เสียเจ้า์~เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง..........มุ่งปรารถนาอะไรในหล้ามิหวังกระทั่งฟากฟ้า...........ซบหน้าติดดินกินทรายจะเจ็บจำไปถึงปรโลก..........ฤารอยโศกรู้ร้างจางหายจะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย.........อย่าหมายว่าจะให้หัวใจถ้าเจ้าอุบัติบนสวรรค์...........ข้าขอลงโลกันตร์หม่นไหม้สูเป็นไฟเราเป็นไม้............ให้ทำลายสิ้นถึงวิญญาณแม้แต่ธุลีมิอาลัย..................ลืมเจ้าไซร้ชั่วกัลปาวสานถ้าชาติไหนเกิดไปพบพาน...........จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตาตายไปอยู่ใต้รอยเท้า..........ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้าเพื่อจดจำพิษช้ำนานา...............ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอยฯกวีนิพนธ์ โดย อังคาร กัลยาณพงศ์
)
ถามแบบนี้เนี่ย คุณมิด(เรียกแบบคุณโบว์ :)จะบริการส่งตรงถึงเยอรมันป่าวคะ
แอบซาดิสซ์ อิอิ
มาบอกทำมายยยยคุณหยวน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เจ็บปวด
ชอบนะ ชอบ