เข้ามาอ่าน...ขำขำคร่า
แหมยังจำเพลงนกน้อยของยุ้ยได้อีก
คราวถ้ามีบุญได้ไป ไม่ถูกแบนซะก่อน
จะเปลี่ยนคร้าบ ชัวร์!!!

ฮา...ขนาดว่าช่วยกิน ขากลับยังเหลืออีกตั้งเยอะนะหนูปุ๊กขนมนมเนยน่ะ ตอนนี้อิฉันจะอ้วนคนเดียวอยู่แล้ว 555+

มาอ่านด้วยอาการตาร้อนนนน

ป.ล. ได้รับเมล์แล้วน้า น่าเสียดายอ่ะ อุตส่าห์วางโปรแกรมไปล่องเรือชมน้ำแข็งขั้วโลกกับดู ออโรล่า ไว้แล้วเชียว น่าเสียดายๆๆๆ

//spaces.msn.com/members/djbryantu/PersonalSpace.aspx?_c11_PhotoAlbum_spaHandler=TWljcm9zb2Z0LlNwYWNlcy5XZWIuUGFydHMuUGhvdG9BbGJ1bS5GdWxsTW9kZUNvbnRyb2xsZXI%24&_c11_PhotoAlbum_spaFolderID=cns!1pCscYuMJMOID6jHAio5TrQA!451&_c=PhotoAlbum

ลิงค์ยาวเหยียดนี้สำหรับดูรูปครับ

ขอบคุณพี่ปุ๊กที่อุตส่าห์กล่าวถึงไบรท์
พี่ปุ๊กยังคงน่ารักเสมอ ถึงแม้ทัศนคติต่อคนเขียนดอกไม้เล่าเรื่องจะเปลี่ยนไป
แต่พี่ปุ๊กยังเฮฮา น่ารัก มากอารมณ์ขัน ทำเพื่อความสุขของปวงชน

อิอิ คาดว่าอีกสองปีน่าจะได้ที่เรียนค่ะพี่

พี่ปุ๊กขา อุ้มอ่านดอกไม้เล่าเรื่องจบแล้วน้า หนุกมากกกกกกเลยค่ะ ชอบพระเอกตะวันมากๆ น่ารักดี แต่พออ่านไปแล้วนึกถึงหน้าพี่ไปด้วยอุ้มแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าคนแต่งจะเป็นพี่ มันอ่านแล้วทำให้นึกถึงคนแต่งท่าทางเรียบร้อย แบอบบาง เพื่อนอุ้มยังบอกอย่างนั้นเลย แล้วเพื่อนอุ้มยังบอกด้วยว่า คนแต่งเรื่องนี้ท่าจะสวยเหมือนเฟื่อง แต่พี่ปุ๊กไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ อุ้มแก้ข้อเข้าใจผิดให้เพื่อนๆฟังแล้ว อิ อิ เจอกันใหม่ทริปหน้านะคะ(ถ้าแจ่มใสให้โอกาส) คิดถึงเสียงแจ๋วๆของพี่ปุ๊กมากมาย ไปและน้า
พี่ปุ๊กคิดถึงอุ้มอ่าป่ะคะ

มาทักทายคนใช้ของพี่...ผู้เป็นหัวหน้าทีมบ๊วย เจ้าของคอนเซปต์ "ถึงบ๊วย ก็สวยค่ะ" ... คนอะไร้ ภาพพจน์ของเธอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เขียน บล็อกที่แสนหวาน ช่างต่างกับตัวจริงซะนี่กระไร 555 ... อีกอย่างถึงจะติดหนี้บุญคุณคุณน้องที่ช่วยพี่ทำงานฝีมือทุกอย่าง แต่ก็ไม่ยอมให้เรียกคุณนายป้านะจ๊ะ (แบบว่าไม่ยอมแก่เด็ดขาด)... นี่ถ้าทริปนี้ไม่มีน้องปุ๊ก ชีวิตพี่ก็คงสงบ เอ๊ย! เหงาไปเยอะเลยละ ... ยังผวาอยู่เลยว่าจะมีโทร.มาเล่าเรื่องตลกให้ฟังตอนตีสองตามคำขู่หรือเปล่า ... หวังว่าคงจะได้เจอกันอีกเน้อ

