..........แต่เหมราชไม่อาจอยู่สงบสุขได้ตลอดปิดเทอมฤดูร้อนคราวนี้เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่เขาไม่ทันคาดคิดในกลางดึกคืนหนึ่ง

คืนนี้นางสาวอ้อนเตรียมตัวยั่วสุดฤทธิ์แต้มแต่งใบหน้าให้ดูสวยเซ็กซี่ใส่ชุดนอนอย่างบางสายเดี่ยวโนบรากระโปรงสั้นฉีดน้ำหอมกลิ่นดึงดูดใจชาย

“คุณเหมขาเข้ามาในห้องของอ้อนหน่อยสิคะ”

ไม่ใช่เพียงเสียงพูดออดอ้อนเพียงเท่านั้นตัวเขายังโดนสาวใช้ดึงตัวไปเข้าห้องปิดประตูด้วยเธอคิดทำมิดีมิร้ายกับตัวเขานั่นเอง

“จะทำอะไรฉันอย่าทำแบบนี้น่ามันไม่ดีนะ”

เหมราชเริ่มรู้สึกแย่ที่เกิดอารมณ์พิศวาสไม่อาจหักห้ามใจตัวเองขึ้นมาฉับพลันกะทันหันเมื่อโดนเหนี่ยวดึงโอบกอดรอบต้นคอพร้อมทั้งโดนดึงเสื้อคลุมซึ่งเป็นชุดนอนของเขาลงทำให้เปล่าเปลือยท่อนบนถึงส่วนเอวที่มีสายรัดอยู่ถ้าชุดนอนของเขาไม่ได้ผูกเอวไว้เชื่อว่าตัวเขาคงอยู่ในสภาพเปลือยล่อนจ้อนไปแล้วเพราะไม่ชอบใส่ชุดชั้นในเลยสักชิ้นเวลานอน

แล้วเธอถึงได้เปลือยอกของตัวเองบ้างโดยดึงเสื้อนอนสายเดี่ยวลงเผยให้เห็นพวงพุ่มปทุมถันอันมียอดเม็ดบัวสีชมพูยิ่งดูดึงดูดสายตาวัยรุ่นหนุ่มถึงกับอ้าปากค้างและไม่รอช้าที่จะผลักเขาหงายหลังล้มตัวนอนแผ่หราบนเตียงของเธอพร้อมกอดรัดฟัดจูบปากตามความชำนาญการปลุกกำหนัดก่อให้เกิดจิตกระสันทำให้ร่างกายชายวัยรุ่นหนุ่มรุ่มร้อน

เหมราชได้เข้าห้องของสาวใช้ชั่วประเดี๋ยวเดียวได้ยินเสียงภายนอกห้องเป็นเสียงของแวววารินทร์

“วินธรรพ์...เปิดประตูเข้าไปดูเลยค่ะจะได้เห็นกับตาตัวเอง”

วินธรรพ์เปิดประตูห้องนอนคนใช้เข้าไปเจอบุตรชายของตนในสภาพเสื้อคลุมหลุดนอนบนเตียงกอดกับสาวใช้ซึ่งเสื้อผ้าหลุดลุ่ยเกือบเปลือย

เหมราชตกใจรีบลุกพรวดจากเตียงลงมายืนข้างนั้นพร้อมพูดกับบิดาของตัวอย่างรัวเร็ว

“พ่อครับผมไม่ได้ตั้งใจนะครับผมไม่ได้เป็นฝ่ายเข้ามาหาผู้หญิงแต่ผู้หญิงเขาดึงตัวผมเข้ามาในห้องเองพ่ออย่าเข้าใจผมผิดนะครับ”

“ลูกชายตัวดีของคุณเป็นแบบนี้เห็นทีจะให้อยู่เมืองไทยไม่ไหวนะคะเข้าใกล้ผู้หญิงไม่ได้เป็นตัวอันตรายต่อผู้หญิงไปเสียหมดคงต้องให้อยู่ที่ญี่ปุ่นนั่นแหละและต้องรักษาโรคจิตหงุดเงี้ยวให้หายหื่นกามก่อนจะให้มาอยู่เมืองไทย”

แวววารินทร์ใช้คำพูดผวนในประโยคด้วย

และนั่นเหมือนคำบงการให้วินธรรพ์ต้องตัดสินใจอย่างไม่อยากจะให้เป็นเช่นนั้นเลย

“คงให้มาอยู่เมืองไทยไม่ได้แล้วเหมราชกลับญี่ปุ่นไปเถอะถ้าทำแบบนี้ทั้งที่รู้อยู่ว่ามันไม่ดียังขืนจะทำอีก”

..........ในวันเดินทางกลับญี่ปุ่นเหมราชได้พูดทิ้งท้ายไว้ให้บิดาของเขาเก็บไปคิดแล้วถึงลาจาก...

