|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
23 กรกฏาคม 2552 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Kaldi กาแฟหอมกรุ่น รสขมเข้ม กับสายตาชวนฝันคู่นั้น
ที่พักผ่อนหย่อนใจอย่างหนึ่งของผมคือร้านที่หอมกรุ่นด้วยกลิ่นกาแฟ แน่นอนเป็นร้านอื่นไปไม่ได้ นอกจากร้านกาแฟ....
ยามที่เหงา ๆ กับหนังสือสักเล่ม เอสเปรสโซรสโปรด กับน้ำเย็น ๆ จิบกาแฟรสขมเข้ม แล้วจิบน้ำเย็นตาม กรุ่นกลิ่นหอมได้ความรู้สึกถึงรสชาดของกาแฟเข้มข้น
ยามที่นัดเพื่อคุยเรื่องงาน..ร้านกาแฟก็เป็นอีกที่ที่น่านั่งคุย อย่างออกรสออกชาดทั้งการงาน และเครื่องดื่ม
(ภาพจาก //www.edtguide.com/CafeKaldi_81158)
ด้วยความที่ชอบรสชาด และบรรยากาศของร้านกาแฟ จึงพาตัวเองไปเปลี่ยนรสชาด เปลี่ยนบรรยากาศ หลากหลายร้าน และยี่ห้อ ซึ่งผมคิดว่าร้านกาแฟจะขายได้ดีนั้น รสชาดต้องอับดับแรก อันดับต่อมาทำเลที่ตั้งของร้าน และอันดับสุดท้าย การบริการดูแลจากพนักงาน
อยู่คนเดียวเหงา ๆ มาจะย่างเข้าปีที่ 5 รู้สึกจะคุ้นชินอยู่บ้างกับการใช้ชีวิตคนเดียว แม้ลึก ๆ ของหัวใจแล้วเหมือนจะโหยหาใครสัดคน
แต่ก็นั่นแหละ...ชีวิตบางครั้งก็ทำตามใจตัวเองไม่ได้ทุกอย่าง
ที่ร้านกาแฟร้านตามโลโก้ข้างบนนี่เอง ที่ผมหลงไหลในรสชาดของกาแฟ และบรรยากาศตกแต่งร้านแบบง่าย ๆ แต่ทุกมุมพื้นที่ใช้ประโยชน์ได้คุ้มค่า และเมื่อมาจิบกาแฟบ่อย ๆ เข้า ก็เผลอไปแอบมองน้องที่ดูแลร้านคนหนึ่งเข้า รู้สึกชอบรอยยิ้ม การดูแลเอาใจใส่ลูกค้า/งาน ด้วยความตั้งใจ และเมื่อเผลอแอบมองบ่อย ๆ เข้า ความรู้สึกแอบชอบก็ค่อย ๆ เกิดขึ้น
(ภาพจาก //picture-comment.blogspot.com/2008/01/graphic-love.html)
ความรู้สึกแบบนี้...บางครั้งมันก็เหมือนภาพข้างบนแหละ ภาพฝันบนพื้นทราย มันชัดเจนอยู่สักพัก แล้วมันก็ถูกคลื่นแห่งความเป็นจริง ซัดสาดกลบหายไป (เหมือนพื้นที่ตรงนั้นไม่เคยมีรอยอะไรมาก่อน)
ต่างกันตรงที่ในหัวใจคน...ความรู้สึกบ่งอย่างมันไม่ได้ลบออกไปอย่างง่าย ๆ จนบางเรื่องมันเป็นความทรงจำติดตัวไปตลอดชีวิตเสียด้วยซ้ำ
ผมนึกถึงตอนจบของหนังเรื่องแฟนฉัน ภาพที่พระเอกของเรื่องมางานเลี้ยงของหญิงสาว ที่เป็นเพื่อนในวัยเด็ก ยังเป็นหน้าตาสมัยเด็กอยู่เลย...ความทรงจำบางอย่างผมถือว่าเป็นเรื่องงดงามเสมอ
และเวลาก็ไม่สามารถลบความทรงจำนั้นออกไปได้
(ภาพจาก //zeen20208phillip.spaces.live.com/blog/cns!E8F957413A6978C7!2079.entry)
หลายวันมานี้...ไม่ได้เจอน้องเขาอีกเลย รู้สึกเสียดายอยู่อย่างเดียว ที่ยังไม่ได้ทักทายพูดคุยทำความรู้จักกันบ้าง ครั้นถึงเวลาที่เขาต้องจากไป ก็ไม่รู้จะได้เจออีกไหม ชื่อเสียงเรียงนามก็ยังไม่รู้จักกันเลย
คิด ๆ ก็ขำตัวเอง...คิดอะไรไปได้เรื่อยเปื่อย แต่ที่หัวเราะไม่ออกก็คือภาพในความทรงจำที่มันลบไม่ออกจากใจนี่เอง
แต่ก็นั่นแหละ...โลกนี้ช่างกว้างใหญ่ และคาบเวลาชีวิตของแต่ละคน ก็หมุนนำพาชีวิตไป เราอาจจะเดินสวนทางกันคนละด้านของผนังกำแพงห้องใด ห้องหนึ่ง หรือคนละฟากถนน คนละสะพานลอย หรือนั่งรถคนละคันที่วิ่งตามหลังกันอยู่ก็ได้...
ครับก็เป็นความทรงจำจากกาแฟหอมกรุ่น รสชาดเข้าข้น และสายตาคู่นั้น
Create Date : 23 กรกฎาคม 2552 |
|
5 comments |
Last Update : 23 กรกฎาคม 2552 11:57:24 น. |
Counter : 5883 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ลำเนา 24 กรกฎาคม 2552 8:48:50 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|