ก๊ากกกกกกกกกกก ขอขำก่อนคะ
น้องอ้นจ๋า เราเหมือนกันอยู่ตรงที่กลับมาแล้วต้องมาแก้ข้อเข้าใจผิดของเพื่อนๆ ว่าตัวจริงของนักเขียนดอกไม้เล่าเรื่องช่างเหมือน(ตรงไหน)กับนางเอกในเรื่องมั๊กมากเนอะ ได้ตอนอ่านก็คิดไปว่าปริญญญ์ตัวจริงนี่จะเป็นสาวน้อยอ่อนหวานแบบตามตะวัน หรือสาวสวยมั่นใจแบบเฟื่อง แต่ผลสรุปมิอาจพูดออกมาได้ เฮ้อ ต้องขออภัยที่เสียมารยาทถอนหายใจ ต้องขอบอกจากใจว่า ..............พี่...............รับ.................ไม่....................ด้ายอ่ะ

เอ่อ อ่า จบแล้วเหรอฮับหนูปุ๊ก กำลังอ่านมันสสสสส์เลย ฮา ทริปอื่นล่มสังเวยทริปไปกาญจน์เหรอค้า ไม่เป็นไรน่า โอกาสหน้ายังมี

กร๊ากกกก สงสัยว่าทำม้ายยยย ทำมายยย คนถึงนึกว่าเราเรียบร้อย แต่ถ้าเป็นผลดีกับยอดขายก็หยวนน่า ฮาๆๆๆ

กลับมาแล้วเปื่อยฮับ แถวบ้านฝนยังตกอากาศเย็นอยู่เลย วันนี้ก็นั่งฮัดชิ้วๆๆๆๆ ทั้งวัน เด๋วแวะไปดูรูปที่บล็อกอื่นก่อนน้า

ง่าวันนี้ทุก blog hot hit ไปด้วยเรื่องนี้ให้คนไม่ได้ไปอย่างเราๆ อิจฉาเล่นๆ ซะงั้น อิจฉา ...

มีคนชมนู๋เรียบร้อย

เป็นเพราะอยู่ใกล้กุ๊กกับปุ๊กหรอก ต้องขอบคุณมากๆเลยที่ช่วยเสริมภาพพจน์เราให้ดูดีขึ้น หุหุ

(แอบขี้เกียจ log in)
เค้กเอาไว้โอกาสหน้าก็ได้ฮับ พี่ปุ๊ก
แต่ได้ข่าวจากพี่ๆคนอื่นว่า เค้กอร่อยมากฮับ ฮี่ๆ

อ่านเพลินอีกแล้ว สนุกจริงจ้า

แง่งงงงงงงงงงง อ่านแล้วแอบอิจฉา คนอื่นเฮๆกันนอกงานอีก แต่พี่ มีบอดี้การ์ดมาคุม เข้านอนแต่หัวค่ำเลย

สีฟ้าที่ชนะเลิศของพี่ ต้องเจ็ดเปื้อน เอ๊ย แปดเปื้อน เพราะต้องระบำชาวเกาะให้สีของปุ๊กดูนะเนี่ย เคือง นะยะ บอกแล้วว่าขี้อาย............งุงิๆๆ

ปีหน้าจะพยายามแกะพี่ชายร่วมเรียบเคียงหมอน ไปคนเดียวจะได้เข้าก๊วน คนเรียบร้อยกะเขาบ้างนะ

อารายกันค่ะพี่ปุ๊ก ทำไมเล่าสั้นขนาดนี้ล่ะ ไม่ยอมๆๆๆ
คนอื่นเค้าเล่ากันยาวเฟื้อย แถมมีรูปด้วย พี่ปุ๊กขี้โกง
ทำอย่างนี้ได้ไง มาเล่าต่อเลย ไม่อย่างนั้น หึ หึ กุมารทอง
จะตามไปกวนทุกคืนเลย...

ฮาๆขำๆนะพี่ปุ๊ก....น่าอิจฉาจังเลย นะคะแล้วนี่เที่ยวเผื่อนู๋อ่ะป่าวเนี่ย.....แต่พี่ปุ๊กขาไม่เห็นเล่าเหตุการณ์ต่างๆให้ฟังเลยอ่า...ไม่เหมือนพี่กุ๊กเล่าเยอะมากกกกกกกกกกกอ่ะอ่านแล้วหนุกหนานๆค่า......พี่ปุ๊ก...สู้ๆ