“พ่อเป็นถึงผู้อำนวยการโรงพยาบาลน่าจะฟังเหตุผลของคนเป็นลูกมากกว่านี้แค่เปิดดูในกล้องวงจรปิดของบ้านดูน่าจะรู้ว่าผมไม่ใช่คนเริ่มก่อเรื่องก่อนจะมาโทษผมคนเดียวไม่ถูกนะครับ”

วินธรรพ์ตรวจสอบดูจากกล้องวงจรปิดย้อนดูไปหลายวันพบว่าสาวใช้คนสวยคนนั้นคอยแต่ยั่วยวนเหมราชให้เห็นอยู่ตลอดและกลางดึกคืนวันนั้นเหมราชโดนดึงตัวเข้าไปไม่ใช่เป็นฝ่ายเดินเข้าไปในห้องนอนของสาวใช้ด้วยตัวเองนั่นย่อมหมายความว่าบุตรชายของเขาไม่ใช่คนต้นเหตุเจตนาปลุกปล้ำสาวใช้คนนั้นและดูเหมือนว่ายังไม่ได้ล่วงเกินกันจนถึงขั้นเสียเนื้อเสียตัวด้วยซ้ำเบื้องลึกในจิตใจรู้สึกเสียดายในความโมโหหุนหันพลันแล่นของตัวเองที่ไม่ฟังเหตุผลของบุตรชายพาให้ต้องจากกันด้วยความรู้สึกที่ไม่ดีแบบนี้แต่วินธรรพ์มิได้ล่วงรู้ความลับเบื้องหลังที่มีภรรยาของตนเป็นตัวบงการเลย

แล้วหลังจากเหมราชกลับไปญี่ปุ่นสาวใช้ชื่ออ้อนถึงได้ลาออกไปอย่างเงียบเชียบพร้อมได้รับโบนัสลับเป็นเงินก้อนจำนวนหลายหมื่นจากแวววารินทร์ผู้ว่าจ้างให้เธอมาทำงานพิเศษเป็นระยะเวลาชั่วคราวภายในไม่กี่วันเท่านั้นอ้อนกลับไปทำอาชีพเก่าก่อนเคยทำมาคือหมอนวดในสถานบริการอาบอบนวดนั่นเอง

..........เหมราชอายุสิบเก้าเข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยเอกชนญี่ปุ่นในคณะวิศวกรรมยานยนต์นั่นทำให้ได้พบเพื่อนแท้คนสำคัญที่ช่วยเหลือเขาราวกับเป็นเทวดามาโปรดช่วยให้ชีวิตที่มัวเมาของเขากลับกลายเป็นสดใสสว่างสร้างให้ตัวตนของเขามีคุณค่าขึ้นมาอย่างมากมาย

“รู้มาว่านายชอบเที่ยวผู้หญิงไม่ลองของแปลกดูบ้างล่ะลองเที่ยวผู้ชายดูรับรองจะได้รู้อะไรดีๆขึ้นอีกเยอะสนุกด้วย”

“จะบ้าเหรอเจมส์ฉันไม่ใช่เกย์นะไม่ไหวล่ะ”

เจมส์ หลุยส์เป็นลูกครึ่งสัญชาติอเมริกันผิวขาวรูปหล่อตัวสูงใหญ่ 184 เซนติเมตรใบหน้ายาวยังอยู่ในกรอบรูปไข่สมชายชาตรีดวงตาเรียวรีมีเปลือกตาสองชั้นช่วยให้ดวงตาคมหวานนั้นมีเสน่ห์เหมือนยิ้มได้ด้วยสายตาแม้เป็นลูกครึ่งอเมริกันแต่จมูกสมส่วนไม่โด่งเกินไปอย่างฝรั่งส่วนมากกลีบปากอิ่มหนาได้รูปกำลังพอดีกับมีคางมนแบบแมนๆ

บิดาของเจมส์เป็นหัวหน้านายตำรวจสากลที่ถูกส่งมาประจำการในประเทศญี่ปุ่นและได้ชวนเหมราชให้ไปทำงานพิเศษเป็นสายลับสมัครเล่นกับพ่อของเขาด้วย

“ไม่มีใครเปลี่ยนนายให้กลายเป็นเกย์ได้หรอกถ้านายไม่ได้เป็นไปเที่ยวผู้ชายเถอะฉันจะไปเป็นเพื่อนนายเองฉันอยากให้นายได้ลองของแปลกใหม่ใช้ชีวิตให้สนุกสนาน”

ถึงแม้เหมราชจะปฏิเสธแต่ในที่สุดยังต้องยอมมาเข้าโรงแรมกับผู้ชายที่เจมส์คะยั้นคะยอให้มาเจอเพราะความอยากรู้อยากลองอะไรที่มันสนุกไม่เคยลองมาก่อนนั่นเอง

