หลังจากสอบช่วงมิดเทอมซัมเมอร์ของ BUIC เสร็จ

(ในขณะที่ มหาลัยอื่นเขา เปิดเทอมหนึ่งกันแล้ว)

แต่คณะเมพขิงๆ ของเรากับอยู่ในช่วงซัมเมอร์ อยู่ เห้ออ ชินแร่ะ ฮ่าๆๆ

ไม่ชินได้ไง อยู่มาตั้ง สามปีแล้ว 

ในวิชา Hotel Management and Operation ก็ได้จัดให้นักศึกษา

ไปทัศนาศึกษาดูงาน ที่ Novotel Impact ค่าาา วู้วว ได้ออกนอกห้องเรียนกับเขาซักที

ตื่นเต้นกันใหญ่ ฮ่าาๆๆ

ตอนแรก ท่านคริสโตเฟอร์ (อาจารย์ผู้สอนวิชานี้)

ได้บอกกล่าวกับนักศึกษาในห้องว่า

เรามี field Trip at Novotel Impact นะ

นักศึกษาทั้งห้อง ทั้งหัวทอง หัวดำ ต่างพากัน งง ค่า

ว่าไอ้ อิแป๊ะ ของเฮีย มันอยู่ส่วนไหนของประเทศไทยฟ่ะ??

แห๊มมม เฮียเล่นพูดภาษาอังกฤษ สำเนียงฝรั่งเศส แถมยังเรียก

Impact ว่า อิแป๊ะๆๆๆ แล้วจะรู้มั้ย? ว่ามันคือ Impact เมืองทองอ่ะ ท่าน!!

กว่าจะหาข้อสรุปว่าต้องไป ณ ที่แห่งใด ก็ต้องเปิดคอม ค้นหาสถานที่นั้น

โดยการถาม อากู๋ (google map) จึง ได้ตรัสรู้ว่า เราต้องไปที่ อิมแพค เมืองทอง

เห้อออ แค่เริ่มต้นไปทัศนศึกษาก็เริ่มลำบากซะแล้วว แต่ด้วยความที่อยากจะไปออกรอบ

นอกห้องเรียนกับเขามั้ง สู้ตายยค่า!!

(ความจริงท่านคริสเค้าให้คะแนนนะเอ่อ ใครไม่ไปก็อด เรื่องอะไรจะอยากตกวิชานี้ล่ะค่า) แฮ่

ณ วันที่ต้องเดินทาง เวลานัดคือ 9 โมงตรงแป๊ะ

 เอิ่มมม....ได้ข่าวว่า ที่หนูอยู่กับเมืองทองมันคนละฝั่งเลยน๊า

ไม่เป็นไร ตอนแรก ดิวเพื่อนในคณะบอกจะมารับ ที่ไหนได้ อิเปิ้ลก็ชิวสิค่ะ

ออกจากคอนโด เจ็ดโมงครึ่ง ฟ้าโทรตามบอกให้ออกมาเร็วๆ รถติด ม๊ากกก (เริ่มใจคอไม่ดี)

แต่คิดในแง่บวก ไม่เป็นไรหรอก เหลือตั้ง สอง ชั่วโมง เอิ๊กๆ สบาย สบ๊ายย

(ไม่เคยนั่งรถตู้ไปเมืองทองจึงไม่รู้ว่ามันต้องเผื่อเวลามากกว่านั้น )

ถึงอนุสาวรีย์ชัย แปดโมง โทรหาดิว...ไม่รับ อ่ะไม่เป็นไร ไปเองก็ได้

(ดิวน้อย ดันเกิดอุบัติเหตุระหว่างขับรถ เลยไม่ได้ไป เง้อออ)

ก็เดินหาจนเหงื่อแตก ว่า รถตู้ที่จะไปเมืองทองมันอยู่แห่งหนใดกัน ทำไมข้าถึงหาไม่เจอ!!

ไล่ตามหาตั้งแต่หน้า ร.พ.ราชวิถี จนกระทั่งหารถตู้เจอที่ตรงขึ้นทางด่วน แต่..แต่

แต่ว่า คนต่อแถวเยอะม๊ากกกกกกกกก อ๊ากกก!!!!

แล้วทำไงอ่ะ แปดโมง สิบห้า แล้ววว เริ่มอยากจะร้องไห้และสถบด่าออกมา

เป็นภาษาฝรั่งเศสใส่ ท่านคริส ว่าทำไม ท่านไม่ขอให้ทางมหาลัยจัดรถมารับ นักศึกษา

ทำไมให้นักศึกษาต้องหารถไปเอง ห๊ะ! รู้ไหม ว่ามันเครียดแค่ไหน กลัวไปไม่ทันอ่ะ

แต่ในโลกที่โหดร้าย ก็ยังได้เจอสิ่งดีๆ อยากเช่นคำว่า น้ำใจ

มีพี่สาวคนหนึ่งที่ต่อท้ายแถว คอยช่วยเหลือตลอด ขอบคุณพี่สาวมากๆนะค่ะ

ซึ้งมากค่ะ เราแอบอายที่ทำไรไม่เป็น ต้องคอยถามพี่เขาตลอดว่า

รถมากี่โมง ออกกี่โมง จะไปที่นี้ต้องบอกคนขับรถว่าอะไรบ้าง

พี่เขาก้บอก เดี๋ยวพี่จัดการให้ค่ะ เริศมากค่า ซึ้งเลย เลยไหว้ขอบคุณพี่สาวไปหนึ่งที

น้ำใจงาม เหมือนหน้าตาเลยค่ะ สวยแล้วยังใจดีอีก

ด้วยความช่วยเหลือจากพี่สาวผู้แสนดีคนนั้นทำให้ มาทันเวลาพอดี

ก็รีบตรงไปหา ท่าน คริส เพื่อขอเช็คชื่อ (ประมาณว่ามาแล้วนะค่ะ ท่านอาจารย์)

พอร่วมกลุ่มกับเพื่อนได้สักพัก ท่านคริสก็บอก go go โก ไปไหนอ่ะ

พอโดนบอกให้ขึ้นไปชั้นสอง ก็ไม่ต้องบรรยายอะไรต่อ ด้วยสัญชาติญาณของทุกคน

เมื่อเห็น ห้องอาหาร จึงได้ ตรัสรู้โดยไม่ต้องปริปากพูด ประมาณว่าสบตากัน

ก็รู้เลยว่า มื้อเช้านี้ได้ กินฟรี! ที่โรงแรม Novotel ค่า เยี่ยมมากกก!!

แต่เอิ่มมมม...ปกติเป็นคนนิสัยไม่ค่อยดี ไม่ชอบอาหารเช้า แต่วันนี้

ไม่ไหวจะเคลียร์ค่ะ เสียเงินค่าเทอมทั้งที ต้องเอาให้คุ้ม ฮ่าๆๆ ไปลากเก้าอี้มาด่วน

จากนั้นก็เดินไปตักอาหารไป ถ่ายรูปไปด้วย ง่ำๆๆๆๆ มีความสุขมากกก