แอบเนียนๆมาด้วยคนค่ะ เพิ่งเข้ามาบล็อคคุณปุ๊กหนแรก (ไม่แน่ใจว่าใครอายุมากกว่าใครเลยไม่รู้จะเรียกไง แต่เดาว่าเปี๊ยกน่าจะเป็นน้องนะ)

เข้ามาอ่านบล็อคแล้วยิ่งอิจฉา ความอิจฉาพุ่งปรี๊ดจนตาลาย เสียดายจังที่ไม่ได้ไป แบบว่ามารู้ตัวเอาตอนใกล้ๆแล้วง่ะ วันเสาร์ ในขณะที่ที่นู่นกะลังมีทติ้งกันหนุกหนาน ที่นี่ (ลอนดอน) อุรัสยากับฟ้าปรายฝนมานัดเจอกันแอบคร่ำครวญกันสองคนว่า อยากไป๊ อยากไป แต่สุดท้ายได้แต่มองตากินกินเค้กกับน้ำชาต่อไป เพราะทำอะไรไม่ได้ อิอิ

เล่าได้น่าสนุกมากค่ะ กลับไปต้องไปหาหนังสือคุณปุ๊กมาอ่านบ้างแล้ว จะได้ลองจินตนาการตามดูว่าคนเขียนน่าจะเหมือนนางเอกแค่ไหน หุๆ

กลับมาอีกที นึกว่าจะอัพเดทแล้ว (แอบกดดันเล็กน้อย ฮา...)

เอ่อ อ่า ตรงนี้ของน้องอุรัสยา

เล่าได้น่าสนุกมากค่ะ กลับไปต้องไปหาหนังสือคุณปุ๊กมาอ่านบ้างแล้ว จะได้ลองจินตนาการตามดูว่าคนเขียนน่าจะเหมือนนางเอกแค่ไหน หุๆ

กร๊ากกกกก ปุ๊กเอ๊ยยยยย ฮาๆๆๆๆๆ พูดมะออกเลยอ่า
ดอกไม้เล่าเรื่อง ที่หนึ่งในนั้นประกาศเสียงแจ๋วๆ ว่า ขาว สวย หมวย เอ๊กซ์ ...เล็ก แต่อินเทรนด์ กร๊ากกกกก (บ้าไปแระ)

คำเตือน น้องอุรัสยา จงอ่านหนังสือก่อนรู้จักคนเขียน ด้วยความหวังดี ฮี่ๆๆๆ

แหม๊...อยากช่วยเม๊าท์เพิ่มเติมจริงๆ กำลังหนุกหนานเลย

ผ่างๆๆๆ

กรี๊ดดด ตามมาอ่านแบบฮา ๆ แล้วนึกขึ้นได้ว่า ต้องไปแก้ไขความเข้าใจผิดของเพื่อน ๆ มั่งดีกว่า ฮี่ๆๆๆๆ (เผ่น)

เอาไว้คราวหน้าจะใส่สร้อยของพี่ปุ๊กไปให้ยลนะค๊า เอ๊ะ แต่ว่า มันจะเข้ากับหน้าสวย ๆ ของหนูมั้ยน๊า อิอิ

ตามอ่านไม่หวาดไม่ไหวเลย
ฮึ่ม คราวหน้าก่อนเถอะ
น่าหนุกจริงๆ

ตามอ่านทริปนี้จากหลาย ๆ บล็อกอย่างขะมักเขม้นค่ะ

หาบู้ตไม่มีส้นเหรอน้องปุ๊ก
ของพี่นะไปลองคู่แรก ชอบมากๆ มันดูไม่หญิงดี แต่มันไม่มีส้น มีส้นสูงแค่ 1 เซนฯ เอง แล้วพี่มันเตี้ย ก็อยากได้มีส้นหน่อย เลยต้องตัดใจ สลับกันเนอะ

เรื่องรูปไม่ต้องห่วงน้า จะถ่ายมามากมายอย่างแน่นอน

ยังไม่อัพหรอคร้าบ พี่ปุ๊ก ^^

อืม แวะเข้ามาดูอีกที ก็ได้ข้อมูลเพิ่มอีกอย่างในความเป็นตัวตนของน้องปริญญ์คะ 555555555 ก็ความขยันน้อยไงคะ มาตั้งบล็อกไว้ตั้งแต่วันที่ 13 จนบัดนี้ก็หายตัวไปอย่างไร้วี่แวว ถ้ายังไม่มาอัพบล็อกต่อ สงสัยพี่ต้องไปประกาศแจ้งจับแล้วละคะ