กรุงโตเกียว ย่านการค้าชินจูกุเขตสอง

โรงแรมหรูหราระดับห้าดาวในห้องสูทหรูบนชั้นสิบห้ามองเห็นวิวรถไฟฟ้าวิ่งผ่านซึ่งละแวกใกล้เคียงจะมีสถานบริการประเภทคลับสำหรับเกย์

“นี่พี่ฮิโระเคยเป็นรุ่นพี่ฉันหนึ่งปีที่โรงเรียนนานาชาติ”

เจมส์แนะนำให้รู้จักกับผู้ชายในชุดสูทสีดำรูปร่างหน้าตาดีส่วนสูง176 เซนติเมตรเกือบเท่าตัวของเขาซึ่งเติบโตตัวสูงขึ้นมาอีกหน่อย 177 เซนติเมตร

ฮิโระผิวขาวมีใบหน้าตามแบบฉบับหนุ่มญี่ปุ่นแท้คือดวงตาเรียวรีตี่แต่จมูกโด่งปากบางเล็กได้รูปค่อนข้างใบหน้าสวยถึงอย่างนั้นยังดูเป็นผู้ชายเหมือนกันนั่นเองไม่มีเค้าลางท่าทางตุ้งติ้งออกกระเทยสาวเลยแม้แต่น้อย

เหมราชให้นึกไม่ออกเลยว่าชายหนุ่มผู้นี้จะทำให้เขาเกิดอารมณ์สุนทรีย์มีความพิศวาสกับผู้ชายด้วยกันได้อย่างไรในเมื่อเขาไม่เคยสนใจผู้ชายด้วยกันฉันท์ชู้สาวมาก่อนเพราะไม่ได้เกิดเป็นเกย์จริงแท้แน่นอน

“สมัยก่อนพี่ฮิโระคล้ายนายนั่นล่ะเหมือนเป็นโรคจิตติดเสพติดเซ็กส์ขาดไม่ได้ทุกคืนวันต้องไปเที่ยวผู้หญิงพ่อแม่รวยมีเงินปรนเปรอสิ้นเปลืองเงินไปกับผู้หญิงจนในที่สุดตัดสินใจไปยึดอาชีพบริการเป็นโฮสต์ในคลับขายตัวให้พวกผู้หญิงมีเงินเอาเงินที่ได้มาไปเที่ยวผู้หญิงบริการต่อทำงานหนักเที่ยวหนักไม่พักผ่อนผลสุดท้ายต้องถูกหามส่งโรงพยาบาลจบชีวิตผู้ชายอยู่เหมือนตายทั้งเป็น”

เจมส์บอกเล่ากับเหมราชและพยักหน้าให้รุ่นพี่เป็นทำนองให้รับช่วงต่อในการเล่าเรื่องจากนั้นไป...

“ฉันหวังดีกับนายได้ฟังเจมส์เล่าเรื่องของนายให้ฉันฟังว่านายติดเที่ยวผู้หญิงหนักฉันแค่อยากเตือนก่อนชีวิตจะเสียหายสายเกินแก้กลายเป็นแบบฉันไม่ใช่ทุกคนจะโชคร้ายกลายเป็นแบบนี้แต่โอกาสเสี่ยงสูงที่จะหักใน...เจ็บจุกปวดทรมานอย่างกับตกนรกทั้งเป็นรู้ไหมอาการอย่างนี้หมอรักษาไม่ได้และมันไม่มีทางกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิม”

เป็นสิ่งที่เหมราชเริ่มหวาดกลัวขึ้นมาทันที!ไม่เคยคาดคิดถึงเรื่องอย่างนี้มาก่อนแม้เคยได้ยินมาบ้างแต่ไม่อยากให้เกิดกับตัวเองแน่

“ฉันกลัว...ไม่อยากเป็นอย่างนั้นแต่จะทำยังไงมันอดใจไม่ได้นี่นา”

“พี่ฮิโระมีวิธีช่วยนายปรึกษากันเองละกันฉันขอตัวละ”

เจมส์เดินออกจากห้องไปทิ้งเหมราชไว้อยู่กับฮิโระสองต่อสอง

“ฉันก็อดใจไม่ได้เหมือนกันเมื่อหาความสุขอย่างผู้ชายไม่ได้แต่ยังพอใจการกอดจูบลูบไล้ฉันถึงเปลี่ยนมาอยู่คลับเกย์เป็นฝ่ายรองรับสุขสัมผัสมันช่วยบรรเทาความเหงา หาความสุขกับรสสัมผัสแบบนี้นายสามารถหาความสุขกับตัวเองได้”

