำหรับผมไม่คิดแบบเธอเพราะเรื่องนี้ไม่ชอบมองโลกในแง่ดี คุณแปลกใจไหมที่อยู่ๆรุ่นพี่มาเข้าเรียนด้วยและอยู่ๆมีนักเรียนโวยวายขึ้นมาเพื่อเรียกร้องให้เป็นที่จุดสนใจ
คนทุกคนย่อมอยากเป็นที่รักและอยากให้ทุกคนรักเรา แต่การสร้างสถานการณ์เพื่อสร้างให้ผู้อื่นมาชอบเราเป็นเรื่องที่ถูกต้องหรือไม่
นักศึกษาบางคนเข้ามาเรียนหนังสือเพราะต้องการสร้างประวัติ นักศึกษาพวกนี้จะเลือกเรียนเฉพาะสถานศึกษาที่ดัง บางทีเลือกเรียนเฉพาะอาจารย์ที่มีชื่อเสียง ทุกอย่างที่ต้องทำแบบนี้เพราะต้องการสร้างประวัติ
อย่าว่าแต่นักศึกษาเลยสถานศึกษาบางแห่งก็ชอบสร้างประวัติ ยินดียอมขายจรรยาบรรณเพื่อให้บุคคลที่มีชื่อเสียงเข้ามาเรียนเพราะรู้ว่าสามารถเอาไปคุยได้ว่ามีบุคคลสำคัญจบจากที่นี่ โดยนักศึกษาที่มีชื่อเสียงก็รู้ตัวแต่ยอมแลกด้วยการขอจบเกรดสูงๆ
ทั้งหมดที่เป็นเช่นนั้นเพราะธุรกิจ
สังเกตพวกสร้างประวัติ จะชอบคุยว่าตนเองเคยเป็นอาจารย์ให้กับลูกศิษย์ที่มีชื่อในสังคม นักศึกษาบางคนเข้ามาเรียนเพื่อเอาไปคุยว่าเคยเรียนกับอาจารย์ที่มีชื่อเช่นกัน
แท้จริงแล้วอาจารย์บางคนจบมาแบบไม่มีความรู้อะไรมากมาย ลองสังเกตอย่างง่าย อาจารย์ชอบอ่านตามหนังสือหรือตามสไลด์ที่เตรียมไว้ เวลานักศึกษาถามมักตอบไม่ได้ อันนั้นยังไม่แปลกเท่าไร แต่บางคนขู่นักศึกษาหาว่าหักหน้าอาจารย์ บางคนยิ่งกว่านั้นถ้าให้นักศึกษาพูดนอกทฤษฎีจะว่ากล่าวกับนักศึกษาว่า
นักศึกษาไม่เคารพอาจารย์ผู้สร้างทรษฎี (เวรกรรมของนักศึกษาที่เจออาจารย์แบบนี้)
ผมจึงไม่แปลกใจเลยว่าอาจารย์หรือหมอบางคนยอมโฆษณาสินค้าบางอย่างที่ไม่เหมาะสมกับอาชีพที่ตนเองยืนอยู่ ปัจจุบันจึงเป็นธุรกิจไปหมดเพราะคำว่าเงินเพียงคำเดียว เราจึงเห็นสถานศึกษารับนักศึกษาเยอะๆ อาจารย์เอาแต่สอนโดยอ่านตามหนังสือ โดยมีนักศึกษานั่งมองหน้าอาจารย์ เวลาออกข้อสอบอาจารย์ออกอย่างง่าย แถมมีบางคนยอมขายข้อสอบให้นักศึกษาก็มี
คนบางคนเข้ามาเรียนเพื่อสร้างประวัติเท่านั้น ประวัติพวกนี้ไม่มีอะไรมากเช่น
จบจากสถานศึกษาที่มีชื่อเสียง โดยจบมามีเกรดสูง (ชอบโม้ว่าตนเองเคยเรียนกับบุคคลที่มีชื่อเสียง)
-ทำงานโดยยึดอาชีพที่ดูน่าเชื่อถือเช่นอาจารย์ตามสถาบันมีชื่อ แพทย์บางสาขา ที่ปรึกษาในบริษัทต่างๆ (ประวัติการทำงานไม่มีด่างพร้อย)
--ถ้าหน้าตาดีอาจเข้าวงการบันเทิง (ประมาณว่าเป็นดาราแต่มีมันสมอง)
---สุดท้ายเป็นนักการเมือง
สิ่งที่กล่าวมาทุกอย่างจึงเป็นการแลกเปลี่ยนแบบหมูไปไก่มาระหว่างอาจารย์กับนักศึกษา โดยยึดถือหลักธุรกิจแบบ WiN wIN
ในเรื่องนี้วาลิการซื้ออาจารย์ไม่ได้เพราะมูลค่าของเธอยังไม่พอที่อาจารย์ยอมแลกด้วย และที่เธอชอบพูดว่าเงินซื้อได้ทุกอย่างนั้นเพราะสังคมที่พวกเขาเจอเงินซื้อได้ทุกอย่างจริงๆ
---- ของแถม ---
* เรื่องของผมมักพิศดาร ทำไมอาจารย์บางคนไม่มีความรู้อย่างแท้จริงแต่สามารถเป็นอาจารย์ได้และสามารถพูดตามหนังสือได้ทุกตัวอักษร
คุณลองอ่านคัมภีร์มหาโกง ตอนที่ 3 และตอนที่ 4 แล้วลองประยุกต์ดูนะครับ
วิธีแก้ เวลาอาจารย์เข้ามาสอนหรือเดินเข้าห้อง ผมขอให้คุณถ่ายรูปอาจารย์หรืออัดวีดีโอไว้ตลอด จะให้ดีขึ้นติดกระจกส่องให้เห็นรอบห้องหน่อยก็ดีครับ
------------------------------------------------------------------------- ผมอยากได้เงินเพื่อมาต่อยอดผลงานอื่นต่อ เคยเขียนบทความนี้มานาน 10 ปี ผมไม่เคยเปิดบัญชีดูว่ามีใครโอนเงินมาให้หรือใหม่ ตอนนี้จะทำใหม่และเขียนเพิ่มเติมอีกครั้ง เลขบัญชีนี้เป็นเลขบัญชีใหม่ครับ หากผู้อ่านสนับสนุนผลงาน ผมยินดีมากหรืออยากอ่านฟรี ผมยินดีเช่นกันครับ แก้ไขเลขที่บัญชีใหม่
ธนาคารกสิรกรไทย / Kasikorn Bank (KBank)
สาขา จักรวรรดิ / Jaggrawud Branch
เลขที่บัญชี / Account Number : 051-250-1842
ชื่อไทย นายนบณัฐพงศ์ สุริยาโรจน์ / MR.NOBNUTPONG SURIYAROJ
| Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2560 |
| Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2560 15:42:04 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 168 Pageviews. |
 |
|
