เข้ามารับความรู้

ขอบคุณ นะคะ สำหรับเจ้าของความคิดสวยๆที่สามารถแตก รายละเอียดความคิดได้น่าประทับใจ ชอบมากค่ะ เมื่อไหร่ เขียนหนังสือ บอกนะคะ จะตามไปเป็นแฟนคลับ ด้วยคน

ได้หลังไม แล้วจ้า
โทษทีไม่ได้เมลกลับ

"นอกจากนี้แล้วในวันที่ 24 มิถุนายน 2482 (วันเดียวกัน) รัฐบาลได้ออกประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี "ว่าด้วยรัฐนิยมใช้ชื่อประเทศ, ประชาชน และสัญชาติ" โดยมีเนื้อหาตอนหนึ่งว่า (ขอตัดทอนข้อความมาบางส่วน) ในภาษาไทย ชื่อประเทศ ประชาชน และสัญชาติ ให้ใช้ว่า "ไทย" ในภาษาอังกฤษ ชื่อประเทศ ให้ใช้ว่า Thailand ชื่อประชาชน และสัญชาติ ให้ใช้ว่า Thai

จึงถือได้ว่าเป็นวันเปลี่ยนชื่อประเทศจาก "สยาม" เป็น "ไทย" อีกด้วย (แม้ว่าบางกระแสจะเห็นว่า ควรนับตั้งแต่การเสนอ ร่างพระราชบัญญัติรัฐธรรมนูญขนานนามประเทศ เมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 2482 มากกว่า)"
- ถึงอยู่มานานก็หาใช่จะรู้หมดไม่ ขอบคุณครับสำหรับข้อมูล กำลังสอบถามเพื่อนๆอยู่พอดีเลยว่า สยามเปลี่ยนเป็นไทยตั้งแต่เมื่อไหร่ จึงโชคดีที่แวะมาหาคุณ

เพิ่งมีโอกาสได้แวะเวียนเข้ามาเยี่ยมชมบล็อกคุณค่ะ

เจ๋งดีทีเดียว

คิดว่าคงได้นำข้อมูลเหล่านี้ไปใช้ประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย

ฟังแล้วเหมือนมีบางท่อนคล้ายๆเพลงชาติไทยตอนนี้เลยน่ะ

พูดถึงคณะราษฎร์ ก็เลยทำให้รำลึกได้
บังเอิญเห็นเพื่อนที่อยู่ใน msn เขาตั้งชื่อว่า
"ประชาธิปไตยครั้งแรกของไทยก็ได้มาจากการปฏิวัติ"
เลยทำให้นึกออก

หมายเหตุ เพื่อนคนที่ว่ามีอาชีพเป็นทหาร
สงสัยว่าคงกะตั้งโต้กับเพื่อนอีกคน เพราะเพื่อนอีกคนเขาตั้งชื่อว่า
"ยามศึกเรารบ ยามสงบเราปฏิวัติ"

msn ก็เป็นสมรภูมิได้เนาะ

อย่าลืมว่า การปฏิวัติ ครั้งนั้นเป็นไปเพื่อสถาปนาระบอบ
ประชาธิปไตย -- ถึงแม้คนในสมัยนั้นหรือแม้แต่ผู้ก่อการ
เอง ก็ยังไม่รู้จักดีนักหรอก

อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย
เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี
(ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!!