ฮิโระบอกขณะกระแซะเข้ามานั่งเบียดพร้อมกันนั้นมือของฮิโระโอบไหล่เหมราชและสองมือลูบไล้สองหัวไหล่คลึงเคล้าเหมือนการนวดแต่มันไม่เชิงเสียทีเดียวมันเบาแรงกว่าการนวด

แต่แปลกที่ค่อยสร้างความเพลิดเพลินต่อจากนั้นกระดุมเสื้อเหมราชโดนปลดออกทีละเม็ดจากบนลงล่างพร้อมกับโดนมือของฮิโระลูบไล้ปลุกอารมณ์ไปทั่วแผ่นอกโดนจูบซุกไซ้ซอกคอ... ให้รู้สึกวาบหวิวซาบซ่านเป็นสุข มือของฮิโระเลื้อยไล้ลูบคลึงไล่ลงล่างถึงหน้าท้องราบเรียบยิ่งเพิ่มความหวิวซ่าน

ฮิโระใช้มือช่วยทำให้ส่วนความเป็นชายของเหมราชเร่าร้อนแข็งแรงและช่วยทำให้เป็นสุขผ่อนคลาย

“นายก็ทำได้...ช่วยตัวเอง”

เสียงกระซิบแผ่วข้างใบหูชวนหวิวไหวช่วยให้เสียวซ่าน...

เหมราชเคยใช้เงินซื้อเซ็กส์เสมอโดยคุณทวดสนับสนุนให้เงินทุนไปหาความสุขซึ่งมันต่างจากการให้เงินทุนการศึกษาอย่างคนละเรื่องเลยเขาถึงละเลยความสุขที่ตัวเองสามารถสร้างทำได้มาเจอเช่นนี้จึงเริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้นเมื่อฮิโระสอนบทเรียนสีขาวให้เขารู้จักการหาความสุขใส่ตัวเองอย่างสะอาดปราศจากความเสี่ยงต่อการติดเชื้อโรคทางเพศสัมพันธ์

“คนเราต่างต้องการความสุขทั้งนั้นอยู่ที่เราจะแสวงหากันอย่างไรให้เป็นประโยชน์กับตัวเราปลอดภัยไม่ต้องพึ่งคนอื่นไม่เปลืองตัวไม่เปลืองตังค์”

“ขอบคุณที่สุดที่สอนผมให้รู้จักหาความสุขใกล้ตัวที่นึกไม่ถึงเลย...วิเศษมาก”

พร้อมกับคำขอบนั้นคุณเหมราชได้จุมพิตเรียวปากผู้ชายด้วยกันเป็นครั้งแรกที่ไม่นึกรังเกียจเพศเดียวกันเลยและได้รับคำสัพยอกให้แกล้งไปหยอกเจมส์บ้าง

“ฝากไปจูบเจมส์แทนพี่ด้วยนะบอกพี่ฮิโระฝากมา”

เหมราชกลับออกจากห้องนั้นด้วยความสุขเต็มอิ่มในหัวใจมาเจอหน้าเจมส์

“พี่ฮิโระฝากมาให้ฉันจูบนายแทนพี่เขา”

“ได้... จูบสิ”

เจมส์นิสัยปกติจะออกทะลึ่งทะเล้นเล่นด้วยกับเพื่อนสนิททำปากจู๋ยื่นหน้ามาใกล้ให้จูบพร้อมกับอมยิ้มเขารู้ว่าเพื่อนเริ่มเข้าใจความสุขที่สามารถสร้างทำและหาด้วยตัวเองได้อย่างปลอดภัยทั้งปวง

“อะไรใจง่ายจังนายนี่ไม่เล่นตัวหน่อยเหรอ”

เหมราชไม่กล้าจูบเจมส์จริงจังได้แต่พูดเย้าหยอกเล่นไปอย่างนั้น

“ไม่หรอกสำหรับเพื่อนยังไงก็ได้พี่ฮิโระเคยสอนฉันหาความสุขแบบที่สอนนายนั่นล่ะฉันถึงไม่ต้องง้อใครแถมสะอาดปลอดภัยไร้โรคด้วย ถ้าฉันจะแต่งงานกับสาวไหนในอนาคตมีเหตุผลข้อเดียวเพราะมีความจงรักภักดีต่อกันเท่านั้น”

“ขอบคุณที่นายพาฉันมาเรียนรู้บทเรียนมีค่าในชีวิตดีใจที่ได้คบนายเป็นเพื่อนนะ”

ก่อนแยกจากกันกลับบ้านคืนนั้นเจมส์กล่าวทิ้งท้ายไว้ด้วยถ้อยคำที่ทำให้เหมราชประทับใจไปตลอดกาล

“ถ้านายเคยเจอแต่เพื่อนที่แย่ๆ ฉันนี่แหละจะเป็นเพื่อนที่ดีของนาย”